Temat interpretacji

1. Czy Wnioskodawca ma obowiązek rejestrowania sprzedaży Produktów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz X, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących?
2. Czyje dane powinny być podane na paragonie jako dane podatnika X czy Wnioskodawcy?
3. Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212 poz. 1338 ze zm.)?
4. Kto ma obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż Produktów w imieniu i na rzecz X?
5. Czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu X?
6. Czy Wnioskodawca ma obowiązek rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży Produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz X?
7. Czy Wnioskodawca ma obowiązek uwzględniania sprzedaży Produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz X, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2012 r. (data wpływu 25 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 9 stycznia 2013 r. (data wpływu wpłaty do BKIP w Piotrkowie Tryb.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących,

• umieszczenia danych Wnioskodawcy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym,

• obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych,

• obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz X,

• obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X,

• obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT

- jest prawidłowe,

• obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu X

- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących,

• umieszczenia danych Wnioskodawcy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym,

• obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych,

• obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz X,

• obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X,

• obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT,

• obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu X.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 9 stycznia 2013 r. w zakresie opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, w ramach prowadzenia działalności gospodarczej współpracuje ze spółką (zwana dalej X), w oparciu o zawartą umowę franczyzową /umowy franczyzowe. X prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności X oferuje klientom możliwość zakupu urządzeń służących do korzystania z usług telekomunikacyjnych, takich jak telefony komórkowe, laptopy, tablety i inne urządzenia (zwane dalej Produktami) po promocyjnych cenach, gdy sprzedaż taka jest związana z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Ponadto, X oferuje możliwość zakupu Produktów na raty, również gdy taki zakup jest związany z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. X zamierza rozszerzyć swoja ofertę handlową i sposób dystrybucji swoich Produktów w następującym zakresie.

Obecnie X sprzedaje Produkty na rzecz Wnioskodawcy, a ten odsprzedaje je swoim klientom w imieniu własnym i na własną rzecz (w tej sytuacji stroną umowy sprzedaży Produktu zawartej z nabywcą jest Wnioskodawca). Zamierzone przedsięwzięcie polega na wprowadzeniu możliwości sprzedaży Produktów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X. Sprzedaż taka odbywać się będzie w lokalach, w których prowadzone są punkty sprzedaży Wnioskodawcy (po uprzednim dostarczeniu Produktów przez X), na podstawie udzielonego przez X umocowania, w ramach odpłatnego zlecenia (wynagrodzenie w postaci prowizji). Wnioskodawca będzie sprzedawał Produkty w imieniu i na rzecz X, wykorzystując w tym celu program informatyczny udostępniony przez X. Tym samym stroną umowy sprzedaży z nabywcą Produktu będzie X, a nie Wnioskodawca. Niezależnie od sprzedaży Produktów w imieniu i na rzecz X, Wnioskodawca będzie nadal oferował i sprzedawał Produkty we własnym imieniu i na swoją rzecz, po ich uprzednim zakupieniu, podobnie jak inne towary (np. akcesoria do telefonów komórkowych czy zestawy prepaid).

Sprzedaż Produktów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X dokumentowana będzie, dla celów rozliczania podatku VAT, w następujący sposób:

1. Każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz X będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę, w imieniu i na rzecz X. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane X. Wnioskodawca przekaże fakturę nabywcy Produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży.
2. W przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie ponadto rejestrowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy za pomocą kasy rejestrującej.

Dzięki temu, że faktura sprzedaży będzie wystawiana przy wykorzystaniu oprogramowania X, X będzie posiadała pełną ewidencję sprzedaży Produktów dokonanych w jej imieniu i na jej rzecz przez Wnioskodawcę, a zatem będzie posiadała własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.

Tak jak to zostało już podniesione powyżej, oprócz dokonywania sprzedaży Produktów należących do X, Wnioskodawca będzie również nadal dokonywał sprzedaży własnej, czyli sprzedaży w imieniu własnym i na swoją rzecz towarów, których wcześniej nabył własność. Sprzedaż własna Wnioskodawcy, dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będzie ewidencjonowana przy zastosowaniu posiadanych przez niego kas rejestrujących.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek rejestrowania sprzedaży Produktów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz X, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. pytania 1

Wnioskodawca jest zobowiązany do rejestrowania sprzedaży Produktów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz X, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących.

Ad. pytania 2

Jako dane podatnika na paragonie powinny być podane dane Wnioskodawcy.

Ad. pytania 3

Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212 poz. 1338 ze zm.)

Ad. pytania 4

Obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż Produktów w imieniu i na rzecz X, obciąża Wnioskodawcę a nie X.

Ad. pytania 5

Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu X.

Ad. pytania 6

Wnioskodawca nie ma obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży Produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz X.

Ad. pytania 7

Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania sprzedaży Produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz X, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT.

Uzasadnienie stanowiska dot. pytania 1

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej ustawa o VAT) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla: prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3. Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

1. dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;
2. dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy;
3. udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów;
4. zgłaszać kasy rejestrujące do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących;
5. używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1;
6. przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009r. Nr 152, poz. 1223, ze. zm.);
7. stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b;
8. dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii na nośniku papierowym;
9. prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust. 7a i ust. 9 pkt 1;
10. dokonać zgłoszenia kasy rejestrującej do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy;
11. poddać obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kasy rejestrujące, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem do prowadzenia ewidencji.

Zgodnie z pkt 7 zacytowanego przepisu, wyjątek od zasady rejestrowania wyłącznie własnej sprzedaży za pośrednictwem posiadanej kasy rejestrującej został wskazany w art. 111 ust. 3b ustawy o VAT. Z wyżej wymienionego przepisu wynika, że podatnicy prowadzący ewidencje przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa, lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują, przy zastosowaniu swoich kas rejestrujących, zarówno sprzedaż własną towarów i usług jak również sprzedaż dokonaną w imieniu lub na rzecz innych podatników. W omawianej sprawie Wnioskodawca, zamierza rozpocząć sprzedaż Produktów, w imieniu i na rzecz X, na podstawie zlecenia w ramach umowy franczyzowej, w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję). Równocześnie w punkcie sprzedaży poza sprzedażą produktów należących do X będzie prowadzić sprzedaż własnych Produktów a także innych towarów i usług, w stosunku do których ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. W konsekwencji w stosunku do Wnioskodawcy znajdzie zastosowania przepis art. 111 ust. 3b ustawy o VAT w związku z wyłączeniem zawartym w art. 111 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż realizowana przez niego, na rzecz i w imieniu zleceniodawcy (tj. na rzecz i w imieniu X) powinna być przez niego ewidencjonowana za pośrednictwem kasy rejestrującej. Jednocześnie na X nie będzie ciążył obowiązek rejestracji sprzedaży za pośrednictwem własnych kas rejestracyjnych (zostało to potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012r., sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz X przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie).

Uzasadnienie stanowiska dot. pytania 2

Według § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212 poz. 1338 ze zm.; dalej rozporządzenie ws. kas fiskalnych), paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m. in. następujące informacje:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP).

Według rozporządzenia ws. kas fiskalnych, przez pojęcie podatnika należy rozumieć podatnika podatku od towarów i usług ( § 2 pkt 13 rozporządzenia ws. kas fiskalnych), a przez termin numer identyfikacji podatkowej (NIP) rozumie się numer identyfikacji podatkowej podatnika w rozumieniu przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników ( § 2 pkt 7 rozporządzenia ws. kas fiskalnych)

Z przepisów rozporządzenia ws. kas fiskalnych nie wynikają jasne zasady regulujące opisaną sytuację. Należy jednak przyjąć, zdaniem Wnioskodawcy, iż przez podatnika należy rozumieć podatnika będącego właścicielem kasy rejestrującej. Zatem paragon wystawiony przez Wnioskodawcę, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz X, nie będzie musiał zawierać danych dotyczących X (w szczególności nazwy X i numeru identyfikacji podatkowej X). Na paragonie powinny być prezentowane jedynie dane dotyczące Wnioskodawcy (m.in. jego nazwa, adres jego punktu sprzedaży, oraz jego numer identyfikacji podatkowej). Takie rozumienie przepisów zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012r., sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz X przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Uzasadnienie stanowiska dot. pytania 3

Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Uzupełnienie tej regulacji zawarte jest w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT i w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia ws. kas fiskalnych, zgodnie z którym podatnicy, z zastrzeżeniami które nie mają znaczenia w analizowanej sprawie, są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.; dalej Ordynacja podatkowa) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, ze zm.). W ocenie Wnioskodawcy, obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych obciąża Wnioskodawcę. Jest to konsekwencją tego, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej jest nałożony jedynie na Wnioskodawcę, a nie X. X nie jest ani wystawcą paragonów, ani żadnych innych dokumentów kasowych, ani podmiotem który jest uprawnionym do ich otrzymania. Takie rozumienie przepisów zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012r., sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz X przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Uzasadnienie stanowiska dot. pytania 4

W związku z tym, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży Produktów za pośrednictwem kasy rejestrującej, będzie on miał obowiązek przechowywania paragonów dokumentujących sprzedaż produktów.

Uzasadnienie stanowiska dot. pytania 5

Zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.; dalej rozporządzenie ws. wystawiania faktur) w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik jest obowiązany dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż. Ponieważ wystawcą faktury dokumentującej sprzedaż będzie X a nie Wnioskodawca, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych przez X.

Uzasadnienie stanowiska dot. pytania 6

Zobowiązanym do rozpoznania obowiązku podatkowego jest podatnik dokonujący sprzedaży, tj. podmiot dokonujący dostawy towarów bądź świadczący usługę. Biorąc pod uwagę to, że sprzedaż Produktów jest dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz i w imieniu X, to na X ciąży powinność wykazania obowiązku podatkowego, o którym mowa jest w art. 19 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie jest zatem zobowiązany do wykazania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży Produktów w imieniu i na rzecz X.

Uzasadnienie stanowiska dot. pytania 7

Aby zapewnić potrzebną, kompletną i rzetelną ewidencję sprzedaży prowadzonej przez Wnioskodawcę w jego punktach sprzedaży, każda sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę będzie dokumentowana fakturą wystawioną w imieniu X. X będzie prowadziła ewidencję wystawionych w jej imieniu faktur, dla celów rozliczania podatku od towarów i usług (VAT). Ewidencja faktur stanowić będzie ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Na jej podstawie X będzie przygotowywać deklaracje VAT, w których wykazywany będzie obrót zrealizowany przez X, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z tym, że X będzie dokumentować każdą transakcję sprzedaży za pośrednictwem faktur VAT, faktury VAT stanowią podstawę wpisów w ewidencji prowadzonej dla celów VAT. Prawidłowość takiego postępowania została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012r. sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz X przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W związku z tym, że sprzedaż Produktów będzie wykazana przez X w jej ewidencji VAT oraz jej deklaracjach VAT składanych do organów podatkowych. Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania tej sprzedaży w swojej ewidencji prowadzonej dla celów VAT oraz przygotowywanych przez siebie deklaracjach VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

• obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących,

• umieszczenia danych Wnioskodawcy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym,

• obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych,

• obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz X,

• obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X,

• obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT - za prawidłowe,

• obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu X - za nieprawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Umowa franczyzy należy do kategorii umów nienazwanych, tzn. takich, które nie są unormowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U z 1964r. Nr 16, poz. 93) ani w innych aktach prawa cywilnego.

Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353(1) k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny wedle własnego uznania byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Franczyzodawca udziela franczyzobiorcy pozwolenia (franczyzy) na prowadzenie w ramach sieci, określonej działalności gospodarczej pod firmą franczyzodawcy, a franczyzobiorca zobowiązuje się taką działalność prowadzić ściśle według zaleceń franczyzodawcy oraz zapłacić mu określone w umowie wynagrodzenie.

Strony tej umowy są zarówno w aspekcie prawnym, jak i finansowym odrębnymi podmiotami.

Wnioskodawca (franczyzobiorca) działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (franczyzodawca) jest w świetle ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy, natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca odniósł do pewnego stanu faktycznego zaistniałego u podatników, tj. dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Rozpatrując kwestię obowiązku rejestrowania przez Wnioskodawcę sprzedaży produktów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz X, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących (pytanie nr 1), należy zauważyć, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 i 7 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

• dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;

• stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.

Z kolei jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż obowiązujące przepisy, statuują zakaz używania kas rejestrujących przez osoby trzecie, tj. inne niż podatnik. W opisanej sytuacji należy bowiem odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na zleceniobiorcy (franczyzobiorcy), od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy (franczyzodawcy). Sprzedaż realizowana przez zleceniobiorcę w imieniu zleceniodawcy powinna być ewidencjonowana przez zleceniobiorcę (o ile ciąży na nim taki obowiązek), stosownie do art. 111 ust. 3b ustawy o VAT ze wszystkimi tego konsekwencjami, między innymi co do oznaczeń na wydrukach fiskalnych (nazwa, adres, NIP).

Powyższy przepis (tj. art. 111 ust. 3b ustawy o VAT) ustanawia wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania na własnej kasie obrotu innego podmiotu bez prawa do używania przez podatnika kas należących do innego podmiotu.

Ww. przepisy są powtórzeniem zapisu wynikającego z § 7 ust. 1 pkt 1 i 9 oraz ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca, zamierza rozpocząć sprzedaż produktów, w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (X), na podstawie zlecenia w ramach umowy franczyzowej, w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję). W tym celu Wnioskodawca będzie wykorzystywać udostępniony przez zleceniodawcę program informatyczny. Stroną umowy sprzedaży z nabywcą produktu będzie zleceniodawca (X). Oprócz produktów należących do zleceniodawcy (X), Wnioskodawca będzie prowadzić sprzedaż własnych produktów oraz innych towarów i usług, w stosunku do których ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów dotyczących ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, co do zasady pośrednik, który obok sprzedaży towarów zleceniodawcy dokonuje sprzedaży towarów własnych, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży towarów zleceniodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca (franczyzobiorca) dokonuje, obok sprzedaży towarów zleceniodawcy (franczyzodawcy) także sprzedaży własnych towarów i usług to sprzedaż realizowana przez Wnioskodawcę w imieniu zleceniodawcy, powinna być wówczas ewidencjonowana przez Wnioskodawcę, stosownie do art. 111 ust. 3b ustawy o VAT.

Podsumowując, w rozpatrywanej sytuacji, zleceniobiorca (franczyzobiorca), ma obowiązek ewidencjonowania za pomocą swojej kasy rejestrującej obrotów z tytułu sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, zarówno własnej, jak i prowadzonej na rzecz lub w imieniu zleceniodawcy (franczyzodawcy).

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 2 tj. czyje dane powinny być podane na paragonie jako dane podatnika - X czy Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212 poz. 1338 ze zm.); paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m. in. następujące informacje:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP).

Przez podatnika, w myśl § 2 pkt 13 ww. rozporządzenia należy rozumieć podatnika podatku od towarów i usług, natomiast przez numer identyfikacji podatkowej (NIP) rozumie się numer identyfikacji podatkowej podatnika w rozumieniu przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (§ 2 pkt 7 ww. rozporządzenia).

Zatem podatnik prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących jest właścicielem tej kasy rejestrującej.

W świetle powyższego paragon wystawiony przez Wnioskodawcę, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, nie zawiera danych dotyczących zleceniodawcy (w tym nazwy zleceniodawcy i numeru identyfikacji podatkowej zleceniodawcy) lecz jedynie dane dotyczące Wnioskodawcy (w tym nazwa Wnioskodawcy, adres jego punktu sprzedaży, oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy. W przypadku, gdy nabywcą będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy to sprzedaż będzie rejestrowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy za pomocą kasy rejestrującej.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż paragon wystawiony przez Wnioskodawcę, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz zleceniodawcy powinien zawierać dane dotyczące Wnioskodawcy w tym nazwę Wnioskodawcy, adres jego punktu sprzedaży, oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 3 tj. czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o których mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212 poz. 1338 ze zm.), należy stwierdzić, że zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, zwanej dalej ustawą, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Stosownie do art. 111ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, ze zm.).

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

Zgodnie z § 2 pkt 11 ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o paragonie fiskalnym - rozumie się przez to wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących w myśl § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia są obowiązani do dokonywania ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 7 ust. 1 pkt 8 ww. rozporządzenia obowiązani są również do przechowywania kopii dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, ze zm.).

Należy nadmienić, iż w myśl § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia, kopie dokumentów kasowych sporządzanych przy zastosowaniu kasy na nośniku papierowym, potwierdzających dokonanie do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaży, podatnicy obowiązani są przechowywać nie krócej niż przez okres 2 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiła ta sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy kopii faktur wystawianych przy zastosowaniu kas (§ 19 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego w jego punkcie sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Mając na uwadze wskazane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących będzie miał obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych w myśl art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT oraz § 7 ust. 1 pkt 8 cyt. wyżej rozporządzenia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 4 tj. kto ma obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz X, należy stwierdzi, że skoro na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w części dotyczącej pytania nr 3, to również Wnioskodawca obowiązany jest do przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę w związku ze sprzedażą dokonaną w imieniu i na rzecz zleceniodawcy.

Zarówno z cyt. wyżej art. 111ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT jak i z § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów wynika wprost obowiązek przechowywania kopii dokumentów przez podatnika ewidencjonującego obrót i kwoty podatku należnego przy użyciu kas rejestrujących. Ustawodawca nie dokonał żadnych wyłączeń z tego obowiązku.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy obciąża Wnioskodawcę, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 5 tj. czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu X, należy stwierdzić, że:

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Zaznaczenia wymaga, że adresatem powołanej normy prawnej jest podatnik, na którym spoczywa obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z treści wniosku wynika, iż każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (X) będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę, w imieniu i na rzecz X. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane X. Wnioskodawca przekaże fakturę nabywcy produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży.

W związku z tym, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, to również on będzie zobowiązany do dołączania paragonów do egzemplarza faktury wystawionej w imieniu i na rzecz X, pozostającego u podatnika.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż nie będzie miał obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu zleceniodawcy (X), należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 6 tj. czy Wnioskodawca ma obowiązek rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz X, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi m.in. dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, jeżeli podatnik wydaje towar podmiotowi, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez podatnika zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w terminie 30 dni, licząc od dnia wykonania usługi przez ten podmiot.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w związku z zawartą umową franczyzową dokonuje sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (X) w zamian za określone w umowie wynagrodzenie (prowizję).

Mając na uwadze fakt, iż sprzedaż produktów jest dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz i w imieniu zleceniodawcy (X) to u zleceniodawcy wystąpi obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Wobec powyższego Wnioskodawca dokonując sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (X) nie ma obowiązku rozpoznawania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonywanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (X).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 7 tj. czy Wnioskodawca ma obowiązek uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz X, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT, należy stwierdzić, że stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Należy zaznaczyć, iż ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

Z treści wniosku wynika, iż każda sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę w jego punktach sprzedaży będzie udokumentowana fakturą wystawioną w imieniu zleceniodawcy (X). Zleceniodawca będzie prowadził ewidencje wystawionych w jego imieniu faktur

Dla celów rozliczania podatku VAT sprzedaż Produktów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X dokumentowana będzie, dla celów rozliczania podatku VAT, w następujący sposób:

1. Każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz X będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę, w imieniu i na rzecz X. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane X. Wnioskodawca przekaże fakturę nabywcy produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży.
2. W przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie ponadto rejestrowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy za pomocą kasy rejestrującej.
3. Dzięki temu, że faktura sprzedaży będzie wystawiana przy wykorzystaniu oprogramowania X, X będzie posiadała pełną ewidencję sprzedaży produktów dokonanych w jej imieniu i na jej rzecz przez Wnioskodawcę, a zatem będzie posiadała własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.

Mając na uwadze powyższe z uwagi na fakt, iż sprzedaż produktów będzie wykazana przez zleceniodawcę w jej ewidencji VAT (stroną umowy sprzedaży z nabywcą produktu będzie zleceniodawca (X), zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy we własnej ewidencji sprzedaży (prowadzonej dla celów podatku VAT) oraz we własnej deklaracji VAT-7.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Podsumowując powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących,

• umieszczenia danych Wnioskodawcy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym,

• obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych,

• obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz X,

• obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X,

• obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT

• należało uznać za prawidłowe,

• obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu X

• należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 381 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi