W 2011 roku czynność przejęcia za zadłużenie budżetowe w obecnej ustawie VAT jest czynnością opodatkowaną, jednak gmina nie otrzymała na tę okoliczność faktury VAT. Już od maja 2004 SKR nie było podatnikiem VAT wobec powyższego Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku odnośnie tych budynków. Gmina l. nigdy nie ponosiła nakładów na budowę lub ulepszenie tych budynków i nie odliczała podatku naliczonego.

Dnia 08.02.2012 r. sprzedano powyższą nieruchomość spółce akt notarialny Rep A 448/2012. Sprzedaż została potwierdzona fakturą ze stawką 23%. (99.000 zł netto, VAT 23% 22.770 i brutto 121.770). Gmina I. do momentu sprzedaży spółce nie użytkowała budynków będących jej własnością, gdyż nie nadawały się do użytkowania.

Na kupującym ciąży prawo udowodnienia, iż zastosowana stawka na otrzymanej fakturze jest prawidłowa, gdyż w przeciwnym przypadku nie przysługuje kupującemu prawo do odliczenia tej błędnej stawki art. 88 ust. 1 p 3a2).

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż zgodnie z art. 14b § l Ordynacja Podatkowa Wnioskodawca występuje jako Zainteresowany z wnioskiem o indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego ponieważ jest stroną transakcji - kupującym nieruchomość od Gminy I. Spółce bezpośrednio dotyczy fakt otrzymania faktury od sprzedającego z tytułu sprzedaży gruntu zabudowanego. To Spółka nie możemy sobie odliczyć podatku VAT w przypadku zastosowania przez sprzedającego błędnej stawki i już poniosła z tego tytułu koszty. Na spółce - Kupującym o którym mówi art. 88 ust.lp3a2) ustawy VAT spoczywa udowodnienie, że na otrzymanej fakturze sprzedający zastosował błędną stawkę i w związku z tym nie może tego podatku odliczyć. Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, iż otrzymana interpretacja chroni tylko ten podmiot. Sprzedający gdyby zechciał złożyłby również wniosek. Nie byli i nie jest tym zainteresowany stosując przy sprzedaży wyższą stawkę VAT niczym nie ryzykując. Jednak tylko przez uzyskanie interpretacji Spółka może się starać o odzyskanie nie odliczonego podatku VAT. Musi się ona odnosić do zaistniałego stanu faktycznego. Aby przedstawić we wniosku stan faktyczny wymagało to współpracy i drugiej strony transakcji Gminy I., która zarzuciła Spółce poprzednio pewne niezgodności. Na podstawie informacji otrzymanej z Gminy opracowano chronologię zdarzeń dotyczących przedmiotowych budynków znajdujących się na zakupionych przez spółkę działkach. To druga strona transakcji Gmina I. dysponowała dokumentami aby taką chronologię opracować. Ze zdarzeń tych można określić kiedy doszło do pierwszego zasiedlenia lub nie, o których mówi ustawa VAT i w związku z tym ustalić prawidłową stawką VAT. Spółka w podanej chronologii zdarzeń ustosunkowała je do ustawy o VAT.

Gmina przyczyniła się do ustalenia stanu faktycznego ale to Spółka jest Wnioskodawcą Zainteresowanym o wydanie indywidualnej interpretacji. Stan faktyczny został podany szczegółowo we wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo została zastosowana stawka 23% przy sprzedaży przez gminę nieruchomości zabudowanej...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina zastosowała błędną stawkę podatku VAT.

Powołując na interpretację wydaną w tej sprawie IPPP2/443-305/12-4/AO z dnia 26 czerwca 2012 r. wynika iż nie może być zastosowany art. 43 ust. 1 p. 10 uprawniający do zwolnienia sprzedaży nieruchomości z uwagi na brak czynności opodatkowanych aby doszło do pierwszego zasiedlenia i tak jest obecnie.

Jednak przy dostawie przedmiotowej nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT. Gminie dokonującej dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od obiektów znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości oraz Gmina nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie budynków będących przedmiotem dostawy. Czynność przejęcia budynków za długi budżetowe w obecnej ustawie VAT jest czynnością opodatkowaną i taka czynność powinna być potwierdzona fakturą VAT. Nieruchomość została przejęta bez obciążeń i bez odszkodowania na mocy stosownych decyzji administracyjnych i wyroku sądowego w K. Gminie nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. Przejęcie za długi budżetowe składek ZUS i podatku od nieruchomości w celu wykreślenia hipoteki przymusowej z ksiąg wieczystych nastąpiło w lipcu 2010 roku.

Na tę okoliczność Gmina nie otrzymała faktury od Spółdzielni Kółek Rolniczych dokumentującej sprzedaż budynków w cenie zadłużenia.

Niniejszy przedstawiony stan faktyczny podano w uzgodnieniu ze stanowiskiem gminy

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego brzmieniem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem (dzierżawa) stanowią czynności podlegające opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem tylko pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków (ich części) lub budowli.

W przypadku nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług przy dostawie budynków, budowli lub ich części wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwił zastosowanie zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, po łącznym spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 5 cyt. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, iż do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku natomiast w przypadku gdy jest opodatkowana, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 8 lutego 2012 roku, zakupił nieruchomość zabudowaną zdewastowanymi budynkami administracyjno-warsztatowymi. Powyższe budynki zostały wzniesione w latach 70-tych przez SKR na gruncie należącym do Gminy. Gmina I. formalnie nieodpłatnie przejęła budynki w dniu 16.03.1995r. Powyższa czynność niepodlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W grudniu 1995r. SKR otrzymała w wieczyste użytkowanie przedmiotowe nieruchomości a czynność ta według obowiązujących przepisów nie podlegała opodatkowaniu. Do roku 2001r. SKR użytkowała budynki na własne potrzeby, a następnie zaprzestała działalności. Jak wskazał Wnioskodawca część budynków była w tym czasie wykorzystywana nieodpłatnie jako świetlica przez lokalną społeczność. W 2011 r. rozwiązana została umowa o użytkowanie wieczyste i nastąpiło formalne przejęcie nieruchomości przez Gminę na podstawie wyroku sądowego z dnia 31.01.2011r. (za zadłużenia SKR wobec ZUS). Na powyższą czynność Gmina nie uzyskała faktury VAT, gdyż od 2004r. SKR nie była podatnikiem podatku VAT. Gminie dokonującej dostawy nieruchomości zabudowanej nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowych obiektów (budynków). Ponadto Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynków będących przedmiotem dostawy.

Mając na uwadze opisany stan sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że przeprowadzona przez Gminę w dniu 08.02.2012r. transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkami administracyjno-warsztatowymi dokonana była w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym czynność sprzedaży nie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże przy dostawie przedmiotowej nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy z uwagi na fakt, iż Gminie dokonującej dostawy przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od obiektów znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości oraz Gmina nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie budynków będących przedmiotem dostawy.

Przy dostawie przedmiotowych budynków korzystających ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również zbycie gruntu, na którym obiekty te są posadowione zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy należy uznać, iż Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 432 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie