Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia świadczenia. Tym samym konieczne jest w niniejszym zakresie odwołanie się do definicji zawartej w Kodeksie cywilnym (zwanego dalej k.c.). Zgodnie z art. 353 § 1 k. c. zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast art. 353 § 2 k. c. stanowi, że świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Z powyższego wynika, że aby można było mówić o świadczeniu musi istnieć stosunek prawny, w związku z którym jedna strona jest zobowiązana do świadczenia na rzecz drugiej strony.

Powyższe okoliczności dają podstawę do wyróżnienia następujących przesłanek do tego, żeby w ogóle zaistniało świadczenie usług:

1. istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne;
2. wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy (z wyjątkiem sytuacji w których opodatkowane jest świadczenie nieodpłatne);
3. można wskazać bezpośrednią i jasno zindywidualizowaną korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi;
4. istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości świadczenia wzajemnego.

W przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawcy, nie można wskazać na czynności, które spełniałyby warunki do uznania ich za świadczenie usług. Strony Umowy zobowiązały się do działań polegających na współpracy w zakresie realizacji Projektu. Nie można przy tym wskazać bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści dla którejkolwiek z nich. Umowa zawiera ogólne ramy współpracy mającej na celu realizację Projektu. Jak wynika z § 8 Umowy, środki finansowe przekazywane Spółce przez Lidera stanowią finansowanie kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z wykonaniem zadań określonych w Umowie, a nie świadczenie usług na rzecz Lidera. Opisane okoliczności sprawy nie dają podstawy do wskazania jakichkolwiek usług (w tym nieodpłatnych), które wykonywałyby na swoją rzecz Spółka i Lider. Strony w ramach partnerstwa przeprowadzają wspólne przedsięwzięcie, czyli działają wspólnie dla realizacji określonego celu.

W tym miejscu warte jest odnotowanie, że także orzecznictwo sądowe jednoznacznie stoi na stanowisku, że w przypadku wspólnych przedsięwzięć nie są świadczone usługi opodatkowane podatkiem VAT. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 kwietnia 2008 r. (sygn. I FSK 1788/07): Przy ustalaniu, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przedmiotu opodatkowania świadczenia usług o złożonym charakterze jakie stanowią umowy kooperacyjne należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania poszczególnych czynności służących realizacji tego celu dla potrzeb podatkowych w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego.

w przedsięwzięciu takim nie chodzi o wzajemne świadczenie usług pomiędzy uczestnikami działań kooperacyjnych, gdyż nie z tych działań osiągają bezpośrednią i jasno zindywidualizowaną korzyść, lecz z osiągnięcia wspólnego celu podjętej współpracy".

Reasumując, Lider i Spółka przeprowadzają wspólne przedsięwzięcie, w ramach którego nie będą świadczone usługi opodatkowane podatkiem VAT.

Ad. 2

Stosownie do brzmienia art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Powyższa regulacja stanowi implementację art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Jak wynika z przywołanych przepisów dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze są formą dofinansowań stanowiących część wynagrodzenia, która otrzymana została od osób trzecich. W rezultacie kwoty dotacji podlegają opodatkowaniu, jeśli wliczają się do podstawy opodatkowania. Podkreślić przy tym należy, że opodatkowanie dotacji stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. W tym miejscu należy wskazać, iż nie wszystkie dotacje stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Opodatkowaniu podlegają jedynie dotacje związane bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu.

Kluczowe dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy o VAT jest zdefiniowanie pojęcia dotacja bezpośrednio związana z ceną. W zakresie opodatkowania dotacji wielokrotnie wypowiadał się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przykładowo w wyroku z 22 listopada 2001 r., w sprawie C-184/00 Office des produits wallons ASBL przeciwko Belgii, TSUE stwierdził, że: (...) sformułowanie dotacje bezpośrednio związane z ceną - należy interpretować w taki sposób, aby dotyczyło ono jedynie dotacji odpowiadających całości lub części wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, które wypłacane są sprzedawcy lub dostawcy przez stronę trzecią. Do kompetencji sądu krajowego należy ustalenie, na podstawie znanych mu faktów, czy dotacje stanowią tego rodzaju wynagrodzenie.

W ocenie Trybunału, sam fakt, iż dofinansowanie wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie ma znaczenia dla uznania, czy powinno ono zwiększać podstawę opodatkowania podatkiem VAT. W praktyce bowiem prawie zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś w sposób na poziom stosowanych przez niego cen. Z analizy tego orzeczenia należy wyciągnąć wnioski, że uznanie dotacji jako zwiększającej podstawę opodatkowania uzależnione jest od określenia bezpośredniego jej wpływu na ostateczną cenę świadczenia. Uznać należy że każdorazowo dotacja wpływa na cenę towaru/usługi, lecz za dotację zwiększającą obrót uznać należy wyłącznie taką, która dokonywana jest celem sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej, stanowiąca całość lub część wynagrodzenia z tytułu dokonania sprzedaży towaru/usługi.

W analizowanym przypadku Spółka otrzymuje środki na realizację projektu wykonywanego wspólnie z Liderem. Podmioty uczestniczące korzystające w ramach Projektu z usług szkoleniowo-doradczych nabywają rzeczone usługi od podmiotów trzecich (tj. usług tych nie świadczy ani Spółka, ani Lider). Tym samym nabywcy usług nie uiszczają na rzecz Spółki żadnego wynagrodzenia. Spółka zgodnie z Umową wspólnie zarządza Projektem wraz z Liderem, rekrutuje MŚP do Projektu, prowadzi mobilne doradztwo dotyczące uczestnictwa w Projekcie; refunduje koszty związane z realizacją usług rozwojowych dla pracowników MŚP; monitoruje realizację usług rozwojowych; wspiera Lidera w realizacji powierzonych mu zadań; zapewnienia sprawną komunikację z Liderem; zapewnienia prawidłowości operacji finansowych, pozyskuje, gromadzi i archiwizuje dokumentację związaną z realizacją zadań partnerstwa, gromadzi informacje o uczestnikach Projektu oraz przekazuje je do Lidera; informuje Lidera o problemach powstałych przy realizacji Projektu; prowadzi rejestr udzielanej w ramach partnerstwa pomocy publicznej. Jak wynika z powyższego Spółka zajmuje się obsługą Projektu. Otrzymane przez Spółkę środki pieniężne związane są z sfinansowaniem działań realizowanych w ramach Projektu. W konsekwencji należy wskazać, iż dofinansowanie, które Spółka otrzymuje stanowi jedynie zwrot poniesionych przez nią kosztów, a nie dopłatę do ceny świadczonych usług. Tym samym, nie występuje w rozpatrywanej sprawie jakakolwiek ekwiwalentność pomiędzy wysokością przyznanego dofinansowania, a użytecznością działań podejmowanych przez Spółkę.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż przedmiotowe dofinansowanie nie zwiększa podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 3

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług; dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że na prawo podatnika do obniżenia podatku naliczonego wpływają zasadniczo następujące przesłanki: posiadanie statusu podatnika VAT oraz wykorzystywanie towaru/usługi do działalności opodatkowanej. Należy zauważyć, że przepisy ustawy o VAT, nie ograniczają możliwości odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy nabycie towaru/usługi zostało pokryte z dofinansowania. Warto natomiast podkreślić, że przepisy uzależniają możliwość odliczenia podatku od czynności opodatkowanych. Podatnik ma zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem towarów i usług wówczas, gdy można stwierdzić związek przyczynowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Spółka w ramach Projektu nie świadczy usług ani nie dokonuje dostaw towarów (tj. nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT). Zatem należy wskazać, iż Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług finansowanych z otrzymanego w ramach Projektu dofinansowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Ad. 1 i 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednakże muszą być przy tym spełnione dwa warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Trzeba podkreślić, że oba ww. warunki muszą być spełnione, aby świadczenie jako usługa podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 tego artykułu).

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka (Wnioskodawca) zawarła z podmiotem krajowym (zwanym dalej Liderem) umowę partnerstwa (zwaną dalej Umową). Przedmiotem Umowy jest uregulowanie wzajemnych praw i obowiązków stron w ramach partnerstwa mającego na celu realizację projektu pn. Wsparcie rozwojowe przedsiębiorstw subregionu .

Projektem objętych zostanie 270 MŚP oraz 600 pracowników MŚP (w tym osoby pracujące na własny rachunek) ze wszystkich powiatów wchodzących w skład subregionu tj. mających swoją siedzibę (filię, delegaturę, oddział, inną prawnie dozwoloną formę org. działalności podmiotu).

Przedsiębiorstwo po wybraniu usługi rozwojowej podpisze umowę z podmiotem świadczącym przedmiotową usługę. Usługi doradczo-szkoleniowe są świadczone przez podmioty zewnętrzne (tzn. nie świadczy ich ani Spółka, ani Lider). Umowa uzależniona będzie od pozytywnej decyzji o dofinansowaniu. Następnie podpisana zostanie umowa dotycząca finansowania usługi doradczej/i/lub szkoleniowej. Po realizacji usługi rozwojowej i wystawieniu faktury przez świadczącego usługę MŚP oceni usługę rozwojową w systemie oraz zapłaci za nią podmiotowi świadczącemu usługę rozwojową, następnie przekaże dokumenty do refundacji.

Zgodnie z umową partnerstwa Lider zobowiązany jest do następujących czynności:

• reprezentowanie stron umowy partnerstwa przez instytucją pośredniczącą,
• koordynowanie (w tym monitorowanie i nadzorowanie) prawidłowości działań stron przy realizacji zadań, zawartych w Projekcie,
• zapewnienie udziału Partnerstwa w podejmowaniu decyzji i realizacji zadań na zasadach określonych w umowie partnerstwa,
• wsparcie partnerstwa w realizacji powierzonych mu zadań,
• zapewnienie sprawnego systemu komunikacji z Partnerem,
• zapewnienie prawidłowości operacji finansowych,
• pozyskiwanie, gromadzenie i archiwizację dokumentacji związanej z realizacją zadań partnerstwa,
• przekładania wniosków o płatność do instytucji pośredniczącej celem rozliczenia wydatków w Projekcie oraz otrzymania środków na dofinansowanie zadań Lidera oraz Partnera,
• gromadzenie informacji o uczestnikach projektu oraz przekazywanie ich do instytucji pośredniczącej,
• informowanie instytucji pośredniczącej o problemach powstałych przy realizacji projektu,
• prowadzenie rejestru udzielanej w ramach partnerstwa pomocy publicznej i de minimis na potrzeby monitorowania i kontrolowania zgodności z zasadami pomocy publicznej i de minimis,
• koordynację działań partnerstwa na rzecz upowszechniania informacji o nim i jego celów,
• realizację zadań projektowych zgodnie z wnioskiem o dofinansowanie ,
• rekrutację MŚP do projektu,
• mobilne doradztwo,
• refundację kosztów związanych z realizacją usług rozwojowych w ramach bazy usług rozwojowych dla pracowników MŚP,
• monitorowanie realizacji usług rozwojowych,
• wspólne zarządzanie Projektem z Partnerem zgodnie z zasadami realizacji RPO.

Obowiązki Wnioskodawcy:

• wspólne zarządzanie Projektem z Liderem (wykonywanie razem z Liderem czynności niezbędnych do zrealizowania Projektu);
• rekrutacja MŚP do Projektu;
• mobilne doradztwo (przekazywanie MŚP informacji o warunkach udziału w Projekcie, o konieczności przetwarzania danych osobowych, wniesienia wkładu własnego, zawarcia umowy o świadczenie usługi);
• refundacja kosztów związanych z realizacją usług rozwojowych dla pracowników MŚP (wypłata wynagrodzenia firmom świadczącym usługi doradcze dla uczestniczących w Projekcie MŚP);
• monitoring realizacji usług rozwojowych;
• wsparcie Lidera w realizacji powierzonych mu zadań;
• zapewnienie sprawnej komunikacji z Liderem,
• zapewnienie prawidłowości operacji finansowych (kontrola prawidłowości wydatkowania środków pochodzących z dofinansowania),
• pozyskiwanie, gromadzenie i archiwizację dokumentacji związanej z realizacją zadań partnerstwa,
• gromadzenie informacji o uczestnikach Projektu oraz przekazywanie ich do Lidera;
• wsparcie Lidera w realizacji powierzonych mu zadań;
• zapewnienie sprawnej komunikacji z Liderem,
• zapewnienie prawidłowości operacji finansowych (kontrola prawidłowości wydatkowania środków pochodzących z dofinansowania),
• pozyskiwanie, gromadzenie i archiwizację dokumentacji związanej z realizacją zadań partnerstwa,
• gromadzenie informacji o uczestnikach Projektu oraz przekazywanie ich do Lidera;
• informowanie Lidera o problemach powstałych przy realizacji Projektu;
• prowadzenie rejestru udzielanej w ramach partnerstwa pomocy publicznej;
• współpraca przy działaniach na rzecz upowszechnienia informacji o nim i jego celów,
• realizację zadań projektowych zgodnie z wnioskiem o dofinansowanie
• informowania Lidera, celem uzyskania jego akceptacji, o planowanych zmianach w zadaniach Partnera realizowanych w ramach Projektu,
• przedstawiania Liderowi informacji finansowych i sprawozdawczych w terminach i formie umożliwiającej przygotowanie wniosków o płatność wymaganych w umowie o dofinansowanie Projektu.

Środki finansowe przekazywane Wnioskodawcy przez Lidera stanowią zwrot kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z wykonaniem zadań określonych w umowie partnerstwa . Wartość przekazanych środków ustalona została w umowie. Na pokrycie kosztów bezpośrednich Wnioskodawca otrzymuje nie więcej niż 6 761 400 PLN. Strony dodatkowo uzgodniły podział środków finansowych (dofinansowania) przeznaczonych na koszty pośrednie w wysokości 14 351 700 PLN, w proporcjach dla Lidera 70% i 30% dla Wnioskodawcy w odniesieniu do wartości kosztów bezpośrednich na realizację zadań Projektu.

W świetle przedstawionych okoliczności sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy pomiędzy nim i Liderem dochodzi do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT a tym samym, czy otrzymane od Lidera środki na pokrycie wydatków kwalifikowanych Projektu stanowią podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Instytucja partnerstwa (umowa partnerska) nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne (w ramach swobody umów). Stosownie do art. 353(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Celem zawiązania umowy partnerstwa jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa partnerstwa z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Partnerzy w ramach zawartej umowy partnerskiej nie stanowią jednak odrębnego podmiotu gospodarczego, nie posiadają osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie są rejestrowani, nie muszą mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty związane umową partnerską zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową zaś w działaniach objętych umową partnerską realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Zawierając umowę partnerstwa podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował partnerów na zewnątrz. Co do zasady, partnerzy w ramach umowy partnerskiej nie mają również wspólnego majątku, chociaż mogą mieć wspólny rachunek rozliczeniowy, a wszystkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą partnerów.

Odnośnie rozliczenia podatku VAT przez uczestników umów partnerskich, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Oznacza to, że z punktu widzenia VAT każdy z członków umowy partnerskiej jest odrębnym podatnikiem. Dlatego też podmioty działające w ramach umowy partnerskiej powinny do wzajemnych rozliczeń oraz do rozliczeń z podmiotami, na rzecz których partnerzy w ramach umowy partnerskiej świadczą usługi stosować ogólne zasady w zakresie opodatkowania i udokumentowania wykonywanych przez nich czynności.

Trzeba mieć na uwadze, że uregulowania dotyczące zasad funkcjonowania i rozliczania się partnerów wynikające z niepodatkowych przepisów regulujących realizację projektów nie mogą determinować obowiązków podatkowych wynikających z przepisów prawa podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że usługę na rzecz uczestników projektu wykonuje w całości Lider, który zarządza Projektem, występuje do Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego z wnioskiem o dofinansowanie Projektu, reprezentuje strony umowy partnerskiej przed instytucją pośredniczącą. Wnioskodawca natomiast, będąc odrębnym od Lidera podatnikiem na gruncie ustawy o VAT, wykonuje czynności na rzecz Lidera, będące elementem realizowanego przez Lidera projektu ( zarządzanie projektem wraz z Liderem, rekrutacja MŚP do Projektu, mobilne doradztwo związane z uczestnictwem w Projekcie, monitoring realizacji usług rozwojowych), wspiera Lidera w realizacji powierzonych mu zadań, zapewnia sprawną komunikację z Liderem, gromadzi informacje o uczestnikach Projektu oraz przekazuje je do Lidera, informuje Lidera o problemach powstałych przy realizacji Projektu. Wnioskodawca występuje zatem w przedmiotowej sprawie na gruncie ustawy o VAT w roli podwykonawcy, a wszelkie należności otrzymywane z tego tytułu od Lidera stanowią dla Wnioskodawcy nie dotację lecz zapłatę za wykonane usługi, gdyż są kwotą zapłaty należną Wnioskodawcy z tytułu wykonanych czynności.

Wprawdzie podstawowym celem ustanowienia partnerstwa w ramach umowy partnerstwa jest wspólna realizacja zamówienia, jednakże podatnikiem podatku od towarów i usług nie jest związek partnerów, lecz każda ze stron będzie działać w powyższym zakresie jako samodzielny i niezależny przedsiębiorca. Podatnikiem podatku jest zatem Wnioskodawca, w związku z tym ciąży na nim obowiązek podatkowy w przypadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Wobec tego, wynikające z postanowień umowy o partnerstwie zachowanie Wnioskodawcy jako partnera stanowi odpłatne świadczenie na rzecz Lidera umowy o partnerstwie, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, otrzymane przez Wnioskodawcę środki finansowe na pokrycie wydatków związanych z realizacją Projektu stanowią podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 3

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług służących do realizacji Projektu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Powyższe regulacje oznaczają, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca zgodnie z umową partnerstwa zarządza Projektem wraz z Liderem, rekrutuje MŚP do Projektu, prowadzi mobilne doradztwo dotyczące uczestnictwa w Projekcie, refunduje koszty związane z realizacją usług rozwojowych dla pracowników MŚP, monitoruje realizację usług rozwojowych, wspiera Lidera w realizacji powierzonych mu zadań, gromadzi dokumentację związaną z realizacją zadań partnerstwa oraz informacje o uczestnikach Projektu i przekazuje je do Lidera, informuje Lidera o problemach powstałych w trakcie realizacji Projektu itp.

Jak wskazano wyżej, wynikające z postanowień umowy o partnerstwie czynności Wnioskodawcy jako partnera stanowią odpłatne świadczenie usług na rzecz Lidera, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, z uwagi na wystąpienie związku dokonanych w ramach Projektu zakupów z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabyć towarów i usług dotyczących realizacji Projektu, o ile nie zajdą ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej