Temat interpretacji

możliwość wpłacania zaliczek na podatek w wysokości faktycznego rozliczenia za dany miesiąc w przypadku składania deklaracji podatkowych za okresy kwartalne

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wpłacania zaliczek na podatek w wysokości faktycznego rozliczenia za dany miesiąc w przypadku składania deklaracji podatkowych za okresy kwartalne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wpłacania zaliczek na podatek w wysokości faktycznego rozliczenia za dany miesiąc w przypadku składania deklaracji podatkowych za okresy kwartalne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jako Podatnik niebędący małym podatnikiem w rozumieniu ustawy o VAT, wybrała kwartalny sposób rozliczania podatku VAT i ma obowiązek wpłacania zaliczek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego, wynikającego z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał.

Zaliczkę wpłaca się w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które jest ona wpłacana.

Spółka rozlicza się z podatku VAT na deklaracji VAT-7D.

Spółka w I kwartale zapłaciła bardzo duży podatek VAT. W związku z tym zaliczki w kolejnym kwartale Spółka powinna płacić w wysokości 1/3 kwoty wynikającej z deklaracji VAT-7D za I kwartał. W II kwartale Spółka ma bardzo małą sprzedaż i VAT należny za II kwartał będzie wiele razy mniejszy niż w I kwartale.

Spółka twierdzi, że zgodnie z art. 103 ust. 2f ustawy o VAT może w takiej sytuacji wpłacać zaliczki na pierwszy i drugi miesiąc kwartału w wysokości faktycznego rozliczenia miesiąca, za który wymagana jest zaliczka, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego.

Zawiadomienie należy złożyć najpóźniej z chwilą wpłaty zaliczki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka rozliczając podatek VAT kwartalny na deklaracji VAT-7D może płacić zaliczki za pierwszy i drugi miesiąc kwartału w wysokości faktycznego rozliczenia miesiąca, którego zaliczka dotyczy...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka uważa, że zgodnie z art. 103 ust. 2f ustawy o VAT rozliczając VAT kwartalnie, może w szczególnych przypadkach płacić zaliczki za pierwszy i drugi miesiąc kwartału w wysokości faktycznego rozliczenia miesiąca, którego zaliczka dotyczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 99 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 99 ust. 3 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnicy, którzy nie posiadają statusu małego podatnika, ale mają zamiar rozliczać VAT kwartalnie, mogą składać deklaracje za okresy kwartalne, tj. w terminie do 25. dnia miesiąca po zakończeniu kwartału. W tym terminie są też zobowiązani do zapłaty VAT, który wynika ze złożonej deklaracji. Takiemu rozliczeniu służy formularz VAT-7D.

Szczegółowe zasady dotyczące zapłaty podatku uregulowane zostały w art. 103 ustawy. I tak, na mocy art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i 33b.

Stosownie do art. 103 ust. 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33.

Zgodnie z ust. 2a ww. artykułu, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 3, inni niż mali podatnicy, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do wpłacania zaliczek na podatek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które jest wpłacana zaliczka.

Według art. 103 ust. 2b ustawy, kwotę należnego zobowiązania podatkowego przyjmuje się za zerową, jeżeli w wyniku rozliczenia za dany kwartał, zobowiązanie takie nie wystąpi lub jeżeli z rozliczenia tego będzie wynikała kwota zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1.

Nadmienić należy, że w myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W przypadku podatników, u których w poprzednim kwartale należne zobowiązanie podatkowe było zerowe w rozumieniu ust. 2b, nie powstaje obowiązek wpłacania zaliczek na podatek. Podatnik może wpłacić zaliczkę na podatek w wysokości faktycznego rozliczenia za miesiąc, za który jest wpłacana zaliczka na podatek (art. 103 ust. 2c ustawy).

Stosownie do treści art. 103 ust. 2f ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 2a-2e, mogą wpłacać zaliczki w wysokości faktycznego rozliczenia za miesiąc, za który wpłacana jest zaliczka, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego. Zawiadomienie należy złożyć najpóźniej z chwilą wpłaty zaliczki za pierwszy miesiąc pierwszego kwartału, od którego zaliczki będą ustalane w wysokości określonej w zdaniu pierwszym, jednak nie później niż z upływem terminu do jej zapłaty.

Podatnik może zrezygnować z metody obliczania zaliczek, o której mowa w ust. 2f, nie wcześniej niż po upływie dwóch kwartałów. Za rezygnację z tej metody obliczania wysokości zaliczek uznaje się wpłacenie zaliczki za pierwszy miesiąc kwartału w wysokości obliczonej zgodnie z ust. 2a, o czym stanowi art. 103 ust. 2g ustawy.

Z wyżej przedstawionych regulacji wynika, że zaliczki na podatek powinny być uiszczane na rachunek urzędu skarbowego za pierwszy i drugi miesiąc danego kwartału, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego odpowiednio po drugim i trzecim kwartale.

Wysokość zaliczki miesięcznej, co do zasady, wynosi 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego za poprzedni kwartał, wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał.

Należy zauważyć, że dla podatnika nie zawsze jednak korzystne jest odprowadzanie zaliczek na podatek na podstawie kwot podatku należnego odprowadzonych za poprzedni kwartał. Korzystniejsze może być odprowadzanie zaliczek na podatek w wysokości faktycznego zobowiązania podatkowego za dany miesiąc.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako podatnik niebędący małym podatnikiem w rozumieniu ustawy o VAT, wybrał kwartalny sposób rozliczania podatku VAT i ma obowiązek wpłacania zaliczek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego, wynikającego z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał.

Wnioskodawca rozlicza się z podatku VAT na deklaracji VAT-7D.

I kwartale Wnioskodawca zapłacił bardzo duży podatek VAT i dlatego zaliczki w kolejnym kwartale powinien płacić w wysokości 1/3 kwoty wynikającej z deklaracji VAT-7D za I kwartał. W II kwartale Wnioskodawca ma bardzo małą sprzedaż i VAT należny za II kwartał będzie wiele razy mniejszy niż w I kwartale. Wnioskodawca zamierza w takiej sytuacji wpłacać zaliczki na pierwszy i drugi miesiąc kwartału w wysokości faktycznego rozliczenia miesiąca, za który wymagana jest zaliczka, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego, które musi nastąpić najpóźniej z chwilą wpłaty zaliczki.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że ustawa o podatku od towarów i usług umożliwia podatnikowi wpłacanie zaliczek w wysokości faktycznego rozliczenia, co pozwala uniknąć nadpłat w sytuacji znacznych rozbieżności w wysokości zobowiązań podatkowych w poszczególnych kwartałach. Takie uprawnienie wynika z cyt. wyżej art. 103 ust. 2f ustawy. Podatnik może wpłacać zaliczki na podatek w wysokości faktycznego rozliczenia za miesiąc, za który wpłacana jest zaliczka, jednak w tym przypadku na podatniku ciążą pewne obowiązki dotyczące zawiadomienia organu podatkowego o przyjęciu takiego systemu obliczania wysokości zaliczki.

Przede wszystkim podatnik ma obowiązek zawiadomić o tym fakcie organ podatkowy. Zawiadomienie powinno mieć formę pisemną i należy je złożyć najpóźniej z chwilą wpłaty zaliczki za pierwszy miesiąc danego kwartału (od którego zaliczki mają być ustalane w faktycznej wysokości), lecz nie później niż z upływem terminu zapłaty tej zaliczki. Uchybienie temu terminowi powoduje utratę prawa do przyjęcia w danym kwartale wysokości zaliczek miesięcznych odpowiadających faktycznemu rozliczeniu za dany miesiąc tego kwartału.

Przyjęta metoda obliczania zaliczek jako kwot wynikających z faktycznych rozliczeń za dane miesiące musi być stosowana przez podatnika co najmniej przez dwa kwartały. Uznać należy, że dotyczy to dwóch kolejnych (następujących po sobie) kwartałów. Dopiero po upływie dwóch kwartałów, w których zaliczki były obliczane w sposób, o którym mowa powyżej, podatnik może zrezygnować z tej metody i obliczać zaliczki w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania za kwartał poprzedni, według art. 103 ust. 2a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 103 ust. 2f ustawy rozliczając VAT kwartalnie, Wnioskodawca może w szczególnych przypadkach płacić zaliczki za pierwszy i drugi miesiąc kwartału w wysokości faktycznego rozliczenia miesiąca, którego zaliczka dotyczy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie