Temat interpretacji

w zakresie uznania transakcji dostawy towaru do Australii za eksport bezpośredni opodatkowany stawką 0%

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.05.2012 r. (data wpływu 21.05.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji dostawy towaru do Australii za eksport bezpośredni opodatkowany stawką 0% jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji dostawy towaru do Australii za eksport bezpośredni opodatkowany stawką 0%.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) skupuje używaną, zepsutą, niepotrzebną złotą i srebrną biżuterię na terenie kraju. Spółka obecnie sprzedaje ww. towary spółce z Australii. Wywóz towarów na rzecz australijskiego nabywcy jest realizowany z wykorzystaniem transportu lotniczego. Sam transport rozpoczyna się w Polsce w krajowym porcie lotniczym i kończy się w Australii. Organizacją wysyłki zajmuje się Spółka lub podmiot świadczący usługi przewozowe lub, spedycyjne na jej rzecz. Spółka jest eksporterem i to na nią wystawione są dokumenty eksportowe, jako zgłaszającego towar do procedury celnej wywozu. Wywiezienie towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej następuje z terytorium kraju i jest potwierdzone przez określony w przepisach celnych urząd, którym jest polski urząd celny, działający na terenie portu lotniczego, z którego następuje wysyłka towarów. Na potwierdzenie eksportu Spółka oprócz faktury sprzedaży, posiada dokument celny wywozowy , potwierdzony przez ww. organ celny lub komunikat elektroniczny wygenerowany z systemu elektronicznego ww. organów celnych. Z potwierdzenia celnego wywozu wynika, iż eksporterem jest Spółka. Potwierdzenia celnego wywozu dokonuje polski urząd celny z portu lotniczego w Polsce, z którego towar jest wysyłany do Australii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny spółka sp. z o.o. w ramach opisanej transakcji dokonuje eksportu bezpośredniego i w związku z którym jest uprawniona do zastosowania 0% stawki podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zdaniem Spółki zaistniały stan faktyczny opisany we wniosku należy uznać po jej stronie za eksport bezpośredni, z racji którego jest ona uprawniona do zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu eksportu, po uzyskaniu potwierdzenia wywozu przez organ celny .

Zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. a ) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, traktującym że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez dostawcę lub na jego rzecz.

Artykuł 41 ust. 4 ustawy stanowi, że w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) stawka podatku wynosi 0%. Natomiast ust. 6 tego artykułu stanowi, że stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust 4, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny, określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie została określona forma dokumentu, potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, iż eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny, określony w przepisach celnych wywóz towarów, zatem ustalając zakres stosowania przepisu art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, należy odwołać się do przepisów prawa celnego. Wnioskodawca winien więc posiadać stosowne dokumenty, spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Ponieważ wspólnotowe przepisy celne szczegółowo określają tryb wydawania przez urzędy celne potwierdzeń wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, to za dokument o którym mowa w art. 41 ust. 6 - uprawniający do zastosowania stawki 0% - można uznać tylko taki dokument, który został wystawiony i potwierdzony zgodnie z zasadami przedstawionymi w prawie celnym. Obecnie takimi dokumentami, co do zasady, są karta lub elektroniczny komunikat generowany w ramach elektronicznego systemu informatycznego organów celnych. W przypadku Spółki niewątpliwie wysyłka następuje z terytorium kraju, a fakt ten będzie potwierdzony przez krajowe (polskie) organy celne przez które będzie prowadzona procedura celna wywozu.

Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Wspólnoty na niego wystawione są dokumenty eksportowe, jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8a ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis zaistniałego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Spółka dokonuje transakcji eksportu bezpośredniego, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, w związku z czym za dowód na udokumentowanie eksportu należy uznać potwierdzenie wywozu przesłane przez urząd celny wywozu, czyli urząd celny rozpoczynający procedurę eksportową, którym będzie polski urząd celny działający na terenie portu lotniczego kartę potwierdzoną przez ww. urząd lub wygenerowany elektronicznie komunikat.

Uwzględniając zatem przytoczone powyżej regulacje prawne oraz opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż Wnioskodawca rozpozna po swojej stronie eksport bezpośredni, a dysponując 3 kartą lub komunikatem elektronicznym, potwierdzającymi wywóz, jest uprawniony do zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwaną dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

• dostawcę lub na jego rzecz, lub

• nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca jako polski podatnik sprzedaje towary spółce z Australii. Wywóz towarów rozpoczyna się w Polsce w krajowym porcie lotniczym i kończy się w Australii. Organizacją wysyłki zajmuje się Wnioskodawca lub podmiot świadczący usługi przewozowe lub spedycyjne na jego rzecz. Wnioskodawca wskazuje, że dokumenty eksportowe wystawione są na niego i to on jest zgłaszającym towar do procedury celnej wywozu. Na potwierdzenie eksportu Wnioskodawca oprócz faktury sprzedaży, posiada dokument celny wywozowy, potwierdzony przez ww. organ celny lub komunikat elektroniczny wygenerowany z systemu elektronicznego ww. organów celnych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy przedmiotową transakcję można uznać za eksport bezpośredni, w związku z którym jest uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku VAT.

Z definicji eksportu cytowane wyżej wynika, że aby doszło do eksportu bezpośredniego muszą być spełnione następujące warunki:

• przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

• potwierdzony przez urząd celny wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty,

• wywóz towarów następuje przez dostawcę lub na jego rzecz.

Wnioskodawca wskazuje, iż dokonuje sprzedaży towarów kontrahentowi z Australii, zatem następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towary w następstwie dostawy są wysyłane z Polski do Australii z polskiego urzędu celnego, na dowód czego Wnioskodawca posiada stosowne dokumenty celne, z których wynika, iż to Wnioskodawca występuje jako eksporter. Tym samym spełnione są wszystkie warunki ustawowe, aby można było uznać transakcję Wnioskodawcy za eksport bezpośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. a ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Stawkę tę stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej art. 41 ust. 6 ustawy.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie została określona forma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, iż eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów, zatem ustalając zakres stosowania przepisu art. 41 ust. 6, ustawy, należy odwołać się do przepisów prawa celnego. Wnioskodawca winien więc posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Ponieważ wspólnotowe przepisy celne szczegółowo określają tryb wydawania przez urzędy celne potwierdzeń wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, to za dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy uprawniający do zastosowania stawki 0% można uznać tylko taki dokument, który został wystawiony i potwierdzony zgodnie z zasadami przedstawionymi w prawie celnym.

Wnioskodawca podaje, iż dla potwierdzenia dokonania wywozu towaru poza terytorium Unii Europejskiej posiada zarówno kartę jak i komunikat.

Ten ostatni dokument jest generowany przez system, który od dnia 31 sierpnia 2007r. został wdrożony do elektronicznej obsługi zgłoszeń wywozowych składanych przez polskich eksporterów/zgłaszających. System jest wspólnotowym systemem obsługującym elektronicznie zgłoszenie wywozowe. Umożliwia wymianę komunikatów między urzędami celnymi wywozu i wyprowadzenia we wszystkich krajach UE oraz przesyłanie komunikatów między przedsiębiorcami a urzędami celnymi. System zapewnia automatyzację procedury wywozu i jej pełny monitoring, a także umożliwia elektroniczne potwierdzanie wyprowadzenia towarów poza obszar celny Unii Europejskiej (w drodze komunikatu przesyłanego z urzędu celnego wywozu do eksportera/zgłaszającego). Od dnia 1 lipca 2009 r. likwidacji uległa karta jako potwierdzenie tego wyprowadzenia, a zastąpił ją elektroniczny komunikat, wysłany natychmiast po opuszczeniu przez towary obszar Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd wywozu po otrzymaniu komunikatu Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat Potwierdzenie wywozu lub informując go w innej określonej w tym celu przez ten urząd formie.

Zatem posiadany przez Wnioskodawcę dokument celny, zarówno karta jak i komunikat elektroniczny, otrzymane z polskiego urzędu celnego działającego na terenie portu lotniczego, z którego wynika potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium Unii Europejskiej, należy uznać za dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Reasumując, transakcja dostawy towaru dokonana przez Wnioskodawcę dla klienta z Australii spełnia definicję eksportu bezpośredniego towarów zawartą w art. 2 pkt 8 lit a ustawy, tym samym Wnioskodawca ma możliwość na podstawie posiadanej dokumentacji celnej do zastosowania dla tej transakcji stawki podatku w wysokości 0%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 302 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie