Temat interpretacji

Czy usługi administrowania nieruchomością złożoną z domków campingowych są opodatkowane stawką VAT w wysokości 23%?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2011r. (data wpływu 22 lipca 2011r.), uzupełnionym pismami z dnia 17 października 2011r. (data wpływu 20 października 2011r., z dnia 2 listopada 2011r. (data wpływu 4 listopada 2011r.) oraz z dnia 8 listopada 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania rozliczanych na podstawie umowy o administrowanie kosztów stawką VAT 23% jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania rozliczanych na podstawie umowy o administrowanie kosztów stawką VAT 23%.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 października 2011r. (data wpływu 20 października 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 7 października 2011r. znak IBPP1/443-1225/11/AW, pismem z dnia 2 listopada 2011r. (data wpływu 4 listopada 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 października 2011r. znak IBPP1/443-1225/11/AW oraz pismem z dnia 8 listopada 2011r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem zabudowań socjalnych oraz domków campingowych na nieruchomości położonej nad morzem, natomiast na tej samej nieruchomości w tym samym ośrodku wczasowym firma X jest właścicielem 6 domków campingowych. Na podstawie zawartej umowy pomiędzy Gminą oraz firmą X postanowiono, że samorządowy zakład budżetowy Gminy Wnioskodawca będzie administratorem tego obiektu.

W umowie ustalono również, że opłaty za korzystanie z terenu, za utrzymanie zieleni i placu zabaw, wynagrodzenia pracowników ośrodka, podatek od nieruchomości, media itp., będą ponosić obie strony umowy na podstawie rozliczenia przekazywanego im przez administratora. Po przeprowadzeniu kalkulacji i rozliczeniu poszczególnych kosztów administrator Wnioskodawca wystawia jedną fakturę za poniesione koszty obciążając stawką VAT 23% (bez rozgraniczenia na części składowe) traktując jako wykonaną usługę administrowania. Firma X kwestionuje wystawione faktury uważając, że rozliczone koszty nie stanowią towaru ani odpłatnego świadczenia usług i nie powinny być opodatkowane podatkiem VAT (rozliczone na podstawie noty obciążeniowej).

W piśmie z dnia 17 października 2011r. podano ponadto, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 5 lipca 1993r. (NIP ), a po przekształceniu od 1 stycznia 1997r. NIP z tytułu zarządzania gruntami wraz z położonymi na nich budynkami i urządzeniami związanymi trwale z gruntem stanowiącymi własność Gminy lub pozostającymi w jej samoistnym posiadaniu, przeprowadzania remontów, modernizacji budynków oraz lokali mieszkalnych i użytkowych oraz prowadzenia administracji zleconej.

Na podstawie umowy zawartej pomiędzy Gminą a podmiotem X ustalony jest sposób wspólnego korzystania i wzajemnego rozliczania się z użytkowanego ośrodka wczasowego w miejscowości Y. Strony ustalają, iż Gmina jest użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem zabudowań socjalnych i urządzeń oraz 22 domków campingowych, posadowionych na nieruchomości położonej w Y, natomiast podmiot X jest właścicielem 6 domków campingowych posadowionych na w/w nieruchomości. Jednocześnie strony ustaliły, iż administratorem obiektu jest Wnioskodawca.

Strony ustaliły, że ewidencję 22 domków campingowych posadowionych na nieruchomości, wraz z wyposażeniem, prowadzi administrator obiektu, natomiast ewidencję 6 domków campingowych prowadzi podmiot X. Podmiot X przedstawi pisemną listę wczasowiczów wysyłanych do ośrodka na podstawie pisemnych skierowań, którzy będą zobowiązani do uiszczenia opłaty klimatycznej, w wysokości ustalonej przez Gminę Z., kierownikowi ośrodka.

Po zakończeniu ostatniego turnusu, administrator dokonuje inwentaryzacji ośrodka, a jej wyniki przesyła stronom zawartym w umowie. Administrator dochodzi odszkodowań za szkody zawinione przez wczasowiczów, dotyczące obiektów wspólnie użytkowanych, z wyjątkiem wczasowiczów 6 domków campingowych, gdzie szkody dochodzi podmiot X.

Przed rozpoczęciem każdego sezonu, na wniosek administratora strony umowy ustaliły wspólnie w zakresie obiektów wspólnych: zakres robót remontowych lub modernizacyjnych, podział wykonawstwa robót terminy wykonania robót.

Koszty remontów lub modernizacji oraz wyposażenia obiektów wspólnych obciążają wszystkie strony umowy proporcjonalnie do ilości miejsc. Koszty remontów i wyposażenia poszczególnych domków campingowych ponoszą strony we własnym zakresie.

Strony zgodnie ustaliły, iż opłaty za korzystanie z terenu, w tym opłaty za utrzymanie zieleni, place zabaw, parking itp., wynagrodzenia dla pracowników ośrodka, dozorcy, koszty służebności ustanowionej w związku z korzystaniem z drogi dojazdowej będącej własnością prywatną, podatek od nieruchomości, opłatę za użytkowanie wieczyste gruntu, koszty oświetlenia zewnętrznego, będą ponosić proporcjonalnie do ilości miejsc, na podstawie rozliczenia przekazywanego stronom przez administratora. Koszty oświetlenia zewnętrznego rozliczane będą pod koniec sezonu wczasowego, z uwzględnieniem czasu i mocy użytkowania lamp. Koszty użytkowania wody, kanalizacji oraz energii elektrycznej w 6 domkach campingowych rozliczane będą w oparciu o zamontowane przez podmiot X liczniki. Koszty wywozu nieczystości stałych i płynnych będą rozliczane w oparciu o ilość wczasowiczów, ustaloną w oparciu o podaną listę osób.

Strony wspólnie uzgodniły, że administrator ośrodka, w pierwszym kwartale każdego roku. pobierać będzie od podmiotu X zaliczkę na poczet kosztów utrzymania ośrodka, w wysokości połowy należnych, przewidywanych kosztów.

Wnioskodawca ponosi koszty w swoim imieniu na rzecz podmiotu X (np. koszty wynagrodzenia pracowników ośrodka, podatek od nieruchomości), jak też jest podmiotem pośredniczącym pomiędzy dostawcami kosztów a rzeczywistymi nabywcami usług. Kosztami dotyczącymi mediów w ww. umowie są koszty zużycia energii elektrycznej, koszty zużycia wody i odprowadzenia kanalizacji oraz koszty wywozu nieczystości stałych i płynnych.

Faktury VAT za zakup wymienionych we wniosku usług (w tym mediów) są wystawiane na Wnioskodawcę. Wnioskodawca podpisał umowy z dostawcami tych usług (w tym mediów).

W piśmie z dnia 8 listopada 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił ponadto, że domki campingowe nie są budynkami o charakterze mieszkalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest opodatkowanie rozliczanych na podstawie umowy o administrowanie kosztów stawką VAT 23%...

Zdaniem Wnioskodawcy, samorządowy zakład budżetowy Gminy, będąc płatnikiem podatku od towarów i usług, dokonując odpłatnego administrowania ośrodka wczasowego, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 8 listopada 2011r. podano ponadto, że odpłatne administrowanie ośrodkiem podlega 23% stawce podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 tej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak w świetle art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem przepisu § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0).

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Gmina jest użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem zabudowań socjalnych oraz domków campingowych na nieruchomości położonej nad morzem, natomiast na tej samej nieruchomości w tym samym ośrodku wczasowym firma X Jest właścicielem 6 domków campingowych. Na podstawie zawartej umowy pomiędzy Gminą oraz firmą X postanowiono, że samorządowy zakład budżetowy Gminy Wnioskodawca będzie administratorem tego obiektu.

W umowie ustalono również, że opłaty za korzystanie z terenu, za utrzymanie zieleni i placu zabaw, wynagrodzenia pracowników ośrodka, podatek od nieruchomości, media itp., będą ponosić obie strony umowy na podstawie rozliczenia przekazywanego im przez administratora.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 5 lipca 1993r. z tytułu zarządzania gruntami wraz z położonymi na nich budynkami i urządzeniami związanymi trwale z gruntem stanowiącymi własność Gminy lub pozostającymi w jej samoistnym posiadaniu, przeprowadzania remontów, modernizacji budynków oraz lokali mieszkalnych i użytkowych oraz prowadzenia administracji zleconej.

Na podstawie umowy zawartej pomiędzy Gminą a podmiotem X ustalony jest sposób wspólnego korzystania i wzajemnego rozliczania się z użytkowanego ośrodka wczasowego w miejscowości Y. Strony ustalają, iż Gmina jest użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem zabudowań socjalnych i urządzeń oraz 22 domków campingowych, posadowionych na nieruchomości położonej w Y, natomiast podmiot X jest właścicielem 6 domków campingowych posadowionych na w/w nieruchomości. Jednocześnie strony ustaliły, iż administratorem obiektu jest Wnioskodawca.

Strony zgodnie ustaliły, iż opłaty za korzystanie z terenu, w tym opłaty za utrzymanie zieleni, place zabaw, parking itp.. wynagrodzenia dla pracowników ośrodka, dozorcy, koszty służebności ustanowionej w związku z korzystaniem z drogi dojazdowej będącej własnością prywatną, podatek od nieruchomości, opłatę za użytkowanie wieczyste gruntu, koszty oświetlenia zewnętrznego, będą ponosić proporcjonalnie do ilości miejsc, na podstawie rozliczenia przekazywanego stronom przez administratora. Koszty oświetlenia zewnętrznego rozliczane będą pod koniec sezonu wczasowego, z uwzględnieniem czasu i mocy użytkowania lamp. Koszty użytkowania wody. kanalizacji oraz energii elektrycznej w 6 domkach campingowych rozliczane będą w oparciu o zamontowane przez podmiot X liczniki. Koszty wywozu nieczystości stałych i płynnych będą rozliczane w oparciu o ilość wczasowiczów, ustaloną w oparciu o podaną listę osób.

Wnioskodawca ponosi koszty w swoim imieniu na rzecz podmiotu X (np. koszty wynagrodzenia pracowników ośrodka, podatek od nieruchomości), jak też jest podmiotem pośredniczącym pomiędzy dostawcami kosztów a rzeczywistymi nabywcami usług. Kosztami dotyczącymi mediów w ww. umowie są koszty zużycia energii elektrycznej, koszty zużycia wody i odprowadzenia kanalizacji oraz koszty wywozu nieczystości stałych i płynnych.

Faktury VAT za zakup wymienionych we wniosku usług (w tym mediów) są wystawiane na Wnioskodawcę. Wnioskodawca podpisał umowy z dostawcami tych usług (w tym mediów).

Ponadto Wnioskodawca podał, że domki campingowe nie są budynkami o charakterze mieszkalnym.

Jeżeli zatem wystawiana przez Wnioskodawcę dla podmiotu X faktura obejmuje całą kwotę należną, w tym pokrycie udziału w kosztach utrzymania nieruchomości oraz wszelkie inne opłaty przypadające proporcjonalnie na podmiot X, tj. energia elektryczna, woda, kanalizacja, wywóz śmieci, wynagrodzenia dla pracowników, dozorcy, koszty służebności, podatek od nieruchomości, opłata za wieczyste użytkowanie, to należy stwierdzić, że Wnioskodawca działa w przedmiotowej sprawie w charakterze podatnika, a wykonywane przez Wnioskodawcę usługi administrowania nieruchomością nie będą korzystały z preferencyjnego zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT dotyczy bowiem usług w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, natomiast z wniosku wynika, że część nieruchomości dotycząca 6 domków campingowych nie jest wynajmowana ani wydzierżawiana podmiotowi X, lecz że podmiot ten jest w tej części właścicielem powyższych obiektów.

Świadczenie opisanych usług nie może także korzystać ze zwolnienia z podatku na mocy przepisu § 13 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r., bowiem z tej regulacji wynika, że zwalnia się od podatku usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie (), natomiast Wnioskodawca wskazał, że domki campingowe nie są budynkami o charakterze mieszkalnym, zatem przepis ten nie może być zastosowany.

Reasumując, dla świadczonych usług administrowania opisaną w stanie faktycznym nieruchomością, zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości 23% wynikającej z brzmienia art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Nadmienia się, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że nie mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z odsprzedażą tzw. mediów, lecz z zapłatą za usługę zarządzania (administrowania) nieruchomością.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach