Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku VAT szkoleń dla agentów ubezpieczeniowych oraz dla kandydatów na agentów ubezpieczeniowych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011r. (data wpływu do tut. organu 8 lipca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2011r. (data wpływu 11 października 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę szkoleń dla agentów ubezpieczeniowych oraz dla kandydatów na agentów ubezpieczeniowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę szkoleń dla agentów ubezpieczeniowych oraz dla kandydatów na agentów ubezpieczeniowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 października 2011r. (data wpływu 11 października 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 września 2011r. znak: IBPP1/443-1136/11/KW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie prowadzenia szkoleń przygotowawczych do egzaminów Komisji Nadzoru Finansowego dla osób ubiegających się o licencję KNF agenta ubezpieczeniowego. Zakres oraz zasady prowadzenia szkoleń i egzaminów szczegółowo reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 lipca 2005r. w sprawie minimalnego zakresu szkolenia osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych oraz zakresu obowiązujących tematów egzaminu i trybu jego przeprowadzania (Dz. U. z 2005r. Nr 125, poz. 1053).

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 3 października 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 8 kwietnia 2009r. Rejestracja nastąpiła w związku ze świadczeniem usług objętych podatkiem VAT, wyłączonych ze zwolnienia podmiotowego (doradztwo w zakresie pozyskiwania funduszy unijnych).
2. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz nie świadczy przedmiotowych szkoleń jako taka jednostka.
3. Usługami świadczonymi przez Wnioskodawcę są usługi kształcenia zawodowego (lub przekwalifikowania zawodowego) inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.
4. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty ani uczelnią czy jednostką naukową.
5. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
6. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są usługami finansowanymi ze środków publicznych.
7. Osoby biorące udział w szkoleniach wykorzystują nabytą wiedzę do pracy w charakterze agenta ubezpieczeniowego (sprzedaż polis ubezpieczeniowych życiowych, inwestycyjnych, majątkowych).
8. Prowadzane szkolenia mają dwojaki skutek dla uczestników :
1. jeśli uczestnik szkolenia pracuje w branży ubezpieczeniowej, szkolenie zapewnia mu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych,
2. jeśli uczestnik podejmuje pracę jako agent ubezpieczeniowy, szkolenie zapewnia mu kompletną wiedzę wymaganą do zaliczenia egzaminu, uprawniającego do świadczenia usług agenta ubezpieczeniowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższe usługi należy traktować jako zwolnione przedmiotowo od podatku od towarów i usług, bez względu na wysokość obrotów...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29, ppkt a, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wnioskodawca uważa, że szkolenia prowadzone przez Spółkę należą właśnie do czynności opisanych w ww. przepisie. Przepisami odrębnymi regulującymi powyższe szkolenia są przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 lipca 2005r. (Dz. U. z 2005r., Nr 125, poz. 1053).

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że prowadzone szkolenia korzystają ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od dnia 26 sierpnia 2011r. t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe oraz jednostki badawczo rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, ani uczelnią czy jednostka naukową.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i przedmiotowe szkolenia nie są usługami finansowanymi ze środków publicznych.

Powyższe okoliczności powodują, iż do przedmiotowych usług nie można zastosować zwolnienia od podatku VAT uregulowanego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i c ww. ustawy o VAT.

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie szkoleń dla agentów ubezpieczeniowych oraz dla kandydatów na agentów ubezpieczeniowych. Usługi te są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Osoby biorące udział w szkoleniach wykorzystują nabytą wiedzę do pracy w charakterze agenta ubezpieczeniowego (sprzedaż polis ubezpieczeniowych życiowych, inwestycyjnych, majątkowych), a prowadzane szkolenia mają dwojaki skutek dla uczestników: jeśli uczestnik szkolenia pracuje w branży ubezpieczeniowej, szkolenie zapewnia mu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, natomiast jeśli uczestnik podejmuje pracę jako agent ubezpieczeniowy, szkolenie zapewnia mu kompletną wiedzę wymaganą do zaliczenia egzaminu, uprawniającego do świadczenia usług agenta ubezpieczeniowego.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż zakres oraz zasady prowadzenia przedmiotowych szkoleń zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 lipca 2005r. w sprawie minimalnego zakresu szkolenia osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych oraz zakresu obowiązujących tematów egzaminu i trybu jego przeprowadzania (Dz. U. Nr 125, poz. 1053).

Zgodnie z art. 4c ustawy z dnia 22 maja 2003r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 ze zm.) osoba wykonująca czynności agencyjne albo czynności brokerskie jest obowiązana doskonalić umiejętności zawodowe przez odbywanie raz na trzy lata szkolenia zawodowego.

Szkolenie zawodowe polega na odbyciu odpowiedniej liczby godzin zajęć i jest zakończone wydaniem przez podmiot przeprowadzający szkolenie dokumentu poświadczającego odbycie szkolenia (ust. 2).

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii organu nadzoru, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania szkoleń zawodowych, zakres tematów oraz wymiar godzinowy, mając na względzie potrzebę zapewnienia odpowiedniego poziomu szkolenia, z uwzględnieniem charakterystyki działalności agencyjnej i brokerskiej oraz skuteczności przeprowadzanego szkolenia (ust. 3).

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2005r. w sprawie przeprowadzania szkoleń zawodowych osób wykonujących czynności agencyjne albo czynności brokerskie (Dz. U. Nr 125, poz. 1051), które zgodnie z § 1 określa:

1. sposób przeprowadzania szkoleń zawodowych osób wykonujących czynności agencyjne albo czynności brokerskie, zwanych dalej "szkoleniami";
2. zakres tematów szkoleń;
3. wymiar godzinowy szkoleń.

Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia szkolenia przeprowadza się poprzez wykłady, warsztaty i prezentacje, organizowane przy jednoczesnej obecności osób wykonujących czynności agencyjne albo czynności brokerskie oraz osób przeprowadzających szkolenie w miejscu przeprowadzania szkolenia, jak i w trybie teletransmisji.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia szkolenia powinny dotyczyć zagadnień niezbędnych do prawidłowego wykonywania czynności agencyjnych albo czynności brokerskich, a w szczególności obejmować następujący zakres tematów:

1. regulacje prawne dotyczące ubezpieczeń, obowiązujące od czasu odbycia przez podmiot do tego obowiązany poprzedniego szkolenia, zwłaszcza w zakresie działalności wykonywanej przez pośredników ubezpieczeniowych;
2. kierunki rozwoju produktów ubezpieczeniowych, a w szczególności nowe ryzyka ubezpieczeniowe oraz warunki obejmowania ich ochroną ubezpieczeniową;
3. podstawowe informacje o zakładach ubezpieczeń i rynku ubezpieczeniowym w Rzeczypospolitej Polskiej;
4. zmiany w prowadzeniu dokumentacji ubezpieczeniowej, w szczególności związanej z zawieraniem i wykonywaniem umów ubezpieczenia, w tym likwidacją szkód;
5. nowe techniki akwizycji ubezpieczeniowej oraz standardy obsługi klienta.

Szkolenia osób wykonujących czynności agencyjne powinny dodatkowo obejmować zagadnienia z zakresu działalności zakładu ubezpieczeń, na rzecz którego są wykonywane czynności agencyjne, w szczególności obejmować następujący zakres tematów:

1. ogólne i szczególne warunki ubezpieczeń zakładu ubezpieczeń, a zwłaszcza zmiany tych warunków od czasu odbycia przez podmiot do tego obowiązany poprzedniego szkolenia;
2. etyka zawodowa agenta ubezpieczeniowego;
3. informacje o taryfach oraz zasady obliczania składek ubezpieczeniowych, zwłaszcza w odniesieniu do nowych lub zmienionych - od czasu odbycia przez podmiot do tego obowiązany poprzedniego szkolenia - produktów ubezpieczeniowych;
4. zapoznanie z aktami dotyczącymi wewnętrznej struktury zakładu ubezpieczeń;
5. rozliczenia ilościowo-wartościowe z tytułu sprzedaży polis i inkasa składek ubezpieczeniowych, a zwłaszcza zmiany tych rozliczeń od czasu odbycia przez podmiot do tego obowiązany poprzedniego Szkolenia (ust. 2).

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia szkolenie trwa 50 godzin, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, czynności agencyjne mogą być wykonywane wyłącznie przez osobę fizyczną, która spełnia łącznie następujące warunki:

1. posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2. nie była prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo:
   1. przeciwko życiu i zdrowiu,
   2. przeciwko wymiarowi sprawiedliwości,
   3. przeciwko ochronie informacji,
   4. przeciwko wiarygodności dokumentów,
   5. przeciwko mieniu,
   6. przeciwko obrotowi gospodarczemu,
   7. przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi,
   8. skarbowe;
3. daje rękojmię należytego wykonywania czynności agencyjnych;
4. posiada co najmniej średnie wykształcenie;
5. odbyła szkolenie prowadzone przez zakład ubezpieczeń zakończone zdanym egzaminem.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 lipca 2005r. w sprawie minimalnego zakresu szkolenia osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych oraz zakresu obowiązujących tematów egzaminu i trybu jego przeprowadzania (Dz. U. Nr 125, poz. 1053), szkolenie osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych, zwane dalej "szkoleniem", z zastrzeżeniem § 2-4, powinno obejmować:

1. zagadnienia ogólne niezbędne do prawidłowego wykonywania czynności agencyjnych:
   1. zagadnienia z bloków tematycznych określonych w § 7 ust. 1,
   2. podstawowe informacje o zakładach ubezpieczeń i rynku ubezpieczeniowym w Rzeczypospolitej Polskiej,
   3. zapoznanie z dokumentacją ubezpieczeniową, w szczególności z dokumentacją związaną z zawieraniem umów ubezpieczenia i likwidacją szkód,
   4. techniki akwizycji ubezpieczeniowej i obsługi klienta;
2. zagadnienia z zakresu działalności zakładu ubezpieczeń, na rzecz którego będą wykonywane czynności agencyjne:
   1. informacje o taryfach oraz zasady obliczania składek ubezpieczeniowych,
   2. zapoznanie z dokumentami dotyczącymi wewnętrznej struktury zakładu ubezpieczeń przeprowadzającego szkolenie,
   3. rozliczenia ilościowo-wartościowe z tytułu sprzedaży polis i inkasa składek ubezpieczeniowych,
   4. ogólne i szczególne warunki ubezpieczeń zakładu ubezpieczeń przeprowadzającego szkolenie.

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, szkolenie trwa:

1. co najmniej 152 godziny, jeżeli odbywane jest w zakresie, o którym mowa w § 1, z zastrzeżeniem pkt 2-5;
2. co najmniej 104 godziny - jeżeli odbywane jest w zakresie, o którym mowa w § 1 pkt 1;
3. co najmniej 48 godzin - jeżeli odbywane jest w zakresie, o którym mowa w § 1 pkt 2, przy czym szkolenie trwa co najmniej 12 godzin, w zakresie każdego z zagadnień wymienionych w § 1 pkt 2;
4. co najmniej 36 godzin - jeżeli odbywane jest w zakresie, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. a, c i d;
5. co najmniej 8 godzin - jeżeli odbywane jest w zakresie zagadnień z bloków tematycznych określonych w § 7 ust. 1 pkt 2, 5 i 6.

Czas szkolenia nie może przekroczyć 8 godzin dziennie (ust. 2).

Po zakończeniu szkolenia zakład ubezpieczeń niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie 7 dni, wydaje uczestnikowi zaświadczenie o odbyciu szkolenia (ust. 3).

Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia ustala się następujący minimalny zakres tematów egzaminacyjnych, obejmujących zagadnienia ogólne, składający się z dziesięciu bloków tematycznych:

1. pojęcie ryzyka i zdarzeń losowych:

1. ocena ryzyka,
2. redukcja ryzyka,
3. wycena ryzyka,
4. zarządzanie ryzykiem;

2. miejsce i rola ubezpieczeń w gospodarce;

3. rola ubezpieczeń, w tym w szczególności:

1. ubezpieczenie jako mechanizm transferu ryzyka,
2. znaczenie udziału własnego;

4.sumy i wartości ubezpieczenia:

1. funkcje,
2. nadubezpieczenie,
3. niedoubezpieczenie,
4. zasada proporcji,
5. ubezpieczenie na pierwsze ryzyko,
6. wartość uzgodniona;

5. podział ubezpieczeń według działów, grup i rodzajów;

6. podstawowe regulacje prawne dotyczące działalności ubezpieczeniowej i pośrednictwa ubezpieczeniowego:

1. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej,
2. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym,
3. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152, z późn. zm.3)),
4. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz. U. Nr 124, poz. 1153, z późn. zm.4));

7. podstawowe zagadnienia z zakresu prawa cywilnego:

1. zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych,
2. pojęcie osoby prawnej,
3. pojęcie i forma czynności prawnej,
4. oświadczenie woli i wady oświadczenia woli,
5. przedstawicielstwo i pośrednictwo,
6. prokura,
7. pojęcie pełnomocnictwa i jego rodzaje,
8. pojęcie umowy,
9. zasada swobody umów,
10. forma zawarcia umowy, pojęcie zobowiązania, pojęcie szkody,
11. funkcjonowanie wzorców umownych, ogólne warunki ubezpieczenia,
12. problematyka niedozwolonych postanowień umownych,
13. pojęcie konsumenta,
14. warunki zawierania umowy ubezpieczenia, możliwość wypowiedzenia i rozwiązania umowy ubezpieczenia oraz prawa i obowiązki z niej wynikające,
15. zakres ochrony ubezpieczeniowej, jej ograniczenia i wyłączenia,
16. umowa agencyjna,
17. zasady odpowiedzialności agenta ubezpieczeniowego względem klienta i zakładu ubezpieczeń;

8. zasady reprezentacji przedsiębiorców w obrocie;

9. inne przepisy prawa:

1. ustawa z dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003r. Nr 153, poz. 1503, z późn. zm.5)),
2. art. 3-5, 7, 9-11, 29-31, 33, 55, 62, 64, 70, 71 i 73 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm.6)),
3. art. 1-7, 18, 24, 25, 35, 36, 38-42, 47, 62-73 i 80-87 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000r. Nr 50, poz. 601, z późn. zm.7)),
4. art. 1-8, 29 i 38 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229, z późn. zm.8)),
5. ustawa z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673, z późn. zm.9)),
6. ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002r. Nr 101, poz. 926 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2004r. Nr 25, poz. 219 i Nr 33, poz. 285),
7. ustawa z dnia 16 listopada 2000r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003r. Nr 153, poz. 1505 oraz z 2004r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203),
8. ustawa z dnia 20 kwietnia 2004r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207),
9. ustawa z dnia 20 kwietnia 2004r. o indywidualnych kontach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1205);

10. etyka zawodowa agenta ubezpieczeniowego:

1. przestrzeganie reguł prawnych,
2. tajemnica zawodowa,
3. konflikt interesów,
4. kontakty z klientem,
5. minimalny zakres informacji udzielanych ubezpieczającym.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenia mające na celu zapewnienie kandydatowi na agenta ubezpieczeniowego kompletnej wiedzy wymaganej do zaliczenia egzaminu Komisji Nadzoru Finansowego w zakresie otrzymania licencji KNF agenta ubezpieczeniowego, oraz szkolenia mające na celu uaktualnienie wiedzy osoby działającej jako agent ubezpieczeniowy, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasady i formy przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w ustawie z dnia 22 maja 2003r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 lipca 2005r. w sprawie minimalnego zakresu szkolenia osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych oraz zakresu obowiązujących tematów egzaminu i trybu jego przeprowadzania oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2005r. w sprawie przeprowadzania szkoleń zawodowych osób wykonujących czynności agencyjne albo czynności brokerskie. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż szkolenia dla kandydatów na agentów ubezpieczeniowych oraz szkolenia dla agentów ubezpieczeniowych korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach