Podatek od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług odpłatnego udostępniania przez Gminę obiektów lub ich części oraz opodatkowania usług... - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.688.2017.1.MJ

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 06.02.2018, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.688.2017.1.MJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług odpłatnego udostępniania przez Gminę obiektów lub ich części oraz opodatkowania usług nieodpłatnego udostępniania przez Gminę obiektów lub ich części.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2017 r. (data wpływu 20 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług odpłatnego udostępniania przez Gminę obiektów lub ich części oraz opodatkowania usług nieodpłatnego udostępniania przez Gminę obiektów lub ich części jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług odpłatnego udostępniania przez Gminę obiektów lub ich części oraz opodatkowania usług nieodpłatnego udostępniania przez Gminę obiektów lub ich części.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina () (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT lub podatek) jako podatnik VAT czynny.

Mając na uwadze art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454 z późn. zm.), dokonano centralizacji rozliczeń VAT Gminy i jej jednostek budżetowych. Tym samym Gmina jest podatnikiem z tytułu czynności opodatkowanych (w tym zwolnionych z opodatkowania), wykonywanych za pośrednictwem jej jednostek budżetowych.

Gmina realizuje zadania własne, określone w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym) w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, do których należą między innymi sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Realizacja powyższych zadań została powierzona Ośrodkowi Sportu i Rekreacji (dalej: Ośrodek, OSiR), będącemu samorządową jednostką budżetową wchodzącą w skład struktury organizacyjnej Gminy. Ośrodek nie posiada osobowości prawnej. Został on utworzony na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia 15 listopada 1999 r. i działa szczególności w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym, ustawę z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870 z późn. zm.) oraz Statut Ośrodka Sportu i Rekreacji.

Ośrodek w ramach powierzonych mu zadań własnych Gminy, podejmuje działania mające na celu promocję, popularyzację i upowszechnianie kultury fizycznej, sportu i rekreacji, tworzenie warunków do aktywnego uczestnictwa w kulturze fizycznej, sporcie i rekreacji mieszkańców Gminy. Do podstawowych zadań Ośrodka należy:

  • utrzymanie i eksploatacja urządzeń, terenów i obiektów sportowo-rekreacyjnych zgodnie z ich przeznaczeniem,
  • prowadzenie działalności w zakresie rozbudowy i modernizacji bazy sportowej oraz systematyczne uzupełnianie wyposażenia obiektów w urządzenia i sprzęt sportowo-rekreacyjny,
  • realizacja kalendarza imprez sportowo-rekreacyjnych w ramach Międzyszkolnego Ośrodka Sportu i przedsięwzięć własnych oraz współdziałania w zakresie upowszechniania kultury fizycznej ze szkołami, stowarzyszeniami kultury fizycznej, klubami sportowymi i innymi jednostkami,
  • administrowanie obiektami Ośrodka, jakimi są m.in. Miejska Hala Sportowa oraz Basen Miejski,
  • prowadzenie innych spraw z zakresu kultury fizycznej, sportu i rekreacji zleconych przez Burmistrza.

Obiekty infrastruktury sportowej, tj. w szczególności Miejskiej Hali Sportowej oraz Basenu Miejskiego (dalej: Obiekty) lub ich części są przez Gminę, za pośrednictwem OSiR, udostępniane w dwojaki sposób, tj.:

  1. odpłatnie udostępniane w szczególności przedsiębiorcom, tj. osobom fizycznym, osobom prawnym i jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, w celu prowadzenia przez te podmioty na terenie Obiektów lub ich części działalności zarobkowej (dalej: udostępnianie komercyjne); rodzaj działalności gospodarczej wykonywany przez korzystające podmioty na terenie Obiektów lub ich części nie musi być zgodny z ich charakterem może to być zarówno działalność związana z kulturą fizyczną, jak przykładowo prowadzenie przez przedsiębiorcę zajęć sportowych, treningów grupowych lub personalnych, jak również wykraczająca poza ten zakres (np. organizacja imprez okolicznościowych, balów, konferencji, pokazów produktów);
  2. odpłatnie udostępniane osobom fizycznym w celu umożliwienia im korzystania z nich zgodnie z ich charakterem, tj. w celu zaspokojenia własnych potrzeb rekreacyjnych i sportowych korzystających, przykładowo w związku z wejściem na basen, saunę lub siłownię po zakupieniu jednorazowego biletu wstępu bądź karnetu okresowego, wynajmem hali sportowej w celu rozegrania towarzyskiego meczu ze znajomymi (dalej: udostępnianie niekomercyjne).

Wnioskodawca podkreśla, że nie występował do Głównego Urzędu Statystycznego z wnioskiem o wydanie opinii statystycznej w zakresie klasyfikacji powyższych czynności udostępniania Obiektów lub ich części do odpowiednich grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), obowiązującej obecnie dla celów VAT, czy też Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676; dalej: Rozporządzenie PKWiU 2015), która zgodnie z projektem rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego Rozporządzenie PKWiU 2015 ma obowiązywać dla celów VAT od dnia 1 stycznia 2019 r. Gmina jednakże wskazuje, iż na gruncie obu powyżej wskazanych rozporządzeń w jej opinii:

  1. udostępnianie komercyjne Obiektów lub ich części mieści się w grupowaniu PKWiU 68.20.12.0 Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi niezależnie od tego czy działalność prowadzona przez korzystających jest zgodna z funkcjami tych Obiektów, tj. ma charter sportowo-rekreacyjny, czy nie;
  2. udostępnianie niekomercyjne Obiektów lub ich części na cele zgodne z ich charakterem mieści się w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 Usługi związane z działalnością obiektów sportowych.

Udostępnianie Obiektów lub ich części odbywa się na podstawie zawieranych z Gminą, poprzez Ośrodek, umów (zarówno pisemnych, jak i ustnych) i może przyjmować w szczególności formę jednorazowego albo kilkukrotnego wstępu, jednorazowego lub okresowego najmu. Powyższe czynności są dokumentowane przez Wnioskodawcę, za pośrednictwem Ośrodka, fakturami VAT lub paragonami na dokumentach tych, jako dane sprzedawcy są zasadniczo wskazywane dane (nazwa, NIP i adres) Gminy. Wnioskodawca dokonuje rozliczeń należnego podatku z tego tytułu.

Wnioskodawca, poprzez OSiR, w przyszłości planuje udostępniać Obiekty lub ich części również nieodpłatnie na rzecz organizacji pożytku publicznego, stowarzyszeń i klubów sportowych z terenu Gminy (dalej: nieodpłatne udostępnianie). Gmina, w tym Ośrodek, nie będzie czerpać z tego tytułu jakichkolwiek korzyści tj. nie będą pobierane w tym zakresie jakiekolwiek opłaty, czy też wykonywane przez te organizacje świadczenia wzajemne na rzecz Gminy, w tym Ośrodka. Nieodpłatne udostępnianie będzie się odbywało na podstawie zawieranych przez Gminę, poprzez OSiR, pisemnych lub ustnych umów z zainteresowanymi.

W tym miejscu Gmina zaznaca, iż udostępnienie Obiektów lub ich części stanowi wyraz realizacji zadań Gminy określonych w przywołanym powyżej art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy udostępnianie komercyjne Obiektów lub ich części stanowi po stronie Gminy czynność opodatkowaną VAT według podstawowej stawki, tj. obecnie 23%?

  • Czy udostępnianie niekomercyjne Obiektów lub ich części stanowi po stronie Gminy czynność opodatkowaną VAT według obniżonej stawki, tj. obecnie 8%?
  • Czy nieodpłatne udostępnianie Obiektów lub ich części będzie stanowiło po stronie Gminy czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT?

  • Zdaniem Wnioskodawcy:

    1. Udostępnianie komercyjne Obiektów lub ich części stanowi po stronie Gminy czynność opodatkowaną VAT według podstawowej stawki, tj. obecnie 23%.
    2. Udostępnianie niekomercyjne Obiektów lub ich części stanowi po stronie Gminy czynność opodatkowaną VAT według obniżonej stawki, tj. obecnie 8%.
    3. Nieodpłatne udostępnianie Obiektów lub ich części będzie stanowiło po stronie Gminy czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

    Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

    Uwagi ogólne dotyczące uznania danej czynności za opodatkowaną VAT

    W ocenie Wnioskodawcy, o opodatkowaniu VAT danej czynności można mówić wówczas, gdy spełnione są następujące przesłanki:

      1. jest wykonywana przez podatnika VAT działającego w takim charakterze (kryterium podmiotowe) oraz
      2. wchodzi ona w przedmiotowy zakres ustawy o VAT (kryterium przedmiotowe).

    Ad i) Warunki uznania Gminy za podatnika VAT

    Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

    Zgodnie z kolei z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

    Z przedstawionych powyżej przepisów wynika, iż jeżeli jednostka samorządu terytorialnego (dalej również: JST) realizuje swoje zadania przy wykorzystaniu narzędzi i uprawnień nadanych jej w drodze aktów prawnych, nie będzie ona podatnikiem VAT.

    W przypadku natomiast, gdy dane zadanie jest realizowane przez JST w oparciu o umowy cywilnoprawne, a więc na warunkach i w okolicznościach typowych dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jednostka taka będzie traktowana jako podatnik VAT.

    Co więcej, Wnioskodawca zwraca uwagę, iż z tytułu działalności prowadzonej poprzez Ośrodek, tj. jednostkę budżetową Gminy, podatnikiem będzie Wnioskodawca. Jak zostało bowiem wskazane w opisie sprawy, Ośrodek nie stanowi odrębnego od Wnioskodawcy podatnika VAT.

    Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w uchwale z dnia 26 października 2015 r. sygn. akt I FPS 4/15 podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny, który powołując się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów orzekł, iż W Świetle art. 15 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.) gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane do gminnego zakładu budżetowego, który realizuje powierzone mu zadania własne tej gminy, jeżeli te inwestycje są wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

    Mając więc na uwadze powyższe oraz fakt, iż omawiane w złożonym wniosku czynności w zakresie zarówno komercyjnego, niekomercyjnego, jak i nieodpłatnego udostępniania Obiektów są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych (zawieranych czy to w formie pisemnej, czy ustnej) należy uznać, iż w analizowanej sprawie spełnione zostaną przesłanki dla uznania Gminy za podatnika VAT.

    Ad ii) Przedmiotowy zakres ustawy o VAT

    Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

    Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

    Mając na uwadze cechy analizowanych czynności, w opinii Wnioskodawcy, nie stanowią one dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym, zgodnie z uzupełniającym charakterem definicji usługi z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, udostępnianie Obiektów lub ich części, zdaniem Gminy, należy uznać za świadczenie usług niezależnie od tego, czy będą one miały charakter odpłatny, czy nieodpłatny.

    Na uwagę zasługuje fakt, że zasadniczo opodatkowaniu VAT podlegają dostawa towarów i świadczenie usług o charakterze odpłatnym.

    Niemniej jednak należy mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 7 ust. 2 za odpłatną dostawę towarów uważa się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

    1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
    2. wszelkie inne darowizny

    &− jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lut ich części składowych.

    Powyższy przepis jednakże nie znajdzie zastosowania w analizowanej sprawie.

    Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

    1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
    2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

    Z powyższego wynika, iż warunkiem zrównania nieodpłatnych świadczeń z czynnościami odpłatnymi w konsekwencji ich opodatkowania VAT jest użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza tego podatnika, bądź nieodpłatne świadczenie usług do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.

    Określenie prawidłowej stawki VAT

    Zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi aktualnie 23%. Przedmiotowa stawka VAT znajduje zastosowanie w przypadku każdej dostawy towarów oraz każdego świadczenia usług, za wyjątkiem przypadków, dla których w ustawie o VAT lub przepisach wykonawczych do tej ustawy określono inną stawkę, jak również dla których ustawa przewiduje zwolnienie z opodatkowania VAT.

    W myśl art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w szczególności dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi obecnie 8%.

    Jednocześnie należy zauważyć, iż w załączniku nr 3 do ustawy o VAT towary i usługi zostały zasadniczo określone przy pomocy odpowiedniej, obowiązującej dla celów VAT klasyfikacji PKWiU.

    Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie przywołują symbole statystyczne.

    Mając na uwadze powyższe, dla określenia, czy dostawa danego towaru lub świadczenie określonej usługi może zostać opodatkowane obniżoną stawką VAT, na podstawie odpowiedniej pozycji załącznika nr 3 w związku z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, niezbędne jest ich zakwalifikowanie do odpowiedniego grupowania PKWiU.

    Ad. 1

    Mając na uwadze, iż w związku z udostępnianiem komercyjnym Obiektów lub ich części Gmina, poprzez OSiR, pobiera od korzystających opłaty, zdaniem Gminy udostępnianie to wypełnia definicję płatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie, jako że jak wskazano w uwagach ogólnych w związku z udostępnianiem Obiektów lub ich części Gmina występuje w roli podatnika VAT, czynności te będą podlegały opodatkowaniu VAT po stronie Gminy.

    Jak zostało wskazane w opisie sprawy, zdaniem Wnioskodawcy, udostępnianie komercyjne Obiektów lub ich części, powinno zostać sklasyfikowane jako wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi w grupowaniu PKWiU 68.20.12.0. Mając na uwadze, że usługi mieszczące się w powyższym grupowaniu nie zostały objęte załącznikiem nr 3 do ustawy o VAT, w opinii Gminy, w odniesieniu do tych usług zastosowanie znajdzie stawka podstawowa, tj. obecnie 23%.

    Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT, przykładowo w interpretacji indywidualnej podatkowego wydanej w dniu 17 sierpnia 2017 r., sygn. 0112-KDIL2-3.4012.226.2017.1.IP, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że usługi związane z wynajmem hali sportowej oraz sali gimnastycznej do celów innych niż cele rekreacyjne i sportowe, tj. pozostałych usług niezwiązanych z przeznaczeniem obiektów są sklasyfikowane jak wskazał Zainteresowany PKWiU 68.20.12.0, to z uwagi na brak możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku VAT, będą opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

    Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2017 r., sygn. 1462- IPPP1.4512.908.2016.2.KC, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że w sytuacji gdy jak wskazał Wnioskodawca ww. usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 68.20.12.0 (Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi), Wnioskodawca powinien opodatkować czynności związane z wynajmem obiektów tj. sal sportowych klubom sportowym (działających w formie stowarzyszeń), organizacjom oraz osobom fizycznym, sal sportowych i sal innych niż sale sportowe na cele niezwiązane z działalnością sportową oraz podmiotom gospodarczym na cele ich działalności, stawką podstawową w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1, ponieważ dla tych usług ustawodawca nie przewidział możliwości zastosowania obniżonej stawki VAT.

    Reasumując, zdaniem Gminy, udostępnianie komercyjne Obiektów lub ich części stanowi po stronie Gminy czynność opodatkowaną VAT według podstawowej stawki, tj. obecnie 23%.

    Ad. 2

    Mając na uwadze, iż w związku z udostępnianiem niekomercyjnym Obiektów lub ich części Gmina, poprzez Ośrodek, pobiera od korzystających opłaty, zdaniem Gminy udostępnianie to również wypełnia definicję odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie, jako że jak wskazano w uwagach ogólnych w związku z udostępnianiem Obiektów lub ich części Gmina występuje w roli podatnika VAT, czynności te będą podlegały opodatkowaniu VAT po stronie Gminy.

    Załącznik nr 3 do ustawy o VAT wymienia, jako korzystające z preferencyjnej, obniżonej stawki opodatkowania, w pozycji 179 usługi związane z działalnością obiektów sportowych sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0. Jak już wspomniano w opisie sprawy, udostępnianie niekomercyjne Obiektów lub ich części następuje na cele zgodne z funkcjami obiektu i tym samym, zdaniem Gminy, mieście się w powyższym grupowaniu PKWiU.

    Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, w odniesieniu do udostępniania niekomercyjnego Obiektów lub ich części zastosowanie znajdzie stawka 8%.

    Opisane stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych podobnych sprawach. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 14 czerwca 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.82.2017.2.JNA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, iż Grupowanie to [PKWiU 93.11.10.0 przypis Wnioskodawcy] obejmuje usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe, itp. Zatem obniżoną stawką podatku VAT będą objęte usługi związane z udostępnianiem obiektu sportowego w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacja, czy uprawianie sportu.

    Taką samą opinię Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyraził w interpretacji indywidualnej z dnia 6 lipca 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.249.2017.1.MR: skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi udostępnienia basenu, jak i wynajmu sali gimnastycznej na godziny sklasyfikowane przez niego w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0, tj. Usługi związane z działalnością obiektów sportowych ujęte są w pozycji 179 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT, to podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy.

    Reasumując, zdaniem Gminy, udostępnianie niekomercyjne Obiektów lub ich części stanowi po stronie Gminy czynność opodatkowaną VAT według obniżonej stawki, tj. obecnie 8%.

    Ad. 3

    Odnosząc się natomiast do nieodpłatnego udostępniania Obiektów lub ich części, należy przeanalizować, czy usługi te mogą zostać uznane za zrównane z odpłatnymi na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

    W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż nieodpłatne udostępnianie Obiektów lub ich części będzie wykonywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę (poprzez OSiR) działalności w zakresie udostępniania obiektów rekreacyjnych sportowych oraz zarządzania nimi tj. w ramach zadań własnych Gminy powierzonych do realizacji Ośrodkowi. Co więcej w analizowanej sprawie w związku z nieodpłatnym udostępnianiem Obiektów lub ich części nie będzie dochodziło do wykorzystywania towarów lub świadczenia usług na cele osobiste Gminy (w tym Ośrodka), czy też jej pracowników.

    W konsekwencji, w opinii Gminy przywołany przepis nie znajdzie zastosowania w analizowanym przypadku i tym samym czynności nieodpłatnego udostępniania Obiektów lub ich części nie będą podlegały opodatkowaniu VAT.

    Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 6 lipca 2017 r. o sygn. 0115-KDIT1-2.4012.275.2017.1, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z nieodpłatnym użyczeniem Obiektów do celów związanych z prowadzoną działalnością Miasta, tj. realizacją zadań własnych i jednostkom organizacyjnym Miasta (Miastu) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia. Tym samym nieodpłatne udostępnienie Obiektów, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług, na gruncie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji nie ma zastosowania ww. przepis ustawy o VAT, a czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

    Podobnie wypowiedział się Dyrektor izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2016 r. o sygn. 3063-ILPP1-1.4512.66.2016.1.OA: Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy podatkowe należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie usług przez Gminę, polegające na nieodpłatnym udostępnianiu Hali sportowej, odbywa się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, tj. w ramach zadań własnych Gminy. Tym samym w analizowane sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

    Z uwagi na powyższe, czynność nieodpłatnego udostępniania Hali stanowi/będzie stanowić czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W odniesieniu do tej czynności Gmina działa/będzie działała jako organ władzy publicznej i w konsekwencji korzysta/będzie korzystać wyłączenia zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy. A zatem, z tytułu nieodpłatnego udostępniania Hali na cele gminne, Gmina nie jest/nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego.

    Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne udostępnianie Obiektów lub ich części będzie stanowiło po stronie Gminy czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

    Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

    Tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

    Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca prawidłowo zakwalifikował wymienione we wniosku czynności do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

    Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

    1. z zastosowaniem art. 119a;
    2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

    Interpretacja dotyczy:

    • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
    • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

    Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

    Stanowisko

    prawidłowe

    Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej