Temat interpretacji

dokumentowanie eksportu towarów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 września 2017 r. (data wpływu 2 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania eksportu towarów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania eksportu towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową firmę zajmującą się w przeważającej mierze sprzedażą wysyłkową towarów (kosmetyki, karma dla zwierząt) dla odbiorców indywidualnych. Zdecydowana większość sprzedaży jest kierowana do odbiorców z poza Unii Europejskiej, stanowi więc eksport zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Eksportowane towary jak dotąd odprawiane są za pośrednictwem Poczty Polskiej i firm spedycyjnych w polskich urzędach celnych. Ostatnio Wnioskodawca otrzymał propozycje skorzystania z usług poczty holenderskiej przy wysyłce towarów poza UE.

Problem dotyczy sposobu potwierdzania wysyłki przez pocztę holenderską. W Polsce potwierdzeniem eksportu towarów był komunikat o symbolu IE-599 sporządzany, a następnie przesyłany przez Urząd Celny. Poczta holenderska nie wydaje tego dokumentu. W zamian wydaje dokument o nazwie "Exit EU Report" W adnotacji końcowej na tym elektronicznym dokumencie stwierdzono, że "dokument ten może być traktowany jako alternatywny dowód na wysyłkę dóbr (towarów) poza teren Unii Europejskiej". Wnioskodawca zaznacza, że chodzi tu o ogólnokrajowy Urząd pocztowy w Holandii POSTNL odpowiednik Poczty Polskiej. Według posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy jest to instytucja działający zgodnie z zasadami Światowej Konwencji Pocztowej.

Do wniosku Wnioskodawca dołącza wzór Raportu Poczty holenderskiej, który ta instytucja przesłała do zapoznania się. Wymieniona tam dane handlowe mają oczywiście charakter przykładowy (wzorcowy).

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że eksport towarów za pośrednictwem Poczty holenderskiej będzie dotyczył wyłącznie towarów o wartości poniżej 1000 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym opisem przedstawiony dokument elektroniczny Poczty holenderskiej stanowi potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i czy na podstawie tego dokumentu oraz wystawionej faktury dla odbiorcę pozaunijnego oraz posiadanej zapłaty za sprzedany towar Wnioskodawca może stosować stawkę 0% dla towarów eksportowanych zgodnie z art. 41 ust. 5, 6 i 6a ustawy o podatku od towarów i usług ? Wnioskodawca Zakłada, że potwierdzenie z urzędu pocztowego z Holandii otrzyma przed terminem złożenia deklaracji podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokument przedstawiony przez pocztę holenderską tj. "Raport exit EU" spełnia wymogi art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 41 ust. 6a mówi w pkt 1 o dokumencie w formie elektronicznej. Dokument Poczty holenderskiej jest wysyłany w formie elektronicznej. Bardzo istotne znaczenia dla sposobu potwierdzenia wywozu towarów poza UE ma też wartość wysyłanych towarów.

W rozporządzeniu delegowanym komisji UE 2015/2446 z dnia 28.07.2015 w art. 140 ust. 1 pkt a daje prawo do zgłoszenia ustnego wywozu towarów handlowych o wartości nieprzekraczającej 1000 euro. Ponieważ towar można zgłosić ustnie, zgodnie z art. 141 pkt 4 ww. rozporządzenia delegowanego towar uznaje się za zgłoszony do wywozu z chwilą ich wywozu poza obszar celny Unii.

Jako realny dowód wywiezienia towaru poza Unię Europejską Wnioskodawca posiadać będzie zamówienie ze strony kontrahenta pozaunijnego, zapłatę za towar w formie przelewu bankowego oraz wspomniany dokument wywozowy w postaci raportu Poczty holenderskiej. Dokument ten zawiera dane wysyłającego, dane odbiorcy, wagę przesyłki, jej wartość. Podana jest też data wysyłki oraz data opuszczenia obszaru Unii Europejskiej przez przesyłkę.

Wnioskodawca zaznacza, że spakowane w Polsce drobne przesyłki zostaną przewiezione bezpośrednio do Holandii i tam za pośrednictwem Poczty holenderskiej wyeksportowane. Nie będzie to w żadnym wypadku dostawa wewnątrzunijna. Poczta holenderska nie wystawia przy eksporcie towarów poza Unię komunikatu IE-599. W powyższej sytuacji wobec stanowiska wynikającego w wymienionych przepisów rozporządzenia UE taki dokument nie jest konieczny. Art. 41 ust. 6 ustawy o VAT mówi o dokumencie potwierdzającym wywóz towarów poza Unię Europejską. W art. 41 ust. 6a jest sformuowanie "w szczególności". Jest więc dopuszczona możliwość innego typu (rodzaju) niż standardowe poświadczenia wywozu.

Wnioskodawca uważa jak na wstępie, że ww. dokumenty stanowią dowód wywozu towaru, a co za tym idzie możliwość zastosowania stawki 0% właściwej dla eksportu towarów.

Na potwierdzenie słuszności ww. stanowiska Wnioskodawca przytacza rozporządzenie Ministra Finansów z 17.08.2016 (Dz.U z 2016 poz. 1293) w sprawie zgłoszeń celnych w obrocie pocztowym. W § 9 ww. rozporządzenia stwierdzono że przesyłki pocztowe, o których mowa w art. 141 ust. 4 rozporządzenia delegowanego UE należy przedstawiać organom celnym jeżeli w stosunku od tych towarów "istnieje obowiązek uiszczenia należności wywozowych". Z tego przepisu wynika, że jeżeli obowiązku uiszczenia należności wywozowych nie ma (jak w wypadku Wnioskodawcy) to przesyłek pocztowych organom celnym przedstawiać nie trzeba.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy &‒ rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 8 ustawy przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

-jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych;

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stawka podatku wynosi 22% , z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 art. 41 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0% - art. 41 ust. 4 ustawy.

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, dokonywanym przez rolników ryczałtowych stawka podatku wynosi 0%, pod warunkiem prowadzenia przez podatnika ewidencji określonej w art. 109 ust. 3 art. 41 ust. 5 ustawy.

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej art. 41 ust. 6 ustawy.

W myśl art. 41 ust. 6a ustawy dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Zauważyć należy, że art. 41 ust. 6a pkt 1-3 ustawy w szczególności wymienia dokumenty, które w praktyce służą dokumentowaniu eksportu. Przy czym dokumenty te związane są z System Kontroli Eksportu (ECS), który jest systemem wspólnotowym, umożliwiającym wymianę zgłoszenia wywozowego i wymianę informacji w formie elektronicznej między urzędami celnymi na terenie Unii Europejskiej.

Niemniej katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Uwzględnić przy tym należy, że w sytuacji gdy eksport towarów stanowi wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Wspólnoty znajdują się na terytorium kraju, to wywóz tych towarów z kraju poza obszar Unii Europejskiej powinien nastąpić w ramach transportu (wysyłki) zasadniczo o nieprzerwanym charakterze tj. aby przeznaczeniem nadanego towaru było tylko jego wywiezienie z terytorium Unii Europejskiej (por. uchwała NSA z 25 czerwca 2012 r. sygn. akt I FPS 3/12).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wystawiony przez Pocztę holenderską dokumentem o nazwie Exit EU Report z adnotacją, że dokument ten stanowi dowód na wysyłkę towarów poza terytorium Unii Europejskiej (zawierający dane wysyłającego, dane odbiorcy, wagę przesyłki, jej wartość, datę wysyłki oraz datę opuszczenia obszaru Unii Europejskiej przez przesyłkę) może stanowić w ocenie Organu dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, po otrzymaniu którego Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% (przy założeniu, że wywóz tych towarów z kraju poza obszar Unii Europejskiej nastąpi w ramach wysyłki zasadniczo o nieprzerwanym charakterze).

Odpowiadając zatem wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie, stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wskazać również że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej