Temat interpretacji
Brak podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2018 r. (data wpływu 14 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek nr 70/6, 642/9, 642/10, 642/11, 642/12 jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek.
Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy, wskazanie przedmiotu wniosku i dodatkową opłatę od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej. 25 września 2006 roku Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku nieruchomość, działkę rolną o powierzchni 9.801 m2.
Wnioskodawczyni ma 69 lat i nie jest w stanie uprawiać nabytej działki. Ponieważ nabyta nieruchomość jest duża i nie ma zainteresowanych osób kupieniem działki w całości Wnioskodawczyni zmuszona była podzielić nieruchomość na mniejsze części.
W 2017 roku Wnioskodawczyni sprzedała jedną działkę o powierzchni około 9 arów. Wnioskodawczyni ma zamiar sprzedać pozostałe działki.
Wnioskodawczyni podzieliła nieruchomość na 8 działek pod zabudowę oraz dokonała podziału na 2 działki jako drogę dojazdową przy zbywaniu działek wydzielonych w wyniku podziału zostaną ustanowione służebności przejazdu do drogi publicznej.
Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
Opis stanu faktycznego
W odpowiedzi na pytanie: Należy wskazać numery działek, o których mowa w opisie sprawy?, Wnioskodawczyni wskazała numer działki 70/5.
Działka rolna, użytkowana na własne potrzeby niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wnioskodawczyni wykorzystała działkę, jak wyżej, na cele działalności zwolnionej od podatku.
Wnioskodawczyni nie udostępniała odpłatnie działki na rzecz podmiotów trzecich.
Wnioskodawczyni przed sprzedażą działki nie czyniła działań dotyczących zwiększenia wartości działki działka nieuzbrojona, nie wydzielono dróg wewnętrznych, nie prowadzono działań marketingowych, stosowano zwykłe formy ogłoszenia.
Działka jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
- działka według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i pensjonatowa.
W odpowiedzi na pytanie: Jeżeli działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, należy wskazać czy w odniesieniu do działek została/zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?, Wnioskodawczyni wskazała, że nie dotyczy.
Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wynikające z ww. planu przeznaczenie działki nie nastąpiło z inicjatywy Wnioskodawczyni.
W odpowiedzi na pytanie: Jeżeli w odniesieniu do działek została/zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, należy wskazać kto występował/wystąpi o wydanie ww. decyzji., Wnioskodawczyni wskazała, że nie dotyczy.
Przed sprzedażą działki, która została dokonana w 2017 roku Wnioskodawczyni nie dokonywała nigdy wcześniej sprzedaży działek.
Opis zdarzeń przyszłych
I.
W odpowiedzi na pytanie: Należy wskazać numery działek, o których mowa w opisie sprawy?, Wnioskodawczyni wskazała numer działki 70/6.
Działka rolna, użytkowana na własne potrzeby niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wnioskodawczyni wykorzystała działkę jak wyżej, na cele działalności zwolnionej od podatku.
Wnioskodawczyni nie udostępniała odpłatnie działki na rzecz podmiotów trzecich.
Wnioskodawczyni wydzieliła drogę wewnętrzną podczas podziału nieruchomości, Wnioskodawczyni nie poczyni innych działań dotyczących zwiększenia wartości działki
- tzn.: uzbrojenia działki, działań marketingowych w celu sprzedaży,
- Wnioskodawczyni zastosuje zwykłe formy ogłoszenia.
Działka jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
- działka według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i pensjonatowa.
W odpowiedzi na pytanie: Jeżeli działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, należy wskazać czy w odniesieniu do działek została/zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?, Wnioskodawczyni wskazała, że nie dotyczy.
Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wynikające z ww. planu przeznaczenie działki nie nastąpiło z inicjatywy Wnioskodawczyni.
W odpowiedzi na pytanie: Jeżeli w odniesieniu do działek została/zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, należy wskazać kto występował/wystąpi o wydanie ww. decyzji., Wnioskodawczyni wskazała, że nie dotyczy.
- br>
W odpowiedzi na pytanie: Należy wskazać numery działek, o których mowa w opisie sprawy?, Wnioskodawczyni wskazała numer działek 642/9, 642/10,642/11, 642/12.
Działki rolne, użytkowane na własne potrzeby niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wnioskodawczyni wykorzystała działki, jak wyżej, na cele działalności zwolnionej od podatku.
Wnioskodawczyni nie udostępniała odpłatnie działek na rzecz podmiotów trzecich.
Wnioskodawczyni wydzieliła drogę wewnętrzną podczas podziału nieruchomości, Wnioskodawczyni nie poczyni innych działań dotyczących zwiększenia wartości działek
- tzn.: uzbrojenia działki, działań marketingowych w celu sprzedaży,
- Wnioskodawczyni zastosuje zwykłe formy ogłoszenia.
Działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
- działki według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są zabudowa jednorodzinna i usługi.
W odpowiedzi na pytanie: Jeżeli w odniesieniu do działek została/zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, należy wskazać kto występował/wystąpi o wydanie ww. decyzji., Wnioskodawczyni wskazała, że nie dotyczy.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy sprzedaż nieruchomości nabytej w drodze spadku i podzielonej na mniejsze działki, z których jedna została sprzedana i kolejne będą sprzedawane podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawczyni uważa, że nabyte w drodze spadku działki stanowią majątek osobisty Wnioskodawczyni i ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza stosownie do treści ust. 2 powołanego wyżej przepisu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.
Ustawodawca wyraźnie powiązał pojęcie podatnika z pojęciem działalności gospodarczej uzależniając przyznanie statusu podatnika VAT od prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza związana jest z profesjonalnym obrotem i w związku z tym powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością wykonania.
Oznacza to, że celem ustawodawcy było obciążenie podatkiem od towarów i usług z uwagi na jego charakter podmiotów profesjonalnych. Podatek VAT jest bowiem szczególną formą podatku obrotowego pobieranego w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego realizowanego w sposób zorganizowany i ciągły.
W konsekwencji wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wówczas, gdy została wykonana w ramach działalności gospodarczej.
Wnioskodawczyni uważa, że sprzedaż kilku działek nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem VAT, bowiem Wnioskodawczyni nie działa w charakterze podatnika wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 cytowanej ustawy. Oznacza to, że kryterium działalności gospodarczej wyklucza z grona podatników VAT osoby fizyczne, które takiej działalności nie prowadzą.
W świetle powołanych argumentów nie ma podstaw, aby stwierdzić, że sprzedając kilka działek, wyodrębnionych z jednej (nabytej w drodze spadku), Wnioskodawczyni nie dokonuje zorganizowanej dostawy nieruchomości gruntowych, a tym samym występuje w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Opodatkowaniu podlega jedynie ta czynność zrealizowana w formie zorganizowanej; zorganizowanej sprzedaży gruntu poprzedzonej zakupem dokonanym w celu odsprzedaży, wskazującej na zamiar jej kontynuacji w tej formie.
Nie można stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła przedmiotowe grunty w celu ich odsprzedaży, ponieważ pochodzą one z majątku spadkodawcy i zostały nabyte w drodze dziedziczenia. Czynność ta nie oznacza, więc wykonania działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Reasumując przedmiotowe działki, nabyte w drodze spadku stanowią majątek prywatny Wnioskodawczyni, a sprzedając je Wnioskodawczyni korzysta z przysługującego jej prawa do swobodnego rozporządzania własnym majątkiem.
W świetle powyższego zbycie takiego gruntu nie może być uznane za częstotliwą dostawę towarów, a tym samym nie mieści się w definicji działalności gospodarczej zawartej w przepisie art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym, Wnioskodawczyni uważa, że sprzedaż przedmiotowych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Powyższe stanowisko zajął Najwyższy Sąd Administracyjny w składzie rozszerzonym siedmiu sędziów, wyrokiem z dnia 29.10.2007 r. (I FPSK 3/07).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Na wstępie tut. Organ wskazuje, że niniejszą interpretacją rozpatrzono wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dla sprzedaży działek o numerach 70/6, 642/9, 642/10,642/11, 642/12.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Towarami w świetle art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Należy wskazać, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.
Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku nieruchomość, działkę rolną o powierzchni 9.801 m2. Nabyta nieruchomość jest duża i nie ma zainteresowanych osób kupieniem działki w całości Wnioskodawczyni zmuszona była podzielić nieruchomość na mniejsze części. Wnioskodawczyni podzieliła nieruchomość na 8 działek pod zabudowę oraz dokonała podziału na 2 działki jako drogę dojazdową przy zbywaniu działek wydzielonych w wyniku podziału zostaną ustanowione służebności przejazdu do drogi publicznej. Numer działek 70/6, 642/9, 642/10,642/11, 642/12. Działki rolne, użytkowane na własne. Wnioskodawczyni nie udostępniała odpłatnie działek na rzecz podmiotów trzecich. Wnioskodawczyni wydzieliła drogę wewnętrzną podczas podziału nieruchomości, Wnioskodawczyni nie poczyni innych działań dotyczących zwiększenia wartości działek, tzn.: uzbrojenia działki, działań marketingowych w celu sprzedaży, Wnioskodawczyni zastosuje zwykłe formy ogłoszenia. Działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działki według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są zabudowa jednorodzinna i usługi.
W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawczyni, w celu dokonania sprzedaży działek podejmowała/będzie podejmować aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni w związku ze sprzedażą działek, nie będzie działać w charakterze podatnika, a czynności te nie będą nosić znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie bowiem całokształt okoliczności i ich zakres, wskazuje, że będą to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a Zainteresowana zbywając ww. działki, stanowiące majątek prywatny będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem.
Reasumując, należy uznać, że Wnioskodawczyni z tytułu transakcji sprzedaży działek nie będzie działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie braku podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek nr 70/6, 642/9, 642/10,642/11, 642/12. Natomiast wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie braku podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki nr 70/5 został załatwiony interpretacją nr 0113-KDIPT1-3.4012.121.2018.2.JM.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej