Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w związku z pismem Strony z dnia 29.05.2005r. (wpływ do tut. Urzędu w dniu 02.06.2005r.) uzupełnionym pismem z dnia 28.06.2005r. (wpływ do tut. Urzędu w dniu 01.07.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w w/w piśmie z dnia 28.06.2005r. za prawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, iż prowadzi działalność w zakresie wyceny nieruchomości, a ponadto wykonuje opinie dla Sądu jako biegły sądowy. Strona została poinformowana przez Sąd , który jest jej głównym zleceniodawcą, że od 1 maja 2005r. nie może już składać rachunków za wykonane zlecenie, tylko zobowiązana jest, po oddaniu każdej opinii do przedłożenia kalkulacji co do wysokości żądanego wynagrodzenia i po akceptacji oraz skorygowaniu, wystawić fakturę VAT oraz osobiście rozliczyć się z tego podatku.
Strona zatem uważa, że postępując według zaleceń Sądu nie popełni błędu. Z tego względu wprowadziła już nową numerację faktur przeznaczonych dla Sądu i uwzględnia je w kolejnych miesięcznych rozliczeniach podatku od towarów i usług (deklaracjach VAT-7) związanychz prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa, co wynikaz brzmienia art. 8 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle art. 15 ust. 1 i 2 w/w ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Natomiast w świetle art. 15 ust. 3 pkt 3 w/w ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienionew art. 13 pkt 2 - 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych(Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż oceny zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych na zlecenie sądu przez biegłych sądowych winno się dokonywać w świetle uregulowań zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, pod kątem kryterium decydującym o uznaniu tych osób za podatników podatku od towarów i usług.
W przypadku świadczenia przez biegłych sądowych wydających opinie na zlecenie sądu nie można mówić, że sąd bierze na siebie odpowiedzialność za czynności biegłego. Sąd jest odpowiedzialny za wydany wyrok. Natomiast nie ma tożsamości czynności (sądu i biegłego), których odbiorcą jest uczestnik postępowania sądowego. Odpowiedzialność rzeczoznawcy majątkowego, którym jest Strona określona jest przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2004 r. nr 261, poz. 2603, z późn. zm.), a ponadto podlega on obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu tego zawodu.
Przedstawiając powyższe należy stwierdzić, że czynności wykonywane na zlecenie sądu przez biegłych sądowych nie korzystają z wyłączenia z zakresu ustawy o podatku od towarówi usług, gdyż nie jest spełniony jeden z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnośnie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę. Tym samym czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Zatem Strona zobowiązana jest wystawić fakturę VAT oraz osobiście rozliczyć się z podatku od towarów i usług a tytułu świadczonych przez siebie w zakresie wyceny nieruchomości.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia(art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.