Temat interpretacji

w zakresie obowiązku wystawienia faktury z tytułu otrzymania zaliczki

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2018 r. (data wpływu 9 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury z tytułu otrzymania zaliczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury z tytułu otrzymania zaliczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka F. jest podmiotem specjalizującym się w sprzedaży pomp i części do pomp. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza się w okresach miesięcznych.
Spółka pobiera zaliczki od nabywców krajowych na poczet przyszłych dostaw. Do tej pory w takich przypadkach Spółka wystawiała dwie faktury: zaliczkową (zwykle w momencie otrzymania zaliczki) zawierającą dane określone w art. 106f ustawy o VAT oraz fakturę rozliczeniową (najpóźniej w ostatnim dniu miesiąca zawierającą dane wskazane w art. 106e ustawy).

W dniu 15 lutego 2018 r. Spółka otrzymała zaliczkę na dostawę od kontrahenta krajowego stanowiącą 100% wartości zamówionego towaru wraz z podatkiem VAT. W dniu 22 lutego 2018 r. Spółka dokonała dostawy przedmiotowego towaru i wystawiła fakturę.

W związku z tym, że obowiązek podatkowy w zakresie zaliczki powstał w tym samym miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towaru, Spółka zrezygnowała z oddzielnego wystawiania faktury zaliczkowej i wystawiła jeden dokument fakturę VAT rozliczeniową, której treść została poszerzona o dane wskazane w art. 106f ustawy o VAT: kwotę zapłaty, kwotę podatku, datę, kwotę brutto otrzymanej zaliczki.

Na podstawie wystawionej faktury Spółka rozpoznała obowiązek podatkowy zgodnie z datą otrzymania zaliczki, tj. w lutym 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka miała prawo wystawić jedną fakturę w momencie, gdy zaliczka i dostawa miały miejsce w tym samym miesiącu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy zaliczka i dostawa towarów miały miejsce w tym samym miesiącu, Spółka miała możliwość zastosować uproszczenie i zrezygnować z wystawienia oddzielnej faktury zaliczkowej, wystawić tylko fakturę rozliczeniową, umieścić na niej informację o otrzymanej zaliczce (kwota zapłaty, podatku, daty, kwoty otrzymanej zaliczki).

Wystawiona w ten sposób faktura zawiera wszystkie elementy wymagane przez ustawę o VAT, zgodnie z art. 106e i art. 106f.

Przedmiotowa faktura została wystawiona w terminie określonym w art. 106i ust. 2 ustawy, tj. nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano zaliczkę.

Na podstawie wystawionej faktury Spółka prawidłowo rozliczyła obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Artykuł 106e ust. 1 ustawy, określa co do zasady dane, które powinna zawierać faktura. Natomiast art. 106f ust. 1 ustawy wskazuje co powinna zawierać faktura, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 (tzw. faktura zaliczkowa).

I tak, na mocy art. 106f ust. 1 ustawy, faktura, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, powinna zawierać:

1. dane, o których mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
2. otrzymaną kwotę zapłaty;
3. kwotę podatku wyliczoną według wzoru:

KP = ZB x SP/100 + SP

gdzie:

KP - oznacza kwotę podatku,

ZB - oznacza kwotę otrzymanej całości lub części zapłaty,

SP - oznacza stawkę podatku;

1. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, cenę jednostkową netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług bez kwoty podatku, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość zamówienia lub umowy z uwzględnieniem kwoty podatku.

Według art. 106f ust. 3 ustawy, jeżeli faktura, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje całej zapłaty, w fakturze wystawianej po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części zapłaty, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części zapłaty. Faktura, o której mowa w zdaniu pierwszym, powinna również zawierać numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 106i ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 (art. 19a ust. 8 ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza się w okresach miesięcznych. Spółka pobiera zaliczki od nabywców krajowych na poczet przyszłych dostaw. Do tej pory w takich przypadkach Spółka wystawiała dwie faktury: zaliczkową (zwykle w momencie otrzymania zaliczki) zawierającą dane określone w art. 106f ustawy o VAT oraz fakturę rozliczeniową (najpóźniej w ostatnim dniu miesiąca zawierającą dane wskazane w art. 106e ustawy). W dniu 15 lutego 2018 r. Spółka otrzymała zaliczkę na dostawę od kontrahenta krajowego stanowiącą 100% wartości zamówionego towaru wraz z podatkiem VAT. W dniu 22 lutego 2018 r. Spółka dokonała dostawy przedmiotowego towaru i wystawiła fakturę. W związku z tym, że obowiązek podatkowy w zakresie zaliczki powstał w tym samym miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towaru, Spółka zrezygnowała z oddzielnego wystawiania faktury zaliczkowej i wystawiła jeden dokument fakturę VAT rozliczeniową, której treść została poszerzona o dane wskazane w art. 106f ustawy o VAT: kwotę zapłaty, kwotę podatku, datę, kwotę brutto otrzymanej zaliczki. Na podstawie wystawionej faktury Spółka rozpoznała obowiązek podatkowy zgodnie z datą otrzymania zaliczki, tj. w lutym 2018 r.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą obowiązku wystawienia faktury zaliczkowej, jeżeli zaliczka oraz dostawa, na poczet której wpłacono tą zaliczkę, miały miejsce w tym samym miesiącu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że z art. 106i ust. 1 i 2 ustawy o VAT wynika, że fakturę wystawia się odpowiednio nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, jak również nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty (jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty).

Jednocześnie, stosownie do art. 19a ust. 1 i ust. 8 ustawy, w przypadku, gdy otrzymana zaliczka na poczet dostawy towarów oraz realizacja dostawy mają miejsce w tym samym miesiącu (okresie rozliczeniowym), wówczas obowiązek podatkowy (i obowiązek udokumentowania zdarzenia o którym mowa w art. 106i i art. 106f ustawy), zarówno dla zaliczki jak i dostawy towarów, powstają w tym samym miesiącu (okresie rozliczeniowym).

Wobec powyższego Spółka może zrezygnować z wystawienia faktury zaliczkowej i ograniczyć się do wystawiania faktury zawierającej elementy, o których mowa w art. 106e-106f ustawy, w której uwzględni całość dokonanej dostawy (łącznie z kwotą otrzymanej zaliczki lub zaliczek).

W takim przypadku właściwe jest dokumentowanie dokonania transakcji poprzez wystawienie jednego dokumentu - faktury rozliczeniowej, której treść będzie poszerzona o dane wskazane w art. 106f ustawy o VAT, tj.: kwotę zapłaty, kwotę podatku, datę i kwotę brutto otrzymanej zaliczki. Zaznaczyć przy tym należy, że wystawienie dwóch faktur tj. faktury na zaliczkę i faktury na ostateczne rozliczenie - również nie jest błędem.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej