Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży składników majątku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gminna Spółdzielnia w likwidacji, reprezentowana przez likwidatora zawarła ze Spółką jawną Umowę Sprzedaży w ramach transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w 2017 r. Umowa została sporządzona w formie aktu notarialnego przed notariuszem w Kancelarii Notarialnej.

Przedmiotem ww. umowy były:

1. zorganizowana część przedsiębiorstwa położona w miejscowości X, obejmująca w szczególności:
   1. prawo własności nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu nr 6862 o powierzchni 0,0432 ha zabudowanej budynkiem handlowym o powierzchni 198,30 m², dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą,
   2. ruchome składniki majątkowe związane z prowadzeniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa opisane pod 86 pozycjami załącznika do umowy (w tym m.in. regały, witryny wagi, krajalnice, lady, kosze, wózki, itp.) stanowiące wyposażenie sklepu DELIKATESY,
   3. prawa i obowiązki wynikające z umowy leasingu operacyjnego na urządzenia chłodnicze,
   4. prawa z umowy o pracę z pracownikiem sklepu,
   5. prawa i obowiązki z umowy franszyzowej z dnia 19 października 2015 r., zawartej na czas nieokreślony ze Sp. z o.o., przedmiotem której było prowadzenie działalności handlowej w ramach systemu sieci Delikatesy oraz porozumienie z dnia 2 października 2015 r. dotyczące odpłatnego udostępnienia przez franszyzodawcę wyposażenia sklepu i elementów jego wizualizacji wewnętrznej i zewnętrznej;
2. zorganizowana część przedsiębiorstwa położona w miejscowości B, obejmująca w szczególności:
   1. prawo własności nieruchomości stanowiącej działkę nr 119 o powierzchni 0,4444 ha, zabudowanej dwoma budynkami handlowymi o powierzchni 230,40 m² i 145,80 m², dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą,
   2. ruchome składniki majątkowe związane z prowadzeniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa opisane pod 63 pozycjami załącznika do umowy (w tym m.in.: regały, gabloty, lady, wagi, krajalnice, czytnik kodów, półki itp., stanowiące wyposażenie sklepu DELIKATESY,
   3. produkty i towary opisane pod 1349 pozycjami załącznika do Umowy, stanowiące towar handlowy w sklepie DELIKATESY,
   4. prawa i obowiązki z umowy o pracę z pracownikiem sklepu,
   5. prawa wynikające z 3 umów najmu,
   6. prawa i obowiązki z umowy franszyzowej z dnia 16 października 2014 r., zawartej na czas nieokreślony, przedmiotem której było prowadzenie działalności handlowej w ramach systemu sieci Delikatesy oraz porozumienia z dnia 22 września 2014 r. dotyczącego odpłatnego udostępnienia przez franszyzodawcę wyposażenia sklepu i elementów jego wizualizacji wewnętrznej i zewnętrznej.

Opisane w pkt 1 i 2 powyżej zorganizowane części przedsiębiorstwa stanowiły:

• wyodrębnione zespoły składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa,
• zespół składników opisanych w pkt 1 i 2 powyżej był wyodrębniony finansowo,
• przedstawione zorganizowane części przedsiębiorstwa w X i B prowadziły samodzielnie działalność handlową w postaci prowadzenia sklepów w ramach sieci handlowej Delikatesy. Nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa w X i B kontynuuje działalność w postaci prowadzenia sklepów w ramach sieci handlowej Delikatesy.

Wnioskodawca i spółka jawna są czynnymi podatnikami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych sklepu w X na podstawie Umowy sprzedaży w ramach transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa z dnia 6.04.2017 r. stanowi sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług i w związku z tym, zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów usług nie podlega opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zorganizowana część przedsiębiorstwa zdefiniowana została w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2017 poz. 1221 z późn. zm.), jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Odnosząc powyższą definicję do stanu faktycznego wskazanego we wniosku w pierwszej kolejności wskazać należy, że sklepy w X i B zostały wyodrębnione organizacyjnie w strukturze Spółdzielni. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa są w szczególności aktywa trwałe i obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracownicy sklepów.

W zakresie wyodrębnienia finansowego w Spółdzielni wprowadzone zostało rozwiązanie, że poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów do zorganizowanej części przedsiębiorstwa odrębnie dla sklepu w X i odrębnie dla sklepu w B.

W dalszej części wskazać należy, że możliwe jest oddzielenie finansów Spółdzielni od finansów sklepów. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od bytu Wnioskodawcy. Sklepy nie mają postaci oddziałów samodzielnie rozliczających się, jednak jej przychody i koszty są wyodrębnione i są przyporządkowane organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku.

W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego sklepu w X i B były w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku oraz przyjęły, na co wskazuje kontynuowanie działalności przez Nabywcę, potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy. W momencie sprzedaży sklepów składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w ich skład umożliwiały nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, sklepy Wnioskodawcy, sklepy, które zostały zbyte na podstawie umowy z dnia 6.04.2017 r. spełniały definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów usług i w związku z powyższym na podstawie art. 6 pkt 1 ustawa ta nie będzie miała do niej zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też, dla potrzeb interpretacji przepisu art. 6 pkt 1 ustawy należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55² Kodeksu cywilnego stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W celu wyjaśnienia ww. kwestii należy powołać tezy wyroku TSUE z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), w którym Trybunał stwierdził, że: (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy dyrektywy nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia przekazania całości lub części majątku, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł Umowę Sprzedaży w ramach transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiotem ww. umowy były:

1. zorganizowana część przedsiębiorstwa położona w miejscowości X. obejmująca w szczególności:
   1. prawo własności nieruchomości położonej w X, stanowiącej działkę gruntu nr 6862 o powierzchni 0,0432 ha zabudowanej budynkiem handlowym o powierzchni 198,30 m², dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą,
   2. ruchome składniki majątkowe związane z prowadzeniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa opisane pod 86 pozycjami załącznika do umowy (w tym m.in. regały, witryny wagi, krajalnice, lady, kosze, wózki, itp.) stanowiące wyposażenie sklepu DELIKATESY,
   3. prawa i obowiązki wynikające z umowy leasingu operacyjnego na urządzenia chłodnicze,
   4. prawa z umowy o pracę z pracownikiem sklepu,
   5. prawa i obowiązki z umowy franszyzowej z dnia 19 października 2015 r., zawartej na czas nieokreślony ze Sp. z o.o., przedmiotem której było prowadzenie działalności handlowej w ramach systemu sieci Delikatesy oraz porozumienie z dnia 2 października 2015 r. dotyczące odpłatnego udostępnienia przez franszyzodawcę wyposażenia sklepu i elementów jego wizualizacji wewnętrznej i zewnętrznej;
2. zorganizowana część przedsiębiorstwa położona w miejscowości B, obejmująca w szczególności:
   1. prawo własności nieruchomości położonej w B, stanowiącej działkę nr 119 o powierzchni 0,4444 ha, zabudowanej dwoma budynkami handlowymi o powierzchni 230,40 m²², dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą,
   2. ruchome składniki majątkowe związane z prowadzeniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa opisane pod 63 pozycjami załącznika do umowy (w tym m.in.: regały, gabloty, lady, wagi, krajalnice, czytnik kodów, półki itp., stanowiące wyposażenie sklepu DELIKATESY,
   3. produkty i towary opisane pod 1349 pozycjami załącznika do Umowy, stanowiące towar handlowy w sklepie DELIKATESY,
   4. prawa i obowiązki z umowy o pracę z pracownikiem sklepu,
   5. prawa wynikające z 3 umów najmu,
   6. prawa i obowiązki z umowy franszyzowej z dnia 16 października 2014 r., zawartej na czas nieokreślony, przedmiotem której było prowadzenie działalności handlowej w ramach systemu sieci Delikatesy oraz porozumienia z dnia 22 września 2014 r. dotyczącego odpłatnego udostępnienia przez franszyzodawcę wyposażenia sklepu i elementów jego wizualizacji wewnętrznej i zewnętrznej.

Opisane w pkt 1 i 2 powyżej zorganizowane części przedsiębiorstwa stanowiły:

• wyodrębnione zespoły składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa,
• zespół składników opisanych w pkt 1 i 2 powyżej był wyodrębniony finansowo,
• przedstawione zorganizowane części przedsiębiorstwa w X i B prowadziły samodzielnie działalność handlową w postaci sklepów w ramach sieci handlowej Delikatesy. Nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa w X i B kontynuuje działalność w postaci prowadzenia sklepów w ramach sieci handlowej Delikatesy.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych sklepu w X oraz sklepu w B na podstawie Umowy sprzedaży w ramach transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowi sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy i w związku z tym, nie podlega opodatkowaniu VAT.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych, będący przedmiotem umowy sprzedaży, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wskazują bowiem, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Jak wynika z treści wniosku, sklepy w X i B zostały wyodrębnione organizacyjnie w strukturze Spółdzielni. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa są w szczególności aktywa trwałe i obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracownicy sklepów.

W zakresie wyodrębnienia finansowego w Spółdzielni wprowadzone zostało rozwiązanie, że poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów do zorganizowanej części przedsiębiorstwa odrębnie dla sklepu w X i odrębnie dla sklepu w B.

Ponadto możliwe jest oddzielenie finansów Spółdzielni od finansów sklepów. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od bytu Wnioskodawcy. Sklepy nie mają postaci oddziałów samodzielnie rozliczających się, jednak jej przychody i koszty są wyodrębnione i są przyporządkowane organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku.

Sklepy w X i B były w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku oraz przyjęły, na co wskazuje kontynuowanie działalności przez nabywcę, potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy. W momencie sprzedaży sklepów składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w ich skład umożliwiały nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Wskazać należy, że sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci sklepów w X i B nosi znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przywołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że wyodrębniona część przedsiębiorstwa (sklepy w X i B) jest wydzielona pod względem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczony do prowadzenia odrębnej i samodzielnej działalności gospodarczej. Zatem spełnione zostały wskazane wcześniej przesłanki, do uznania wyodrębnionych części przedsiębiorstwa za zorganizowane części przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym transakcja sprzedaży opisanej części składników majątkowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych sklepu w X na podstawie Umowy sprzedaży w ramach transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa z dnia 6.04.2017 r. stanowi sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i w związku z tym, zgodnie z treścią art. 6 pkt 1ustawy nie podlega opodatkowaniu VAT.

Również sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych sklepu w B na podstawie Umowy sprzedaży w ramach transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa z dnia 6.04.2017 r. stanowi sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług i w związku z tym, zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy nie podlega opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej