Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy reprezentowanej przez Radcę Prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje obowiązki przewidziane ustawami w zakresie spraw publicznych o znaczeniu lokalnym, mających na celu zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Obowiązki te realizuje jako zadania własne lub zadania zlecone z zakresu administracji rządowej. Wykonując te zadania Gmina dokonuje m.in. sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w zakresie czynności sklasyfikowanych następująco:

1. Dostawa towarów lub świadczenie usług, których przedmiotem są:
   • energia elektryczna, paliwa gazowe, para wodna, gorąca woda i powietrze do układów klimatyzacyjnych (PKWiU 35),
   • woda w postaci naturalnej; usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody (PKWiU 36),
   • usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków: osady ze ścieków kanalizacyjnych (PKWiU 37),
   • pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które pobierane są ceny urzędowe ustalone przez gminę lub związek komunalny (PKWiU ex 49.31.2),
   • usługi telekomunikacyjne (PKWiU 61),
   • usługi finansowe i ubezpieczeniowe (PKWiU 64-66),
   • wynajem i usługi zarządzania nieruchomości własnymi lub dzierżawionymi (PKWiU ex 68.20.1).
2. Sprzedaż dotycząca szczególnych czynności takich jak:
   • dostawa nieruchomości (PKWiU 35),
   • dzierżawa gruntów lub oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (PKWiU 38).

Gmina jest podatnikiem VAT czynnym. Z dniem 1 września 2005 r. utraciła ona prawo do zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, o którym była mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie kas rejestrujących, z powodu przekroczenia określonego w tym przepisie udziału procentowego czynności zwolnionych w obrotach osiąganych ogółem. W związku z powyższym, Gmina już od dnia 2 września 2005 r. była zobowiązana do rejestrowania sprzedaży przy pomocy kas rejestrujących, jednakże mocą decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego termin instalacji był kilkukrotnie odraczany aż do dnia 21 lipca 2010 r.

Przed tą datą Gmina zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej w kwestii, czy przysługuje jej zwolnienie przedmiotowe przewidziane w § 2 obowiązującego wówczas rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących, zgodnie z którym zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. Stanowisko Gminy opierało się na przeświadczeniu, że skoro aktualnie wszystkie czynności wykonywane poprzez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych wymienione zostały w załączniku do rozporządzenia, to Gmina korzysta z przewidzianego w tym przepisie zwolnienia z obowiązku rejestrowania tych czynności przy użyciu kas rejestrujących. W wydanej w dniu 2 sierpnia 2010 r. interpretacji indywidualnej ILPP2/443-653/10-2/AD potwierdziło się stanowisko, iż Gmina nie ma obowiązku instalacji kas rejestrujących od dnia 2 lipca 2010 r., bowiem wykonywane przez nią czynności są zwolnione z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy pomocy kas rejestrujących do dnia 31 grudnia 2010 r. na podstawie ówcześnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r.

Ponieważ katalog czynności zwolnionych z obowiązku ewidencji przy pomocy kas rejestrujących przewidziany w poprzednim rozporządzeniu pokrywa się z katalogiem zawartym w aktualnym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 1382), należy uznać, że ze zwolnienia tego Gmina może dalej korzystać do dnia 31 grudnia 2014 r. W związku z tym, ponieważ wszystkie czynności wykonywane przez Gminę mieszczą się w katalogu wymienionym w załączniku do rozporządzenia, Gmina korzysta ze zwolnienia z obowiązku ich ewidencjonowania na kasach rejestrujących.

Gmina posiada dwie interpretacje indywidualne z dnia 21 marca 2011 r. w przedmiocie sposobu rejestracji jednostek budżetowych gminy (zdarzenie przyszłe) oraz (stan zaistniały), po zaskarżeniu których zostały w dniu 25 października 2011 r. wydane dwa wyroki WSA. Na skutek złożenia przez Gminę skarg kasacyjnych w tych sprawach do Naczelnego Sądu Administracyjnego odbyła się w dniu 30 stycznia 2013 r. rozprawa sądowa i wówczas NSA postanowił przedstawić do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości składowi siedmiu sędziów NSA o treści: Czy w świetle art. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) jednostki budżetowe gminy są podatnikami podatku od towarów i usług.... W chwili obecnej Gmina oczekuje na wydanie uchwały 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, na podstawie której rozstrzygnięte zostaną sprawy.

W obecnym stanie prawnym istnieją jednostki budżetowe Gminy, które wykonują czynności podlegające ustawie o podatku VAT, a wartość ich sprzedaży opodatkowanej przekroczyła łącznie w danym roku podatkowym 150.000 zł. Zatem jednostki te dokonały zgłoszenia rejestracyjnego w Urzędzie Skarbowym i jako podatnicy VAT czynni są zobowiązani do rozliczania podatku VAT w stosownej deklaracji podatkowej.

Dodatkowo, jeżeli jednostki te wykonywały czynności opodatkowane podatkiem VAT na rzecz określonych w ustawie odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, a kwota ich obrotu przekraczała w poprzednim roku podatkowym 40.000 zł, były one zobowiązane zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku VAT do ewidencjonowania tej sprzedaży przy pomocy kas rejestrujących.

Pozostałe jednostki budżetowe Gminy wykonujące co prawda czynności podlegające ustawie o podatku od towarów i usług, ale nieprzekraczające określonego przepisami pułapu obrotów, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W chwili, gdy w procedowanych sprawach zapadnie uchwała 7 sędziów NSA uznająca, że gmina wraz z jej jednostkami budżetowymi może być zarejestrowana jako jeden podatnik VAT łącznie i co za tym idzie zmianie ulegną wydane interpretacje indywidualne Ministra Finansów, Gmina i jej jednostki budżetowe powinny być zarejestrowane pod jednym, wspólnym numerem identyfikacji podatkowej i będą posługiwały się numerem NIP nadanym Gminie. W tej sytuacji Gmina jako jeden podatnik ze swoimi jednostkami budżetowymi będzie wykonywać na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zarówno czynności zwolnione z obowiązku rejestracji przy pomocy kas fiskalnych wymienione w załączniku do rozporządzenia z 2012 r., jak i wymagające obowiązku takiej rejestracji na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o podatku VAT, nieobjęte zwolnieniem z załącznika do powyższego rozporządzenia (np. najem powierzchni szkolnych na cele nie będące celami mieszkaniowymi, usługa korzystania z basenu). Wówczas składane w deklaracji do urzędu skarbowego comiesięczne rozliczenie podatku VAT obejmie wszystkie czynności opodatkowane realizowane zarówno przez Gminę jak i jej jednostki budżetowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina dokonując czynności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zarówno wymienionych w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 29 listopada 2012 r., jak i innych czynności nie wymienionych w załączniku do tego rozporządzenia, nadal będzie mogła korzystać ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w § 2 powyższego rozporządzenia, w zakresie czynności wymienionych w załączniku do tego rozporządzenia...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). Zgodnie z art. 111 ust. 1, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązane prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W art. 111 ust. 8 ustawy stwierdzono, iż minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2013 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r., poz. 1382), obowiązujące do dnia 31 grudnia 2014 r. Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia. Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują dwojakiego rodzaju zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) ze względu na wysokość obrotu do określonej tym przepisem wysokości obrotów oraz zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe) ze względu na rodzaj prowadzonej działalności zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (§ 2 ust. 1).

Zwolnienie podmiotowe Gmina utraciła już od dnia 1 września 2005 r. w związku z przekroczeniem przewidzianego w tym przepisie pułapu obrotu.

Jednakże § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. przewiduje również zwolnienie przedmiotowe z powyższego obowiązku. Zgodnie z treścią tego przepisu, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później niż do 31 grudnia 2014 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Do wymienionych w załączniku czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania należy dostawa towarów lub świadczenie usług, których przedmiotem są m.in. towary i usługi:

• energia elektryczna, paliwa gazowe, para wodna, gorąca woda i powietrze do układów klimatyzacyjnych (PKWiU 35),
• woda w postaci naturalnej; usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody (PKWiU 36),
• usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków: osady ze ścieków kanalizacyjnych (PKWiU 37),
• pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które pobierane są ceny urzędowe ustalone przez gminę lub związek komunalny (PKWiU ex 49.31.2),
• usługi telekomunikacyjne (PKWiU 61),
• usługi finansowe i ubezpieczeniowe (PKWiU 64-66),
• wynajem i usługi zarządzania nieruchomości własnymi lub dzierżawionymi (PKWiU ex 68.20.1),

oraz sprzedaż dotycząca szczególnych czynności takich jak:

• dostawa nieruchomości (PKWiU 35),
• dzierżawa gruntów lub oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (PKWiU 38).

Zatem, ponieważ Gmina w dotychczasowym stanie prawnym wykonywała i wykonuje nadal wyłącznie czynności mieszczące się w załączniku do rozporządzenia (obejmującym czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania) oznacza to, iż w stosunku do tych czynności nie miała i nie ma obowiązku ewidencjonowania obrotu i podatku należnego na kasie rejestrującej. Potwierdzeniem powyższego jest interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 2 sierpnia 2010 r. o sygn. ILPP2/443-653/10-2/AD.

Jednakże sytuacja prawna i faktyczna Gminy może ulec istotnej zmianie po uzyskaniu rozstrzygnięcia NSA w sprawie rejestracji Gminy i jej jednostek budżetowych, jako jednego podatnika VAT, o którym wspomniano w opisie stanu faktycznego. Wówczas to Gmina, będąc wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi jednym podatnikiem VAT, będzie wykonywała zarówno czynności zwolnione z obowiązku rejestracji przy pomocy kas fiskalnych na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia z 2012 r., jak i czynności, co do których istnieje obowiązek takiej rejestracji na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Zatem we wspólnym rozliczeniu deklaracji VAT znajdą się ewidencje obrotu rejestrowane na kasach fiskalnych przez jednostki budżetowe, jak i te, które takiej rejestracji nie wymagają. Jednostki budżetowe wykonujące czynności objęte dotychczas obowiązkiem rejestracji przy pomocy kas rejestrujących nadal będą ewidencjonować tę sprzedaż na kasach fiskalnych, ale już jako podatnik zarejestrowany pod nazwą Gminy, korzystając z przysługującego Gminie numeru NIP. Również jednostki budżetowe, które dotychczas nie miały obowiązku rejestracji wykonywanych czynności przy pomocy kas rejestrujących ze względu na nie przekroczenie przewidzianego przepisami obrotu (w rozporządzeniu z 2009 r. w wysokości 40.000 zł, natomiast w aktualnie obowiązującym rozporządzeniu z 2012 r. 20.000 zł), będąc z Gminą jednym podatnikiem VAT, będą musiały dokonać instalacji kas rejestrujących i wszystkie czynności wykonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz dla rolników ryczałtowych będą musiały ewidencjonować przy ich pomocy.

Ponadto, Gmina nadal będzie wykonywała czynności wymienione w załączniku do ww. rozporządzenia Ministra Finansów, które takiej rejestracji nie wymagały ze względu na przysługujące w § 2 tegoż rozporządzenia zwolnienie przedmiotowe.

Pojawia się zatem wątpliwość, czy dotychczasowe zwolnienie przedmiotowe dotyczące niektórych czynności wykonywanych przez Gminę będzie nadal obowiązywać w stosunku do Gminy, tj. czy czynności, które wymieniono w załączniku do rozporządzenia nie będą ewidencjonowane na kasach rejestrujących, natomiast czynności, które nie są wymienione w tym załączniku będą wymagały takiej rejestracji. Odpowiedź na to pytanie jest bardzo istotna ze względu na dużą ilość jednostek budżetowych, a co za tym idzie dużą ilość wykonywanych przez nie czynności.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ zwolnienie przewidziane w § 2 rozporządzenia z dnia 29 listopada 2012 r., zgodnie z którym zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do 31 grudnia 2014 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia jest zwolnieniem przedmiotowym obejmującym szczegółowo wskazane w załączniku czynności, które Gmina w ramach ustawowych obowiązków nadal jak dotychczas będzie wykonywała w stosunku do swoich mieszkańców w niezmienionym zakresie, to pomimo tego, iż ponadto będzie poprzez swoje jednostki budżetowe (ale jako jeden podatnik) wykonywała też inne czynności nieobjęte juz powyższym zwolnieniem, czyli podlegające obowiązkowemu ewidencjonowaniu na kasach rejestrujących, nie utraci zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w § 2 powyższego rozporządzenia, w stosunku do dotychczas zwolnionych czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Należy jednak zauważyć, iż na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obowiązującym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2013 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r., poz. 1382), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz wysokość obrotu do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Na mocy § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2012 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

W przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu. Z powołanych przepisów wynika zatem, iż obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, jak również termin, w którym należy rozpocząć jego realizację, uzależniony jest ściśle od faktu dokonywania sprzedaży w rozumieniu ww. art. 2 pkt 22 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Gmina jest podatnikiem VAT czynnym. Z dniem 1 września 2005 r. utraciła ona prawo do zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, o którym była mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie kas rejestrujących, z powodu przekroczenia określonego w tym przepisie udziału procentowego czynności zwolnionych w obrotach osiąganych ogółem.

Jednakże, zgodnie z zapisem § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

I tak, w załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano dostawę towarów lub świadczenie usług oraz sprzedaż dotyczącą szczególnych czynności:

• w poz. 2 PKWiU 35 Energia elektryczna, paliwa gazowe, para wodna, gorąca woda i powietrze do układów klimatyzacyjnych,
• w poz. 3 PKWiU 36 Woda w postaci naturalnej; usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody,
• w poz. 4 PKWiU 37 Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków; osady ze ścieków kanalizacyjnych,
• w poz. 15 PKWiU ex 49.31.2 Pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które są pobierane ceny urzędowe ustalone przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny,
• w poz. 22 PKWiU 61 Usługi telekomunikacyjne,
• w poz. 23 PKWiU 64-66 Usługi finansowe i ubezpieczeniowe,
• w poz. 24 PKWiU ex 68.20.1 Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
• w poz. 35 Dostawa nieruchomości,
• w poz. 38 Dzierżawa gruntów oraz oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, iż ex dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku podatników świadczących usługi, o których mowa w poz. 21, 24 i 25 załącznika do rozporządzenia, zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli usługi te w całości są dokumentowane fakturą.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina wykonuje obowiązki przewidziane ustawami w zakresie spraw publicznych o znaczeniu lokalnym, mających na celu zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Obowiązki te realizuje jako zadania własne lub zadania zlecone z zakresu administracji rządowej. Wykonując te zadania Gmina dokonuje m.in. sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w zakresie czynności sklasyfikowanych następująco:

1. Dostawa towarów lub świadczenie usług, których przedmiotem są: energia elektryczna, paliwa gazowe, para wodna, gorąca woda i powietrze do układów klimatyzacyjnych (PKWiU 35); woda w postaci naturalnej, usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody (PKWiU 36); usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków: osady ze ścieków kanalizacyjnych (PKWiU 37); pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które pobierane są ceny urzędowe ustalone przez gminę lub związek komunalny (PKWiU ex 49.31.2); usługi telekomunikacyjne (PKWiU 61); usługi finansowe i ubezpieczeniowe (PKWiU 64-66); wynajem i usługi zarządzania nieruchomości własnymi lub dzierżawionymi (PKWiU ex 68.20.1).
2. Sprzedaż dotycząca szczególnych czynności takich jak: dostawa nieruchomości, dzierżawa gruntów lub oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Wątpliwości Gminy dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia, w sytuacji, gdy Gmina dokonywać będzie czynności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zarówno wymienionych w załączniku do rozporządzenia, jak i innych czynności nie wymienionych w załączniku do tego rozporządzenia.

Mając na względzie przywołane regulacje oraz przedstawione okoliczności stwierdzić należy, iż działalność opisana we wniosku, wykonywana przez Gminę w zakresie czynności sklasyfikowanych następująco:

1. Dostawa towarów lub świadczenie usług, których przedmiotem są: energia elektryczna, paliwa gazowe, para wodna, gorąca woda i powietrze do układów klimatyzacyjnych (PKWiU 35); woda w postaci naturalnej, usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody (PKWiU 36); usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków: osady ze ścieków kanalizacyjnych (PKWiU 37); pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które pobierane są ceny urzędowe ustalone przez gminę lub związek komunalny (PKWiU ex 49.31.2); usługi telekomunikacyjne (PKWiU 61); usługi finansowe i ubezpieczeniowe (PKWiU 64-66); wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKWiU ex 68.20.1).
2. Sprzedaż dotycząca szczególnych czynności takich jak: dostawa nieruchomości, dzierżawa gruntów lub oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste

korzystać będzie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2014 r., na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w powiązaniu z poz. 2-4, 15, 22, 23, 35 i 38 załącznika do tego rozporządzenia oraz poz. 24 załącznika pod warunkiem, że usługi wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi w całości są dokumentowane fakturą.

Ww. zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności. Zatem Gmina dokonując czynności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zarówno wymienionych w poz. 2-4, 15, 22-24, 35 i 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 29 listopada 2012 r., jak i innych czynności nie wymienionych w załączniku do tego rozporządzenia, nadal będzie mogła korzystać ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w § 2 ust. 1 rozporządzenia, tylko w zakresie czynności wymienionych w ww. pozycjach załącznika do tego rozporządzenia, z zachowaniem wskazanych warunków.

Ponadto, tut. Organ wskazuje na treść przepisu § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, zgodnie z którym, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r.: podatników, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, w przypadku gdy udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej udziałem procentowym obrotu, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%.

Zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Podkreślić również należy, że analiza prawidłowości wskazanej przez Gminę we wniosku klasyfikacji wykonywanych czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Gminę w zakresie klasyfikacji statystycznej czynności będących przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 4 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu