Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Stronę we wniosku z dnia 08.02.2006 r., który wpłynął do tutejszego urzędu w dniu 10.02.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej:

• opodatkowania podatkiem VAT zwrotu kosztów poniesionych w związku z udziałem Spółki w targach wystawienniczych, jest prawidłowa.

UZASADNIENIE

W dniu 10.02.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa stosownie do swojej właściwości Naczelnik Urzędu Skarbowego, (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca dokonuje sprzedaży maszyn i urządzeń piekarniczych. W dniach od 20.09.2005 r. do 23.09.2005 r. Spółka uczestniczyła w targach wystawienniczych POLAGRA-FOOD, gdzie wystawiała m. in. maszyny kupowane od niemieckiego kontrahenta. Wydatki poniesione w związku z udziałem w targach Spółka zaliczyła w koszty uzyskania przychodów i odliczyła od nich podatek VAT. W wyniku rozmów z kontrahentem niemieckim ustalono, że Spółka po otrzymaniu faktury od Międzynarodowych Targów Poznańskich Sp. z o.o. niezwłocznie dokona refaktury kosztów wynajmu powierzchni wystawienniczej i obsługi stoiska targowego w kwocie 2.000 euro. Ponadto ustalono, że sposobem zapłaty tej refaktury będzie kompensata. Spółka Międzynarodowe Targi Poznańskie dnia 29.08.2005 r. wystawiła dla wnioskodawcy fakturę nr B10/05/02633/T41. Powyższy dokument wnioskodawca otrzymał 31.08.2005 r. Następnie w dniu 01.09.2005 r. wystawiono fakturę nr REF/1/09/05, obciążając kontrahenta niemieckiego kwotą 2.000 euro. W treści faktury wpisano "refaktura usługi wynajmu powierzchni wystawienniczej i obsługi stanowiska targowego". Przeliczenia euro dokonano wg kursu NBP z dnia wystawienia faktury. Kwotę 2.000 Euro opodatkowano stawką 22%. W tym samym miesiącu, tj. 13.09.2005 r. Spółka otrzymała od kontrahenta niemieckiego notę kredytową, potwierdzającą zmniejszenie swoich zobowiązań wobec tej firmy tytułem częściowego zwrotu poniesionych kosztów udziału w targach.

Zdaniem wnioskodawcy przedstawione działanie jest prawidłowe.

Stanowisko Organu podatkowego:

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz przepisy wykonawcze do ustawy - nie definiują pojęcia "refakturowanie". W tej sytuacji należy posiłkować się regulacjami zawartymi w VI Dyrektywie Rady UE z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 6 ust. 4 VI Dyrektywy, jeżeli podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Powyższa zasada ma pełne zastosowanie w przypadku refakturowania, które polega na zafakturowaniu przez jeden podmiot innemu podmiotowi odsprzedaży usług bez doliczania marży, której celem jest przeniesienie kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzysta. Refaktura jest więc "normalną" fakturą, tyle że wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą a rzeczywistym nabywcą tej usługi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w ww. przepisie, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W związku z powyższym, w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, że Spółka wystawiając "refakturę" usług wynajmu powierzchni wystawienniczej, wyświadczyła przedmiotową usługę na rzecz firmy niemieckiej. Z uwagi na fakt, że "refakturowanie" w przedmiotowym przypadku odbywa się na rzecz kontrahenta zagranicznego, dokonując tej czynności należy uwzględnić przepisy dotyczące miejsce świadczenia usług.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Dla celów określenia miejsca świadczenia, kompleksowe usługi organizowania wystaw, targów i kongresów, klasyfikowane w grupowaniu 74.84.15 PKWiU, obejmujące swym zakresem jako usługę główną wynajem powierzchni wystawienniczej, a także pewne usługi związane z wynajmem tej powierzchni, powinny być traktowane jako usługi związane z nieruchomościami.

W przypadku świadczenia takich usług, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości (art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy), czyli w omawianym przypadku usługi świadczone są w kraju i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z przepisami art. 41 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, tj. stawką 22%.

W odniesieniu z kolei do kwestii daty przeliczenia kursu waluty obcej stwierdzić należy, że na podstawie art. 106 ust. 12 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, jeżeli na fakturach wykazywane są kwoty w walutach obcych, z uwzględnieniem przepisów w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego.

Wykonaniem tej delegacji jest przepis § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Zgodnie z ust. 1 tego przepisu - kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiona w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. W przypadku, gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, wówczas w myśl ust. 2 tego przepisu, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony. Zgodnie z ust. 3 - w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. Jak wynika z powyższego, przepisy § 37 ust. 1-3 ww. rozporządzenia ustanawiają ogólne zasady przeliczania kwot wykazywanych na wszystkich fakturach w sytuacjach, gdy kwoty te wykazywane są w walutach obcych.

Reasumując stwierdzić należy, iż kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja Podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14a § 1 i § 2 ustawy Ordynacja Podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.