Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych z tytułu leasingu pojazdu o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do jego napędu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2011 r. (data wpływu 8 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 13 lutego 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych z tytułu leasingu pojazdu o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do jego napędu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 13 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych z tytułu leasingu pojazdu o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa służącego do jego napędu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż detaliczna dokonywana w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych (47.11.Z).

W ramach działalności prowadzi Pan trzy sklepy spożywcze, przy czym dwa znajdują się w miejscowości B., trzeci w miejscowości S. W związku z wykonywaniem działalności, niemal codziennie przewozi Pan znaczne kwoty utargów w gotówce ze sklepów do banku.

W celu podniesienia bezpieczeństwa przejazdów z gotówką, ma Pan zamiar podpisać umowę leasingu operacyjnego, gdzie przedmiotem umowy będzie specjalny pojazd - bankowóz. Pojazd ten będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności, w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Będzie to samochód osobowy BMW X6, w którym dokonano zmian na samochód specjalny - bankowóz typu C. W dowodzie rejestracyjnym będzie posiadał wpis: rodzaj pojazdu - samochód specjalny, przeznaczenie - bankowóz.

Ponadto samochód ten będzie posiadał zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, wydane przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów, z dokonanym w uwagach wpisem, iż spełnia wymagania rozporządzenia MSWiA z dnia 7 września 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128). Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów wyda również dokument pod nazwą opis zmian dokonanych w pojeździe, w którym w części dotyczącej opisu zmian znajdzie się adnotacja o zmianie rodzaju pojazdu z osobowego na specjalny - bankowóz typu C, zgodnie z certyfikatem, który wyda Przemysłowy Instytut Motoryzacji Jednostka Certyfikująca Wyroby - Ośrodek Jakości wraz z protokołem z badań certyfikujących. W ww. certyfikacie, poza danymi podmiotu i danymi identyfikującymi pojazd, znajdzie się klauzula, że bankowóz spełnia wymagania rozporządzenia MSWiA z dnia 7 września 2010 r. w zakresie samochodu osobowego (kat. M).

Samochód, o którym mowa we wniosku, będzie spełniał wymagania techniczne określone w załączniku nr 5 do ww. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r., tzn. będzie wyposażony w:

1. pojemnik specjalistyczny typu D w stojaku umożliwiającym mocowanie i wyjmowanie pojemnika przez osoby uprawnione;
2. immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r.;
3. modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający: funkcję panika włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego; rezerwowe zasilanie; dodatkową syrenę alarmową; czujniki ochrony wnętrza; blokadę pracy silnika; tryb serwisowy; sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;
4. monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;
5. system alarmu przekazujący informacje o: położeniu i prędkości pojazdu; otwarciu i zamknięciu przedziału ładunkowego i osobowego; stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego; włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;
6. oświetlenie przedziału z pojemnikami.

Stwierdził Pan, że nie może kategorycznie wskazać, iż ww. samochód będzie służył wyłącznie do przewożenia wartości pieniężnych. Jeśli będzie Pan jechał do sklepu np. w miejscowości S. to tym samochodem przewiezie również towar ze sklepu w miejscowości B. (przesunięcie towaru z placówki do placówki), albo po drodze zajedzie do biura rachunkowego celem dostarczenia dokumentów do zaksięgowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy będzie istniała możliwość odliczenia pełnej kwoty podatku od towarów i usług od rat leasingowych oraz czy będzie można odliczać podatek naliczony przy zakupie paliwa do tego samochodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, po spełnieniu wyżej opisanych warunków, będzie miał prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług w całości, zarówno od faktur dotyczących leasingu pojazdu jak i faktur z tytułu zakupu paliwa do tego samochodu. Uzasadniając swoje stanowisko wskazał Pan, iż samochód będzie pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów Prawo o ruchu drogowym, o przeznaczeniu wymienionym w poz. 2 załącznika do tej ustawy, a ponadto będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 3 ust. 6 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.) - zwanej dalej ustawą nowelizującą - w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m. in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy
2. Bankowóz
3. Do prac wiertniczych
4. Koparka, koparkospycharka
5. Ładowarka
6. Do oczyszczania dróg
7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych
8. Pomoc drogowa
9. Do zimowego utrzymania dróg
10. Żuraw samochodowy
11. Pogrzebowy

W objaśnieniu do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Stosownie do art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) - dalej rozporządzenie - bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

1. załącznik nr 3 - wymagania techniczne dla bankowozu typu A;
2. załącznik nr 4 - wymagania techniczne dla bankowozu typu B;
3. załącznik nr 5 - wymagania techniczne dla bankowozu typu C.

Według załącznika nr 5 do ww. rozporządzenia (Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C):

1. Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:

1. pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy D w stojakach umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych klasy co najmniej 1;
2. immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej dyrektywą 74/61/EWG, lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej regulaminem nr 116 EKG ONZ;
3. modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:

1. funkcję panika włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,
2. rezerwowe zasilanie,
3. dodatkową syrenę alarmową,
4. czujniki ochrony wnętrza,
5. blokadę pracy silnika,
6. tryb serwisowy,
7. sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;

4. monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;

5. system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:

1. położeniu i prędkości pojazdu,
2. otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,
3. stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,
4. włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;

6. oświetlenie przedziału z pojemnikami.

2. Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.

3. Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4.1.b tablica 2 kolumna 4 tej normy).

4. W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.

Ze złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż detaliczna dokonywana w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. W ramach działalności prowadzi Pan trzy sklepy spożywcze, w związku z czym, niemal codziennie przewozi do banku znaczne kwoty utargów w gotówce. W celu podniesienia bezpieczeństwa tych przejazdów, ma Pan zamiar podpisać umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem będzie pojazd specjalny bankowóz typu C, przerobiony z samochodu osobowego BMW X6. Pojazd ten będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności, w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto samochód ten będzie posiadał certyfikat wydany przez Przemysłowy Instytut Motoryzacji Jednostkę Certyfikującą Wyroby - Ośrodek Jakości, z którego będzie wynikało m. in., że bankowóz spełnia wymagania rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128), w zakresie samochodu osobowego (kat. M). Samochód będzie spełniał wszystkie wymagania techniczne określone w załączniku nr 5 do ww. rozporządzenia.

Z Pana wniosku wynika jednoznacznie, iż ww. pojazd będzie służył nie tylko do przewożenia wartości pieniężnych. Będzie nim przewożony również towar ze sklepu do sklepu, albo po drodze będą przewożone dokumenty do biura rachunkowego.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane uregulowania w zakresie podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że wbrew Pana opinii w związku z leasingiem samochodu osobowego przerobionego na samochód specjalny bankowóz, nie nabędzie Pan prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, jak również prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego samochodu. Skoro bowiem prawo to przysługuje w związku z leasingiem pojazdu o specjalnym przeznaczeniu i nabyciem paliwa do jego napędu, wykorzystywanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z niego. Należy wskazać, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony związany z leasingiem samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np. bankowozu) i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystywanie jest konieczne. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystywanie bankowozu do świadczenia usług przewozu utargu. Nie jest natomiast w ocenie tut. organu taką działalnością prowadzenie przez Pana sklepów spożywczych, z którym wiąże się przewożenie m. in. utargów w gotówce do banku, czy też towarów handlowych.

Reasumując należy stwierdzić, że w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego przysługiwać Panu będzie prawo do odliczania podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych w wysokości 60% każdej raty leasingowej, nie więcej niż 6.000 zł łącznie, o ile nie wystąpią okoliczności wyłączające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji nie będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego samochodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy