Temat interpretacji
Odzyskanie podatku VAT związanego z dokonanymi zakupami towarów i usług na realizację zadania
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonego w dniu 12 marca 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie odzyskania podatku VAT związanego z dokonanymi zakupami towarów i usług na realizację zadania pn.:,, jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odzyskania podatku VAT związanego z dokonanymi zakupami towarów i usług na realizację zadania pn.:,,.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Gmina składa wniosek do Urzędu Marszałkowskiego o dofinansowanie zadania pn.: w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach zadania zostanie wybudowany teren rekreacyjno-edukacyjny w tym: montaż obiektów rekreacyjno-edukacyjnych oraz nasadzenia.
Teren będzie ogólnodostępny. Za korzystanie z placu nie będą pobierane opłaty.
Wszystkie faktury będę wystawione na Gminę i przedstawione do Urzędu Marszałkowskiego.
Realizacja ww. zadania stanowi wypełnienie obowiązku realizacji zadań własnych Gminy - wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie publicznym.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT związanego z dokonanymi zakupami towarów i usług na realizacje zadania pn.: w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2017-2020?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w związku z zakupem towarów i usług poniesionych na realizację zadania pn.:,, w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, ponieważ Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej.
Realizacja wskazanego zadania jest wypełnieniem obowiązku ustawowego, czyli działaniem organu administracji publicznej, a to oznacza, że nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT.
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.
Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zrealizować projekt pn.: w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach zadania zostanie wybudowany teren rekreacyjno-edukacyjny w tym: montaż obiektów rekreacyjno-edukacyjnych oraz nasadzenia. Teren będzie ogólnodostępny. Za korzystanie z placu nie będą pobierane opłaty. Wszystkie faktury będę wystawione na Wnioskodawcę. Wnioskodawca wskazał, że realizacja ww. zadania stanowi wypełnienie obowiązku realizacji zadań własnych gminy - wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie publicznym.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją ww. Projektu.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony. Wnioskodawca wskazuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej i za korzystanie z mienia objętego Projektem nie będą pobierane opłaty. Realizacja ww. Projektu stanowi wypełnienie zadań własnych Wnioskodawcy zgodnie z ustawą o samorządzie publicznym. W rezultacie towary i usługi nabywane w związku z realizacją Projektu nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca realizując przedmiotowy Projekt nie wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT. Wydatki na ww. Projekt, w momencie ich ponoszenia nie będą miały związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, lecz z czynnościami publicznoprawnymi.
Podsumowując, w analizowanym przypadku nie będą spełnione przesłanki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją projektu pt. nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej