Temat interpretacji

Decyzja

Na podstawie przepisu art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa tekst jednolity z 2005 r. (Dz. U. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim z dnia 09.02.2005 r. nr PPE3/448-3/05 w sprawie udzielenia interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie o r z e k a m :
- utrzymać w mocy w/w postanowienie.

U z a s a d n i e n i e

Na mocy przepisu art. 14a § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radzyniu Podlaskim udzielił Stronie interpretacji co do zakresu i  sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zawierając ocenę prawną stanowiska pytającej Spółki z przytoczeniem przepisów prawa, organ podatkowy wypełnił wymagania zawarte w przepisie art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej.

Na wydane w dniu 09.02.2005 r. postanowienie Spółka wniosła w dniu 22.02.2005 r. zażalenie, w którym kwestionuje uznanie za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT "zobowiązanie Spółki wobec dostawców towarów do dokonywania zakupów u nich i terminowego regulowania należności za dostarczony towar". W zażaleniu wskazano, że postawiony problem odmiennie od Naczelnika Urzędu Skarbowego rozstrzygał Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie co opublikowano na Stronie internetowej w 2004 r.

Spółka uważa, że nie może być traktowane jako usługa "normalne zachowanie się kupującego (...) nawet jeżeli dostawca premiuje takie zachowanie gratyfikacją finansową (...)". Zdaniem Spółki wywiązywanie się przez nabywcę z umowy wzajemnej nie jest "świadczeniem" na jej rzecz, które można by traktować jak usługę.

Rozpatrując przedmiotowe zażalenie stwierdzić należy co następuje:

W sprawie w sposób prawidłowy określono stan faktyczny i nie jest on przedmiotem sporu.

Spółka zatem zawarła z hurtowniami umowy o współpracy handlowej, na  mocy których zobowiązała się do zakupu materiałów i środków farmaceutycznych za określoną kwotę w każdym miesiącu trwania umów i zapłaty za dostarczony towar w określonym terminie. W zamian hurtownie zobowiązały się do wypłacenia spółce premii pieniężnych, przy czym wysokość otrzymanej premii nie koryguje cen dostarczonych towarów. Interpretacja dotyczy więc sytuacji, w której podatnik tak kształtuje swoje relacje z kontrahentami, iż uzyskiwane premie nie są związane z żadną konkretną dostawą.

W podatku od towarów i usług przedmiotem opodatkowania zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Wyjaśniając wymienione terminy ustawa w art. 8 ust. 1 wskazuje, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów.

Zobowiązując się do dokonywania nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie i dokonywania terminowych płatności za zrealizowanie dostaw w pewnym okresie i w określony sposób, Spółka nie wypełnia takim działaniem przesłanek dostawy towarów.

Można jednak przyjąć, że we wskazanym stanie faktycznym mamy do czynienia ze świadczeniem usług.

świadczeniem w sytuacji spółki będzie realizacja postanowień umowy.

Przewidziane umową zachowanie się podmiotu będzie jego świadczeniem na rzecz kontrahenta w zamian za premię, która stanowić będzie świadczenie tegoż kontrahenta. świadczenie to mając odrębną podstawę prawną może być odróżnione od świadczeń z tytułu umów, których realizowanie stanowić będzie dostawę towarów.

Pomimo wydawałoby się mogącej zaistnieć tożsamości zachowań, mają one różną podstawę prawną i stanowią odrębne świadczenia na rzecz wierzyciela w zamian za towar lub jak w przypadku premii w zamian za pieniądze (świadczenie pieniężne).

Stwierdzając, że w sprawie zachodzą przesłanki zakwalifikowania przedstawionego stanu faktycznego jako usługę podlegającą opodatkowaniu należało orzec jak na wstępie.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji i może być z powodu jej niezgodności z prawem zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie w terminie 30 dni od daty jego otrzymania. Skargę składa się w 2 egzemplarzach.