Temat interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie sprzedaży samochodu osobowego z majątku prywatnego, wycofanego z działalności gospodarczej.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2017 r. (data wpływu 6 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży samochodu osobowego z majątku prywatnego, wycofanego z działalności gospodarczej jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie sprzedaży samochodu osobowego z majątku prywatnego, wycofanego z działalności gospodarczej.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej używa samochód osobowy na podstawie leasingu operacyjnego. Wykup samochodu nastąpi w grudniu bieżącego roku. Zainteresowany ma dwie możliwości wykupu przedmiotu leasingu: pierwsza za cenę procenta wartości wynikającą z umowy leasingu (faktura na firmę wykup na firmę) lub wykup za cenę rynkową (faktura na osobę prywatną wykup prywatny). Wnioskodawca skorzysta z opcji wykupu na firmę, gdyż jest bardziej korzystna. Nie zamierza wprowadzać jednak auta do firmy. Od razu po wykupie zamierza przeznaczyć je wyłącznie na cele prywatne. W związku z powyższym nie odliczy podatku VAT i nie zaliczy do kosztów podatkowych związanych z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą kwoty wykupu samochodu. Samochód od daty wykupu nie będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej. W okresie pomiędzy wykupem samochodu z leasingu z przeznaczeniem go na cele prywatne nie będą dokonywane wymiany żadnych części samochodowych. Po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie Wnioskodawca zamierza sprzedać auto. Środki ze sprzedaży auta przeznaczone zostaną na cele prywatne. Ponadto Zainteresowany informuje, że ostatniej sprzedaży samochodu dokonała w 2013 r. z majątku prywatnego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w związku z planowaną sprzedażą auta z majątku prywatnego wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż auta nie będzie podlegała podatkiem VAT, ponieważ nie dokonano odliczenia podatku VAT przy wykupie przedmiotu leasingu a sprzedaż jest dokonana z majątku prywatnego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje wykupić samochód (przedmiot leasingu), wykorzystywany w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Zainteresowany skorzysta z opcji wykupu na firmę, gdyż jest bardziej korzystna. Wnioskodawca nie zamierza jednak wprowadzać wykupionego samochodu do firmy i od razu po wykupie zamierza przeznaczyć go wyłącznie na cele prywatne. W związku z powyższym Zainteresowany nie odliczy podatku VAT i nie zaliczy do kosztów podatkowych związanych z prowadzoną przez siebie działalnością, kwoty wykupu samochodu. Samochód od daty wykupu nie będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej. W okresie pomiędzy wykupem samochodu z leasingu z przeznaczeniem go na cele prywatne nie będą dokonywane wymiany żadnych części samochodowych. Po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie Wnioskodawca zamierza sprzedać auto.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży ww. samochodu z majątku prywatnego.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zatem, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu odpowiednio art. 7 i art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
W sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać zatem należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu wycofanego uprzednio z działalności gospodarczej nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowego majątku prywatnego (po wycofaniu go z działalności gospodarczej) stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia przedmiotowego samochodu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż przez Wnioskodawcę (jako osobę fizyczną, poza prowadzoną działalnością gospodarczą) opisanego we wniosku samochodu, wycofanego uprzednio z działalności gospodarczej nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Bowiem Wnioskodawca, w związku z dokonaną sprzedażą, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie będzie występował w odniesieniu do tej transakcji w charakterze podatnika. Tym samym, transakcja sprzedaży samochodu nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, w związku z planowaną sprzedażą auta z majątku prywatnego nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowo-prawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej