Temat interpretacji

Środki pieniężne stanowiące wartość nagród są jednym z elementów składowych podstawy opodatkowania świadczonych przez dystrybutorów usług obsługi programu lojalnościowego, opodatkowanym w ramach tej usługi. Przekazanie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych w kwocie odpowiadającej wartości nagród przekazanych przez dystrybutorów powinno być dokumentowane fakturami VAT, wystawionymi przez dystrybutorów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31.08.2011 r. (data wpływu 06.09.2011 r.), uzupełnionym w dniu 09.11.2011 r. poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty oraz w dniu 14.11.2011 r. (data wpływu 16.11.2011 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 02.11.2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania środków pieniężnych przekazywanych dystrybutorom oraz sposobu dokumentowania ww. czynności jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.09.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania środków pieniężnych przekazywanych dystrybutorom oraz sposobu dokumentowania ww. czynności. Wniosek uzupełniony został w dniu 09.11.2011 r. poprzez uiszczenie brakującej opłaty oraz pismem z dnia 08.11.2011 r.(data wpływu 16.11.2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 02.11.2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma I. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu towarami i świadczenia usług branży elektryczno-technicznej. W celu zwiększenia sprzedaży produktów postanowiła przeprowadzić akcję marketingową w postaci programu lojalnościowego, Ma on na celu zwiększyć udział w rynku i zachęcić do zakupu oferowanych przez firmę I. towarów. W tym celu wprowadzono sprzedaż premiowaną punktami. Punkty będzie można wymienić na nagrody. Liczone będą przez dystrybutorów uczestniczących w promocji. Za określoną wielkość zebranych punktów klienci końcowi będą otrzymywać nagrody. Wartość nagród jest całkowicie powiązana z wielkością zakupu. Obrót będzie liczony przez firmy współpracujące z I. zwanymi dalej dystrybutorami. Przekazanie nagród ostatecznym odbiorcom będzie należało do dystrybutorów. Ostateczny nabywca będzie mógł wybrać nagrodę, która znajduje się w katalogu. Po zakończeniu akcji marketingowej firma I. zamierza przekazać w formie pieniężnej wartość nagród dystrybutorom, którzy następnie zakupią wybrane przez ostatecznych nabywców nagrody. Obowiązkiem dystrybutorów będzie przekazanie listy zawierającej wartość i ilość przekazanych nagród w celu wypłacenia odpowiedniej kwoty przez I.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 08.11.2011 r. Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż firma I. zajmuje się sprzedażą hurtową, nie sprzedaje towarów ostatecznym odbiorcom. Chcąc zachęcić klientów do zwiększonego zakupu swoich towarów oraz utrzymać poziom sprzedaży zorganizowała program lojalnościowy dla ostatecznych odbiorców. W programie tym udział wzięli również dystrybutorzy. W tym celu firma podpisała umowy z dystrybutorami, którzy sprzedają towary I. swoim odbiorcom. W zamian ostateczni odbiorcy otrzymają punkty, które będą mogli wymienić na nagrody. Przedmiotem tego wniosku o udzielenie tej interpretacji podatkowej nie jest wynagrodzenie udzielane dystrybutorom. Dystrybutorzy są podmiotami prawa handlowego, i przy wykonaniu usług strony umowy mają obowiązek wystawić fakturę VAT zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (Ustawa z dnia 11 marca 2011 Dz. U. Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535). Przedmiotem wniosku jest przekazanie kwoty, która jest elementem rozliczenia I. z tytułu umowy lojalnościowej w której I. zobowiązuje się do przekazania nagród odbiorcom końcowym. Środki te nie są elementem składowym wynagrodzenia dystrybutorów. Wartość nagród bezpośrednio jest uzależniona od wielkości zakupów. I. z powodów logistycznych nie chce dokonywać samodzielnie zakupu nagród. Zakupu nagród dokonają dystrybutorzy. I. zwróci jedynie dystrybutorom wartość tych nagród w formie pieniężnej na podstawie noty oraz wykazu zakupionych nagród i ich wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie środków pieniężnych dokonywany przez I. na rzecz dystrybutorów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy może być dokumentowane notami księgowymi ...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 Ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi również istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem warunkiem opodatkowania pewnej czynności dla potrzeb podatku od towarów i usług jest jej odpłatność oraz możliwość przypisania tej czynności cech świadczenia.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika iż, przekazanie środków pieniężnych przez I. nie jest wynagrodzeniem za świadczone usługi, stanowi element wzajemnych rozliczeń między stronami umowy. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wzajemne rozliczenia finansowe pomiędzy I. a dystrybutorami nie stanowią świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dystrybutorzy również nie otrzymują za wyżej wymienione wykonanie czynności wynagrodzenia.

Według stanowiska firmy przekazanie w formie pieniężnej nie będzie również przekazaniem towarów oraz nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT Zgodnie z art. 7. Ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Podstawą towarów objętą opodatkowaniem, mieszczącą się w przedmiocie opodatkowania określonym w art. 5 ust. 1 pkt 1, tj. w pojęciu odpłatnej dostawy towarów są także niektóre nieodpłatne przekazania towarów Zgodnie z art. 7 ustawy o VAT ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Do dnia 1 stycznia 2011 przepisy ustawy stanowiły, że przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem nie były opodatkowane podatkiem VAT. Potwierdza to wyrok NSA, orzekającego w składzie 7 sędziów, z 23 marca 2009 r. (sygn. akt I FPS 6/08).

Firma I. nie przekazuje na wyżej wymienione cele towarów lecz środki pieniężne nieodpłatnie dystrybutorom, które zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ,w rozumieniu ustawy o VAT, nie są usługą czy towarem.

Mając na uwadze brzmienie powyższych regulacji należy uznać, że przekazanie środków pieniężnych pomiędzy I. a dystrybutorami nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Warunkiem koniecznym uznania danej czynności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest bowiem wykonanie usługi bądź dostawa towarów za wynagrodzeniem, a więc przekazanie środków nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, wobec czego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynność ta nie rodzi skutków w podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega również fakturowaniu. W konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT, lecz innym dowodem księgowym np. notą księgową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również :

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenia usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Muszą jednak być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Stosownie natomiast do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca w celu zwiększenia sprzedaży oferowanych przez firmę produktów postanowił przeprowadzić akcję marketingową w postaci programu lojalnościowego. W tym celu wprowadzono sprzedaż premiowaną punktami, które będzie można wymienić na nagrody. Punkty liczone będą przez dystrybutorów uczestniczących w promocji, z którymi Wnioskodawca podpisał stosowne umowy. Do zadań dystrybutorów należy sprzedaż produktów Wnioskodawcy oraz przekazywanie nagród ostatecznym odbiorcom. Wartość nagród bezpośrednio jest uzależniona od wielkości zakupów. Zakupu nagród dokonają dystrybutorzy, natomiast Wnioskodawca zwróci dystrybutorom wartość tych nagród w formie pieniężnej na podstawie noty oraz wykazu zakupionych nagród i ich wartości. Wnioskodawca wskazał, iż przekazane środki pieniężne nie są elementem składowym wynagrodzenia dystrybutorów.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie przekazywane przez Wnioskodawcę dystrybutorom środki pieniężne stanowią element umowy o świadczenie usług marketingowych na rzecz klienta, za wykonanie których dystrybutorzy otrzymują wynagrodzenie. Zgodnie z podpisanymi umowami, do zadań dystrybutorów świadczących usługę obsługi programu lojalnościowego należy m.in. zakup i przekazywanie nagród ostatecznym odbiorcom oraz przekazywanie Wnioskodawcy listy zawierającej ilość i wartość przekazywanych nagród. Zgodnie z tym porozumieniem Wnioskodawca zobowiązał się do zwrotu w formie pieniężnej wartości przekazanych przez dystrybutorów nagród. Powyższe oznacza, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy , dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń obu stron. Analiza przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że wartość przekazywanych nagród stanowi element kompleksowej usługi obsługi programu lojalnościowego. Oznacza to, że wartość przekazanych nagród wypłacana w formie pieniężnej jest jednym z elementów składowych podstawy opodatkowania świadczonych przez dystrybutorów usług obsługi programu lojalnościowego, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy opodatkowanym w ramach tej usługi.

Zgodnie z powyższym, przekazanie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych w kwocie odpowiadającej wartości nagród przekazanych przez dystrybutorów powinno być dokumentowane fakturami VAT, wystawionymi przez dystrybutorów.

Organ podatkowy informuje ponadto, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie