Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst. jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.05.2005 r. bez znaku w sprawie zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej zagadnienia kwoty nabycia, o której mowa w art.120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), postanawiam:

ocenić stanowisko Strony jako nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Strona w Niemczech na umowy kupna sprzedaży kupuje używane samochody osobowe od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Transport tych pojazdów do kraju zleca polskiej firmie, która wystawia faktury VAT. W związku z nabyciem tych pojazdów Strona opłaca podatek akcyzowy, występuje o wydanie zaświadczeń o braku obowiązku uiszczenia podatku VAT, na własny koszy dokonuje przeglądów technicznych, tłumaczeń stosownych dokumentów oraz pokrywa ewentualne wydatki za naprawy pojazdów. Po rejestracji pojazdów na własne nazwisko Strona dokonuje ich sprzedaży w trybie art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dokumentowanej fakturami VAT. Zdaniem Strony, za kwotę nabycia o której mowa w art. 120 ust. 4 należy rozumieć: koszty zakupu pojazdu w Niemczech, koszty jego transportu, opłaty za tłumaczenia dokumentów, zapłacony podatek akcyzowy, opłaty z tytułu wydania zaświadczenia o braku obowiązku uiszczenia podatku VAT, opłaty za przegląd techniczny i rejestrację oraz wydatki na naprawy pojazdu.
W myśl art. 120 ust. 4 w/w ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku.
Powyższy przepis, w myśl ust. 10 tego artykułu, dotyczy dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:
-osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
-podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
-podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem zgodnie z ust. 4 i 5;
-podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
-podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
O ile w art. 31 w/w ustawy o PTU zawarty został zestaw reguł związanych z ustaleniem podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, to nigdzie ustawodawca nie zdefiniował kwoty nabycia o której mowa w art. 120 ust. 4 tej ustawy. Wobec powyższego, zdaniem tut. organu podatkowego należy w tym przypadku skorzystać z zapisów zawartych w art. 26a (B)(3) VI Dyrektywy Rady Unii Europejskiej Nr 77/388 z 17 maja 1977 r. gdzie określono, iż marżę stanowi różnica pomiędzy ceną sprzedaży towarów uzyskaną przez pośrednika opodatkowanego oraz ceną ich zakupu.
Przy czym dla celów niniejszego ustępu określono definicję:
-cena sprzedaży - oznacza wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pośrednik opodatkowany otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy lub od podmiotu trzeciego (...),
-cena zakupu - oznacza wszystko, co stanowi wynagrodzenie, zdefiniowane w pierwszym tiret, które dostawca otrzymał lub ma otrzymać od pośrednika opodatkowanego.
Posiłkując się zatem wytycznymi VI Dyrektywy, tut. organ podatkowy informuje, iż w przypadku dalszej odsprzedaży z zastosowaniem szczególnej procedury zawartej w cytowanym powyżej art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, kwota nabycia nie zawiera żadnych innych należności ponad te, które stanowią stanową wynagrodzenie pierwszego dostawcy. Zatem kwotę nabycia stanowi wszystko, co składa się na wynagrodzenie, które zapłacił Pan podmiotowi, od którego nabył towar. W skład kwoty nabycia mogą wchodzić wydatki, takie jak na przykład koszty transportu, prowizji czy ubezpieczenia, ale tylko wtedy, gdy stanowią element ceny płaconej zbywcy.
Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.
Zgodnie z art. 14b §1 i §2 w/w ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a §4 w/w ustawy Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zamościu w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.