Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14.02.2006r. (wpływ do tut. Urzędu w dniu 15.02.2006r.), uzupełnionym pismem z dnia 13.03.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami i budowlami jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 15.02.2006r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który został uzupełniony pismem z dnia 13.03.2006r.

Jak stanowi art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika.

W dniu 12.01.2006r. Spółka zawarła przedwstępną umowę sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami i budowlami. Wymienione budynki i budowle będące przedmiotem sprzedaży spełniają definicję towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o ptu. Do sprzedaży ww. budynków i budowli będzie miało zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o ptu, z wyjątkiem:

• budynku wymienionego w pkt a przedwstępnej umowy sprzedaży, który został wybudowany w 2001r., a Spółka skorzystała z odliczenia podatku naliczonego,
• budynku wymienionego w pkt d przedwstępnej umowy sprzedaży, który został wybudowany w 2001r., a Spółka skorzystała z odliczenia podatku naliczonego.

Sprzedawane budynki i budowle znajdują się na gruncie, do którego przysługuje Spółce prawo wieczystego użytkowania, i które zostanie przeniesione na kupującego. Opisane budynki i budowle (w tym również budynki, które nie stanowią towaru używanego w rozumieniu przepisów ustawy o ptu) znajdują się na jednej działce, dla której została założona jedna księga wieczysta.

Zapytanie i stanowisko Podatnika.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka zwróciła się z zapytaniem: czy wobec tego, że sprzedawane przez Spółkę budynki i budowle (których sprzedaż podlega zwolnieniu od podatku, z wyjątkiem dwóch budynków) znajdują się na gruncie oddanym w wieczyste użytkowanie, zbycie prawa wieczystego użytkowania tego gruntu, będzie zwolnione w całości z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu § 8 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.)? W przypadku zajęcia przez organ podatkowy odmiennego stanowiska, Spółka wnosi o wskazanie sposobu, w jaki należy ustalić podstawę opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania w części nie zajętej przez budynki i budowle.

Zdaniem Spółki, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie podlegało w całości zwolnieniu z opodatkowania zgodnie z przepisem § 8 pkt 12 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. Natomiast opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegać będzie dostawa budynków, do których nie można zastosować zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o ptu.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o ptu, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o ptu). Natomiast świadczeniem usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o ptu, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Prawo użytkowania wieczystego gruntu jest innym niż własność prawem rzeczowym oraz wartością niematerialną i prawną. Ponieważ przepisy ustawy o ptu nie definiują pojęcia wartości niematerialnych i prawnych, w związku z powyższym należy odwołać się do przepisów art. 22b i 23c ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) oraz art. 16c ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), gdzie pojęcie wartości niematerialnych i prawnych zostało zdefiniowane. W świetle tych przepisów prawo wieczystego użytkowania gruntów jest wartością niematerialną i prawną. A zatem, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o ptu. Natomiast sprzedaż budynków i budowli, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o ptu, stanowi dostawę towarów.

Zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r., zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

W przedmiotowym piśmie Spółka podała, że większość budynków oraz wszystkie budowle będące przedmiotem sprzedaży wypełniają definicję towaru używanego i jako takie korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o ptu (z wyjątkiem dwóch budynków, które zostały wybudowane w 2001r., i w stosunku do których przy ich nabyciu Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego). Jednocześnie Spółka podała, iż wszystkie budynki i budowle (w tym również te, które nie spełniają warunków do uznania ich za towar używany w rozumieniu przepisów ustawy o ptu) położone są na jednej działce, do której Spółce przysługuje prawo wieczystego użytkowania gruntu, i które to prawo podlegać będzie zbyciu wraz z dostawą opisanych wyżej budynków i budowli.

Odnosząc zatem powołane przepisy do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi co do zasady 22%. Jest to stawka podstawowa, wg której winna być opodatkowana każda sprzedaż podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem, poza przypadkami ściśle określonymi w przepisach ustawy o ptu oraz przepisach wykonawczych. Jeden z takich przypadków określony został w powołanym wyżej przepisie § 8 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. Przepis ten wprowadza wyjątek od reguły ustanowionej w art. 41 ust. 1 ustawy o ptu i jako taki powinien być ściśle interpretowany. Jednocześnie wyjaśnić należy, iż interpretacji tego przepisu nie można dokonywać w oderwaniu od art. 29 ust. 5 ustawy o ptu, którego przepis § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów, jest uzupełnieniem i konsekwencją. W myśl zatem art. 29 ust. 5 ustawy o ptu, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wprowadzenie przepisu § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. miało na celu zrównanie sytuacji prawno-podatkowej oraz ekonomicznej, użytkowników wieczystych gruntów dokonujących dostawy budynków (budowli lub ich części) trwale z tym gruntem związanych, z sytuacją właścicieli gruntów dokonujących analogicznych czynności. Tym samym określone tym przepisem zwolnienie odnieść należy wyłącznie do tej części gruntu (prawa wieczystego użytkowania), z którą trwale jest związany budynek (budowla lub ich część) stanowiący przedmiot dostawy zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o ptu. Z powołanego wyżej przepisu art. 29 ust. 5 ustawy o ptu wynika, iż co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są sprzedawane budynki (budowle lub ich części). Dlatego też w przypadku, gdy dochodzi do sprzedaży gruntu, na którym znajdują się budynki (budowle lub ich części) trwale z nim związane podlegające opodatkowaniu według różnych stawek podatku lub podlegające zwolnieniu od podatku, należy proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków przypisać odpowiednio do nich udział gruntu i zastosować właściwe stawki lub zwolnienie od podatku. Opisana zasada dotyczy wprawdzie sytuacji, w której podatnik dokonuje sprzedaży budynków opodatkowanych różnymi stawkami wraz z gruntem, na którym posadowione są owe budynki, niemniej jednak należy ją również zastosować w przypadku sprzedaży budynków (budowli) podlegających opodatkowaniu według różnych stawek lub podlegających zwolnieniu od podatku od towarów i usług przy równoczesnym zbyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione są ww. budynki, a grunt stanowi jedną działkę, dla której została założona jedna księga wieczysta. Zatem w przypadku opisanym w przedmiotowym piśmie, Spółka ustalając podstawę opodatkowania powinna proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków i budowli przypisać do nich udział gruntu i zastosować odpowiednią stawkę podatku lub zwolnienie od podatku.