Temat interpretacji

Do otrzymania zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych na podstawie zapisu art. 20 ust. 4 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi nie wystarczy jak sądzi Wnioskodawca zmiana zapisów w pozwoleniu na budowę w 2018 r., kiedy urodzi mu się trzecie dziecko, skoro bowiem Wnioskodawca pozwolenie na budowę uzyskał w 2016 r., będąc rodzicem jednego dziecka oraz właścicielem lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2017 r. (data wpływu 8 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia prawa do zwrotu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia prawa do zwrotu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Małżonka Wnioskodawcy, Zuzanna W. od 2013 r. była właścicielem działki nr 100. W styczniu 2016 r. zostało wydane pozwolenie na budowę na rzeczowej działce na dom jednorodzinny, dwulokalowy na rzecz inwestorów: Zuzanny W. i Bartosza W. Ze względów finansowych budowa nie została rozpoczęta do dnia obecnego.

Wnioskodawca jest właścicielem mieszkania nabytego w 2010 r., częściowo sfinansowanego z kredytu, częściowo z darowizny od rodzica. Lokal mieszkalny ma powierzchnię 38m² i nie jest już w stanie zaspokoić potrzeb mieszkaniowych rodziny.

Małżonkowie są rodzicami dwójki dzieci, urodzonych w listopadzie 2013 r. oraz w maju 2016 r Pierwotna decyzja o pozwoleniu na budowę została wydana w czasie gdy małżonkowie byli rodzicami jednego dziecka. Wkrótce urodzi się trzecie dziecko małżonków (styczeń 2018 r.).

We wrześniu 2017 r. połowa własności przedmiotowej działki została podarowana bratu żony - Janowi O.(prezent ślubny, rozliczenia rodzinne). Następnie została zmieniona decyzja o pozwoleniu na budowę - zmieniony został inwestor. Nowa decyzja z 20 października 2017 r. objęła krąg inwestorów: Zuzanna i Bartosz W. oraz Jan i Joanna O.

Na podstawie umowy cywilnoprawnej Zuzanna i Bartosz W. oraz Jan i Joanna O. ustalili pomiędzy sobą sposób korzystania z przyszłej nieruchomości wspólnej (umowa z dnia 1 października 2017 r.). Wg umowy Zuzanna i Bartosz W. będą korzystali tylko i wyłącznie z lokalu na dole a Jan i Joanna O. będą korzystali z lokalu na górze. Lokale mają dwa osobne wejścia.

Lokal na dole (do którego korzystania będzie uprawniony Wnioskodawca z małżonką) posiada łącznie 100.68 m² powierzchni użytkowej oraz garaż o powierzchni 17.73 m². W skład tych 100.68 m² wchodzi również kotłownia, po odliczeniu powierzchni której, lokal na dole udział Wnioskodawcy oraz jego małżonki w nieruchomości wspólnej ma 94,94m² powierzchni użytkowej mieszkalnej. Licząc procentowo - lokal na dole będzie stanowił 52% powierzchni użytkowej całego domu.

Wnioskodawca po raz kolejny chce zmienić decyzję o pozwoleniu na budowę w takim zakresie żeby zmienić adresata - inwestora decyzji. Z kręgu aktualnych inwestorów, tj.: Zuzanna W., Bartosz W., Jan O, Joanna O. inwestorzy potrzebują usunąć Zuzannę W. Ma to znaczenie dla wspólnej zdolności do zaciągnięcia kredytu w banku - w momencie urodzenia dziecka i przejścia na zasiłek macierzyński większość banków nie uznaje takiego przychodu do obliczenia zdolności kredytowej i Zuzanna W. obecna w kręgu inwestorów zaniży wspólną zdolność kredytową.

Wnioskodawca oraz jego małżonka urodzili się w 1983 r., w roku kalendarzowym 2018 skończą 35 lat. Poza wspomnianym lokalem i udziałem we własności przedmiotowej działki nie posiadają żadnych innych nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy fakt, że nowa decyzja o pozwoleniu na budowę (obejmuje nowy krąg inwestorów) będzie wydana w momencie posiadania trójki dzieci pozwoli na zastosowanie art. 20 ust. 4 ustawy z 27 września 2013 r o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi czyli na zakwalifikowanie się do kręgu osób uprawnionych do zwrotu niektórych wydatków poniesionych w związku z budową domu?

Czy do ustalenia uprawnienia do zwrotu części wydatków zgodnie z ustawą ma znaczenie powierzchnia całego domu czy jedynie lokalu na dole, który będzie wyłącznie zaspokajał potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy i jego małżonki?

W jakim zakresie może przysługiwać Wnioskodawcy i jego małżonce zwrot wydatków? W trakcie budowy domu wiele materiałów będzie służyło całemu domowi (elewacja, instalacje itp.). Nie sposób fizycznie wydzielić tych obsługujących jedynie powierzchnię użytkową Wnioskodawcy i jego rodziny.

Zdaniem Wnioskodawcy, pytanie prawne nr 1 - tak. Ponieważ można uzyskać kilka decyzji o pozwoleniu na budowę lub dokonać kilku zgłoszeń budowy znaczenie prawne powinna mieć najnowsza decyzja. Każda nowa decyzja zastępuje poprzednią. Budowa przedmiotowego domu będzie odbywać się na podstawie najnowszej decyzji i to ona jak również stan faktyczny w momencie jej wydania, powinny być podstawą do stwierdzenia istnienia uprawnienia do zwrotu niektórych wydatków poniesionych w związku z budową domu, zgodnie z art. 20 ust. 4 ustawy czyli do niezastosowania wyłączenia o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5) ppkt a).

Pytanie prawne nr 2 - ustalenie uprawnienia powinno brać za podstawę powierzchnię użytkową mieszkalną jedynie lokalu na dole czyli tą powierzchnię, która będzie zaspokajała potrzeby mieszkaniowe rodziny Wnioskodawcy. W żaden sposób małżonkowie nie będą korzystać z lokalu na górze. Mowa tu o powierzchni 94,94 m² czyli takiej powierzchni która zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 3) ppkt b) kwalifikuje małżonków do bycia uprawnionym do zwrotu części wydatków

Pytanie prawne nr 3 - zwrot powinien przysługiwać w 52% udziału małżonków w przyszłej powierzchni użytkowej, czyli w takim zakresie w jakim dom (a pierwotnie wydatki na budowę domu i materiały budowlane) będzie zaspokajał potrzeby mieszkaniowe rodziny Wnioskodawcy. Jest to jednocześnie ustalony na podstawie umowy cywilnoprawnej z pozostałymi inwestorami dokładny udział wydatków Wnioskodawcy w całości wydatków związanych z budową wspólnej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1865 ze zm.) z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej zwrotem wydatków.

Ponadto zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 1-5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:

1. wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku z:
   2. budową domu jednorodzinnego albo
   3. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny;
2. przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu 1 stycznia 2014 r. albo na podstawie zgłoszenia budowy;
3. powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o których mowa w pkt 1, nie przekracza odpowiednio:
   1. 75 m² i 100 m²,
   2. 85 m² i 110 m² - w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę, o którym mowa w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki, o których mowa w art. 7 ust. 1a;
4. osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, nie ukończyła 36 lat;
5. do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:
   1. właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego,
   2. osobą, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny,
   3. właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny,

- z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi zwrot wydatków dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 2, do dnia 30 września 2018 r. Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy prawo do zwrotu wydatków przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 20 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W przypadku osoby fizycznej pozostającej w związku małżeńskim w roku kalendarzowym, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 4, dotyczy młodszego z małżonków, a warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5, dotyczy obojga małżonków (art. 22 ust. 2 ww. ustawy). W myśl art. 23 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi zwrot wydatków dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym. Wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego (art. 23 ust. 2 ww. ustawy). Zgodnie z art. 23 ust. 3 i 4 ww. ustawy jeżeli osoba fizyczna pozostaje w związku małżeńskim, wniosek o zwrot wydatków może być złożony wspólnie z małżonkiem albo odrębnie przez jednego z małżonków. Złożenie wniosku o zwrot wydatków przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o zwrot wydatków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Na potrzeby niniejszego rozdziału przez małżonków rozumie się osoby fizyczne pozostające w związku małżeńskim, z wyjątkiem małżonków, w stosunku do których sąd orzekł separację.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli osoba fizyczna od 1 stycznia 2014 r. poniesie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych wydatki na zakup materiałów budowlanych w związku z budową domu jednorodzinnego, to po spełnieniu wszystkich warunków przewidzianych ustawą o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, może ubiegać się o zwrot części poniesionych wydatków.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w styczniu 2016 r. na rzecz Wnioskodawcy i jego żony zostało wydane pozwolenie na budowę na działce będącej własnością żony Wnioskodawcy - na dom jednorodzinny, dwulokalowy). Ze względów finansowych budowa nie została rozpoczęta do dnia obecnego.

Wnioskodawca jest właścicielem mieszkania nabytego w 2010 r. Lokal mieszkalny ma powierzchnię 38m² i nie jest już w stanie zaspokoić potrzeb mieszkaniowych rodziny.

Pierwotna decyzja o pozwoleniu na budowę została wydana w czasie gdy małżonkowie byli rodzicami jednego dziecka. Wkrótce urodzi się trzecie dziecko małżonków (styczeń 2018 r.). We wrześniu 2017 r. połowa własności przedmiotowej działki została podarowana bratu żony. Następnie została zmieniona decyzja o pozwoleniu na budowę - zmieniony został inwestor. Nowa decyzja z 20 października 2017 r.

Na podstawie umowy cywilnoprawnej inwestorzy pomiędzy sobą ustalili sposób korzystania z przyszłej nieruchomości wspólnej. Według umowy Wnioskodawca wraz z małżonką będą korzystali tylko i wyłącznie z lokalu na dole a pozostali inwestorzy będą korzystali z lokalu na górze. Lokale mają dwa osobne wejścia. Lokal na dole (do którego korzystania będzie uprawniony Wnioskodawca z małżonką) posiada łącznie 100.68 m² powierzchni użytkowej oraz garaż o powierzchni 17,73m². W skład tych 100,68m² wchodzi również kotłownia, po odliczeniu powierzchni której, lokal na dole udział Wnioskodawcy oraz jego małżonki w nieruchomości wspólnej ma 94,94m² powierzchni użytkowej mieszkalnej. Licząc procentowo - lokal na dole będzie stanowił 52% powierzchni użytkowej całego domu.

Wnioskodawca po raz kolejny chce zmienić decyzję o pozwoleniu na budowę w takim zakresie żeby zmienić adresata - inwestora decyzji. Z kręgu aktualnych inwestorów, inwestorzy potrzebują usunąć żonę Wnioskodawcy. Wnioskodawca oraz małżonka w roku kalendarzowym 2018 skończą 35 lat. Poza wspomnianym lokalem i udziałem we własności przedmiotowej działki nie posiadają żadnych innych nieruchomości.

Ustawodawca poza wskazaniem w art. 20 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy katalogu wydatków poniesionych w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w pkt 5 tegoż artykułu zawarł zastrzeżenie, z którego wynika, że warunkiem jest aby osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot wydatków do dnia złożenia wniosku nie była m.in. właścicielem lokalu mieszkalnego. Z ww. zastrzeżenia wynika zatem, że do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nigdy wcześniej przed złożeniem ww. wniosku nie mogła posiadać żadnego tytułu, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi. Użycie przez ustawodawcę w tym przepisie zwrotu do dnia złożenia wniosku nie oznacza, że Wnioskodawca na moment złożenia wniosku o zwrot wydatków nie ma być m.in. właścicielem lokalu mieszkalnego, lecz zwrot ten określa, że nigdy wcześniej Wnioskodawca, nie mógł posiadać wymienionych powyżej praw. Zatem wybudowany dom musi być pierwszym nabytym na własność jaki będzie posiadać osoba fizyczna chcąca ubiegać się o zwrot wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Podsumowując, w treści art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. a) ww. ustawy została wyrażona wola ustawodawcy, aby finansowego wsparcia nie otrzymywały osoby, które były m.in. właścicielami lokalu mieszkalnego. W omawianej sprawie Wnioskodawca był i jest właścicielem lokalu mieszkalnego zakupionego w 2010 r.

Z treści art. 20 ust. 4 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, wynika, że warunków, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 5, nie stosuje się w przypadku, gdy w dniu wydania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy osoba fizyczna wychowuje przynajmniej troje dzieci, o których mowa w art. 7 ust. 1a.

Mając na uwadze cytowany powyżej przepis art. 20 ust. 4 ww. ustawy w kontekście przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że jedną z przesłanek, która budzi wątpliwości co do możliwości ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku z budową domu jednorodzinnego, jest zastrzeżenie, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. a) ustawy, zgodnie z którym do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była właścicielem m.in. lokalu mieszkalnego.

Mając na uwadze fakt, iż Wnioskodawca był i jest właścicielem nieruchomości, to jednak jego zdaniem przysługuje mu prawo ubiegania się o zwrot z tytułu zakupu materiałów budowlanych w związku z budowa pierwszego mieszkania, ponieważ będzie posiadał troje dzieci w momencie dokonania zmian w pozwoleniu na budowę wydanym po raz pierwszy w 2016 r., kiedy małżonkowie byli rodzicami jednego dziecka. Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, bowiem nie ma zastosowania w jego sytuacji art. 20 ust. 4 ww ustawy. Przepisy zabraniają skorzystania ze zwrotu poniesionych wydatków w przypadku, gdy nie zostanie spełniony mimo spełnienia innych warunków warunek zawarty w art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. a tej ustawy. Z taką zaś sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Kwestie związane z budową obiektów budowlanych reguluje ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1332). Zgodnie z art. 3 pkt 12 ww. ustawy pozwolenie na budowę jest decyzją administracyjną zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego. Natomiast zgodnie z art. 28 ust. 1 ww. ustawy roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31.

W myśl art. 16 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1257) decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, są ostateczne. Uchylenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w Kodeksie lub ustawach szczególnych. Stosownie zaś do treści art. 36a ust. 1 Prawa budowlanego istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowanego lub innych warunków pozwolenia na budowę jest dopuszczalne jedyne po uzyskaniu decyzji o zmianie pozwolenia na budowę.

W świetle powyższych wyjaśnień uznać należy, że jakakolwiek zmiana w pozwoleniu na budowę nie może być traktowana przez inwestora jako nowe pozwolenie na budowę, skoro każda zmiana jasno stanowi o pozostawieniu w mocy innych, poza zmienionymi, punktów pozwolenia na budowę. Pierwotne pozwolenie nie zostaje przez kolejne zmiany cofnięte i do niego należy się zawsze odwoływać ustalając datę wydania pozwolenia na budowę. Do pozwolenia na budowę i daty jego uzyskania odwołuje się też ustawodawca w art. 20 ust. 3 pkt 2-5 przywołanej na wstępie ustawy.

Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 22 listopada 2005 r. sygn. akt VII SA/Wa 600/05 (publik. LEX Nr 214373) ratio legis omawianego art. 36a ww. ustawy Prawo budowlane wskazuje jednoznacznie, że został on wprowadzony jedynie w celu dyscyplinowania procesu inwestycyjnego przez konieczność uzyskiwania decyzji o zmianie pozwolenia na budowę przez inwestorów dokonujących istotnych odstępstw od zatwierdzonego pozwolenia na budowę. Jest oczywiste, że inwestor dysponujący nieruchomością do celów budowlanych jest uprawniony podczas robót budowlanych do zmian, przeróbek i istotnych odstępstw, jeśli nie pozostaje to w kolizji z przepisami prawa, jednakże nie może to prowadzić do powstania inwestycji pozbawionej charakterystycznych parametrów i cech właściwych dla obiektu zatwierdzonego w pierwotnym pozwoleniu na budowę. Gdyby tak się miało stać inwestor jest zobowiązany uzyskać decyzję o zmianie pozwolenia na budowę. Inwestor nie występuje więc o nowe pozwolenie na budowę, lecz dąży jedynie do zmian w pozwoleniu już wydanym.

Należy zatem wskazać, że wydana dla Wnioskodawcy w styczniu 2016 r. decyzja o pozwoleniu na budowę była decyzją ostateczną, której zmiana nie spowoduje konsekwencji w postaci utraty przez nią mocy obowiązującej, a jedynie doprowadzi do zatwierdzenia zmiany w projekcie budowlanym poprzez zmianę np. inwestorów.

Zatem do otrzymania zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych na podstawie zapisu art. 20 ust. 4 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi nie wystarczy jak sądzi Wnioskodawca zmiana zapisów w pozwoleniu na budowę w 2018 r., kiedy urodzi mu się trzecie dziecko, skoro bowiem Wnioskodawca pozwolenie na budowę uzyskał w 2016 r., będąc rodzicem jednego dziecka oraz właścicielem lokalu mieszkalnego.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca nie spełnia tym samym jednego z podstawowych warunków do ubiegania się o zwrot niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania tj. warunku zawartego w art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. a ww. ustawy. Oznacza to, że Wnioskodawca nie jest uprawiony do skutecznego ubiegania się o zwrot części wydatków w przypadku ich poniesienia po 1 stycznia 2014 r.

Z uwagi na powyższe bezprzedmiotowe staje się rozpatrywanie pytania Nr 2 i 3.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej