Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4, w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2005, Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Drugiego Mazowiec­kiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w związku z wnioskiem Spółki z dnia 26 września 2006 roku (data wpływu do tut. Urzędu Skarbowego 26 września 2006 roku), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego, w części dotyczącej pytań nr 1, nr 2, nr 5 oraz nr 7 w części dotyczącej podatku VAT

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi przede wszystkim działalność w zakresie dystrybucji produktów sportowych marki XXX. Dystry­bucja prowadzona jest przy wykorzystaniu zewnętrznych usługodawców na terytorium kraju, którzy są odpowiedzialni za obsługę techniczno-logistyczną procesu sprzedaży. Obecnie Spółka zatrudnia 29 pracowników i prowadzi jeden bilans obejmujący całość swojej działalności. Spółka nie posiada zakładów (oddziałów).

Zgodnie ze statutem Spółki, przedmiot działalności Spółki obejmuje m.in.:

• sprzedaż hurtową odzieży i obuwia PKD 51.42.Z
• sprzedaż detaliczną odzieży PKD 52.42.Z
• sprzedaż detaliczną obuwia i wyrobów skórzanych PKD 52.43.Z
• sprzedaż detaliczną artykułów sportowych PKD 52.48.D
• produkcję pozostałej odzieży i dodatków do odzieży, gdzie indziej niesklasyfikowana PKD 18.24.Z
• produkcję obuwia sportowego PKD 19.30.B
• naprawę obuwia i innych wyrobów skórzanych PKD 52.72.Z
• doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania PKD 74.15.Z
• pozostałe pośrednictwo finansowe, gdzie indziej niesklasyfikowane PKD 65.23.Z
• działalność pomocniczą finansową, gdzie indziej niesklasyfikowaną PKD 67.13.Z.

Spółka planuje sprzedaż na rzecz YYY Sp. z o.o. następujących składników majątkowych (materialnych i niematerialnych):

• rzeczowych aktywów trwałych (sprzęt komputerowy, meble wyposażenie, urządzenia biurowe itp.),
• towarów handlowych znajdujących się w zasobach magazynowych Spółki,
• programów komputerowych (np. program finansowo-księgowy, program do obsługi zamówień, program Windows, Corel).

Ponadto, w ramach planowanej transakcji Spółka przeniesie na rzecz nabywcy prawa i obowiązki wynikające z umów leasingu zawartych przez XXX i przekaże nabywcy składniki majątkowe, których dotyczą te umowy. Kupujący przejmie również wybrane zobowiąza­nia Spółki, w tym zobowiązania wobec ZZZ Sp. z o.o. wynikające z umowy świadczenia usług logistycznych i magazynowych oraz zobowiązania na rzecz Spółki towarów handlowych.

Zgodnie z ustaleniami pomiędzy kontrahentami, wynagrodzenie należne Spółce z tytułu sprzedaży poszczególnych składników majątkowych odpowiadać będzie wartości netto poszczegól­nych składników majątkowych na dzień dokonania transakcji, wynikającej z ksiąg Wnioskodawcy.

W ramach ww. transakcji na nabywcę nie przejdą prawa i obowiązki wynikające z umów z dostawcami oraz punktami sprzedaży hurtowej i detalicznej. Transakcja nie obejmie również umów dystrybucyjnych z dostawcami towarów handlowych, a także nie obejmuje nazwy przed­siębiorstwa, ksiąg handlowych, wierzytelności, umowy najmu biura, zobowiązań i należności podat­kowych ani zobowiązań i obciążeń związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem (z wyłączeniem zobowiązań związanych z przejętymi przez Spółkę towarami handlowymi oraz zobowiązań wobec ZZZ Sp. z o.o.).

W związku z planowaną transakcją sprzedaży składników majątkowych redukcji do jedne­go pracownika administracyjnego ulegnie liczba zatrudnionych pracowników, który pozostanie za­trudniony na część etatu w Spółce, a na pozostałą część zatrudniony będzie przez nabywcę. Reszta dotychczasowych pracowników zatrudniona zostanie przez kupującego.

Po dokonaniu sprzedaży składników majątkowych Spółka planuje prowadzenie działalno­ści gospodarczej w zakresie świadczenia usług pośrednictwa finansowego oraz (pomocniczo) do­radztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania - zgodnie z przedmiotem działalności określonym w statucie Spółki.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka wystąpiła o potwierdzenie wła­snego stanowiska zgodnie, z którym:

• planowana transakcja powinna być klasyfikowana dla celów podatkowych jako sprzedaż po­szczególnych składników majątkowych; w szczególności transakcja ta nie stanowi sprzedaży zor­ganizowanej części przedsiębiorstwa ani przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie spo­rządzającego bilans (we wniosku pytanie nr 1),
• sprzedaż składników majątkowych w ramach omawianej transakcji podlega, co do zasady, opodat­kowaniu podatkiem od towarów i usług z wyj

Ustosunkowując się do stanowiska Wnioskodawcy Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje:

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. W ww. ustawie o podatku od towarów i usług nie ma definicji przedsiębiorstwa, natomiast ustawa z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. 2000, Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) oraz ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. 2000, Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) odwołują się do pojęcia przedsiębiorstwa w ro­zumieniu ustawy Kodeks cywilny (odpowiednio art. 4a pkt 3 i art. 5a pkt 3 ww. ustaw). Należy uznać, że na potrzeby podatku od towarów i usług pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowa­dzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności 1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), 2. własność nierucho­mości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości i ruchomości, 3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, 4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, 5. koncesje, licencje i zezwolenia, 6. patenty i inne prawa własności przemysłowej, 7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, 8. tajemnice przedsiębiorstw, 9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeks cywilny, Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Takie rozumienie przedsiębiorstwa dla potrzeb ustawy o podatku od towarów i usług potwierdza judykatura (np. wyrok WSA z 10 maja 2005 roku sygn. akt III SA/Wa 234/05, wyrok SN z 20 grudnia 2001 roku sygn. akt III RN 163/00).

Zgodnie z art. 552 ww. ustawy Kodeks cywilny czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W orzecznictwie sądów wielokrotnie podkreślano, że pomimo iż z transakcji zbycia przed­siębiorstwa wyłączono niektóre jego składniki, ten fakt nie uniemożliwia przyjęcia, że doszło do zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ww. ustawy Kodeks cywilny, jeżeli na nabywcę prze­szło to minimum dóbr materialnych i niematerialnych oraz środków i sposobów, jakie konieczne są do podjęcia przez nabywcę takiej działalności gospodarczej, jaką prowadził zbywca (wyroki SN z dnia 08 kwietnia 2003 roku sygn. akt IV CKN 51/01 oraz z dnia 01 kwietnia 2003 roku sygn. akt 366/01). Z powyższego wynika, że nie wszystkie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. Jednakże elementy przedsiębiorstwa, które w przedstawionym stanie faktycznym nie przechodzą na nabywcę (m.in. na­zwa przedsiębiorstwa) stanowią jego niezastąpiony składnik. Transakcja sprzedaży zespołu skład­ników materialnych i niematerialnych ale bez oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo, z uwagi na brzmienie art. 552 w związku z art. 551 pkt 1 ww. ustawy Kodeks cywilny nie jest transak­cją zbycia przedsiębiorstwa.

Reasumując w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż przedmiotem transakcji nie jest przed­siębiorstwo. Potwierdza to również fakt, iż dalej będzie prowadzić działalność gospodarczą, choć w innym zakresie.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji zorganizowanej części przed­siębiorstwa. Uprawnione jest więc posiłkowe zastosowanie definicji zawartej a art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. 2000, Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organiza­cyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym także zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizu­jące zadania.

W opinii Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w opisanym stanie faktycznym przedmiotem planowanej transakcji jest wystarczający zespół składników materialnych i niematerialnych (rzeczo­we aktywa trwałe, towary handlowe, część zobowiązań w szczególności umowy o usługi logistycz­ne i magazynowe, programy komputerowe oraz prawa i obowiązki wynikające z umów leasingu) pozwalający na podjęcie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie, co pozwala uznać, iż przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa.

W przypadku sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy przyjąć (dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług), iż opodatkowaniu podlegają poszczególne elementy składowe tej części. Wynika to z faktu, że przedmiotem opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest pojedynczym towarem, ani pojedynczą usługą, ale jest powiązanym zbiorem określonych elementów, na który składają się zarówno towary, jak i usługi.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zatem za czynność opodatkowaną w ro­zumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, należy uznać każde świadczenie na rzecz innej osoby, mającej charakter odpłatny. Wobec powyższego elementy wchodzące w skład sprzedawanej części przedsiębiorstwa, nie mieszczące się w definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, będą podlegać opodatkowaniu jako usługa.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług pod pojęciem towaru - ro­zumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Wobec tego nie można się zgodzić, ze stanowiskiem Spółki, iż w opisanym stanie faktycz­nym przejęcie przez nabywcę zobowiązań Spółki oraz praw i obowiązków wynikających z zawar­tych przez Spółkę umów leasingu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka uważa, iż powyższa transakcja powinna zostać udokumentowana jedną fakturą ze wskazaniem łącznej wartości składników majątkowych podlegających opodatkowaniu poszczegól­nymi stawkami podatku VAT lub zwolnionych od opodatkowania, natomiast szczegółowy wykaz składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży może zostać sporządzony w formie specyfikacji do faktury VAT stanowiącej jej integralną część.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy są obowiąza­ni wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należno­ści oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania normuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w spra­wie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, spo­sobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798).

Na mocy § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów podmiotem uprawnionym do wystawienia faktury oznaczonej wyrazami FAKTURA VAT jest zarejestrowany podmiot jako podatnik podatku od towarów i usług czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej. Niezbęd­ne elementy, jakie powinny zostać umieszczone na fakturze VAT określone zostały w § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia z 25 maja 2005 roku. Zgodnie z tym przepisem, wśród niezbędnych elementów faktury stwierdzającej dokonanie sprzedaży muszą się znaleźć między innymi nazwa towaru lub usługi, jednostka miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług, cena jed­nostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto).

Ponieważ w przypadku przedmiotowej transakcji opodatkowaniu podlegają poszczególne elementy wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a nie zorganizowana część przedsiębiorstwa jako całość, każdy towar bądź usługę należy opodatkować właściwą stawką podat­ku od towarów i usług. W konsekwencji w ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego Strona powinna umieścić na fakturze ww. elementy identyfikujące towary i usługi, stanowiące składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przekonaniu tut. organu podatkowego dane zawarte w fakturze określone w § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia powinny znajdować się w samej fakturze a nie w innym dokumencie do niej dołączonym - załączniku. Wszystkie dane, które zgodnie z przepisami prawa musza znajdować się na fakturze, nie mogą znajdować się w załączniku do faktury.

Podkreślić należy, iż w § 9 ust. 7 ww. rozporządzenia zawarto wymóg, zgodnie z którym w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług objętych stawką podatku niższą niż 22 % oraz dostawy towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku, dane na fakturze VAT w postaci nazwy towaru lub usługi winny objąć również symbol towaru lub usługi, określony w kla­syfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, chyba że ustawa lub przepisy wykonawcze do tej ustawy nie powołują tego symbolu. W takim przypadku należy podać przepis, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienia lub obniżoną stawkę podatku. Stosownie do wy­mogów PKWiU zaliczenie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy).

Mając na uwadze powyższe Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego informuje, iż kwestie dotyczące pozosta­łych pytań zawartych we wniosku zostały ujęte w odrębnych postanowieniach.

Niniejsza interpretacja dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego zawartego we wniosku z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 14a, art. 14b oraz art. 14c ww. ustawy Ordynacja po­datkowa.