Temat interpretacji

prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury dokumentującej opłatę leasingową samochodu osobowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2012 r. (data wpływu 02.11.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury dokumentującej opłatę leasingową samochodu osobowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2012r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury dokumentującej opłatę leasingową samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka Przedsiębiorstwo ProdukcyjnoHandlowo-Usługowe sp. z o.o., zwana dalej Spółką, jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa. Dodatkowo, Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę o rozszerzeniu przedmiotu działalności Spółki o działalność polegającą na oddawaniu w odpłatne używanie samochodów osobowych (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze (PKD 77.11 .Z). Jednocześnie, Spółka złożyła stosowny wniosek do Krajowego Rejestru Sądowego w celu zarejestrowania zmiany umowy Spółki.

Spółka uzyskała tytuł do użytkowania samochodu osobowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t w formie umowy leasingu. Następnie Spółka rozpoczęła świadczenie usługi najmu wskazanego samochodu osobowego przez okres co najmniej 6 miesięcy, na podstawie umowy najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionych okoliczności faktycznych, Spółka będzie mogła skorzystać z odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od faktur VAT za raty leasingowe na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b Ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy,

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 247, poz. 1652, rok 2010).

W myśl generalnej zasady wyrażonej w art. 3 ust. 1 Ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej Ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonego w fakturze lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. b ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W związku z powyższymi przepisami należy uznać, że w przypadku zakupu samochodów osobowych o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t, podatnicy podatku VAT mogą odliczyć 60% kwoty podatku naliczonego wynikającego z zakupowej faktury VAT, nie więcej jednak niż 6.000 zł. Jednakże, Ustawodawca wprowadził od powyższej zasady szereg wyjątków. W art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy stwierdza się, że ogólna zasada dotycząca odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodów osobowych nie ma zastosowania, gdy:

1. przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatnie używanie samochodów (pojazdów),
2. oddanie w odpłatnie używanie dokonane zostaje na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze,
3. samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Mając, zatem powyższe na uwadze w przypadku zapisanego w umowie Spółki przedmiotu działalności gospodarczej polegającego na wynajmie i dzierżawie samochodów osobowych i furgonetek i konserwacji oraz sprzedaży hurtowej i detalicznej części i akcesoriów do nich (PKD 77.11.Z) Spółka będzie uprawniona do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktury VAT dokumentującej opłatę leasingową, który będzie wynajmowany na okres dłuższy niż 6 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), dalej ustawa nowelizująca, z dniem 1 stycznia 2011 r. przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług zostały uchylone. Natomiast dodano m.in. przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodany przepis art. 86a ust. 1-10 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów, bądź ich użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu bądź innej umowy o podobnym charakterze, regulują przepisy art. 3 do art. 6 powołanej wyżej ustawy nowelizującej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Artykuł 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Na podstawie art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z powyższego wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia lub użytkowania m.in. na podstawie umowy leasingu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ograniczenia wynikające z art. 3 ust. 1 i 6 ustawy nowelizującej nie dotyczą jednakże sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż cześć miesięcy, o czym stanowi art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) tej ustawy. Ponadto ustawodawca w przywołanym przepisie obok przeznaczenia tych samochodów na cele określone w przepisie, wskazuje również na konieczność ich wykorzystywania, tj. fizycznego używania, przez podmiot trzeci. Samochody przez okres sześciu miesięcy muszą być przeznaczone wyłącznie na ten cel. Świadczenie usług również najmu ma miejsce tylko wówczas, gdy czynność dokonywana jest na rzecz innych podmiotów gospodarczych lub na rzecz ludności. Aby zatem mówić o świadczeniu usług najmu transakcja musi dotyczyć dwóch odrębnych podmiotów.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa rozszerzył przedmiot swojej działalności o działalność polegającą na oddawaniu w odpłatne używanie samochodów osobowych (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca uzyskał na podstawie umowy leasingu tytuł do użytkowania samochodu osobowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Następnie Spółka rozpoczęła świadczenie usługi najmu wskazanego samochodu osobowego przez okres co najmniej 6 miesięcy, na podstawie umowy najmu.

Wskazać należy, iż samo prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, dzierżawy, leasingu, itp. samochodów nie determinuje automatycznie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów na potrzeby działalności. Użyte bowiem w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej sformułowanie przedmiotem działalności podatnika w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze () nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem konkretnych samochodów w odpłatne używanie poprzez użycie wyrazu tych. Tym samym, sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne oddanie danego, konkretnego samochodu do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub podobnych na okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego u usługobiorców użytkujących samochody, na podstawie umowy leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, odnosi się do samochodów i pojazdów samochodowych wskazanych w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Powyższe pozwala na stwierdzenie, iż ograniczenie to nie ma zastosowania w sytuacjach przewidzianych w ust. 3 tegoż artykułu. Tym samym, ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej nie będzie miało zastosowania u podatnika użytkującego samochód osobowy, na podstawie umowy leasingu, wykorzystującego go w ramach prowadzonej w zakresie wynajmu działalności gospodarczej, przez okres co najmniej 6 miesięcy, wyłącznie w celu wynajmu.

W niniejszych okolicznościach przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest również działalność polegającą na oddawaniu w odpłatne używanie samochodów osobowych (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca rozpoczął świadczenie usługi najmu samochodu osobowego o dopuszczanej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony w stosunku do którego uzyskał prawo użytkowania na podstawie umowy leasingu.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca w ramach rozszerzonej działalności, na podstawie umowy, rozpoczął świadczenie usługi najmu samochodu osobowego o dopuszczanej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, który to samochód użytkuje na podstawie umowy leasingu, to ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego nie znajdzie zastosowania.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności oraz przywołane uregulowania stwierdzić należy, że Wnioskodawca w myśl art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej ma prawo pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących raty leasingowe przedmiotowego samochodu. Przedmiotowy samochód osobowy przeznaczony jest do oddania w najem na okres nie krótszy niż sześć miesięcy w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 354 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie