Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) oraz art. 19 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sanoku z dnia 07.04.2005 r. znak: US-PP/443/26/05 w sprawie interpretacji, co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług tj. powstania obowiązku odprowadzenia podatku od towarów i usług od opłat z tytułu użytkowania wieczystego w przypadku, gdy użytkownik wieczysty nie dokona zapłaty opłaty rocznej i uznaje stanowisko Powiatu za nieprawidłowe.

W oparciu o przepis art. 14a § 1 ustawy wnioskiem z dnia 21.03.2005 r. (wpływ wniosku do Urzędu Skarbowego w Sanoku - w dniu 21.03.2005 r.) Powiat zwrócił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sanoku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego tj. powstania obowiązku odprowadzenia podatku od towarów i usług od opłat z tytułu użytkowania wieczystego w przypadku, gdy użytkownik wieczysty nie dokona zapłaty opłaty rocznej. Zdaniem Starostwa mimo braku zapłaty opłaty rocznej wystąpi obowiązek odprowadzenia podatku VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sanoku w odpowiedzi na powyższy wniosek postanowieniem z dnia 07.04.2005 r. znak: US-PP/443/26/05 udzielił interpretacji, zgodnie z którą stanowisko uznał za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie po zapoznaniu się z powyższą sprawą stwierdza, co następuje:
Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest odpłatnym świadczeniem na rzecz innego podmiotu i w świetle art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług jest świadczeniem usług. Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy, co do zasady powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstaje z chwila wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy). Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Oznacza to, że w sytuacji, gdy nie ma obowiązku wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi, nie zostanie uiszczona opłata z tytułu użytkowania wieczystego obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług nie powstanie. W okresie od 25.06.2004 r. do 15.02.2005 r. moment powstania obowiązku podatkowego był uregulowany w przepisie § 3a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) - przepis ten został dodany rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23.06.2004 r. - (Dz. U. Nr 145, poz. 1541) zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a następnie uchylony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28.01.2005 r. - (Dz. U. Nr 17, poz. 150) zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w przypadku oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu. Zgodnie z przepisem § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.01.2005 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 17, poz. 150) w przypadku pobrania po dniu 24.06.2004 r. a przed wejścia w życie niniejszego rozporządzenia (przed 15.02.2005 r.), całości lub części należności z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych - przed upływem terminu ich płatności - obowiązek podatkowy z tytułu pobrania tych należności powstaje z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat (wpłat). Z wyżej wymienionych względów, mając na uwadze postanowienia przepisów art. 14 b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie postanowił jak w sentencji decyzji.

Zgodnie z przepisem art. 14 b § 5 ustawy Ordynacja podatkowa zmiana postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi. Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczącej. Nie jest wiążąca dla podatnika, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej. Przed wydaniem decyzji stosownie do postanowień art. 200 ustawy Ordynacja podatkowa postanowieniem z dnia 13.06.2005 r. znak: IS.IX./3-443/51b/05, został wyznaczony Stronie siedmiodniowy termin do zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym. Postanowienie to, jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru zostało doręczone w dniu 15.06.2005 r. Z uprawnienia tego nie skorzystano. Zgodnie z przepisami art. 220 ustawy Ordynacja podatkowa od decyzji organu podatkowego wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji. Właściwy do rozpatrzenia odwołania jest organ podatkowy wyższego stopnia. Z kolei zgodnie z art. 13 § 1 pkt 2 lit. c i § 3 tej ustawy organem podatkowym wyższego stopnia są organy odwoławcze, dyrektor izby skarbowej jest organem odwoławczym od decyzji wydanej przez ten organ w pierwszej instancji. W przypadku wydania decyzji w pierwszej instancji przez dyrektora izby skarbowej odwołanie od decyzji rozpatruje ten sam organ podatkowy, stosując odpowiednio przepisy o postępowaniu odwoławczym (art. 221 ustawy Ordynacja podatkowa).Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 ustawy Ordynacja podatkowa). Oznacza to, że odwołanie należy złożyć do dyrektora izby skarbowej oraz, że odwołanie winno zawierać zarzuty przeciw wydanej, określać istotę i zakres żądania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Odwołanie należy, zatem złożyć do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie Ośrodek Zamiejscowy w Krośnie, ul. Pużaka 18, 38 - 400 Krosno.