Zwolnienie od podatku sprzedaży terenów zabudowanych. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 27.04.2018, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.60.2018.2.ASZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku sprzedaży terenów zabudowanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 25 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 8 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży terenów zabudowanych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży terenów zabudowanych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 23 lutego 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.60.2018.1.ASZ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od lutego 2001 r. Zgłoszenie VAT-R złożył w US N. dnia 23 stycznia 2001 r. nr NIP xxx, zgłoszenia dokonał w związku z prowadzonym najmem, dzierżawą (nie działalność gospodarcza). Rozliczenie podatku powstałego w wyniku prowadzonego najmu dokonywane jest po zgłoszeniu jako podatnik VAT. Podatek dochodowy Wnioskodawca płaci również na podstawie zgłoszenia.

Działalność gospodarczą prowadził w ramach spółki cywilnej R. s.c. od roku 1991 do końca roku 2001. Spółka osiągnęła jednak takie obroty, że w wyniku obowiązujących przepisów prawa musiała się przekształcić w spółkę prawa handlowego lub zlikwidować. Podjęto decyzję o likwidacji s.c. Spółka R. posiadała nr NIP xxx. R. zlikwidowano z dniem 31 grudnia 2001 r.

W latach 1996-98 wraz z R. N. byłym wspólnikiem s.c. R. Wnioskodawca sukcesywnie dokonywał zakupu terenów położonych w K. dzielnica P. obręb x. Działki nabywali jako osoby fizyczne. Nie przysługiwało im nigdy prawo odliczenia podatku VAT od nabywanych terenów.

Teren składał się z działek opisanych poniżej w podpunktach:

działka nr xxx o pow. 39a 57m². W dniu nabycia zabudowana była wiatą metalową wewnątrz której są pomieszczenie socjalne, magazynowe, oraz warsztat do naprawy samochodów z kanałem do obsługi pojazdów. Wiata posadowiona na fundamencie betonowym o głębokości l m. Wymiary wiaty szer. 10 m dł. 60 m powierzchnia 600 m², wysokość 5 m. Przez teren działki przebiega wodociąg podziemny oraz kabel elektroenergetyczny. Wiata wraz z opisaną infrastrukturą na działce znajduje się do chwili obecnej. Z relacji byłych właścicieli terenu wiata została posadowiona na działce w latach 60 ubiegłego wieku. Po nabyciu przez spółkę cywilną terenu w roku 1997 Spółka dokonała ogrodzenia terenu poprzez wybudowanie murka betonowego, w który zostały wmontowane słupki metalowe z ceownika 10 cm, pole pomiędzy słupkami wypełnione zostało płaskownikiem metalowym przyspawanym do profilu metalowego.
działka o nr xxx pow. la 84 m². Bezpośrednio po nabyciu terenu w roku 1997 spółka cywilna dokonała ogrodzenia terenu poprzez wybudowanie murka betonowego stanowiącego z racji różnicy terenu mur oporowy w który wmontowane zostały słupki metalowe z ceownika o grubości 10cm, pola pomiędzy słupkami wypełnione zostały płaskownikiem metalowym przyspawanym do profila metalowego. Teren całej działki Spółka zabudowała w całości (100% działki) płytami żelbetonowymi ułożonymi na podłożu z kamienia tłuczonego zagęszczonego oraz warstwy piasku zagęszczonego, na obrzeżach działki zamontowane zostały krawężniki betonowe ułożone na zaprawie betonowej. Na tej działce spółka cywilna posadowiła budkę dla ochrony wybudowaną z płyt typu A. Budka posiada wymiary 2,8 x 3 m wysokość wraz z dachem 3,2 m. Budka umieszczona jest na palach żelbetonowych, wkopanych w ziemię na głębokość 1,3 m, prowadzą do niej schody z kraty ażurowej metalowej
działka nr xxx o pow. 4a 53 m². Działka ta powstała po podziale działki nr xxx z której to części działki na mocy specustawy drogowej tj. ustawy z dnia 10 kwietnia 2004 r. o specjalnych zasadach budowy dróg, Prezydent K. wywłaszczył Wnioskodawcę decyzją Starosty W. z dnia 4 kwietnia 2014 r., utrzymanej po odwołaniu Wnioskodawcy przez Wojewodę, decyzją z 11 maja 2015 r. Korzystając z zapisów specustawy drogowej dokonano podziału geodezyjnego przez geodetę uprawnionego. Działka nr xxx została podzielona na działki: xxx i xxx . Działka xxx o pow. 5a 82 m² wpisem w księgę wieczystą dokonanym w dniu 4 grudnia 2015 r. stała się własnością Gminy Miejskiej K. Natomiast działka xxx pozostała nadal własnością Wnioskodawcy. O wydanie interpretacji indywidualnej dla wywłaszczonej działki o nr xxx Wnioskodawca zwracał się pisemnie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, otrzymując interpretację sygn.0111-KDIB3-2.4012.644.2017.SR z dnia 12 grudnia 2017 r .
działka nr xxx o pow. 55 m². Podobnie jak opisane wyżej działki została zabudowana w całości (100%) w roku 1998 płytami żelbetonowymi w technologii takiej samej jak opisane powyżej działki. Działka została ogrodzona poprzez wybudowanie murka betonowego w który wmontowane zostały metalowe słupki z rur o śr. 10 cm, pola pomiędzy słupkami wypełnione zostały siatką metalową.

Łącznie opisane wyżej działki stanowią powierzchnię 46a 49 m².

W dniu 3 czerwca 2005 r. przed notariuszem A. R. z Kancelarii Notarialnej nr rep. xxx Wnioskodawca zawarł z R. N. umowę zniesienia współwłasności na mocy której wyżej opisane działki stały się wyłączną własnością Wnioskodawcy. Działki te stanowią od roku 2001 do chwili obecnej przedmiot dzierżawy jako teren (plac) magazynowy dla firmy handlującej materiałami budowlanymi.

Po nabyciu na własność Wnioskodawcy opisanego terenu wraz z budowlami, w roku 2007 Wnioskodawca dokonał malowania wiaty metalowej o wymiarach 10 x 60 m oraz ogrodzenia z płaskownika wokół działek xxx i xxx były to jedyne prace wykonane od momentu nabycia do chwili obecnej. Pozostałe ogrodzenie od chwili wybudowania do dnia dzisiejszego nie było polepszane.

1. Przewidywalna data dokonania dostawy działek nr: xxx, xxx, xxx, xxx nastąpi w sierpniu 2018 roku.

2. Wymienione obiekty posadowione na wykazanych poniżej działkach stanowią budowle w rozumieniu ustawy Prawo budowlane oraz PKOB

Dla działki xxx zabudowanej; wiata, wodociąg, kanalizacja, kabel elektroenergetyczny, ogrodzenie, plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami na części wylany dywanik asfaltowy stanowią budowle w rozumieniu ustawy Prawo budowlane oraz PKOB
wiata PKOB 1252
wodociąg PKOB 2212
kanalizacja PKOB 2212
kabel elektroenergetyczny PKOB 2224
ogrodzenie PKOB PKOB 2420
plac manewrowy PKOB2112
Dla działki xxx zabudowanej; mur oporowy, ogrodzenie, plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami, budka dla ochroniarzy stanowią budowie w rozumieniu ustawy Prawo budowlane oraz PKOB
mur oporowy PKOB 2420
ogrodzenie PKOB 2420
plac manewrowy PKOB 2112
budka dla ochroniarzy PKOB 1252
Dla działki xxx zabudowanej; plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami, mur oporowy .ogrodzenie, kabel elektroenergetyczny stanowią budowie w rozumieniu ustawy Prawo budowlane oraz PKOB
plac manewrowy PKOB 2112
mur oporowy PKOB 2420
ogrodzenie PKOB 2420
kabel elektroenergetyczny PKOB 2224
Dla działki xxx zabudowanej ; plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami, ogrodzenie stanowią budowle w rozumieniu ustawy Prawo budowlane oraz PKOB
plac manewrowy PKOB 2112
ogrodzenie PKOB 2420

3. Poniżej Wnioskodawca wskazuje daty oddania do użytkowania budowli na poszczególnych działkach

Dla działki xxx działka nabywana w latach 1996-98 (od wielu współwłaścicieli) w dniu nabycia działka zabudowana była wiatą, wodociągiem i kanalizacją lata budowy około 1975 roku. Kabel elektroenergetyczny oddany do użytkowania w roku 1999. Ogrodzenie, plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami na części wylany dywanik asfaltowy oddane do użytkowania w roku 2000.
Dla działki xxx mur oporowy, ogrodzenie, plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami, budka dla ochroniarzy oddane do użytkowania w roku 2000.
Dla działki xxx kabel elektroenergetyczny oddany do użytkowania w roku 1999, plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami, mur oporowy, ogrodzenie oddane do użytkowania w roku 2001.
Dla działki xxx plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami, ogrodzenie oddane do użytkowania w roku 2001 r.

4. W związku z wytworzeniem budowli na wszystkich wymienionych działkach a to: dz. xxx, xxx, xxx, xxx Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

5. Nie były ponoszone wydatki na ulepszenie wszystkich wymienionych na działkach budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej każdej z budowli.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków stanowiących mniej niż 30% wartości początkowej wyszczególnionych poniżej budowli.

W odniesieniu do poszczególnych działek Wnioskodawca wyjaśnia:

Dla działki xxx w roku 2007 Wnioskodawca dokonał malowania wiaty oraz ogrodzenia znajdujących się na tej działce na pozostałe na tej działce budowle wymienione w pkt 2a nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie.
Dla działki xxx w roku 2007 Wnioskodawca dokonał malowania ogrodzenia znajdującego się na tej działce na pozostałe na tej działce budowle wymienione w pkt 2b nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie.
Dla działki xxx nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie znajdujących się na niej budowli.
Dla działki xxx nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie znajdujących się na niej budowli.

6. Wydatki poniesione na ulepszenie budowli opisane zostały w pkt 5. Polepszenie budowli zostało dokonane na działkach xxx i xxx w roku 2007. Na dwóch pozostałych działkach tj. xxx i xxx nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży opisanych terenów składających się z wymienionych działek. Czy od sprzedaży terenów w całości zabudowanych będzie obowiązywał podatek VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zastosowanie winno znaleźć w tym przypadku zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez towary na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty oraz budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z ww. art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 pkt 1 przedmiotowej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Należy podkreślić, że zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w świetle art. 15 ust. 2 ww. ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Właściwe zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Uznanie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w latach 1996-98 wraz z byłym wspólnikiem Spółki Cywilnej Wnioskodawca sukcesywnie dokonywał zakupu terenów. Działki nabywali jako osoby fizyczne. Nie przysługiwało im nigdy prawo odliczenia podatku VAT od nabywanych terenów. W dniu 3 czerwca 2005 r. Wnioskodawca zawarł z byłym wspólnikiem umowę zniesienia współwłasności, na mocy której wyżej opisane działki stały się wyłączną własnością Wnioskodawcy. Działki te stanowią od roku 2001 do chwili obecnej przedmiot dzierżawy jako teren (plac) magazynowy dla firmy handlującej materiałami budowlanymi.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosownie do art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.) przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Stosownie do § 2 ww. przepisu, czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Stosownie do treści powołanych przepisów prawa dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania jest świadczenie dzierżawcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Tak więc, oddanie w ramach umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wydzierżawiającego i tym samym stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Tym samym stwierdzić należy, że oddanie nieruchomości w dzierżawę stanowi odpłatne świadczenie usług, które na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej i jest z tego tytułu podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis sprawy do obowiązujących przepisów prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując zbycia nieruchomości, dokona zbycia majątku wykorzystywanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem dokonując dostawy nieruchomości, wykorzystywanej w celach zarobkowych, tj. skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych (wydzierżawianie w zamian za opłatę), Wnioskodawca wypełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Zatem Wnioskodawca działa w tym zakresie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a zbycie nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na postawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Zwolnienie to w rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania, gdyż działki 105/2, 208/2, 108/1, 208/11 nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Jak wynika z opisu sprawy, ww. działki były przedmiotem dzierżawy na rzecz firmy handlującej materiałami budowlanymi.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie według art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd stwierdził, że Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Jak wynika z powyższego pierwsze zasiedlenie budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga natomiast przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży opisanych terenów składających się z wymienionych działek. Przewidywalna data dokonania dostawy działek nr: xxx, xxx, xxx, xxx nastąpi w sierpniu 2018 roku.

Daty oddania do użytkowania budowli na poszczególnych działkach kształtują się następująco:

dla działki xxx działka nabywana w latach 1996-98 (od wielu współwłaścicieli) w dniu nabycia działka zabudowana była wiatą, wodociągiem i kanalizacją lata budowy około 1975 roku. Kabel elektroenergetyczny oddany do użytkowania w roku 1999. Ogrodzenie, plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami na części wylany dywanik asfaltowy oddane do użytkowania w roku 2000.
dla działki xxx mur oporowy, ogrodzenie, plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami, budka dla ochroniarzy oddane do użytkowania w roku 2000.
dla działki xxx kabel elektroenergetyczny oddany do użytkowania w roku 1999, plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami, mur oporowy, ogrodzenie oddane do użytkowania w roku 2001.
dla działki xxx plac z płyt drogowych żelbetonowych z krawężnikami, ogrodzenie oddane do użytkowania w roku 2001 r

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży ww. budowli nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że doszło do pierwszego zajęcia ww. budowli w momencie rozpoczęcia ich użytkowania. Ponadto działki te stanowią od roku 2001 do chwili obecnej przedmiot dzierżawy jako teren (plac magazynowy) dla firmy handlującej materiałami budowlanymi. Nie były ponoszone wydatki na ulepszenie wszystkich wymienionych na działkach budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej każdej z budowli. Jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budowli, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Zatem dostawa ww. budowli będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji, również dostawa działek, na których posadowione zostały budowle tj. 105/2, 208/2, 108/1, 208/11, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzone

postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie