Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nisku działając na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) oraz art. 86 ust. 3 i ust. 5, art. 88 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Pani M K z dnia 11.07.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uzupełnionego pismem z dnia 25.07.2005 r. postanawia uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

Wnioskiem z dnia 11.07.2005 r., uzupełnionym pismem z dnia 25.07.2005 r., Pani M K zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości, m.in. naczelnik urzędu skarbowego na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.Po przeprowadzeniu stosownego postępowania wyjaśniającego ustalono, że w odniesieniu do wnioskodawcy spełnione są wymogi określone w cytowanym wyżej art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. STAN FAKTYCZNY PRZEDSTAWIONY PRZEZ PODATNIKAZ przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Podatniczka w dniu 29.05.2005 roku nabyła na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej samochód marki Volkswagen Transporter o dopuszczalnej ładowności 865 kg i masie całkowitej 2380 kg, który zarejestrowano jako samochód ciężarowy.PYTANIE PODATNIKACzy możliwe jest odliczenie podatku VAT od zakupionego do ww. pojazdu paliwa oraz części zamiennych?

STANOWISKO PODATNIKA W SPRAWIEPodatnik stoi na stanowisku, że odliczenie podatku naliczonego - w związku z zakupem paliwa i części zamiennych do ww. pojazdu - przysługuje, z uwagi na to, iż jest to samochód ciężarowy.

OCENA PRAWNA STANOWISKA PODATNIKAStosownie do regulacji zawartej w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 21.08.2005 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się m. in. do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 tej ustawy. Pojazdami tymi - w myśl cytowanego przepisu art. 86 ust. 3 - są samochody osobowe i inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:Dopuszczalna ładowność = 357 kg + ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy x 68 kg.Jednocześnie ust. 5 tego artykułu wskazuje, iż dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3. Z pisma Podatniczki wynika, że samochód, do którego zakupuje paliwo ma ładowność 865 kg i trzy miejsca wraz z kierowcą. Wyliczona wg powyższego wzoru ładowność wynosi zatem 561kg tj. 357 kg + 3 x 68 = 561 kg i jest mniejsza od ładowności pojazdu podanej we wniosku. Stwierdzić zatem należy, że o ile ładowność pojazdu i liczba miejsc wynika z wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, odliczenie podatku naliczonego od zakupionego do niego paliwa będzie możliwe, gdyż nie jest to pojazd objęty zakresem przepisu art. 86 ust. 3 ustawy o podatku VAT.

Tutejszy organ podatkowy wyjaśnia ponadto, iż zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (treść przepisu nie podlega zmianie), odliczenie podatku naliczonego od zakupu części zamiennych zakupionych do samochodu, o którym mowa we wniosku, będzie możliwe jedynie w przypadku gdy, nabycie towaru zaliczone zostanie do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.), z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do obowiązujących przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe pod warunkiem że:

• dopuszczalna ładowność i ilość miejsc (siedzeń) pojazdu określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym,
• wydatek poniesiony na zakup części zamiennych może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż z dniem 01.06.2005 r. weszła w życie zasadnicza część ustawy nowelizującej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 21.04.2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 23.05.2005 r., Nr 90, poz. 756). Zmiany, których przedmiotem są pojazdy, ich nabycie i eksploatacja weszły w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia tej ustawy tj. 22.08.2005 r. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się m.in. do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 w brzmieniu ustalonym ww. nowelą.W przepisie art. 86 ust. 3 wymienione są samochody osobowe oraz pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Z zakresu przedmiotowego tego przepisu wyłączone zostały jednak kategorie pojazdów wymienione w ust. 4 tego artykułu. Są to:

1. pojazdy samochodowe mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowane na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,
2. pojazdy samochodowe mające więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
3. pojazdy samochodowe, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
4. pojazdy samochodowe, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
5. pojazdy samochodowe będące pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy,
6. pojazdy samochodowe konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Oznacza to, że w przypadku gdy rodzaj posiadanego przez Podatnika pojazdu lub jego przeznaczenie odpowiada cechom lub przeznaczeniu jednego z pojazdów, określonych w przepisie artykułu 86 ust. 4, Podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa do tego pojazdu. Odliczenie to będzie przysługiwało także wtedy, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdu, spełniającego warunki wynikające z art. 86 ust. 4 znowelizowanej ustawy, jest mniejsza niż 3,5 tony.Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt. 1-4 winno być stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stacje oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotacje o spełnieniu tych wymagań - art. 86 ust. 5 w brzmieniu obowiązującym od 22 sierpnia 2005 r.Zagadnienie terminu w jakim powinno zostać przeprowadzone dodatkowe badanie techniczne pojazdu zostało uregulowane w art. 5 ustawy nowelizującej. Wynika z niego, że w stosunku do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, nabytych przed wejściem w życie omawianej nowelizacji tj. przed 01.06.2005 r., dodatkowe badanie techniczne będzie musiało być dokonane w terminie najbliższego obowiązującego badania okresowego pojazdu, nie później jednak niż przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie omawianej ustawy tj. nie później niż do 31.05.2006 r.

Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono jak w sentencji.

Ponadto tut. Organ informuje, że powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Interpretacja dotyczy stanu prawnego na dzień złożenia wniosku i obowiązuje do dnia zmiany przepisów.