Sprzedaż działek - Interpretacja - ILPP1/443-74/10-4/AT

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 01.04.2010, sygn. ILPP1/443-74/10-4/AT, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Sprzedaż działek

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2010 r. (data wpływu 21 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 marca 2010 r. (data wpływu 22 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 marca 2010 r. o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem. Nie jest podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi działalności rolniczej. Ziemię uprawia na potrzeby własne, a część leży odłogiem - stanowi ugór. Wnioskodawca posiada między innymi 1 ha ziemi, który otrzymał od syna w roku 2004 w darowiźnie. Grunt ten został podzielony w trybie rolnym na działki o wielkości po 3.000 m2 każda (powstały 3 działki). Są to działki bez prawa zabudowy, nie posiadają decyzji o warunkach zabudowy, jak również nie są w planie miejscowym. Gmina planuje objęcie tych działek w lipcu tego roku studium rozwoju Gminy z przeznaczeniem pod zabudowę przemysłową (jakkolwiek studium nie stanowi prawa do zabudowy tylko są to perspektywiczne plany zagospodarowania Gminy w przyszłości). Grunt ten Wnioskodawca oddał pod uprawę sąsiadowi bez żadnej rekompensaty finansowej. W przeszłości (w ostatnich 2 latach) Zainteresowany sprzedał 2 działki rolne po 3.000 m2 każda.

Pismem z dnia 19 marca 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

  1. Grunt, o którym mowa we wniosku, nie był udostępniany innym osobom odpłatnie na podstawie umowy dzierżawy, ani żadnej innej umowy nigdy nie był udostępniany innym osobom.
  2. Zainteresowany nie udostępniał gruntu i w związku z powyższym nie ma z tego powodu żadnych korzyści.
  3. Wnioskodawca sprzedaje i przeznacza otrzymane pieniądze na zakup innego gruntu.
  4. Zainteresowany sprzedał 4 działki rolne bez prawa zabudowy po ok. 3.000 m2.
  5. Wnioskodawca zamierza sprzedać tylko działki rolne. Jeśli będą to działki z przeznaczeniem pod przemysł wtedy Zainteresowany sprzeda je z podatkiem VAT.
  6. Zainteresowany nie będzie występował przed sprzedażą o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w momencie sprzedaży tych 3 działek Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT, czy będzie mógł skorzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ustawy, zgodnie z którym podatkowi VAT podlegają tylko grunty budowlane lub tereny przeznaczone pod zabudowę:

  1. jeśli je sprzeda przed objęciem działek studium rozwoju gminy,
  2. jeśli je sprzeda jak już będą znajdowały się w studium rozwoju gminy...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie obowiązywał go podatek VAT, w myśl przepisu art. 43 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez działalność gospodarczą w świetle ust. 2 powołanego artykułu rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z treści przedłożonego wniosku wynika, iż Zainteresowany nie jest podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi działalności rolniczej. Jest rolnikiem uprawiającym ziemię na potrzeby własne. Część gruntów leży odłogiem - stanowi ugór. Wnioskodawca w roku 2004 otrzymał od syna w formie darowizny grunt o powierzchni 1 ha. Grunt ten został podzielony na 3 działki o powierzchni 3.000 m2 każda. Są to działki bez prawa zabudowy, nie posiadają decyzji o warunkach zabudowy, jak również nie są zagospodarowane w planie miejscowym. Gmina planuje objęcie tych działek w lipcu tego roku studium rozwoju Gminy z przeznaczeniem pod zabudowę przemysłową. Wnioskodawca wskazał, iż ww. grunt oddał pod uprawę sąsiadowi bez żadnej rekompensaty finansowej. Jednocześnie w uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany oświadczył, iż przedmiotowy grunt nie był udostępniany innym osobom odpłatnie na podstawie umowy dzierżawy, ani żadnej innej umowy. Z uwagi na fakt, iż Zainteresowany nie udostępniał gruntu, nie otrzymywał z tego powodu żadnych korzyści. Wnioskodawca sprzedaje działki i przeznacza otrzymane pieniądze na zakup innego gruntu. Zainteresowany sprzedał 4 działki rolne bez prawa zabudowy po ok. 3.000 m2. Wnioskodawca zamierza sprzedać tylko działki rolne. Zainteresowany nie będzie występował przed sprzedażą o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy.

Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Zainteresowany sprzedając ww. działki będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie oznaczała wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Bez znaczenia zatem w przedmiotowej sprawie pozostaje przeznaczenie ww. gruntu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli działki przeznaczone do sprzedaży nigdy nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności ani rolniczej, ani pozarolniczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innej czynności przynoszącej korzyści finansowe, to sprzedaż przedmiotowych działek bez względu na ich przeznaczenie oraz fakt czy zostaną objęte studium rozwoju gminy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie nie objęcia tej czynności podatkiem VAT należało uznać za prawidłowe, jednak w oparciu o inną podstawę prawną niż wskazana przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu