Temat interpretacji

Czy Spółka od środków do produkcji, o których mowa w art. 17 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przekazanych członkom grupy producentów rolnych powinna obliczyć należny podatek VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym w dniu 12 lipca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazywania członkom grupy środków do produkcji rolnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 12 lipca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania członkom grupy środków do produkcji rolnej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) jako wpisany do rejestru grup producentów rolnych spełnia warunki do korzystania ze zwolnienia przedmiotowego w myśl art. 17 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W toku swojej działalności Spółka dokonuje m.in. zakupu środków do produkcji w postaci np. materiału wyjściowego (sadzonek roślin ozdobnych), podłoża do produkcji ogrodniczej, środków ochrony roślin, nawozów niezbędnych do realizacji procesu produkcyjnego u członków grupy producentów, które następnie będą przekazywane nieodpłatnie członkom grupy. Przekazanie środków do produkcji członkom grupy, w tym będącymi osobami fizycznymi nie następuje w ramach realizacji ich prawa do udziału w zyskach Spółki i nie stanowi świadczenia niepieniężnego wynikającego ze skutecznej uchwały zgromadzenia wspólników Spółki o podziale zysku za określony rok podatkowy. Spółka będzie dokonywać nieodpłatnych przekazań w oparciu o zawarte z członkami grupy, w tym będącymi osobami fizycznymi odrębne umowy dotyczące nieodpłatnego przekazania przedmiotowych środków do produkcji w ramach realizacji jednego z celów powołania grupy producentów rolnych, jakim jest zaopatrzenie członków grupy w środki produkcji.

Wszyscy członkowie grupy producentów rolnych są osobami fizycznymi prowadzącymi działalność rolniczą oraz działy specjalne produkcji rolnej w formie upraw roślin ozdobnych w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych. Przyjęte od Spółki środki do produkcji członkowie grupy będą użytkować w procesie produkcyjnym. Po realizacji procesu produkcyjnego będą dokonywać sprzedaży do Spółki, fakturując jedynie te elementy procesu produkcyjnego, które zostały przez nich bezpośrednio poniesione, bez wartości nieodpłatnie przyjętych (przekazanych przez Spółkę) środków produkcji. Spółka w toku swojej działalności dokonuje również zakupu maszyn i urządzeń oraz nakładów inwestycyjnych w środki trwałe członków grupy producentów rolnych w postaci wydatków na budowę tuneli foliowych lub obiektów szklarniowych. Maszyny i urządzenia niezbędne do realizacji procesu produkcyjnego oraz nakłady inwestycyjne będą przekazywane członkom grupy.

Spółka dokonując zakupów środków do produkcji, o których była mowa wcześniej, korzysta w myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, z przysługującego jej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przekazane przez Spółkę środki do produkcji nie powodują przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz członków grupy, w myśl definicji dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy.

Tym samym, jak podkreślono w uzupełnieniu, nie będą powodować przeniesienia prawa do własności rzeczy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka od środków do produkcji, o których mowa w art. 17 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przekazanych członkom grupy producentów rolnych powinna obliczyć należny podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy - art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług określa przez co rozumie się przez dostawę towarów. Z treści wymienionych przepisów wynika, że za dostawę towarów uznaje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co z kolei oznacza nie tylko prawo do korzystania z nabytych towarów, ale obciążanie i wyzbywanie się własności. Przy nieodpłatnym przekazaniu członkom grupy producentów rolnych zakupionych środków produkcji nie występuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Spółka przekazuje środki do produkcji członkom grupy producentów rolnych, którzy po realizacji procesu produkcyjnego będą mogli sprzedawać własną produkcję do Spółki fakturując jedynie te elementy procesu produkcyjnego (produkcja roślin ozdobnych w doniczkach), które zostaną przez nich bezpośrednio poniesione. W tym przypadku nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie towarów. Zatem czynność taka nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy. Tym samym przekazanie to nie rodzi obowiązku rozliczania przez Spółkę podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Z treści przytoczonych wyżej przepisów wynika, że za dostawę towarów uznaje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Definicja ta wskazuje, iż istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, bowiem w przypadku tym nie musi nastąpić przeniesienie własności towarów w rozumieniu prawa cywilnego.

Spośród czynności przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

Z kolei w świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m. in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatnie świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Konsekwentnie, czytając powyższy przepis a contrario, należy uznać, iż zgodnie z jego gramatyczną wykładnią nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu VAT.

Z wniosku wynika, że Spółka wpisana do rejestru grup producentów rolnych dokonuje zakupu środków do produkcji w postaci np. sadzonek, podłoża do produkcji ogrodniczej, środków ochrony roślin, nawozów, a także zakupu maszyn i urządzeń oraz nakładów inwestycyjnych w środki trwałe członków grupy producentów rolnych w postaci wydatków na budowę tuneli foliowych lub obiektów szklarniowych, które następnie mają być przekazywane do użytkowania nieodpłatnie członkom tej grupy producenckiej, przy jednoczesnym zachowaniu ich prawa własności w Spółce.

Biorąc powyższe pod uwagę w kontekście przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy wskazać, iż skoro członkowie grupy nie otrzymują tytułu własności, ani innego tytułu uprawniającego ich do dysponowania środkami do produkcji rolnej jak właściciele, to nieodpłatnie przekazanie członkom grupy do użytkowania zakupionych przez Spółkę środków do produkcji rolnej (takich jak: sadzonki, podłoża do produkcji ogrodniczej, środki ochrony roślin, nawozy) oraz środków trwałych, w sytuacji gdy stanowić one będą własność Wnioskodawcy, nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku gdyby, przekazanie przedmiotowych środków do produkcji rolnej i środków trwałych wiązało się z przeniesieniem prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, to czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych na podstawie wyżej wskazanych przepisów.

Wyjaśnić należy, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 cyt. ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Jak wynika z wniosku świadczenia wykonywane przez Spółkę na rzecz swoich członków mają charakter wzajemnej współpracy przynoszącej obustronne korzyści. Spółka udostępnia nieodpłatnie członkom środki do wykorzystania ich przy produkcji roślin, natomiast członkowie są zobowiązani do sprzedaży tych produktów do Spółki (jako grupy producenckiej), która następnie dokonuje sprzedaży tych produktów. Zatem Spółka świadczy usługi (udostępniania środków produkcji), których bezpośrednimi beneficjentami są członkowie grupy, wykorzystujący te środki do produkcji rolnej w trakcie produkcji. Powyższe udostępnienie środków produkcji ma charakter nieodpłatny, gdyż członkowie Spółki jak wynika z wniosku - nie wnoszą opłat za przedmiotowe świadczenia, a świadczeniem ekwiwalentnym ze strony członków za możliwość użytkowania przedmiotowych środków jest konieczność dokonywania sprzedaży za pośrednictwem Spółki.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowe środki wykorzystywane są wyłącznie przez członków Spółki do produkcji rolnej, ich przekazanie do użytkowania członkom należy potraktować jako związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Zatem udostępnianie członkom grupy nabywanych przez Spółkę środków do produkcji i środków trwałych uznać należy za nieodpłatne świadczenie usług, które związane jest z działalnością gospodarczą Spółki i w związku z powyższym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując czynność nieodpłatnego przekazania członkom grupy producenckiej na podstawie zawartych umów zakupionych przez Spółkę środków do produkcji rolnej, które pozostają jej własnością i przy nabyciu których Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zarówno na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, jak i na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, iż tut. organ nie rozstrzygał prawidłowości dokumentowania sprzedaży roślin przez członków na rzecz Spółki, bowiem nie było to przedmiotem zapytania, a także Wnioskodawca nie jest zainteresowanym w rozumieniu art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy