Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28.10.2005r., który wpłynął w dniu 01.12.2005r., uzupełnionego pismem z dnia 03.02.2006r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.12.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje nabycia towarów od dostawcy czeskiego posiadającego unijny numer identyfikacji podatkowej. W kontrakcie zawarty jest zapis o wyłącznej sprzedaży nabytego towaru na rynek francuski, przy czym nabywany przez Spółkę towar jest pochodzenia polskiego i odbierany ze składu sprzedającego na terenie Polski, a dalej natychmiast wysyłany na rynek francuski również dla podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Na fakturze dostawcy czeskiego nie jest naliczany podatek od towarów i usług. Ponadto Spółka w piśmie z dnia 03.02.2006r. wyjaśniła, iż czeski dostawca według jej wiedzy nie jest zarejestrowany w Polsce dla celów podatku VAT oraz nie posiada polskiego numeru identyfikacji podatkowej.

Pytanie Spółki:

Spółka pyta, czy w świetle zapisów ustawy o podatku od towarów i usług prawidłowo dokumentuje przeprowadzone transakcje nabycia towaru od dostawcy czeskiego wystawiającego fakturę sprzedaży bez naliczonego podatku VAT przy zapisie w kontrakcie, iż towar ten pochodzenia polskiego jest do odbioru ze składu sprzedającego na terenie Polski i winien być wysłany na rynek francuski.

Stanowisko Spółki:

Spółka uważa, iż transakcje między czeskim dostawcą a Spółką nie spełniają podstawowych warunków wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 9 ustawy), ponieważ nie występuje fizyczne przemieszczenie towaru na terenie dwóch różnych państw. W związku z powyższym transakcja tego typu podlega opodatkowaniu w Polsce i powinna być wykazana w deklaracji VAT - 7 jako tzw. dostawa towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, ponieważ w chwili wysyłki/sprzedaży przez dostawcę czeskiego towar ten znajduje się na terenie Polski. Spółka dokumentuje przedmiotowe transakcje w następujący sposób:

1. dla każdej czeskiej faktury (analogicznie jak przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów) wystawia fakturę wewnętrzną z datą identyczną jak data wystawienia faktury czeskiej, przy zastosowaniu dla celów przeliczenia waluty EURO na PLN - kursu z dnia wystawienia faktury. Wartość ta stanowi podstawę netto do naliczenia podatku VAT;

2. podatek z tych faktur wewnętrznych księgowany jest jako podatek należny i naliczony w tej samej wartości;

3. wartość tych dostaw wykazywana jest w deklaracji VAT - 7 w części C pozycja 36 (wartość netto) i 37 (podatek VAT) jako podatek należny oraz w części D2 pozycja 46 (wartość netto) i 47 (podatek VAT) jako podatek naliczony.

Towar ten zgodnie z zapisem w kontrakcie jest dalej dostarczany na rynek francuski jako typowa wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów - zgodnie z definicją ustawy o podatku od towarów i usług (art. 13) opodatkowana w Polsce stawką podatku 0 % przy spełnieniu warunków ustawowych (art. 42).

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 ze zm.) podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138.

Zatem w myśl tego przepisu podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest nabywca towaru.

Stosownie do przepisu § 1 pkt 1 lit. j rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie określenia podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. Nr 58, poz 558 ze zm.), obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego nie mają podatnicy nieposiadający na terytorium kraju siedziby lub stałego miejsca zamieszkania albo stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie czynności dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie w myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy podatnikiem jest Spółka i ona jest zobowiązana do rozliczenia transakcji.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Przepis § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) stanowi, iż przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;

2. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Przepis § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia mówi, iż fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15.

W przepisie § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) uregulowano sposób przeliczania kwot wykazanych na fakturach, w sytuacji, gdy kwoty te wykazane są w walutach obcych. Przepis § 37 stanowi, że kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia. W sytuacji gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony. Natomiast w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepisy ww. stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca lub import usług.

W przedmiotowej sprawie w przypadku dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca należy stosować kurs z dnia wystawienia faktury pierwotnej przez kontrahenta Spółki, jeżeli faktura jest wystawiona w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia. W razie niewystawienia faktury wewnętrznej w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie do przepisu art. 19 ust. 20 ww. ustawy, przepisy ust. 1-4, 11, 13 pkt 1 lit. a, pkt 3 i 5 oraz ust. 16-17 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca. Przepis art. 19 ust. 1 ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4).

W myśl art. 29 ust. 18 ustawy, w przypadku dostaw towarów, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest nabywca tych towarów, podstawą opodatkowania jest kwota, którą nabywca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy podatek:

1. został rozliczony przez dokonującego dostawy tych towarów lub

2. od towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, na terytorium kraju, został w całości z tytułu ich importu pobrany od podatnika dokonującego nabycia tych towarów; w przypadku gdy kwota podatku z tytułu importu towarów jest niższa od kwoty podatku, jaka byłaby należna z tytułu dostawy tych towarów na terytorium kraju, podatnik dokonujący ich nabycia jest obowiązany do rozliczenia tej różnicy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Natomiast prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy odpowiednio od importu usług lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca (art. 86 ust. 10 pkt 2). Tym samym kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca (art. 86 ust. 2 pkt 4), a prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy (Spółki) od dostawy towarów, dla której jest podatnikiem (art. 86 ust. 10 pkt 2).

W deklaracji VAT - 7, część C pozycje 36 i 37 wypełnia nabywca towarów (Spółka), jeżeli dokonującym dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju. Spółka powinna w pozycji 36 wykazać wartość netto, natomiast w pozycji 37 podatek należny z tytułu powyższej dostawy. Ponadto w części D2 deklaracji VAT - 7 dotyczącej rozliczenia podatku naliczonego, w pozycji 46 Spółka powinna wykazać wartość netto, a w pozycji 47 podatek naliczony wynikający z przedmiotowej transakcji.

Niniejsze postanowienie - na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa - wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.