Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie obliczenia podstawy opodatkowania (marży) przy sprzedaży samochodu używanego oraz w zakresie importu usług z tytułu nabycia usług przygotowania dokumentów, przygotowania samochodu do transportu, transportu samochodu oraz prowizji dla serwisu aukcyjnego i wykazania ich w deklaracji VAT-7.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2017 r. (data wpływu 5 grudnia 2017 r.) uzupełnionym w dniu 23 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczenia podstawy opodatkowania (marży) przy sprzedaży samochodu używanego oraz w zakresie importu usług z tytułu nabycia usług przygotowania dokumentów, przygotowania samochodu do transportu, transportu samochodu oraz prowizji dla serwisu aukcyjnego i wykazania ich w deklaracji VAT-7 jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczenia podstawy opodatkowania (marży) przy sprzedaży samochodu używanego oraz w zakresie importu usług z tytułu nabycia usług przygotowania dokumentów, przygotowania samochodu do transportu, transportu samochodu oraz prowizji dla serwisu aukcyjnego i wykazania ich w deklaracji VAT-7. Wniosek został uzupełniony w dniu 23 stycznia 2018 r. o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami używanymi. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na zagranicznej aukcji Wnioskodawca zakupił używany, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, samochód osobowy. Samochód ten nabył z zamiarem dalszej odprzedaży. Po zakończonej aukcji, od sprzedawcy samochodu, Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie swojego zamówienia (dokument typu faktura proforma) z wyszczególnionymi kwotami za poszczególne elementy składające się na łączną kwotę, jaką był zobowiązany uiścić w związku z zakupem tego samochodu (zał. nr 1). Kwota ta, oprócz ceny za samochód, zawiera również kwoty za przygotowanie dokumentów (w tym tłumaczenie), kwotę za przygotowanie pojazdu do transportu, oraz prowizję dla serwisu aukcyjnego. Poszczególne składniki transakcji: cena za samochód 1125 , cena za przygotowanie dokumentów 25 , cena za przygotowanie samochodu do transportu 49 oraz kwota prowizji dla serwisu aukcyjnego 375 (razem 1574 ). Wystawcą tego dokumentu była firma: X, numer NIP: (...). Całą kwotę 1574 Wnioskodawca wpłacił na podane na aukcji konto bankowe sprzedawcy, jako kwotę należną sprzedającemu. Po sfinalizowaniu transakcji otrzymał następujące faktury:

1. Fakturę dokumentującą zakup samochodu (spełniającego warunki art. 120 ust. 10 ustawy o VAT) od jego sprzedawcy na kwotę 1125 , z adnotacją, że sprzedaż jest realizowana w systemie VAT marża, oraz dokumentującą nabycie usługi przygotowania samochodu do transportu na kwotę 49 z adnotacją, że podatek VAT rozlicza nabywca i przygotowanie dokumentów na kwotę 25 z adnotacją, że podatek VAT rozlicza nabywca (razem 1199 ). Nazwa wystawcy faktury to: X, numer NIP wystawcy: () (zał. nr 2);
2. Fakturę dokumentującą opłacenie prowizji serwisu aukcyjnego, na kwotę 375 , od serwisu aukcyjnego, z adnotacją, że podatek VAT rozlicza nabywca. Nazwa wystawcy faktury to: Y, oraz jego numer NIP: () (zał. nr 3).

Sprzedawca samochodu na swojej aukcji oferował również dodatkowo płatną możliwość nabycia usługi transportu tego pojazdu. Z oferty tej Wnioskodawca skorzystał i nabył usługę transportu samochodu do swojej siedziby w Polsce. Od firmy X, posługującej się numerem identyfikacji podatkowej () Wnioskodawca otrzymał fakturę dokumentującą transport pojazdu na kwotę 215 , z adnotacją, że podatek VAT rozlicza nabywca (zał. nr 5). Kserokopie wszystkich ww. dokumentów Wnioskodawca załącza do złożonego wniosku.

Następnie samochód ten Wnioskodawca zamierza sprzedać w systemie VAT marża (na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy o VAT). Podstawą opodatkowania podatkiem, będzie marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Za kwotę nabycia pojazdu Wnioskodawca przyjmie całą kwotę jaką uiścił sprzedawcy samochodu (1574 ) oraz kwotę 215 jaką poniósł za transport pojazdu. Razem 1789 , przeliczoną na złote zgodnie z przepisami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca prawidłowo dokona obliczenia podstawy opodatkowania (marży) przy sprzedaży tego samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Własne stanowisko w stosunku do pytania nr 1

Wnioskodawca uważa, iż w opisanym stanie przyszłym, sposób wyliczenia podstawy opodatkowania jest słuszny. Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT). Natomiast, jak stanowi art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy, przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Powyższe regulacje wskazują więc, że dla potrzeb zastosowania procedury VAT marża, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika. Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat, płacąc za nie dostawcy.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie, wszystkie kwoty należne, związane z zakupem samochodu osobowego, w tym zapłata za samochód, opłata za prowizję aukcyjną, tłumaczenie dokumentów, przygotowanie do transportu oraz transport pojazdu otrzymał od Wnioskodawcy na konto bankowe dostawca samochodu. Jedynie z dokumentów otrzymanych później przez Wnioskodawcę wynika, iż wystawcą faktury za usługi prowizji aukcyjnej jest inny podmiot.

Własne stanowisko w stosunku do pytania nr 2

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy VAT przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w pozostałych przypadkach podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Powiązanie tego mechanizmu z regulacjami w zakresie określenia miejsca świadczenia usług ma na celu, z jednej strony opodatkowanie usług w miejscu ich konsumpcji, a z drugiej strony, zaoszczędzenie usługodawcy obowiązków związanych z rejestracją oraz rozliczeniem podatku.

Jak już wskazał Wnioskodawca, koszt związany z usługą przygotowania dokumentów, przygotowania samochodu do transportu, transportu samochodu oraz prowizji dla serwisu aukcyjnego, na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy oraz art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy, należy wliczyć do kwoty nabycia samochodu. W związku z tym należy stwierdzić, że nie będą stanowiły one świadczenia odrębnych usług na rzecz Wnioskodawcy, ale będą elementami składowymi nabycia samochodu, nierozerwalnie związanymi z jego zakupem. Zatem usługa ta nie może stanowić importu usług, w związku z tym nie podlega ona wykazaniu w deklaracji VAT-7.

W załączeniu:

• kserokopia zamówienia pojazdu na kwotę 1574 (zał. nr 1)
• kserokopia faktury dokumentującej zakup samochodu, zakup usługi przygotowania dokumentów oraz przygotowania samochodu do transportu na kwotę 1199 (zał. nr 2)
• kserokopia faktury dokumentującej opłacenie prowizji serwisu aukcyjnego na kwotę 375 (zał. nr 3)
• kserokopia potwierdzenia przelewu na kwotę 1574 (zał. nr 4)
• kserokopia faktury dokumentującej nabycie usługi transportu pojazdu na kwotę 215 (zał. nr 5)
• kserokopia potwierdzenia przelewu na kwotę 215 (zał. nr 6).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

W świetle art. 29a ust. 7 ustawy podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy między innymi towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem kwota nabycia.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami używanymi. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na zagranicznej aukcji Wnioskodawca zakupił używany, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, samochód osobowy. Samochód ten nabył z zamiarem dalszej odprzedaży. Po zakończonej aukcji, od sprzedawcy samochodu (firmy: ), Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie swojego zamówienia (dokument typu faktura proforma) z wyszczególnionymi kwotami za poszczególne elementy składające się na łączną kwotę jaką był zobowiązany uiścić w związku z zakupem tego samochodu. Kwota ta, oprócz ceny za samochód, zawiera również kwoty za przygotowanie dokumentów (w tym tłumaczenie), kwotę za przygotowanie pojazdu do transportu, oraz prowizję dla serwisu aukcyjnego. Całą kwotę Wnioskodawca wpłacił na podane na aukcji konto bankowe sprzedawcy. Po sfinalizowaniu transakcji otrzymał następujące faktury:

1. Fakturę dokumentującą zakup samochodu (spełniającego warunki art. 120 ust. 10 ustawy) od jego sprzedawcy () z adnotacją, że sprzedaż jest realizowana w systemie VAT marża, oraz dokumentującą nabycie usługi przygotowania samochodu do transportu z adnotacją, że podatek VAT rozlicza nabywca i przygotowanie dokumentów z adnotacją, że podatek VAT rozlicza nabywca;
2. Sprzedawca samochodu, na swojej aukcji oferował również dodatkowo płatną, możliwość nabycia usługi transportu tego pojazdu. Z oferty tej Wnioskodawca skorzystał i nabył usługę transportu samochodu do swojej siedziby w Polsce. Wnioskodawca otrzymał fakturę dokumentującą transport pojazdu z adnotacją, że podatek VAT rozlicza nabywca;
3. Fakturę dokumentującą opłacenie prowizji serwisu aukcyjnego od serwisu aukcyjnego (), z adnotacją, że podatek VAT rozlicza nabywca.

Wnioskodawca zamierza sprzedać samochód w systemie VAT marża. Podstawą opodatkowania podatkiem, będzie marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Za kwotę nabycia pojazdu Wnioskodawca przyjmie całą kwotę jaką uiścił sprzedawcy samochodu oraz kwotę jaką poniósł za transport pojazdu.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą obliczenia podstawy opodatkowania (marży) przy sprzedaży samochodu używanego.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca otrzymał osobną fakturę dokumentującą opłacenie prowizji serwisu aukcyjnego wystawioną przez inny podmiot niż sprzedawca samochodu. Fakt, że Wnioskodawca prowizję dla serwisu aukcyjnego przekazał bezpośrednio sprzedawcy samochodu nie zmienia podmiotu, wobec którego Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić tę należność. Należność z tytułu tej prowizji przysługuje temu innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, zatem nie może ona zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne dostawcy samochodu, tj. kwotę nabycia samochodu oraz koszty związane z transakcją jego zakupu, tj. koszt przygotowania dokumentów (w tym tłumaczenie), koszt przygotowania samochodu do transportu oraz transport samochodu. Natomiast prowizja dla serwisu aukcyjnego, która jest należna innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu nie stanowi elementu kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Zatem Wnioskodawca postępuje nieprawidłowo przyjmując za kwotę nabycia pojazdu całą kwotę jaką uiścił sprzedawcy samochodu, tj. kwotę z uwzględnieniem prowizji serwisu aukcyjnego.

Podsumowując należy stwierdzić, że określając podstawę opodatkowania (marżę) przy sprzedaży samochodu Wnioskodawca będzie zobowiązany wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (kwotę należną pierwotnemu sprzedawcy zapłaconą przez Wnioskodawcę), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług. Przy czym przez kwotę nabycia jak już wyżej wskazano należy rozumieć kwotę nabycia samochodu oraz koszty związane z transakcją zakupu samochodu, które Wnioskodawca zapłacił dostawcy samochodu, bez uwzględnienia prowizji dla serwisu aukcyjnego, która jest należna innemu podmiotowi niż sprzedawca samochodu.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy stwierdzić, że jest ono nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także rozpoznania usług przygotowania dokumentów, przygotowania samochodu do transportu, transportu samochodu oraz prowizji dla serwisu aukcyjnego jako importu usług i wykazania ich nabycia w deklaracji VAT-7.

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w pozostałych przypadkach podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Powiązanie tego mechanizmu z regulacjami w zakresie określenia miejsca świadczenia usług ma na celu, z jednej strony opodatkowanie usług w miejscu ich konsumpcji, a z drugiej strony, zaoszczędzenie usługodawcy obowiązków związanych z rejestracją oraz rozliczeniem podatku.

Jak zostało wskazane powyżej, koszty związane z transakcją zakupu samochodu, które Wnioskodawca zapłacił dostawcy samochodu, tj. opłata za przygotowanie dokumentów (w tym tłumaczenie), przygotowanie samochodu do transportu oraz transport samochodu, są kosztami podlegającymi wliczeniu do kwoty nabycia samochodu. W związku z tym należy stwierdzić, że nie stanowią one świadczenia odrębnych usług na rzecz Wnioskodawcy, ale elementy składowe nabycia samochodu, nierozerwalnie związane z jego zakupem. Zatem usługi te nie mogą stanowić importu usług, a związku z tym nie podlegają one wykazaniu w deklaracji VAT-7.

Natomiast elementem, który nie powinien zostać wliczony do kwoty nabycia samochodu jest prowizja dla serwisu aukcyjnego, która jest należna innemu podmiotowi niż sprzedawca samochodu. Zatem analizie w zakresie rozpoznania importu usługi i wykazania jej w deklaracji VAT-7 podlega wyłącznie prowizja dla serwisu aukcyjnego, za którą Wnioskodawca zapłacił ww. opłatę.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku rozumie się przez to:
   • podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   • osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przedmiotowej sprawie, do nabytej przez Wnioskodawcę usługi od serwisu aukcyjnego, wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usługi nabytej od serwisu aukcyjnego, świadczonej przez podmiot zagraniczny na rzecz Wnioskodawcy stosownie do treści art. 28b ust. 1 ustawy jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a zatem Polska.

Tym samym Wnioskodawca nabywając usługę prowizji aukcyjnej od podmiotu zagranicznego będzie zobowiązany do rozliczenia importu tej usługi, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium kraju.

Stosownie do art. 99 ust. l ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 14 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

W załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 2273) został zawarty wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, natomiast w załączniku nr 3 do tego rozporządzenia, zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K).

W przedmiotowej sprawie usługa prowizji aukcyjnej nabywana przez Wnioskodawcę będzie podlegała wykazaniu w deklaracji rozliczeniowej VAT-7, jako import usług.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie rozpoznawał usług przygotowania dokumentów, przygotowania samochodu do transportu oraz transportu samochodu jako importu usług, ze względu na zaliczenie ich do kwoty nabycia przedmiotowego samochodu i nie będzie wykazywał ich nabycia w deklaracji VAT-7.

Natomiast wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy będzie zobowiązany rozpoznać usługę prowizji aukcyjnej jako import usług i wykazać jej nabycie w deklaracji VAT-7.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy stwierdzić, że jest ono nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę do wniosku. Zatem tutejszy organ wskazuje, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej