Temat interpretacji

brak prawa wspólnego rozliczania się ze współmałżonkiem z działalności rolniczej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2018 r. (data wpływu 7 lutego 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2018 r. (data wpływu 27 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa wspólnego rozliczania się ze współmałżonkiem z działalności rolniczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wspólnego rozliczania się ze współmałżonkiem z działalności rolniczej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 marca 2018 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przeformułowania pytania oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o interpretacje stanu prawnego swojej działalności. W 2004 r. Wnioskodawczyni przejęła po rodzicach 13 ha ziemi w województwie , gdzie zamieszkiwała. Od 2007 r. Wnioskodawczyni jest płatnikiem podatku VAT, sprzedając na faktury płody rolne wyprodukowane w swoim gospodarstwie, takie jak warzywa i zboże. Mąż Wnioskodawczyni od 1997 r. posiada gospodarstwo rolne w woj. i od tego momentu stał się rolnikiem ryczałtowym. W swoim gospodarstwie (mąż) na powierzchni 3 h uprawia wyłącznie zboża i jest producentem trzody chlewnej.

W 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński i z mężem zamieszkała pod wspólnym adresem w gospodarstwie męża. W 2012 r. wyłącznie mąż Wnioskodawczyni otrzymał darowizną od matki i sióstr dom, budynek gosp., stodołę oraz chlewnię i 3,5 h ziemi. W ciągu lat małżeństwa Wnioskodawczyni i jej mąż dokupili łącznie ok. 10 h ziemi wspólnie jako małżeństwo. Posiadają więc ziemię wspólną jak i też każde ma odrębną ziemię po rodzicach.

Wnioskodawczyni zajmowała się produkcją zboża i warzyw na gruntach własnych, tych zakupionych wspólnie z mężem oraz na gruntach dzierżawionych przez Wnioskodawczynię osobiście (umowy sporządzone notarialnie). Mąż Wnioskodawczyni po ślubie natomiast uzyskiwał dochód wyłącznie ze swojego pola, z dzierżawionych przez siebie gruntów i ze sprzedaży wyprodukowanej przez siebie trzody chlewnej (lochy prosięta tuczniki).

Od początku małżeństwa Wnioskodawczyni i jej mąż rozliczali się odrębnie. Wnioskodawczyni jako rolnik VAT sprzedając swoje płody i mąż Wnioskodawczyni jako rolnik ryczałtowy sprzedając żywiec.

Prowadząc rozliczenia faktur VAT zakupionych towarów Wnioskodawczyni nigdy nie uwzględniała faktur kosztowych męża na jego gospodarstwo (Wnioskodawczyni i jej mąż rozliczają się odrębnie, tj. zakupywali towary do swoich produkcji odrębnie). Trwało to do końca 2016 r. Na początku 2017 r. podczas kontroli skarbowej Wnioskodawczyni dowiedziała się w Urzędzie Skarbowym, pod który podlega, że powinna rozliczać się z mężem wspólnie. Było to dla Wnioskodawczyni niezrozumiałe ponieważ co prawda Wnioskodawczyni i jej mąż mieszkali pod wspólnym adresem, ale prowadzili dwie różne gałęzie produkcji. Wnioskodawczyni postąpiła jednak jak jej zasugerowano w Urzędzie Skarbowym. Od 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedaje więc własne płody rolne na fakturę VAT oraz sprzedaje trzodę chlewną męża też na fakturę VAT. Od tego momentu zakupowe faktury do produkcji trzody chlewnej męża również kazano Wnioskodawczyni rozliczać pod swoją działalnością (tj. faktury na zakup pasz, koncentratów dla trzody).

Na początku stycznia 2018 r. inny urzędnik z Urzędu Skarbowego stwierdził, że rozliczenia, które kazano prowadzić Wnioskodawczyni od 2017 r. wspólnie z mężem są niewłaściwe, gdyż mimo iż Wnioskodawczyni z mężem posiadają wspólny adres tylko Wnioskodawczyni jest rolnikiem vatowcem, natomiast mąż Wnioskodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym i prowadzą różne produkcje rolne. Polecono Wnioskodawczyni dlatego skierować pytanie do Krajowej Informacji Skarbowej o interpretację tego przypadku, ponieważ Urząd, pod który Wnioskodawczyni podlega nie jest w stanie jednoznacznie odpowiedzieć w jaki sposób Wnioskodawczyni powinna się rozliczać, a w jaki mąż Wnioskodawczyni i czy razem czy osobno. Wnioskodawczyni bardzo więc prosi o interpretację tego przypadku, za co z góry składa serdeczne podziękowania.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w sprawie Wnioskodawczyni nie było i nie jest prowadzone postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz kontrola celno-skarbowa ani żadna inna kontrola.

Od 2007 r. Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą zarówno na swoim własnym majątku jak również na majątku zakupionym wraz z mężem (są to dwa grunty rolne zakupione ze środków kredytu inwestycyjnego, który Wnioskodawczyni zaciągnęła w banku). Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na ziemi należącej do niej jak również na ziemi wspólnej zakupionej, tj. 9 ha. Wraz z mężem Wnioskodawczyni nie posiada rozdzielności majątkowej. Zarówno Wnioskodawczyni jak i mąż Wnioskodawczyni już przez ślubem prowadzili swoje odrębne gospodarstwa. Wnioskodawczyni w swoim gospodarstwie zajmuje się uprawą warzyw i zbóż. Dochód z działalności Wnioskodawczyni przeznacza na zakup środków do produkcji rolnej a także zakup maszyn i urządzeń niezbędnych Wnioskodawczyni do prowadzenia działalności. Mąż w swoim gospodarstwie zajmuje się hodowlą trzody chlewnej a dochód ze swojej działalności przeznacza na modernizację i zakup urządzeń i wyposażenia chlewni oraz innych budynków, które otrzymał od rodziców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy Wnioskodawczyni musi dokonywać sprzedaży na fakturę VAT trzody chlewnej należącej do męża Wnioskodawczyni będącego rolnikiem ryczałtowym?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni uważa, iż to, że stanowi z mężem małżeństwo nie zmusza jej do wspólnego rozliczania. Wnioskodawczyni prowadzi odrębną działalność niż mąż, nie zajmuje się hodowlą trzody chlewnej dlatego uważa, że nie powinna sprzedawać na fakturę VAT świń nienależących do niej. Wnioskodawczyni i jej mąż mają swój nr NIP i powinni rozliczać się odrębnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność rolnicza stosownie do art. 2 pkt 15 ustawy - obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, iż działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych art. 2 pkt 19 ustawy.

Przez produkty rolne, zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy, rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Stosownie do art. 2 pkt 21 ustawy, przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 3, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

Zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu. Innego rodzaju działalność prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nie uprawniająca go do zwolnienia przedmiotowego (np. działalność handlowa, dostawa produktów rolnych innych niż własnej produkcji, dzierżawa, świadczenie usług innych niż rolnicze), co do zasady podlegać będzie opodatkowaniu wg stawek właściwych dla tych czynności.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, że podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z brzmienia art. 96 ust. 2 ustawy wynika, iż w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT czynnego lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika VAT zwolnionego.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni przejęła po rodzicach 13 ha ziemi. Od 2007 r. Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Mąż Wnioskodawczyni posiada gospodarstwo rolne i od 1997 r. jest rolnikiem ryczałtowym. W swoim gospodarstwie (mąż) na powierzchni 3 h uprawia wyłącznie zboża i jest producentem trzody chlewnej. W 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński i z mężem zamieszkała pod wspólnym adresem w gospodarstwie męża. W ciągu lat małżeństwa Wnioskodawczyni i jej mąż dokupili łącznie ok. 10 h ziemi wspólnie jako małżeństwo. Posiadają więc ziemię wspólną jak i też każde ma odrębną ziemię po rodzicach. Wnioskodawczyni zajmowała się produkcją zboża i warzyw na gruntach własnych, tych zakupionych wspólnie z mężem oraz na gruntach dzierżawionych przez Wnioskodawczynię osobiście (umowy sporządzone notarialnie). Od początku małżeństwa Wnioskodawczyni i jej mąż rozliczali się odrębnie. Wnioskodawczyni jako rolnik VAT sprzedając swoje płody i mąż Wnioskodawczyni jako rolnik ryczałtowy sprzedając żywiec. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą zarówno na swoim własnym majątku jak również na majątku zakupionym wraz z mężem. Mąż Wnioskodawczyni po ślubie uzyskiwał dochód wyłącznie ze swojego pola, z dzierżawionych przez siebie gruntów i ze sprzedaży wyprodukowanej przez siebie trzody chlewnej (lochy prosięta tuczniki). Mąż w swoim gospodarstwie zajmuje się hodowlą trzody chlewnej a dochód ze swojej działalności przeznacza na modernizację i zakup urządzeń i wyposażenia chlewni oraz innych budynków, które otrzymał od rodziców.

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne na gruntach będących wyłącznie jej własnością oraz na gruntach stanowiących małżeńską współwłasność majątkową. Natomiast jak wynika z opisu sprawy - mąż Wnioskodawczyni uzyskiwał dochód wyłącznie ze swojego pola, z dzierżawionych przez siebie gruntów i ze sprzedaży wyprodukowanej przez siebie trzody chlewnej. Ponadto mąż Wnioskodawczyni dochód ze swojej działalności przeznacza na modernizację i zakup urządzeń i wyposażenia chlewni oraz innych budynków, które otrzymał od rodziców. Tym samym grunty stanowiące małżeńską współwłasność są wykorzystywane tylko przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzanej działalności gospodarczej. Mąż Wnioskodawczyni do produkcji trzody chlewnej wykorzystuje otrzymane darowizną: dom, budynek gospodarczy, stodołę oraz chlewnię i 3,5 h ziemi oraz dzierżawione przez siebie grunty. W efekcie powyższego w przedmiotowej sprawie nie mamy odczynienia ze wspólnie prowadzonym gospodarstwem rolnym lecz z dwoma odrębnie prowadzonymi działalnościami rolniczymi, tj. w zakresie produkcji zboża i warzyw oraz w zakresie chowu trzody chlewnej.

Mając na uwadze, powyższe należy uznać, że Wnioskodawczyni prowadząc gospodarstwo rolne, odrębne od gospodarstwa męża, jest zobowiązana do dokumentowania fakturą wyłącznie sprzedaży warzyw i zbóż pochodzących z własnego gospodarstwa i nie ma prawa do dokumentowania fakturą sprzedaży trzody chlewnej dokonywanej z gospodarstwa męża.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków podatkowych dla męża Wnioskodawczyni.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej