Temat interpretacji

Po przeanalizowaniu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w odniesieniu do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście stwierdza, co następuje.

W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług występuje pojęcie środek transportu oraz nowy środek transportu. Nowy środek transportu został zdefiniowany w art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zmn.), gdzie szczegółowo wymieniono jakie pojazdy i przy spełnieniu jakich warunków są uznane za nowe środki transportu. Artykuł ten odsyła do załącznika nr 1 do ustawy, stanowiącego wykaz towarów zaliczanych do do nowych środków transportu.

W przypadku pojazdów lądowych są to pojazdy wymienione w pozycji 1 - 4 , 9 -10, 15 - 20 w/w załacznika nr 1 do ustawy. Prawidłowym zatem będzie uznanie za środki transportu pojazdy tożsame z nowymi środkami transportu wymienione w w/w pozycjach załącznika, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niz 7,2 kilowatów, nie spełniające warunku niezbędnego do uznania za nowy środek transportu w postaci przebiegu lub okresu , który upłynął od dopuszczenia takiego środka do użytku. W poz. 10 załącznika nr 1 do ustawy zostały wymienione wagony osobowe, towarowe i specjalne ( z wyjątkiem wagonów warsztatowych) kolejowe lub tramwajowe, z własnym napędem o symbolu PKWiU 35.20.2 , nie ma natomiast wymienionych towarów o symbolu PKWiU 35.20.3 tj. wagonów kolejowych i cystern kolejowych bez własnego napędu. Jak wynika z powyższego przedmiotowe wagony nie stanowią środka transportu, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Argumentację Spółki o posiłkowaniu się w celach interpretacyjnych Klasyfikacją Środków Trwałych ( KŚT) wprowadzoną zarządzeniem nr 51 Prezesa GUS z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie Stosowania Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych (Dz. U. GUS nr 21 poz. 123) uznać należy za niezasadną, w sytuacji gdy w ustawie o VAT występuje definicja środków transportu, jak wykazano powyżej.Zważywszy na opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zachodzi import usług. Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W przepisie tym określono, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. W oparciu o ust. 2 w/w artykułu przepisów ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w przypadku usług i towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju, z wyłączeniem usług określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca. Zgodnie z art. 17 ust. 3 w przypadkach wymienionych w art. 27 ust. 3 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju. W świetle art. 106 ust. 7 w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.
Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że - w myśl art. 5 ust.1 pkt 1 i art. 8 ustawy - opodatkowaniu podlega wyłącznie odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W przedmiotowej kwestii istotnym jest więc, czy dana usługa świadczona była na terytorium Polski. Kluczowe znaczenie dla zaliczenia usługi do importu usług ma ustalenie miejsca świadczenia , które jest zarazem miejscem opodatkowania transakcji. Należy podkreślić, że miejsce świadczenia usług nie zawsze tożsame jest z miejscem faktycznego ( fizycznego) wykonania usługi.Miejsce świadczenia usług uregulowne zostało w art. 27 ust. 1 ustawy jako miejsce gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce , gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 - 6 i art. 28. Do ogólnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 przewidziane są wyjatki, zgodnie z którymi miejsce opodatkowania usług okreslone jest w odrebny sposób.

Wyjątki te dotyczą między innymi usług wynajmu rzeczy ruchomych (bez środków transportu). Zgodnie z art. 27 ust. 3 cyt. ustawy w przypadku usług wymienionych w ust. 4 pkt 6 w/w artykułu, świadczonych przez podatników (usługodawców) mających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju (Polski) na rzecz podatników (usługobiorców) mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce - miejscem świadczenia (miejscem opodatkowania tych usług) jest zawsze miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę , stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona. W przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Biorąc pod uwagę to, iż przedmiotowa usługa opodatkowana jest w Polsce, w świetle art. 27 ust.4 pkt 6 ustawy, do obliczenia podatku i jego rozliczenia zobowiązany jest polski najemca w/w wagonów kolejowych. W związku z tym zasadne jest aby Spółka jako krajowy usługobiorca z tytułu importu usługi opodatkowała przedmiotową usługę podatkiem VAT w/g przepisów i zasad obowiązujących dla tej usługi w kraju.