Temat interpretacji
Stawka podatku obowiązująca do usług wynajmu lokali mieszkalnych.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2011 r. (data wpływu 15 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do usług wynajmu lokali mieszkalnych jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 kwietnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do usług wynajmu lokali mieszkalnych.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Spółka posiada mieszkania, które zamierza wynająć podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą, zajmującemu się zarządzaniem nieruchomościami, który będzie je podnajmował osobom trzecim na cele mieszkaniowe. W związku z powyższym Spółka zamierza obciążać kontrahenta za wynajem mieszkań 23% stawką.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy usługa wynajmu mieszkań podmiotowi gospodarczemu, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług, czy opodatkowana 23% stawką podatku...
Zdaniem Wnioskodawcy, umowa zawarta z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na usługi związane z wynajmem mieszkań powinna być opodatkowana 23% stawką podatku, ponieważ nie spełnia wszystkich warunków, aby można było skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, że wynajem dokonywany będzie na cele mieszkaniowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.
Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że aby skorzystać ze zwolnienie od podatku od towarów i usług w przypadku wynajmu lub dzierżawy nieruchomości winny wystąpić łącznie następujące przesłanki:
- przedmiotem wynajmu jest nieruchomość o charakterze mieszkalnym lub część nieruchomości,
- usługi są świadczone na własny rachunek,
- cel wynajmu ma charakter mieszkaniowy.
Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku, a brak którejkolwiek z nich nie pozwala na zastosowanie zwolnienia.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka będzie wynajmować mieszkania podmiotowi zarządzającemu nieruchomościami, który będzie podnajmował mieszkania osobom trzecim na cele mieszkaniowe.
Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż Spółka będzie wynajmować lokal w celu dalszego jego podnajmu przez najemcę, a więc nie bezpośrednio w celu mieszkaniowym, lecz na cele działalności gospodarczej najemcy, tym samym nie będzie spełniona ostatnia z przesłanek (cel mieszkaniowy) umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia od podatku. W konsekwencji Spółka nie może zastosować zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, a winna świadczoną usługę opodatkować 23% stawką podatku.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy