Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w związku z wnioskiem z dnia 05.04.2006r. (wpływ do tut. Urzędu 10.04.2006r.), uzupełnionym pismem z dnia 31.05.2006r. w sprawie udzielenia interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku od towarów i usług

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka świadczy usługi spedycji związane z międzynarodowym transportem towarów importowanych. Zadaniem Spółki jest organizacja i nadzór przewozów dla koreańskiego zleceniodawcy, które zaczynają się w Republice Korei, a kończą w wybranych miastach na terenie Polski. Trasa transportu składa się z dwóch odcinków:

1. Korea - port rozładunku w Gdyni,

2. Gdynia - miasto w Polsce, będące miejscem dostawy towarów importowanych.

W ramach całego procesu spedycyjnego Podatnik korzysta z usług polskich przewoźników, którym zleca krajowy odcinek trasy. Kosztami transportu realizowanymi przez krajowego podwykonawcę oraz kosztami spedycji Spółka obciąża zleceniodawcę koreańskiego. Wnioskodawca dysponuje:

1.listem przewozowym stosowanym wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia została przekroczona granica z państwem trzecim;

2.fakturą wystawioną przez przewoźnika za odcinek krajowy.Strona nie dysponuje dokumentem potwierdzonym przez urząd celny, z którego wynika fakt wliczenia świadczonej usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Strona nie dysponuje dokumentem potwierdzonym przez urząd celny, z którego wynika fakt wliczenia świadczonej usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.Zdaniem Spółki, na mocy regulacji ustawy o podatku od towarów i usług ,,usługami transportu międzynarodowego są także usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej". Wobec powyższego Wnioskodawca wystawiając fakturę dla koreańskiej firmy stosuje stawkę VAT 0 %. Zastosowania stawki w wysokości 0 % Strona wymaga również od krajowego przewoźnika, ponieważ według Spółki transport wykonywany przez podwykonawcę na obszarze Polski stanowi część usługi transportu międzynarodowego.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje jak niżej.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.), stawkę podatku w wysokości 0 % stosuje się do usług transportu międzynarodowego. Przez usługi transportu międzynarodowego w myśl art. 83 ust. 3 pkt 1 i 3 w.w. ustawy rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,

b) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa na pewnym odcinku przebiegała przez terytorium kraju (tranzyt),

d) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku na terytorium kraju;

a także usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z w.w. usługami.

Zaliczenie przez ustawodawcę usług pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związanych z usługami transportu międzynarodowego do tychże usług transportu międzynarodowego nie powoduje bynajmniej, że zmienia się charakter tych usług. Nadal są to usługi pośrednictwa, czy spedycji, a nie usługi transportowe. Dlatego też miejsce świadczenia określa się odpowiednio jak dla usług pośrednictwa i usług spedycji.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wskazują dla usług spedycji odrębnej zasady dotyczącej określenia miejsca świadczenia, w związku z tym należy przyjąć, że do usług tych ma zastosowanie reguła podstawowa. Stosownie do treści art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 - 6 i art. 28. W przedstawionym stanie faktycznym, miejscem świadczenia i jednocześnie opodatkowania całości usługi spedycyjnej będzie terytorium kraju.

Jak zostało wskazane wyżej w przypadku usług spedycji międzynarodowej związanych z międzynarodowym transportem towarów właściwą stawką podatku jest stawka preferencyjna w wysokości 0 %. Niemniej możliwość zastosowania tejże stawki uwarunkowana została od posiadania przez podatnika dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Dokumentami tymi są:

1) w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora);

2) w przypadku transportu towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa powyżej dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka nie dysponuje dokumentem potwierdzonym przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Dlatego też Podatnik zobowiązany jest zastosować stawkę podstawową w wysokości 22 %. Należy przy tym podkreślić, że w.w. przepisy dotyczące opodatkowania transportu międzynarodowego wprowadzają odstępstwo od ustanowionej w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług reguły, w myśl której stawka podatku wynosi 22 %. W związku z tym przepisy powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z ich literalnym brzmieniem.

Natomiast odnośnie wątpliwości Spółki dotyczących zastosowania właściwej stawki podatku dla usługi transportu wykonywanej przez podwykonawcę tut. Organ podatkowy informuje, że podmiotem uprawnionym do wystąpienia z zapytaniem w powyższej kwestii jest podmiot świadczący na zlecenie Spółki usługę transportu towarów. Na przewoźniku ciąży bowiem obowiązek podatkowy wynikający z wykonanego świadczenia, jak również obowiązek wystawienia faktury z właściwą stawką podatku od towarów i usług. Z treści art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wynika, iż naczelnik urzędu skarbowego stosownie do swojej właściwości, na wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wniosek w trybie art. 14a § 1 cytowanej wyżej ustawy powinien dotyczyć konkretnego podmiotu i konkretnego zdarzenia prawnego wywołanego przez ten podmiot. W sytuacji, gdy z zapytaniem wystąpi podmiot nieuprawniony to po stronie organu podatkowego nie tylko nie powstaje obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji, ale co więcej, organ ten nie ma prawa udzielenia takiej interpretacji. Czyniąc to organ podatkowy przekroczyłby swoje uprawnienia w zakresie interpretacji przepisów, a tym samym naruszyłby przepis art.120 ustawy Ordynacja podatkowa nakazujący organom podatkowym działać na podstawie przepisów prawa.