Temat interpretacji

Sposób wystawiania faktur i dokumentowania transakcji na wystawianej fakturze zbiorczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2018 r. (data wpływu 15 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• sposobu wystawiania faktur jest prawidłowe;

• sposobu dokumentowania transakcji na wystawianej fakturze zbiorczej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wystawiania faktur i sposobu dokumentowania transakcji na wystawianej fakturze zbiorczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lutego 2018 r. (data wpływu 15 lutego 2018 r.) o wskazanie adresu do doręczeń w kraju i adresu elektronicznego w systemie ePUAP Pełnomocnika Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Akcyjna (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanowiącego przedmiot niniejszego wniosku, działania opisane jako realizowane przez Spółkę w czasie teraźniejszym będą w takim samym zakresie realizowane w przyszłości.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje sprzedaży gotowych do spożycia posiłków, takich jak dania rybne, dodatki warzywne i skrobiowe, kanapki, tortille, sałatki, owoce morza, desery, ciastka, napoje, etc., poprzez sieć lokali zlokalizowanych na terenie całego kraju w specjalnych strefach gastronomicznych galeriach handlowych (food court).

Spółka ewidencjonuje sprzedaż przy pomocy kasy rejestrującej, wystawiając klientom paragony. Na paragonie wyszczególnione są kolejno wszystkie nabywane w ramach jednej transakcji przez klienta produkty. Każdej pozycji na paragonie przyporządkowana jest właściwa stawka VAT stawka podstawowa (aktualnie 23%) albo stawka obniżona (aktualnie 8%), zgodnie z dokonaną przez Spółkę kwalifikacją produktów, z uwzględnieniem załączników do Ustawy o VAT. Do sprzedaży opisanej w niniejszym wniosku nie jest stosowane zwolnienie z podatku VAT.

Klient dokonuje zapłaty zasadniczo od razu przy zakupie. W sporadycznych sytuacjach klient dokonuje zapłaty po zakupie w takich sytuacjach Spółka rejestruje sprzedaż na kasie rejestrującej i generuje paragon już w momencie wydania posiłków.

Na żądanie klienta, który otrzymał wcześniej paragon, a który poda niezbędne dodatkowe dane wymagane przez Ustawę o VAT, Spółka wystawi fakturę (faktura do paragonu). W takim wypadku paragon zostanie zatrzymany przez Spółkę i dołączony do egzemplarza faktury pozostającego w Spółce. Spółka wystawi faktury na żądanie klientów, którzy są podatnikami VAT, jak i osób niebędących podatnikami, w zakresie w jakim pozwala na to Ustawa o VAT.

Wystawiając fakturę do paragonu Spółka będzie zbiorczo ujmować na fakturze produkty w postaci gotowych posiłków z jednego paragonu (lub kilku paragonów dokumentujących sprzedaż na rzecz tego samego klienta), w ten sposób, że wszystkie posiłki sprzedawane z tą samą stawką będą ujmowane pod jedną pozycją, określaną jako usługa gastronomiczna wraz z określeniem zastosowanej stawki. Pozycji tej będzie przyporządkowana właściwa stawka, taka jak dla poszczególnych pozycji na paragonie podlegających zagregowaniu na fakturze.

Odpowiednio, jeśli na paragonie będą posiłki sprzedawane z inną stawką, to na fakturze będą one odrębnie zagregowane jako usługa gastronomiczna z określeniem tej innej stawki.

Jednocześnie, jeśli na fakturze będą ujmowane z paragonu także produkty inne niż posiłki, Spółka będzie wyszczególniać je na fakturze bez agregowania (czyli przeniesie każdą taką pozycję z paragonu na fakturę).

Faktury do paragonów będą wystawiane niezależnie od wartości sprzedaży objętej paragonem. Faktury nie będą emitowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przypadku wystawienia faktury do kilku paragonów dokumentujących sprzedaż na rzecz tego samego klienta Spółka jedną fakturą będzie obejmować tylko paragony dokumentujące transakcje zrealizowane w ciągu tego samego miesiąca kalendarzowego. Faktura będzie wystawiana tylko, jeśli żądanie jej wystawienia zostanie złożone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym zrealizowana została sprzedaż objęta przedstawionym przez klienta paragonem (paragonami). Jeśli żądanie takie zostanie złożone jeszcze w miesiącu dokonania sprzedaży, Spółka taką fakturę wystawi nie później niż 15. dnia kolejnego miesiąca. Jeśli żądanie zostanie złożone po upływie miesiąca, w którym dokonano sprzedaży, Spółka wystawi fakturę w terminie 15 dni od dnia zgłoszenia żądania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca może wystawiać faktury do paragonów w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, ujmując łącznie w jednej pozycji na fakturze wszystkie pozycje z paragonu (paragonów), które sprzedawane są z tą samą stawką i określać je na fakturze zbiorczo jako usługa gastronomiczna, przyporządkowując jej właściwą stawkę, taką samą, z jaką sprzedawane są pozycje paragonu (paragonów) podlegające zagregowaniu do jednej pozycji na fakturze?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, może on wystawiać faktury do paragonów w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, ujmując łącznie w jednej pozycji na fakturze wszystkie pozycje z paragonu (paragonów), które sprzedawane są z tą samą stawką i określać je na fakturze zbiorczo jako usługa gastronomiczna, przyporządkowując jej właściwą stawkę, taką samą, z jaką sprzedawane są pozycje paragonu (paragonów) podlegające zagregowaniu do jednej pozycji na fakturze.

Ad. pytania nr 2:

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawiając łączną fakturę do więcej niż jednego paragonu, w sytuacji, kiedy uwzględniane paragony dotyczą transakcji dokonanych w różnych datach, może on na fakturze zamieścić kolejno daty wszystkich transakcji, bez rozróżniania, jaki obrót dotyczy poszczególnych dat.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad pytania nr 1:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż dokonywaną przez niego na rzecz innego podatnika podatku VAT, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Jednocześnie, zgodnie z ust. 3 tego artykułu, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności o których mowa w ust. 1 pkt 1 tego artykułu (tj. m.in. sprzedaż) na żądanie nabywcy także jeżeli obowiązek wystawienia nie wynika z ust. 1. Zgodnie z art. 106h ust. 1 Ustawy o VAT, w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. Z kolei art. 106g ust. 1 Ustawy o VAT stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego nie ma wątpliwości, co do wypełnienia powyższych wytycznych.

Art. 106e ust. 1 pkt 1 15 Ustawy o VAT definiuje zasadniczy zakres informacji, które powinna zawierać faktura (pozostałe punkty tego ustępu odnoszą się do wyjątków specyficznych transakcji, które nie mają miejsca w analizowanym zdarzeniu przyszłym). Wymogi te stosuje się w pełni w odniesieniu do faktur wystawianych do paragonów.

Istotny jest w szczególności wymóg wynikający z art. 106e ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT, zgodnie z którym faktura powinna zawierać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi. Przepis ten, ani żaden inny nie zawiera dalszych, bardziej szczegółowych wytycznych co do opisu nazwy/rodzaju towaru lub usługi. Zdaniem Wnioskodawcy, opis ten powinien być na tyle konkretny, aby możliwe było przyporządkowanie kryjącej się pod nim pozycji właściwej stawki VAT. Wymóg ten będzie realizowany dzięki podzieleniu pozycji faktury według stawek podatku.

Zauważyć jednocześnie należy, że w sytuacji, w której do faktury dołączany jest paragon, możliwe jest jednoznaczne ustalenie, jakie szczegółowo towary i usługi uwzględnione są pod poszczególnymi pozycjami faktury, po zagregowaniu pozycji z paragonu. Tym samym Wnioskodawca będzie miał możliwość uzgodnienia pozycji z faktury z ewidencją z kasy rejestrującej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zatem, sposób wystawiania przez niego faktur do paragonów spełni wymóg wynikający z art. 106e ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT. Pozostałe wymogi w zakresie treści faktury nie powinny budzić wątpliwości w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, można uznać, że wymogi dotyczące treści faktury, określone w art. 106e ust. 1 Ustawy o VAT będą spełnione, a przedstawiony przez nią sposób agregacji pozycji na fakturze do paragonów będzie prawidłowy.

Ad pytania nr 2:

Zgodnie z art. 223 Dyrektywy Rady 206/112/WE z dnia 28 listopada 2008 r. dopuszczalne jest wystawienie faktury zbiorczej, zawierającej dane obejmujące kilka odrębnych dostaw towarów lub transakcji świadczenia usług, pod warunkiem że VAT od dostaw towarów lub transakcji świadczenia usług wymienionych na fakturze zbiorczej staje się wymagalny w ciągu tego samego miesiąca kalendarzowego.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 Ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Zgodnie z ust. 6 tego artykułu w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 3, fakturę wystawia się:

1. zgodnie z ust. 1 i 2 jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty; albo
2. nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, o którym mowa w pkt 1.

Powyższe regulacje wskazują, iż możliwe jest udokumentowania łącznie transakcji wykonanych na rzecz tego samego kontrahenta w jednym miesiącu kalendarzowym.

Z powyższych regulacji Wnioskodawca wywodzi prawo do wystawienia jednej zbiorczej faktury obejmującej kilka paragonów dokumentujących sprzedaż zrealizowaną w okresie jednego miesiąca kalendarzowego.

Jednocześnie, powyższe regulacje wyznaczają terminy, w jakich możliwe jest wystawienie faktury do paragonu przez Spółkę. Terminy te będą przestrzegane w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 6 Ustawy o VAT, faktura powinna zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury. W przypadku wystawienia faktury do więcej niż jednego paragonu, jeśli dokumentują one transakcje dokonane w różnych datach, Wnioskodawca obowiązany jest zamieścić na fakturze daty wszystkich transakcji. Jednakże, Ustawa o VAT nie zawiera dalszych wymagań co do sposobu wykazania tych dat na fakturze. W szczególności nie jest konieczne przyporządkowanie poszczególnym datom określonej części obrotu z danej faktury. Tego rodzaju obowiązek nie wynika z treści art. 106e Ustawy o VAT, a nierozróżnianie dat nie utrudni prawidłowości zadeklarowania podatku VAT, jako że wszystkie transakcje objęte fakturą będą podlegały wykazaniu w tym samym okresie.

Niemniej, informacje o poszczególnych datach wraz z odpowiadających im obrotem są możliwe do ustalenia na podstawie ewidencji kasy rejestrującej.

Dlatego też, Wnioskodawca uważa, że może on daty poszczególnych transakcji zamieścić na fakturze kolejno, bez rozróżniania, jaki obrót dotyczy poszczególnych dat.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca uważa, iż sposób postępowania określony w opisie zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• sposobu wystawiania faktur jest prawidłowe;

• sposobu dokumentowania transakcji na wystawianej fakturze zbiorczej jest nieprawidłowe.

Zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w treści art. 106a106q ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z przepisem art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadków, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy (art. 106i ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 106i ust. 6 w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 3, fakturę wystawia się:

1. zgodnie z ust. 1 i 2 jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty;
2. nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, o którym mowa w pkt 1.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje sprzedaży gotowych do spożycia posiłków, takich jak dania rybne, dodatki warzywne i skrobiowe, kanapki, tortille, sałatki, owoce morza, desery, ciastka, napoje, etc., poprzez sieć lokali zlokalizowanych na terenie całego kraju w specjalnych strefach gastronomicznych galeriach handlowych (food court). Spółka ewidencjonuje sprzedaż przy pomocy kasy rejestrującej, wystawiając klientom paragony. Każdej pozycji na paragonie przyporządkowana jest właściwa stawka VAT stawka podstawowa (aktualnie 23%) albo stawka obniżona (aktualnie 8%), zgodnie z dokonaną przez Spółkę kwalifikacją produktów, z uwzględnieniem załączników do Ustawy o VAT. Klient dokonuje zapłaty zasadniczo od razu przy zakupie. W sporadycznych sytuacjach klient dokonuje zapłaty po zakupie w takich sytuacjach Spółka rejestruje sprzedaż na kasie rejestrującej i generuje paragon już w momencie wydania posiłków.

Na żądanie klienta, który otrzymał wcześniej paragon, a który poda niezbędne dodatkowe dane wymagane przez Ustawę o VAT, Spółka wystawi fakturę (faktura do paragonu). W takim wypadku paragon zostanie zatrzymany przez Spółkę i dołączony do egzemplarza faktury pozostającego w Spółce. Spółka wystawi faktury na żądanie klientów, którzy są podatnikami VAT, jak i osób niebędących podatnikami, w zakresie w jakim pozwala na to Ustawa o VAT. Wystawiając fakturę do paragonu Spółka będzie zbiorczo ujmować na fakturze produkty w postaci gotowych posiłków z jednego paragonu (lub kilku paragonów dokumentujących sprzedaż na rzecz tego samego klienta), w ten sposób, że wszystkie posiłki sprzedawane z tą samą stawką będą ujmowane pod jedną pozycją, określaną jako usługa gastronomiczna wraz z określeniem zastosowanej stawki. Pozycji tej będzie przyporządkowana właściwa stawka, taka jak dla poszczególnych pozycji na paragonie podlegających zagregowaniu na fakturze. Odpowiednio, jeśli na paragonie będą posiłki sprzedawane z inną stawką, to na fakturze będą one odrębnie zagregowane jako usługa gastronomiczna z określeniem tej innej stawki.

Wskazać należy, że zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami fakturę należy wystawiać nie później niż 15. dnia od zakończenia miesiąca, w którym została dokonana dostawa towarów lub wykonana usługa. Nie ma zatem przeszkód, aby podatnik na jednej fakturze zawarł wszystkie transakcje dokonane w ciągu miesiąca kalendarzowego.

Zaznaczyć należy, że zmiana w zakresie terminu wystawiania faktur pozwala zrealizować obowiązek zapewnienia podatnikom możliwości wystawiania faktur zbiorczych, o których mowa w art. 223 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Stosownie bowiem do art. 223 Dyrektywy na warunkach, które określą państwa członkowskie, na terytorium których dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, dopuszcza się sporządzenie faktury zbiorczej obejmującej kilka odrębnych dostaw towarów lub usług.

Z uwagi na powołane wyżej przepisy należy wskazać, że w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca będzie miał prawo do dokumentowania wszystkich świadczonych usług, zrealizowanych w trakcie danego miesiąca na rzecz jednego nabywcy, poprzez wystawienie jednej faktury.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, jakie minimalne wymagania musi spełniać faktura VAT. Jednym z nich jest wymóg zamieszczania nazwy (rodzaju) towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwa towaru/usługi oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć nazwę jednostkową, t. j. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru/usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany opisać na fakturze każdy towar/usługę i podać jego nazwę. Umieszczona na fakturze VAT nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru czy rodzajową usługi, tak aby do użytej nazwy towaru/usługi możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem/usługą, a nadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedawanego towaru/usługi.

Podkreślenia wymaga, że to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru w jednoznaczny sposób definiowała sprzedawane usługi i umożliwiała jej właściwe przyporządkowanie do stawek podatkowych.

W oparciu o przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż zastosowany przez Wnioskodawcę sposób oznaczenia sprzedawanej usługi gastronomicznej, na wystawianej na żądanie klienta fakturze VAT jest dopuszczalny, przy założeniu dokonania prawidłowej klasyfikacji danego asortymentu. Sprzedawca nie musi bowiem szczegółowo opisywać każdego towaru lub usługi. Wystarczy, że poda nazwę tak, aby można było przypisać mu odpowiednią stawkę VAT. Nie może jednak poprzestać na podaniu ogólnych grup towarów lub usług.

Zatem zdaniem tut. Organu, skoro przepisy ustawy nie określają odrębnych zasad dokumentowania tego typu czynności, nie wymagają szczegółowego wyodrębnienia nazw poszczególnego asortymentu, który wchodzi w zakres świadczenia, w tej konkretnej sprawie, w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę usług gastronomicznych, przedstawiony sposób ich dokumentowania wystawianą na żądanie klienta fakturą pozwala w powiązaniu z załączonym paragonem fiskalnym na jednoznaczne ich określenie umożliwiające właściwe przyporządkowanie do stawek podatków.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do sposobu dokumentowania transakcji na wystawianej fakturze zbiorczej wskazać należy, że faktura zbiorcza winna być wystawiona w taki sposób jak faktura standardowa. Winna również zawierać elementy wskazane w ustawie takie jak faktura standardowa. Brak jest w przepisach ustawy przesłanek zwalniających Wnioskodawcę z obowiązku zamieszczania na fakturze danych dotyczących: miary i ilości (liczby) dostarczonych towarów lub zakresu wykonanych usług, ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto), kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto, wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartości sprzedaży netto), stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaży zwolnionej od podatku, kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, kwoty należności ogółem. Powyższe oznacza, że wystawiając zbiorczą fakturę dokumentującą wykonanie usług, Wnioskodawca nie będzie mógł zastosować uproszczonej formy określenia danych na fakturze, poprzez zamieszczenie kolejno daty wszystkich transakcji, bez rozróżniania, jaki obrót dotyczy poszczególnych dat.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie obowiązany wystawiać zbiorcze faktury w taki sposób, aby spełniały one wymogi określone w ustawie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej