Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z pismem Strony z dnia 08.02.2005r. (wpływ do tut. organu podatkowego 16.02.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

- uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 08.02.2005r. za prawidłowe w zakresie pytania dotyczącego wliczania do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że syndyk masy upadłości dokonuje opodatkowanej sprzedaży majątku upadłego oraz sprzedaży środków trwałych do których zastosowano stawkę zwolnioną w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Ponieważ nie można rozdzielić zakupów na zakupy dotyczące sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej Podatnik zmuszony był zastosować częściowe odliczenie podatku VAT i obliczyć proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2. W związku z powyższym Podatnik stawia pytanie:1.Czy w obliczaniu proporcji uwzględnić sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu?>

Zdaniem Podatnika należy wyłączyć tę sprzedaż z obrotu przy wyliczaniu proporcji (art. 90 ust. 2) na podstawie art. 90 ust. 6 tylko wtedy, gdy występuje ona sporadycznie, natomiast jeżeli czynności takie występują wielokrotnie, należy je uwzględnić w obrocie. Zdaniem Strony sporadycznie oznacza wystąpienie danej czynności jednorazowo. Działalność syndyka przy upadłości likwidacyjnej polega na sprzedaży majątku upadłego w tym gruntów i prawa użytkowania wieczystego, dokonywana przez niego sprzedaż nie będzie miała charakteru sporadycznego i dlatego należy taką transakcję uwzględnić do obliczania w/w proporcji.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy przepisy prawa podatkowego:art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego;art. 90 ust. 2 w/w ustawy, zgodnie z którym jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10;art. 90 ust. 3 w/w ustawy, zgodnie z którym proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo;art. 90 ust. 4 w/w ustawy, zgodnie z którym proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej;art. 90 ust. 6 w/w ustawy, zgodnie z którym, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 w poz. 3, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Powyższą ocenę prawną stanowiska Podatnika uzasadnia się w sposób następujący: Zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi niewątpliwie transakcją dotyczącą nieruchomości, o której mowa w art. 90 ust. 6 ustawy o VAT. Natomiast przepisy prawa podatkowego nie wyjaśniają pojęcia "sporadycznie". Pojęcie to powinno być rozumiane jako odnoszące się do działalności niemającej charakteru podstawowej działalności podatnika ani też stałej działalności drugorzędnej. Zgodnie z definicją zawartą w Małym słowniku języka polskiego pod red. E. Sobol (Warszawa 2000) sporadyczny to "zjawiający się, występujący od czasu do czasu, nieregularnie, rzadko trafiający się, przypadkowy". Sporadyczność nie wyklucza zatem powtarzalności zdarzeń. Zgodnie z przedstawionym przez Stronę stanem faktycznym, działalność syndyka masy upadości polega na sprzedaży majątku upadłego, w tym gruntów i prawa użytkowania wieczystego, przy czym czynności te, jak przedstawiła Strona, występują wielokrotnie. W związku z powyższym, mając na uwadze, iż czynności syndyka, jak stwierdza Strona, nie będą miały charakteru sporadycznego, należy, na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy o VAT, wliczyć do obrotu sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu przy obliczaniu proporcji z art. 90 ust. 2. Stanowisko Strony należy uznać za prawidłowe w tym zakresie. W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.