Temat interpretacji

Stawka podatku dla opłaty taryfowej pobieranej za przyłączenie do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2017 r. (data wpływu 18 września 2017 r.), uzupełnionym w dniu 28 listopada 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla opłaty taryfowej pobieranej za przyłączenie do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 listopada 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla opłaty taryfowej pobieranej za przyłączenie do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na wstępie należy wyjaśnić, że aktami prawnymi regulującymi kompleksowo problematykę świadczenia usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, praw i obowiązków usługodawców i usługobiorców oraz opłat z tego tytułu pobieranych są:

• ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu,
• rozporządzenie Ministra Budownictwa z dnia 28 czerwca 2006 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (Dz. U. Nr 127, poz. 886) - zwane dalej rozporządzeniem taryfowym.

Żaden z przepisów rozporządzenia taryfowego - którego przedmiotem regulacji jest właśnie problematyka wzajemnych rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków i usługi z nimi związane - nie wprowadza opłat zarówno z tytułu uruchomienia przyłącza wodociągowego, jak i za wydanie warunków technicznych. Tak bowiem § 5 rozporządzenia - który zawiera zamknięty katalog opłat jakie może ustalać w drodze taryfy, a tym samym pobierać każde przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne - przewiduje, iż taryfy zawierają:

• cenę za m3 dostarczonej wody (pkt 1),
• cenę za m3 odprowadzonych ścieków (pkt 3),
• cenę za odprowadzanie ścieków opadowych i roztopowych kanalizacją deszczową (pkt 4),
• stawki opłat abonamentowych z tytułu rozliczania odbiorcy za wykonanie ww. usług (pkt 2 i pkt 5),
• stawkę opłaty za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych (pkt 6),
• stawkę opłaty za przyłączenie do urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych (pkt 7).

Należy podkreślić, że sześć ww. opłat stanowi zamknięty katalog, tzn. przedsiębiorstwa wodociągowo - kanalizacyjne nie mogą pobierać opłat innych niż wyżej wymienione.

W tym miejscu należy odnieść się do ostatniej z ww. opłat, tj. opłaty za przyłączenie do urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, przewidzianej w § 5 pkt 7 rozporządzenia taryfowego, i wyjaśnić, że nie jest ona równoznaczna z opłatą za usługę fizycznego włączenia do sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej. Stosownie bowiem do powołanego tu przepisu § 5: Taryfy, w zależności od ich rodzaju i struktury, dla poszczególnych taryfowych grup odbiorców zawierają stawkę opłaty za przyłączenie do urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, będących w posiadaniu przedsiębiorstwa, wynikającą z kosztów przeprowadzenia prób technicznych przyłącza wybudowanego przez odbiorcę usług.

Ceny za poszczególne elementy pobieranych przez Spółkę opłat znajdują się w Uchwale Rady Miasta.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że złożony wniosek dotyczy S. Sp. z o.o., której podstawowe usługi to:

1. pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody PKD 3600Z zdefiniowane w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług poz. 140 PKWiU 36.00.20.0 stawka VAT 8%,
2. odprowadzanie i oczyszczanie ścieków PKD 3700Z zdefiniowane w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług poz. 142 PKWiU 37.00.11.0, 37.0012.0 stawka VAT 8%,
3. zbieranie odpadów innych niż niebezpieczne PKD 3811Z zdefiniowane w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług poz. 143-149 PKWiU 38.11.1, 38.11.2, 38.11.6, 38.21.2 stawka VAT 8%,
4. działalność związana z rekultywacją i pozostałą działalnością związaną z gospodarką odpadami PKD 3900Z zdefiniowaną w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług poz. 152 PKWiU 39.00.1, 39.00.2 stawka VAT 8%,
5. pozostałe sprzątanie PKD 8129Z zdefiniowane w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług poz. 174-175 PKWiU 81.29.12.0, 81.29.13.0 stawka VAT8%,
6. działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni PKD 8130Z zdefiniowana w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług poz. 176 PKWiU 81.30.10.0 stawka VAT 8%

Pobieranie przez Spółkę opłat taryfowych jest podstawowym obowiązkiem wynikającym z nałożonych przez Gminę zadań. Dotyczy to zarówno wydawania warunków technicznych, odbiorów jak i pobierania opłat, w tym za włączenia do sieci. Następnie odbiorca wody, ścieków zawiera ze Spółką umowę na pobór wody i odprowadzanie ścieków, jedynym podmiotem w tym rejonie, na warunkach określonych w taryfie uchwalonej przez Radę Gminy na dany rok (uchwała nr XXX Rady Miejskiej w ... z dnia 13 grudnia 2016 dostępna na stronie Urzędu Gminy ...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę VAT należy zastosować przy pobieraniu opłaty taryfowej za przyłączenie do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwa stawka VAT to 8%. Usługi dla ludności zarówno w kwestii dostarczania wody jak i odbioru ścieków oraz związana z tym opłata taryfowa, stanowią zgodnie z rozporządzeniem Ministra Budownictwa z dnia 28 czerwca 2006 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (Dz. U. Nr 127, poz. 886) - zwane dalej rozporządzeniem taryfowym - pokrycie kosztów sprawdzenia działania instalacji wodociągowo-kanalizacyjnej, jej szczelności, ciśnienia i zgodności z wydanymi bezpłatnie warunkami technicznymi.

Opłata ta odpowiadała opłacie określonej w § 5 pkt 7 rozporządzenia taryfowego za przyłączenie, która jest opłatą taryfową o stałej wysokości przez okres obowiązywania taryfy. Nie obejmuje kosztów materiałów i robocizny a jedynie koszty napuszczenia wody lub odbioru ścieków dla sprawdzenia działania sieci danego odbiorcy.

Zbiorowe zaopatrzenie w wodę - zgodnie z art. 2 pkt 21 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu - jest to działalność polegająca na ujmowaniu, uzdatnianiu i dostarczaniu wody prowadzona przez przedsiębiorstwo wodociągowo - kanalizacyjne.

Zbiorowe odprowadzanie ścieków natomiast zgodnie z art. 2 pkt 20 ww. ustawy to działalność polegająca na odprowadzaniu i oczyszczaniu ścieków prowadzona przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne.

W przypadku każdej z pozycji taryfowych cen i stawek opłat przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest zobowiązane do ustalenia niezbędnych przychodów dotyczących tej opłaty.

Zgodnie z przepisami art. 20 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu niezbędne przychody winny być ustalone w oparciu o koszty związane ze świadczeniem usług poniesione w poprzednim roku obrachunkowym, ustalone na podstawie ewidencji księgowej z uwzględnieniem planowanej zmiany kosztów w roku obowiązywania taryfy.

Ceny i stawki opłat określone w taryfie są różnicowane dla poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług na podstawie udokumentowanych różnic kosztów zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków (art. 20 ust. 3 ww. ustawy).

Następnie (§ 10 rozporządzenia) określa alokację kosztów na taryfowe grupy odbiorców odpowiednio dla zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków.

Dlatego powyższe wskazuje, iż uzasadnione jest stosowanie dla wyżej wymienionej opłaty takiej samej stawki VAT (8%) jak dla normalnego poboru wody i odbioru ścieków zgodnie z uzasadnionymi kosztami określonymi w opłacie taryfowej jak również dlatego, że podczas sprawdzania sieci dochodzi do wpuszczenia wody a następnie jej odbioru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października
2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: PKWiU, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w świetle art. 146a pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

I tak w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w świetle art. 146a pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%,

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawką podatku w wysokości 8% pod pozycją nr 140 PKWiU 36.00.20.0 znajdują się usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych, pod pozycją nr 142 PKWiU ex 37 natomiast znajdują się usługi usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług).

Zgodnie z wyjaśnieniami GUS, grupowanie PKWiU 36.00.20.0. obejmuje:

• usługi związane z oczyszczaniem wody w celu jej dostawy,
• usługi uzdatniania wody dla celów przemysłowych i innych,
• usługi związane z rozprowadzaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych, cysternami lub innymi środkami transportu,
• usługi związane z obsługą systemów irygacyjnych,
• usługi konserwacji wodomierzy.

Grupowanie to natomiast nie obejmuje:

• usług związanych z obsługą systemów irygacyjnych do celów rolniczych, sklasyfikowanych w 01.61.10.0,
• usług oczyszczania ścieków, sklasyfikowanych w 37.00.11.0,
• usług instalowania wodomierzy, sklasyfikowanych w 43.22.11.0,
• usług w zakresie transportu wody rurociągami przesyłowymi, sklasyfikowanych w 49.50.19.0
• odczyty wskazań wodomierzy, sklasyfikowanego w 82.99.19.0.

Grupowanie PKWiU 37.00.11.0. obejmuje:

• usługi związane z odprowadzaniem ścieków, zazwyczaj wykonywane za pomocą ściekowych, kanalizacyjnych lub drenażowych,
• usługi oczyszczania ścieków (włączając ścieki przemysłowe, pochodzące z gospodarstw domowych, basenów kąpielowych itp.), w procesach fizycznych, chemicznych i biologicznych, takich jak: odsiewanie, filtrowanie, oczyszczanie mechaniczne na kratach i sitach, sedymentacja itp.,
• usługi związane z utrzymywaniem, czyszczeniem systemów kanalizacyjnych i drenażowych, włączając przetykanie rur.

Grupowanie powyższe nie obejmuje:

• usług związanych z poborem lub oczyszczaniem wody, sklasyfikowanych w 36.00,
• usług związanych z rozprowadzaniem wody w systemie sieciowym, sklasyfikowanych w 36.00.20,
• budowy, naprawy i przebudowy systemów kanalizacyjnych, sklasyfikowanych w 42.21.2,
• usług czyszczenia i udrażniania instalacji wodno-kanalizacyjnych w budynkach, sklasyfikowanych w 43.22.11.0.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że podstawowymi usługami, które świadczy Spółka są: usługi związane z poborem, uzdatnianiem i dostarczaniem wody PKD 3600Z zdefiniowane w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług poz. 140 PKWiU 36.00.20.0 oraz odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków PKD 3700Z zdefiniowane w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług poz. 142 PKWiU 37.00.11.0, 37.0012.0.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że pobieranie opłaty taryfowej za przyłączenie do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej jest świadczeniem dodatkowym związanym ze świadczeniem przez Spółkę usług podstawowych (dostawy wody i odprowadzania ścieków), zatem należy zastosować stawkę VAT 8% właściwą dla usług podstawowych.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na wyrok TSUE z dnia 3 kwietnia 2008 r. C-442/05 w sprawie Finanzamt Oschatz vs Zweckverband zur Trinkwasserversorgung und Abwasserbeseitigung Torgau-Westelbien, w którym Trybunał stwierdzając, iż szósta dyrektywa nie zawiera definicji dostawy wody, przesądził między innymi o tym, że do zakresu tego pojęcia należy czynność podłączenia indywidualnego, która polega na ułożeniu kanalizacji umożliwiającej przyłączenie instalacji wodociągowej nieruchomości do stałej sieci dostawy wody. TSUE zauważył bowiem, że dostawa wody charakteryzuje się udostępnianiem wody ludności i indywidualne podłączenie jest niezbędne do tego udostępniania wody.

Tym samym Trybunał wskazał, że dla uznania danej czynności za dostawę wody istotne jest, aby czynność ta była niezbędna dla udostępnienia wody ludności.

Rozstrzygając kwestię, czy wskazane we wniosku usługi (polegające na wykonaniu przyłączy wodociągowych, wykonaniu przyłączy do sieci kanalizacyjnej), są niezbędne do świadczenia przez Spółkę usług wymienionych w poz. 140 i 142 załącznika nr 3 do ustawy, należy stwierdzić, że skoro świadczeniem głównym realizowanym przez Wnioskodawcę jest usługa dostarczania wody i odprowadzania ścieków, to bez dokonania przyłączy do wskazanych sieci niemożliwym byłoby świadczenie tych usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy, z którego wynika, że wykonanie przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych jest podstawowym obowiązkiem wynikającym z zadań nałożonych na Wnioskodawcę przez Gminę, które następnie jest niezbędne do świadczenia przez Wnioskodawcę usług podstawowych (dostawę wody i odprowadzanie ścieków), jak również wyjaśnienia GUS do opisu PKWiU usług wymienionego w dziale 36 i 37, a także kierując się wnioskami płynącymi z wyroku TSUE z dnia 3 kwietnia 2008 r. C-442/05 stwierdzić należy, że pobór opłaty taryfowej za przyłączenie do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, będącej przedmiotem zapytania może korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 oraz poz. 140-142 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej