Temat interpretacji

brak obowiązku opodatkowania sprzedaży składników masy spadkowej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 29 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2017r. (data wpływu 10 listopada 2017r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży składników masy spadkowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży składników masy spadkowej.

Wniosek został uzupełniony w dniu 10 listopada 2017r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego, przedstawionego pytania oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Dnia 23 sierpnia 2017 r. zmarł mąż ., który od marca 2017 r. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu używanymi samochodami, w większości były to samochody uszkodzone ze Szwajcarii. Był zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług.

Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia . nabyła spadek po mężu wraz z trzema synami z dobrodziejstwem inwentarza, w 1/4 części każde z nich. Małżonkowie nie posiadali rozdzielności majątkowej, pozostawali we wspólności majątkowej małżeńskiej. Dzieci są małoletnie.

.. podjęła decyzję o rezygnacji z kontynuowania działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza została zamknięta na podstawie złożonego aktu zgonu, jednocześnie spadkobierczyni złoży w Urzędzie Skarbowym . VAT-Z. Sporządzony został spis pozostałego majątku. W skład majątku spodkowego wchodzą: m.in. udział w 1/2 części: samochody osobowe - 2 szt., ciągnik rolniczy - 2 szt., przyczepa 1 szt. i 2 samochody ciężarowe - rzeczy te należały do majątku wspólnego małżonków od kilku lat oraz kilkanaście sztuk uszkodzonych samochodów osobowych zakupionych przez zmarłego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (wartość samochodów firmowych na około 60.000 zł). Zmarły miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupach samochodów na zasadach określonych w przepisach podatkowych. Ww. samochody nie są wynajmowane i wydzierżawiane. Samochody nie będą naprawiane.

.. zamierza wystąpić z wnioskiem do Sądu Rodzinnego o wyrażenie zgody na sprzedaż samochodów zarówno tych prywatnych oraz tych samochodów, które pozostały po prowadzonej przez męża działalności gospodarczej, gdyż jest to przekroczenie zwykłego zarządu majątkiem dzieci. Następnie wystąpi z wnioskiem do sądu o dział spadku i podział majątku wspólnego. Najmłodszy z synów urodził się jeden dzień po śmierci męża, a pozostawienie samochodów do czasu uzyskania pełnoletności przez dzieci naraża je na utratę majątku. Posiadane rzeczy mają zostać sprzedane jednorazowo (gdy znajdzie się kupiec) lub cyklicznie.

Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczym nie prowadzi działalności gospodarczej.

W skład masy spadkowej wchodzą m.in.:

1. ruchomości stanowiące majątek prywatny małżonków:
   1. samochód osobowy Toyota Corolla - VIN .,
   2. ciągnik rolniczy CARRARO 620,4 - VIN ..,
   3. przyczepa GNIOTPOL PTL - VIN ..,
   4. ciągnik rolniczy URSUS C360 - VIN ..,
   5. samochód ciężarowy IVECO 35 C12 DAILY HDI . - VIN ..,
   6. samochód ciężarowy VW LT 35 - VIN ..,
   7. przyczepa UNISINN GT9 - VIN ..,
   8. samochód osobowy Toyota Previa 2.0 - VIN ,
   9. przyczepa CMT-P-16 P16/7 rok prod. 2004 - VIN ..,

1. ruchomości zakupione w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez spadkodawcę:

1. samochód osobowy Audi - VIN ,
2. samochód Nissan X-TRAIL - VIN .,
3. samochód osobowy Renault Trafic - VIN ..,
4. samochód osobowy Mazda 2 - VIN ..,
5. samochód osobowy Skoda Fabia - VIN ,
6. samochód osobowy Chrysler Voyager - VIN ,
7. motor BMW 335 - VIN ,
8. samochód osobowy Audi A4 - VIN ..,
9. samochód Nissan AB - VIN ..,
10. samochód osobowy Honda Civic - VIN ,
11. samochód osobowy Opel Zafira - VIN ,
12. samochód Mercedes Benz - VIN ,
13. samochód osobowy Nissan Primera - VIN ,
14. wózek inwalidzki Invacare Orion,
15. samochód osobowy Skoda Citigo, VIN ..,
16. motor Honda CBR 650 - VIN ..,
17. samochód osobowy Volvo V70 - VIN .

Wnioskodawczyni, po uzyskaniu zgody Sądu, zamierza sprzedać wszystkie wyżej opisane składniki majątku wchodzącego w skład masy spadkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(przedstawione ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):
Czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię wszystkich wyżej opisanych składników masy spadkowej (jednorazowo bądź cyklicznie), będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług i czy sprzedaż tych towarów będzie potraktowana jako działalność gospodarcza?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby ww. podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Czynności sprzedaży samochodów nie będą podlegały podatkowi od towarów i usług, albowiem dokonywane będą w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Podczas ich zbycia Wnioskodawczyni nie będzie działała w tym zakresie jako przedsiębiorca, w związku z czym taka dostawa będzie neutralna z punktu widzenia podatku VAT. Nie będzie to również odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 VAT, opodatkowana stawką VAT w wysokości 23%. Nie będzie to też nowy rodzaj działalności gospodarczej. Sprzedając samochody, Wnioskodawczyni realizuje tylko przysługujące jej i dzieciom prawo własności. Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała żadnych działań wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przyszła sprzedaż kilkunastu samochodów nie ma takiego charakteru - ma charakter okazjonalny, incydentalny. Nie jest ona czyniona z zamiarem jej powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru. Dlatego transakcje te nie mogą być uznane za działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni nie podejmie żadnych aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, które byłyby porównywalne do działań tych podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Zatem należy stwierdzić, iż dokonując sprzedaży kilkunastu samochodów Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Skutkiem powyższego, transakcje te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż ruchomości stanowiących majątek prywatny małżonków, jak i sprzedaż ruchomości zakupionych w ramach prowadzonej przez spadkodawcę działalności gospodarczej, nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż dokonana będzie w ramach zarządzania majątkiem prywatnym.

Czynność ta w żaden sposób nie będzie nastawiona na osiągnięcie zysku, a jedynie na zabezpieczeniu majątku należącego do Wnioskodawczyni oraz jej małoletnich dzieci. Po uzyskaniu przez dzieci pełnoletności, tj. za 18 lat ruchomości nie będą przedstawiały żadnej wartości, a pozostawienie majątku stanowiłoby działanie na szkodę małoletnich dzieci. Sprzedaż majątku wchodzącego w skład przedsiębiorstwa spadkodawcy, jak i jego majątku prywatnego, nie będzie wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Wyprzedaż odziedziczonego majątku nie będzie zatem podlegała podatkowi VAT, ponieważ dostawa towarów realizowana w sferze prywatnej aktywności danej osoby nie podlega VAT, gdyż nie działa ona w tym zakresie w charakterze podatnika. Należy stwierdzić, że jeśli dana czynność została dokonana poza zakresem działań producenta, handlowca czy usługodawcy, to z tytułu dokonania tej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Sprzedaż ruchomości stanowiących majątek prywatny małżonków, jak i sprzedaż ruchomości zakupionych w ramach prowadzonej przez spadkodawcę działalności gospodarczej, nie nosi znamion prowadzenia działalności gospodarczej.

Działalnością gospodarczą jest z kolei np. działalność producentów, handlowców czy wykonywanie wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą polegającą na handlu należy rozumieć zorganizowaną wymianę dóbr, obrót towarami polegający na kupnie-sprzedaży. Nie może być zatem działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, lecz spożytkowania w celach własnych (tym bardziej dotyczy to majątku odziedziczonego), nawet jeżeli dochodzi do kilku transakcji dotyczących kilku różnych składników majątku prywatnego i nawet jeżeli ten majątek był wcześniej wykorzystywany w działalności gospodarczej prowadzonej przez spadkodawcę. Umowy sprzedaży dotyczące towarów i innych przedmiotów odziedziczonych będą ewentualnie objęte podatkiem od czynności cywilnoprawnych, nie będą natomiast podlegać VAT. Spadkobierca zawierać je bowiem będzie jako osoba fizyczna, a przedmiotem sprzedaży będą składniki majątkowe wchodzące w skład spadku, które nie służą spadkobiercy do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Sprzedaż składników majątku wchodzących do masy spadkowej nie odpowiada rozumieniu działalności gospodarczej. Jest to bowiem niewątpliwie sprzedaż okazjonalna, w okolicznościach wskazujących, że nie jest czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru.

Zdaniem Wnioskodawczyni to, że sprzedaż dotyczyć będzie rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego małżonków i rzeczy nabytych przez spadkodawcę w ramach działalności gospodarczej jest bez znaczenia, gdyż obecnie przedmioty te nie służą i nie służyły spadkobiercom do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Nie może być zatem działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty przez spadkobierców w celu jego odsprzedaży, lecz spożytkowania w celach własnych, nawet jeżeli ten majątek był wcześniej wykorzystywany w działalności gospodarczej prowadzonej przez kogoś innego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Unormowanie powyższe zostało oparte na art. 4(1) Dyrektywy Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) zwanej dalej VI Dyrektywą, obecnie na art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s.1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, zasadne jest zatem odwołanie się do powyższych uregulowań prawnych, które wskazują, że podatnikami VAT są jedynie podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem gospodarczym. Dla statusu podatnika istotna jest w rozumieniu art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE samodzielność w prowadzeniu działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność producentów, handlowców lub usługodawców. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Z powyższego wynika, że byt podatnika VAT wiąże się z samodzielnym wykorzystywaniem majątku podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne więc dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, właściwe jest wykluczenie z grona podatników podatku VAT osób fizycznych w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego regularnej odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Zatem, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnej sprzedaży majątku osobistego oraz nie prowadzi zorganizowanej, zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że jeśli osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. samochodów), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z dziećmi nabyła w drodze spadku po mężu ruchomości. Część z nich stanowiła majątek prywatny małżonków, natomiast druga część została nabyta przez męża Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. . podjęła decyzję o rezygnacji z kontynuowania działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza męża Wnioskodawczyni została zamknięta na podstawie złożonego aktu zgonu. Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni zamierza wystąpić z wnioskiem do Sądu Rodzinnego o wyrażenie zgody na sprzedaż ww. ruchomości, gdyż jest to przekroczenie zwykłego zarządu majątkiem dzieci. Następnie wystąpi z wnioskiem do sądu o dział spadku i podział majątku wspólnego. Posiadane rzeczy mają zostać sprzedane jednorazowo (gdy znajdzie się kupiec) lub cyklicznie.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan sprawy należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży opisanych elementów masy spadkowej Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT. Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej i jak wynika z wniosku podjęła decyzję o rezygnacji z kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej przez zmarłego męża. Uwzględniając ponadto fakt otrzymania ww. towarów - ruchomości w drodze spadku stwierdzić należy, iż nic nie wskazuje na to, aby przy ich nabyciu towarzyszył zamiar ich późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem Zainteresowana, sprzedając wymienione we wniosku elementy masy spadkowej będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Okoliczność ta pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a dostawę ww. elementów masy spadkowej cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, opisana we wniosku dostawa elementów masy spadkowej nie będzie objęta podatkiem VAT, bowiem dostawa tychże elementów nabytych w drodze spadku nie spełnia w przedmiotowej sprawie przesłanek do uznania jej za czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postepowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej