Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach, stwierdza, że stanowisko Podatnika - przedstawione we wniosku z dnia 26.04 2005 r., data wpływu 02.05.2005 r., uzupełnione na wezwanie tut. organu podatkowego w dniu 23.05.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości anulowania faktury VAT oraz skorygowania deklaracji podatkowej VAT-7, w przypadku, gdy nie doszło do sprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.05.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Podatnik w piśmie z dnia 26 kwietnia 2005 r. zwrócił się z zapytaniem do tut. organu podatkowego w trybie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa o udzielenie interpretacji w sprawie dotyczącej możliwości anulowania wystawionej faktury w związku z faktem, iż do sprzedaży towaru nie doszło. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego do Podatnika zostało złożone zamówieniem przez firmę XXX na zakup używanego samochodu ciężarowego marki - mercedes Vita. Na podstawie tego zamówienia podatnik prowadzący działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży pojazdów mechanicznych na zasadzie komisu, złożył zamówienie do firmy YYY z siedzibą w Kobylnicy, która to firma wystawiła na firmę Podatnika fakturę pro forma na sprzedaż ww. samochodu. Na podstawie otrzymanej faktury pro forma, Podatnik wystawił awansem fakturę VAT, mającej być podstawą udzielenia kredytu klientowi przez bank. Po sprawdzeniu zdolności kredytowej klienta, bank odmówił udzielenia kredytu na zakup przedmiotowego samochodu. Brak możliwości płatniczych klienta spowodował, iż do transakcji kupna - sprzedaży samochodu nie doszło. Podatnik posiada fakturę pierwotną oraz jej kopię. Podatek naliczony wynikający z faktury pro forma oraz podatek należny wynikający z faktury VAT sprzedaży, Podatnik zaewidencjonował oraz zadeklarował w deklaracji podatkowej VAT-7 za dany okres podatkowy.

Pytanie Podatnika brzmi: czy w związku z faktem, iż nie doszło do sprzedaży, ma możliwość anulowania wystawionej awansem faktury VAT oraz dokonania korekty deklaracji podatkowej VAT-7?

Zdaniem Podatnika - skoro sprzedaż nie wystąpiła, a faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego, zatem winien mieć możliwość anulowania wystawionej faktury oraz skorygowania deklaracji podatkowej, w której wykazał podatek naliczony i podatek należny z tytułu kupna - sprzedaży przedmiotowego samochodu.

Tutejszy organ podatkowy, przyjmując stan faktyczny zawarty w piśmie wyjaśnia, iż według słownika wyrazów obcych Władysława Kopalińskiego pro forma łac. oznacza dla pozoru, prowizoryczny, tymczasowy. Natomiast według leksykonu biznesu (J.Penc) faktura pro forma to inaczej faktura fikcyjna, która zawiera wszystkie elementy faktury handlowej, lecz różni się od niej jedynie napisem"" pro forma"". Jest ona wystawiana nie jako dowód wykonania transakcji towarowej, lecz przed jej zawarciem i przesyłana przez dostawcę wraz z ofertą lub przyjęciem zamówienia do wykonania. Zgodnie z art. 20 i 21 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. z 2002 r. Dz. U. Nr 76, poz. 694 ze zm.) podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej. W świetle powyższego faktura pro forma VAT, jako, że nie jest dowodem dokonania transakcji, nie może być uznana za dokument księgowy, stanowiący podstawę dla celów ustalania podatków. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54,poz.535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, regulując prawa i obowiązki podmiotów zobowiązanych do stosowania tej ustawy nie odnosi się do faktury pro forma, oznacza to, iż wystawienie/otrzymanie takiego dokumentu w zakresie podatku od towarów i usług nie wywołuje skutków podatkowych, nie uprawnia zatem do odliczenia podatku naliczonego z niej wynikającego. W przypadku dostawy towaru lub wykonania usługi, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Fakturę, zatem należy wystawić odbiorcy na zasadach ogólnych z dniem wydania towaru, jednak nie później niż 7 dnia od dnia wydania. W myśl art. 108 ust. 1 ustawy w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Na gruncie art. 108 ust. 1 ustawy, nie rodzi obowiązku zapłaty taka faktura, która została wprawdzie sporządzona dla podmiotu zamawiającego towar, lecz do realizacji zamówienia nie doszło, gdyż zamawiający odwołał zamówienie, a zatem nie doszło do wprowadzenia faktury do obrotu prawnego. W przypadku gdy do realizacji umowy sprzedaży nie doszło, wystawione dokumenty (oryginał i kopię) faktury VAT należy anulować (np. przez trwałe przekreślenie z adnotacją ""anulowano"") i zachować w dokumentacji. Jednocześnie w przypadku, gdy do umowy dostawy nie doszło i nie została odbiorcy doręczona faktura, brak jest podstaw do wystawienia dokumentu korygującego, który wystawia się do dokumentu posiadanego przez nabywcę. Powyższe oznacza, iż Podatnik winien dokonać korekty deklaracji VAT-7, w której wykazał podatek naliczony i podatek należny z tytułu transakcji kupna- sprzedaży, do której w rezultacie nie doszło, zgodnie z przepisem art. 81a § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Tak więc stanowisko wyrażone przez Podatnika w przedmiotowej kwestii jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.