Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr. 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie, - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Strona nabyła od kontrahenta litewskiego drukarkę na potrzeby swojego litewskiego Oddziału. W celu próbnego uruchomienia urządzenie zostało przywiezione do Polski. Po sprawdzeniu zostało przewiezione do miejsca docelowego, tj. do siedziby Oddziału (Litwa).

W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż przywiezienie czasowe drukarki w celu jej sprawdzenia na terytorium Polski, a następnie jej ponowne wywiezienie do Oddziału nie stanowi ani wewnątrzwspólnotowego nabycia, ani też wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu wymieniony przepis stosuje się pod warunkiem, że nabywca oraz dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, (tj. osobą prawną, jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej lub osobą fizyczną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Jak wynika z cyt. wyżej przepisów, aby czynność stanowiła wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, łącznie winny zostać spełnione m.in. następujące warunki:winno dojść do nabycia przez nabywcę towarów prawa do rozporządzania nimi jak właściciel,towary w wyniku dostawy, której konsekwencją jest nabycie, winny zostać wysłane (przetransportowane) na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu,nabywcą towarów winien być podatnik podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej,dostawcą towarów winien być podatnik podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej. Jednakże w myśl ustawy za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się także czynności, w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do jego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa. Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego. W art. 12 ust. 1 ustawy wymieniono przypadki, w których ww. przemieszczenie nie stanowi jednak wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zgodnie z pkt 8 ust. 1 przemieszczenia towarów nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów gdy towary mają być czasowo używane przez tego podatnika na terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła. W tym miejscu należy zauważyć, iż z przedstawionego we wniosku opisu jednoznacznie nie wynika, czy litewski Oddział Strony jest oddziałem w znaczeniu odpowiadającym rozumieniu, o którym mowa w art. 85 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004r. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), czy też odrębnym podmiotem prawa (np. spółką prawa litewskiego). W pierwszym przypadku jednostka macierzysta, tj. Strona, i jej litewski Oddział stanowią jeden i ten sam podmiot. Powyższe zostało potwierdzone w orzecznictwie Europejskiego Trybynału Sprawiedliwości (vide sprawa FCE Bank sygn. C-210/04). Wówczas przemieszczenie drukarki na terytorium Polski w celu dokonania sprawdzenia jej funkcjonowania nie stanowiło wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o ile zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy. Natomiast w przypadku drugim należy zauważyć, iż wówczas zostały spełnione przesłanki koniecznie do uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, tj. m.in. Strona nabyła (od litewskiego kontrahenta) prawo do rozporządzania jak właściciel towarami, towar w wyniku dostawy, której konsekwencją było nabycie, został wysłany (przetransportowany) na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu (z Litwy do Polski), nabywca czyli Strona jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15. Co się tyczy późniejszego (po sprawdzeniu funkcjonowania) przemieszczenia przedmiotowej drukarki z Polski do Oddziału na Litwie, to zauważyć należy, iż na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Co do zasady warunkiem uznania czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę jest więc, aby wywóz towarów z terytorium kraju (tj. Polski w myśl art. 2 pkt 1 ustawy) na terytorium innego kraju członkowskiego Współnoty był wynikiem dostawy towarów rozumianej zgodnie z art. 7 jako przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.

Niemniej podobnie jak w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w ustawie rozszerzono zakres zdarzeń uznawanych za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W myśl art. 13 ust. 3 ustawy za takie uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego. Zatem w pierwszym z ww. przypadków, gdy ze względu na spełnienie przesłanek określonych w art. 12 ust. 1 pkt 8 ustawy nie wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie rzeczonej drukarki przez Stronę na terytorium kraju (Polski), jej późniejszy wywóz (powrotne przemieszczenie) na terytorium Litwy do Oddziału nie stanowiło też wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Natomiast w drugim przypadku - a contrario- doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Mając na uwadze, iż opis wskazuje raczej, iż litewski Oddział jest odrębnym od Strony podmiotem prawa, postanowiono jak na wstępie.