Temat interpretacji
Na podstawie art.216, art.14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm./ po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.12.2005 r. (data wpływu do Urzędu 21.12.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga
stwierdza, że wyrażone we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.
Wnioskiem z dnia 15.12.2005 r., Spółka wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii sposobu traktowania bonów towarowych.Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonując codziennie zakupów w M. uczestniczy w programie dla złotych klientów . Akcja promocyjna Spółki M. polega na wydawaniu po zakończeniu okresu rozliczeniowego bonów towarowych o określonej wartości nabywczej tym kontrahentom, którzy osiągnęli określony procentowo i w efekcie również wartościowo wzrost zakupów w porównaniu do analogicznego okresu roku poprzedniego albo, u których wartość zakupów osiągnęła określone uprzednio minimum. Wydanie bonów związane jest bezpośrednio ze zrealizowaniem założonej dla firmy wartości zakupów i nie jest uzależnione od wykonania na rzecz Spółki M. dodatkowych czynności. Spółka D. otrzymanymi bonami towarowymi pokrywa całość lub część należności wynikających z faktur zakupu towaru w M.
W przedmiotowej sprawie Strona przedstawia stanowisko, iż otrzymane bony towarowe nie są wynagrodzeniem za wykonanie jakichkolwiek czynności na rzecz M., gdyż w zamian za ich przekazanie nie jest zobowiązana do świadczenia żadnych usług. Nie mają one również charakteru rabatu. W ocenie Spółki bony towarowe są znakami legitymacyjnymi nie wywołującymi skutków dla opodatkowania VAT ani obowiązku wystawiania faktur na rzecz M.
W związku z przedstawionym stanem faktycznym Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga stwierdza, że stanowisko podatnika w tej sprawie jest nieprawidłowe i jednocześnie wyjaśnia:Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm./ opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Należy zauważyć, że otrzymanie przez Spółkę bonu o określonej wartości nabywczej uzależnione jest od konkretnego zachowania, tj. dokonania, w ciągu ustalonego z góry okresu czasu, u wystawcy bonu zakupów o, również z góry określonej, wartości. Nie jest natomiast możliwe powiązanie otrzymanego bonu z żadną konkretną transakcją. Oznacza to, że w rzeczywistości bon o określonej wartości jest wynagrodzeniem za świadczenie w postaci realizacji zakupów na ustalonym poziomie, a więc wynagrodzeniem za wykonaną przez Stronę na rzecz Spółki M. usługę, która, zgodnie z powołanym wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka jest więc zobligowana do wystawienia faktury VAT przepisem art. 106 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż podatnicy , o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i 120 ust. 16. Zasady wystawiania faktur zostały szczegółowo uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług /Dz.U. Nr 95, poz. 798 ze zm./
Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik Urzędu postanowił jak w rozstrzygnięciu.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia i nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej-do czasu jej zmiany lub uchylenia-zgodnie z art. 14b §1 i 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.