Zdefiniowanie magazynu konsygnacyjnego w celu rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 26.04.2018, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.143.2018.1.IT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zdefiniowanie magazynu konsygnacyjnego w celu rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2018 r. (data wpływu 2 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zdefiniowania magazynu konsygnacyjnego w celu rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zdefiniowania magazynu konsygnacyjnego w celu rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT-UE dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest produkcja wysokiej jakości filtrów dla motoryzacji, maszyn i urządzeń silnikowych, sprzętu ciężkiego oraz urządzeń specjalistycznych. Wnioskodawca sprzedaje swoje wyroby zarówno klientom krajowym, jak i zagranicznym (z innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz z państw trzecich).

Przeznaczone do wykorzystania w powyższej działalności produkcyjnej towary takie jak surowce, materiały itp. Wnioskodawca nabywa zarówno od dostawców krajowych, jak również zagranicznych. W szczególności towary przeznaczone do celów działalności produkcyjnej Wnioskodawcy, nabywane są również od kontrahentów z innych państw członkowskich UE. W przypadku niektórych kontrahentów z innych niż Polska państw członkowskich UE Wnioskodawca rozważa rozwiązanie, w ramach którego należące do tych kontrahentów towary, przeznaczone do wykorzystania w działalności produkcyjnej Wnioskodawcy, będą w pierwszej kolejności przemieszczane z terytorium innego państwa członkowskiego UE do magazynu zlokalizowanego przy zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy na terytorium Polski, a prawo do dysponowania tymi towarami jak właściciel (i jednocześnie prawo własności), będzie przenoszone przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy, dopiero z chwilą pobrania tych towarów przez Wnioskodawcę z magazynu do celów produkcji. Kontrahenci dostarczający towary w ramach tego rozwiązania w dalszej części złożonego wniosku określani są jako Kontrahenci z UE. Kontrahenci z UE są zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej, w innych niż Polska państwach członkowskich UE (w tym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych), nie są natomiast zarejestrowani dla celów VAT w Polsce.

W odniesieniu do przedmiotowych transakcji z Kontrahentami z UE, Wnioskodawca jest zainteresowany korzystaniem z uproszczenia, o którym mowa w art. 12a ustawy o VAT, dotyczącego towarów wprowadzanych do magazynu konsygnacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 27c ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy magazyn prowadzony na opisanych poniżej zasadach spełnia przesłanki wskazane w art. 2 pkt 27c ustawy o VAT, tj. w szczególności przesłanki wyodrębnienia miejsca przechowywania towarów.

Magazyn Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Polski przy należącym do niego zakładzie produkcyjnym, w którym realizowana jest jego podstawowa działalność w zakresie produkcji filtrów. Magazyn jest zlokalizowany w budynku stanowiącym własność Wnioskodawcy i jest przez niego prowadzony.

W celu efektywnego wykorzystania dostępnej przestrzeni magazynowej procedura prowadzenia magazynu przez Wnioskodawcę nie przewiduje możliwości przechowywania towarów pochodzących od poszczególnych dostawców w miejscach fizycznie wyodrębnionych na terenie magazynu (tj. w ten sposób, że na terenie magazynu znajduje się fizycznie wyodrębniane za pomocą ścian działowych, czy innych oznaczeń miejsce, bądź miejsca przeznaczone na przechowywane wyłącznie towarów pochodzących od danego kontrahenta). Tym samym, w danym miejscu na terenie magazynu (np. na tym samym regale), mogą być przechowywane towary pochodzące od różnych dostawców. W rozważanym przez Wnioskodawcę modelu biznesowym, analogiczne zasady przechowywania dotyczyłyby również towarów należących do Kontrahentów z UE, wprowadzanych do ww. magazynu, których dostawa (przeniesienie prawa do dysponowania jak właściciel) na rzecz Wnioskodawcy następowałaby dopiero z momentem ich pobrania z magazynu przez Wnioskodawcę, do celów działalności produkcyjnej. Konsekwentnie, również w odniesieniu do tych towarów Wnioskodawca nie przewiduje fizycznego wyodrębnienia miejsca (miejsc) na terenie magazynu, przeznaczonego wyłącznie do przechowywania towarów należących do danego Kontrahenta UE.

Przykładowo, w magazynie Wnioskodawcy na tym samym regale mogą być przechowywane wspólnie:

towary należące do Kontrahenta z UE, w odniesieniu do których Wnioskodawca planuje korzystać z uproszczenia wynikającego z art. 12a ustawy o VAT,
towary należące do dostawcy z innego państwa członkowskiego UE, przemieszczane do Polski w ramach ich wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Wnioskodawcę (w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o VAT),
towary nabyte od dostawcy krajowego X,
towary nabyte od dostawcy krajowego Y.

Wnioskodawca stosuje natomiast system informatyczny obsługujący magazyn (dalej: system JDE), który w sposób bezbłędny pozwala ustalić miejsce przechowywania określonego towaru na terenie magazynu, jego pochodzenie, jak również datę wprowadzenia do magazynu oraz datę pobrania.

Każdy towar wprowadzany do magazynu, bez względu na pochodzenie, posiada bowiem w systemie informatycznym tzw. kartę indentyfikacyjną, wskazującą indeks, ilość oraz partię. Poprzez nadanie tego atrybutu towarom w momencie ich wprowadzania do magazynu, na każdym etapie przechowywania możliwe jest jednoznaczne przypisanie danego towaru do danej lokalizacji na terenie magazynu, w której są przechowywane (np. do konkretnego regału/półki). Informacje dotyczące m.in. wprowadzenia towaru do magazynu, miejsca przechowywania (w tym ewentualne zmiany miejsca przechowywania) oraz daty pobrania towarów z magazynu są rejestrowane i przechowywane w systemie JDE.

W rozważanym przez Wnioskodawcę rozwiązaniu, przechowywane w magazynie towary należące do Kontrahentów z UE, w odniesieniu do których Wnioskodawca planuje korzystać z uproszenia określonego w art. 12a ustawy o VAT, oznaczane będą w systemie informatycznym JDE dodatkowym atrybutem (tzw. flaga KON). To dodatkowe oznaczenie umożliwi jednoznaczne odróżnienie towarów należących do Kontrahentów z UE od pozostałych towarów przechowywanych na terenie magazynu. Dodatkowo, system JDE umożliwia wyodrębnienie towarów należących do każdego z poszczególnych Kontrahentów z UE, których towary byłyby przechowywane na terenie magazynu Wnioskodawcy.

Konsekwentnie, pomimo braku fizycznego wyodrębnienia miejsca przechowywania, przechowywanych w magazynie Wnioskodawcy towarów należących do Kontrahentów z UE, od momentu ich wprowadzenia do magazynu przez cały czas przechowywania i w momencie pobrania z tego magazynu, dzięki zastosowaniu systemu JDE będzie zapewniona możliwość jednoznacznej identyfikacji tych towarów, w tym w szczególności przypisanie tych towarów do konkretnego Kontrahenta z UE, określenie miejsca ich przechowywania w magazynie oraz zaewidencjonowanie ich pobrania z magazynu przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy pomimo braku fizycznego wyodrębnienia w magazynie Wnioskodawcy miejsca przechowywania towarów należących do Kontrahentów z UE, w świetle opisanych zasad przechowywania tych towarów w magazynie oraz ich identyfikowania za pomocą systemu informatycznego, spełnione są przesłanki umożliwiające uznanie, że towary te są przechowywane w magazynie konsygnacyjnym w rozumieniu art. 2 pkt 27c ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo braku fizycznego wyodrębnienia w magazynie miejsca przechowywania towarów należących do Kontrahentów z UE, w świetle opisanych zasad przechowywania tych towarów w magazynie oraz ich identyfikowania za pomocą systemu informatycznego, spełnione są przesłanki umożliwiające uznanie, że towary te są przechowywane w magazynie konsygnacyjnym w rozumieniu art. 2 pkt 27c ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 27c ustawy o VAT magazynem konsygnacyjnym jest wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Jak wynika z powyższego, jedną z przesłanek uznania za magazyn konsygnacyjny jest wyodrębnienie miejsca przechowywania towarów. Mimo, iż ustawodawca posługuje się terminem wyodrębnienie, przepis nie precyzuje, jaki sposób wyodrębnienia należy uznać za wystarczający dla realizacji przesłanki określonej w art. 2 pkt 27c ustawy o VAT.

Celem ww. przesłanki sformułowanej w art. 2 pkt 27c ustawy o VAT jest zapewnienie możliwości jednoznacznej identyfikacji towarów przechowywanych w magazynie konsygnacyjnym, należących do dostawcy z innego państwa UE. Należy bowiem zauważyć, że w przypadku skorzystania z uproszczenia wynikającego z art. 12a ustawy o VAT, dotyczącego towarów wprowadzanych do magazynu konsygnacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 27c ustawy o VAT, w odróżnieniu od ogólnych zasad, przemieszczenie towarów do Polski i ich późniejszą dostawę na rzecz polskiego podatnika prowadzącego magazyn konsygnacyjny uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów dokonane przez tego drugiego, z tytułu którego obowiązek podatkowy powstaje co do zasady dopiero w momencie pobrania towarów z magazynu (podczas, gdy zgodnie z zasadami ogólnymi, podatnik z innego państwa UE byłby zobowiązany do rejestracji dla celów VAT w Polsce i rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia już w związku z przemieszczeniem towarów do magazynu na terenie Polski). Tym samym, zarówno z perspektywy rozliczania przez podatników prowadzących magazyn podatku VAT z tytułu tego typu transakcji, jak też umożliwienia skutecznej kontroli tych rozliczeń przez organy podatkowe, niezbędna jest możliwość odróżnienia towarów z magazynu konsygnacyjnego, należących (do czasu ich pobrania) do danego dostawcy z innego państwa UE, od pozostałych towarów przechowywanych przez podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny.

Bezbłędną identyfikację ww. towarów można osiągnąć nie tylko poprzez ich fizyczne wyodrębnienie, np. poprzez wprowadzenie odrębnych pomieszczeń dedykowanych wyłącznie tym towarom lub wyznaczenie określonej powierzchni przeznaczonej na składowanie wyłącznie takich towarów.

Należ zauważyć, iż przesłanka wyodrębnienia, o której mowa w art. 2 pkt 27c ustawy o VAT może być spełniona również poprzez zastosowanie systemu informatycznego, pozwalającego na bezbłędną identyfikację przechowywanego towaru w odniesieniu do miejsca jego składowania. Jeżeli system pozwala na dokładne określenie miejsca przechowywania w magazynie towaru należącego do danego Kontrahenta z UE, wskazanie daty wprowadzenia towaru do magazynu oraz daty jego pobrania, należy uznać, że przesłanka wyodrębnienia wskazana w art. 2 pkt 27c ustawy o VAT została spełniona.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w doktrynie. Przykładowo A. Bartosiewicz w Komentarzu VAT: z przepisów wynika, że magazyn konsygnacyjny jest wyodrębnionym miejscem przechowywania towarów u podatnika VAT UE. Nie wydaje się, aby konieczne było fizyczne wyodrębnienie tego miejsca. Należy uznać, że przepis odnosi się do wyodrębnienia funkcjonalnego. Wyodrębnienie to trzeba wiązać z wymogiem prowadzenia przez podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny ewidencji towarów wprowadzanych do tego magazynu, zawierającej m.in. datę ich wprowadzenia oraz datę pobrania z magazynu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego należy zauważyć, iż Wnioskodawca prowadzi własny magazyn przy zakładzie produkcyjnym. W magazynie tym przechowuje towary służące mu do działalności w zakresie produkcji filtrów. Wszystkie towary składowane będą wspólnie zarówno towary należące do Kontrahentów z UE (w odniesieniu do których Wnioskodawca zamierza korzystać z uproszczenia wynikającego z art. 12a ustawy o VAT), jak i pozostałe towary. A zatem, brak będzie fizycznego wyodrębnienia miejsca przechowywania towarów należących do Kontrahentów z UE (tj. oddzielnego pomieszczenia bądź wyznaczonej przestrzeni przeznaczonej wyłącznie dla tych towarów, bez możliwości przechowywania towarów pochodzących od innych dostawców). Niemniej, system informatyczny (system JDE) wykorzystywany przez Wnioskodawcę do obsługi magazynu umożliwi funkcjonalne wyodrębnienie przechowywanych towarów, w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację od momentu wprowadzenia do magazynu do momentu ich pobrania przez Wnioskodawcę do celów produkcji. System ten umożliwia Wnioskodawcy dokładne określenie na każdym etapie, od momentu wprowadzenia towarów do magazynu do ich pobrania, czy dany towar jest objęty procedurą magazynu konsygnacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 27c i art. 12a ustawy o VAT (odrębnie dla poszczególnych Kontrahentów z UE), czy też nie. Stosowany przez Wnioskodawcę system JDE, eliminuje ryzyko wystąpienia pomyłki co do lokalizacji przechowywanego towaru, jak i jego pochodzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przytoczone przepisy ustawy o VAT oraz doktrynę, jeżeli Wnioskodawca poprzez stosowany system informatyczny obsługujący magazyn jest w stanie zapewnić precyzyjną identyfikację towarów (określić ich lokalizację we wspólnym magazynie, rodzaj, ilość, pochodzenie), to tym samym spełnia warunek wyodrębnienia, o którym mowa w art. 2 pkt 27c ustawy o VAT.

Jednocześnie, w przypadku opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego spełnione są również pozostałe przesłanki określone w definicji magazynu konsygnacyjnego wynikającej z art. 2 pkt 27c ustawy o VAT, tj.:

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym jednocześnie jako podatnik VAT-UE zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy o VAT,
magazyn zlokalizowany jest na terytorium kraju,
towary są przemieszczane do tego magazynu przez (lub na rzecz) podatnika podatku od wartości dodanej (Kontrahenci z UE) z terytorium innego państwa członkowskiego UE,
Wnioskodawca pobiera towary z magazynu, a prawo do dysponowania jak właściciel tymi towarami przenoszone jest na rzecz Wnioskodawcy w momencie ich pobrania.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, wyodrębnienie miejsca przechowywanych towarów poprzez zastosowanie systemu informatycznego przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego, jest wystarczające dla spełnienia przesłanki wyodrębnienia, o której mowa w art. 2 pkt 27c ustawy o VAT. Tym samym, wobec spełnienia pozostałych przesłanek wymienionych w tym przepisie, przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego magazyn, w którym Wnioskodawca przechowuje Towary Kontrahenta z UE, należy uznać za magazyn konsygnacyjny w rozumieniu art. 2 pkt 27c ustawy o VAT.

Jeżeli zatem Wnioskodawca spełni pozostałe przesłanki formalne wynikające z art. 12a ustawy o VAT (czego ocena nie jest przedmiotem złożonego wniosku), zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o VAT, przemieszczenie Towarów Kontrahenta z UE do ww. magazynu i ich późniejsza dostawa na rzecz Wnioskodawcy będzie uznawana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wskazać należy, że na potrzeby podatku od towarów i usług dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Istotnymi elementami konstrukcji tej definicji są prawo do rozporządzania, przeniesienie tego prawa oraz możność rozporządzania towarem jak właściciel po stronie otrzymującego to prawo.

Z ekonomicznego aspektu transakcji ważne jest zatem, czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towarów) dochodzi do przeniesienia na rzecz kontrahenta możliwości (prawa) dysponowania rzeczą w zakresie, jaki charakterystyczny jest dla właściciela. Jeśli możliwość korzystania z przedmiotu transakcji ma charakter trwały w momencie jej zawarcia, to uznać należy, że nastąpiła dostawa towaru. Pamiętać przy tym należy, że rozporządzanie jak właściciel należy rozumieć w sensie ekonomicznym, czyli faktycznym.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Jak stanowi art. 12a ust. 1 ustawy przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, do magazynu konsygnacyjnego w celu ich dostawy prowadzącemu magazyn konsygnacyjny, oraz dostawę tych towarów, uważa się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1, u prowadzącego magazyn konsygnacyjny, pod warunkiem że:

podatnik podatku od wartości dodanej nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony;
przechowywane w magazynie konsygnacyjnym towary są przeznaczone do działalności produkcyjnej lub usługowej, z wyłączeniem działalności handlowej, przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny;
prowadzący magazyn konsygnacyjny, przed pierwszym wprowadzeniem przez podatnika podatku od wartości dodanej towarów do tego magazynu, złożył w formie pisemnej naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o zamiarze prowadzenia magazynu konsygnacyjnego zawierające:
1. dane podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego przemieszczenia towarów do magazynu konsygnacyjnego oraz prowadzącego magazyn konsygnacyjny, dotyczące ich nazw lub imion i nazwisk, numerów identyfikacyjnych stosowanych na potrzeby odpowiednio podatku od wartości dodanej i podatku, adresu siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz adresu, pod którym znajduje się magazyn konsygnacyjny,
2. oświadczenie podatnika podatku od wartości dodanej, że zamierza dokonywać przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, do magazynu konsygnacyjnego; w oświadczeniu wskazuje się prowadzącego magazyn konsygnacyjny;
prowadzący magazyn konsygnacyjny prowadzi ewidencję towarów wprowadzanych do tego magazynu, zawierającą datę ich wprowadzenia, datę pobrania towarów z magazynu, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w art. 20b ust. 3 także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT-UE dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Jego podstawową działalnością jest produkcja wysokiej jakości filtrów dla motoryzacji, maszyn i urządzeń silnikowych, sprzętu ciężkiego oraz urządzeń specjalistycznych. Wnioskodawca sprzedaje swoje wyroby klientom krajowym i zagranicznym.

Przeznaczone do wykorzystania w powyższej działalności produkcyjnej towary takie jak surowce, materiały itp. Wnioskodawca nabywa zarówno od dostawców krajowych, jak i zagranicznych. W przypadku niektórych kontrahentów z innych niż Polska państw członkowskich UE Wnioskodawca rozważa rozwiązanie, w ramach którego należące do tych kontrahentów towary, przeznaczone do wykorzystania w działalności produkcyjnej Wnioskodawcy, będą w pierwszej kolejności przemieszczane z terytorium innego państwa członkowskiego UE do magazynu zlokalizowanego przy zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy na terytorium Polski, a prawo do dysponowania tymi towarami jak właściciel

będzie przenoszone przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy dopiero z chwilą pobrania tych towarów przez Wnioskodawcę z magazynu do celów produkcji. Kontrahenci z UE są zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej w innych niż Polska państwach członkowskich UE (w tym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych), nie są natomiast zarejestrowani dla celów podatku VAT w Polsce.

W odniesieniu do przedmiotowych transakcji z Kontrahentami z UE Wnioskodawca jest zainteresowany korzystaniem z uproszczenia, o którym mowa w art. 12a ustawy dotyczącego towarów wprowadzanych do magazynu konsygnacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 27c ustawy.

W celu efektywnego wykorzystania dostępnej przestrzeni magazynowej procedura prowadzenia magazynu przez Wnioskodawcę nie przewiduje możliwości przechowywania towarów pochodzących od poszczególnych dostawców w miejscach fizycznie wyodrębnionych na terenie magazynu (tj. w ten sposób, że na terenie magazynu znajduje się fizycznie wyodrębniane za pomocą ścian działowych, czy innych oznaczeń miejsce bądź miejsca przeznaczone na przechowywane wyłącznie towarów pochodzących od danego kontrahenta). Tym samym, w danym miejscu na terenie magazynu (np. na tym samym regale) mogą być przechowywane towary pochodzące od różnych dostawców. W rozważanym przez Wnioskodawcę modelu biznesowym analogiczne zasady przechowywania dotyczyłyby również towarów należących do Kontrahentów z UE, wprowadzanych do ww. magazynu, których dostawa (przeniesienie prawa do dysponowania jak właściciel) na rzecz Wnioskodawcy następowałaby dopiero z momentem ich pobrania z magazynu przez Wnioskodawcę, do celów działalności produkcyjnej. Konsekwentnie, również w odniesieniu do tych towarów Wnioskodawca nie przewiduje fizycznego wyodrębnienia miejsca na terenie magazynu, przeznaczonego wyłącznie do przechowywania towarów należących do danego Kontrahenta UE.

Przykładowo, w magazynie Wnioskodawcy na tym samym regale mogą być przechowywane wspólnie:

towary należące do Kontrahenta z UE, w odniesieniu do których Spółka planuje korzystać z uproszczenia wynikającego z art. 12a ustawy,
towary należące do dostawcy z innego państwa członkowskiego UE, przemieszczane do Polski w ramach ich wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Spółkę (w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy),
towary nabyte od dostawcy krajowego X,
towary nabyte od dostawcy krajowego Y.

Wnioskodawca stosuje system informatyczny obsługujący magazyn (JDE), który w sposób bezbłędny pozwala ustalić miejsce przechowywania określonego towaru na terenie magazynu, jego pochodzenie, datę wprowadzenia do magazynu oraz datę pobrania.

Każdy towar wprowadzany do magazynu, bez względu na pochodzenie, posiada w systemie informatycznym tzw. kartę indentyfikacyjną, wskazującą indeks, ilość oraz partię. Poprzez jej nadanie, towarom w momencie ich wprowadzania do magazynu, na każdym etapie przechowywania, możliwe jest jednoznaczne przypisanie danego towaru do danej lokalizacji na terenie magazynu, w której są przechowywane (np. do konkretnego regału/półki). Informacje dotyczące m.in. wprowadzenia towaru do magazynu, miejsca przechowywania (w tym ewentualne zmiany miejsca przechowywania) oraz daty pobrania towarów z magazynu są rejestrowane i przechowywane w systemie JDE.

W rozważanym przez Wnioskodawcę rozwiązaniu przechowywane w magazynie towary należące do Kontrahentów z UE, w odniesieniu do których Wnioskodawca planuje korzystać z uproszenia określonego w art. 12a ustawy, oznaczane będą w systemie informatycznym JDE dodatkowym atrybutem (tzw. flaga KON), co umożliwi jednoznaczne odróżnienie towarów należących do Kontrahentów z UE od pozostałych towarów przechowywanych na terenie magazynu. Dodatkowo, system JDE umożliwia wyodrębnienie towarów należących do każdego z poszczególnych Kontrahentów z UE, których towary byłyby przechowywane na terenie magazynu Wnioskodawcy.

Konsekwentnie, pomimo braku fizycznego wyodrębnienia miejsca przechowywania przechowywanych w magazynie Wnioskodawcy towarów należących do Kontrahentów z UE, od momentu ich wprowadzenia do magazynu przez cały czas przechowywania i w momencie pobrania z tego magazynu, dzięki zastosowaniu systemu JDE będzie zapewniona możliwość jednoznacznej identyfikacji tych towarów, w tym w szczególności przypisanie tych towarów do konkretnego Kontrahenta z UE, określenie miejsca ich przechowywania w magazynie oraz zaewidencjonowanie ich pobrania z magazynu przez Wnioskodawcę.

Z powołanych w niniejszej interpretacji przepisów ustawy wynika, że warunkiem uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest, aby dostawca i nabywca byli podatnikami i aby dostarczany towar został przywieziony do Polski z innego kraju członkowskiego. W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Co do zasady wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlega opodatkowane w kraju, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlega rozliczeniu poprzez samonaliczenie podatku w ramach tzw. odwrotnego obciążenia przez nabywcę, który to z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest podatnikiem, czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania tego nabycia na terytorium kraju. Konsekwencją samonaliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest wygenerowanie kwoty podatku należnego jak i naliczonego, który przy spełnieniu określonych warunków może być przez podatnika odliczony.

Wyjątkiem od powyższego jest przypadek, gdy podatnik podatku od wartości dodanej przemieszcza towary własne z kraju członkowskiego do Polski, które następnie są wykorzystywane w działalności gospodarczej tego podatnika, np. stanowią przedmiot dostawy. W tym przypadku aby rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie muszą wystąpić dwa podmioty między którymi jest zawierana transakcja.

W art. 12a ust. 1 ustawy przewidziano szczególny przypadek, gdy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy jest zrównywane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Konsekwencją tego jest, że nabywca towarów rozpoznaje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pomimo faktu, że nabycie to nie nastąpiło bezpośrednio w ramach przemieszczenia towarów z innego kraju członkowskiego do Polski, a w konsekwencji dostawca nie jest zobowiązany do rozliczenia tej dostawy w Polsce. Warunkiem jest, aby dostawa towarów dla podatnika krajowego nastąpiła poprzez magazyn konsygnacyjny, o którym mowa w art. 2 pkt 27c ustawy. Niemniej ustawodawca przewidział kilka ograniczeń, co do możliwości zastosowanie normy wynikającej z art. 12a ust. 1 ustawy.

Przez magazyn konsygnacyjny rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania (art. 2 pkt 27c ustawy).

Prowadzący magazyn konsygnacyjny to podatnik, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu (art. 2 pkt 27d ustawy).

Zatem, jak wynika z przytoczonej definicji, magazyn konsygnacyjny charakteryzuje się następującymi cechami:

wyodrębnienie (magazyn konsygnacyjny powinien znajdować się w osobnym budynku lub też przestrzeń w magazynie przeznaczona na magazyn konsygnacyjny powinna być fizycznie wydzielona w trwały sposób od pozostałej części magazynu);
zorganizowanie w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego na terytorium Polski przez podmiot, który dokonał rejestracji jako podatnik VAT UE;
magazyn musi mieć charakter zindywidualizowany, przez co należy rozumieć możliwość korzystania z tego magazynu tylko przez określone podmioty (tylko jeden dostawca i jeden odbiorca towarów);
magazyn konsygnacyjny musi być przeznaczony do składowania towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej, które przemieszczane są z państwa członkowskiego Unii Europejskiej do Polski;
odłożenie w czasie momentu przeniesienia prawa rozporządzania towarami jak właściciel (przeniesienie tego prawa nie następuje w momencie wprowadzenia towarów do magazynu konsygnacyjnego, lecz w chwili ich pobrania z magazynu przez nabywcę).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione warunki wynikające z definicji magazynu konsygnacyjnego zawartej w ustawie. Jak wynika bowiem z powołanych przepisów, przedmiotowy magazyn musi posiadać wyodrębnione miejsce przechowywania towarów oraz musi mieć charakter zindywidualizowany. Zdaniem tutejszego organu wyodrębnienie magazynu konsygnacyjnego polega na tym, że magazyn konsygnacyjny powinien znajdować się w osobnym budynku lub też przestrzeń w magazynie przeznaczona na magazyn konsygnacyjny powinna być fizycznie wydzielona w trwały sposób od pozostałej części magazynu. Dodatkowo magazyn musi mieć charakter zindywidualizowany, przez co należy rozumieć możliwość korzystania z tego magazynu tylko przez określone podmioty (tylko jeden dostawca i jeden odbiorca towarów). Natomiast jak wskazał Wnioskodawca, jego magazyn takiego wyodrębnienia oraz zindywidualizowania nie będzie posiadał. W związku z powyższym nie będą spełnione warunki, które pozwolą potwierdzić, że przedstawiony w opisie sprawy magazyn Wnioskodawcy spełnia wymogi uznania go za magazyn konsygnacyjny, o którym mowa w art. 2 pkt 27c ustawy.

Podsumowując, w świetle opisanych zasad przechowywania towarów w magazynie Wnioskodawcy oraz ich identyfikacji za pomocą systemu informatycznego, przy braku fizycznego wyodrębnienia w magazynie miejsca przechowywania towarów należących do danego Kontrahenta z UE, nie będą spełnione przesłanki umożliwiające uznanie, że towary te będą przechowywane w magazynie konsygnacyjnym w rozumieniu art. 2 ust 27c ustawy, co oznacza, że ich późniejsza dostawa na rzecz Wnioskodawcy nie będzie uznawana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie