Temat interpretacji

Powstanie obowiązku podatkowego w VAT związanego z przywozem do Polski przedmiotowego samochodu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2017 r. (data wpływu 23 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia na terytorium kraju transakcji związanej ze sprowadzeniem na terytorium kraju nowego środka transportu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia na terytorium kraju transakcji związanej ze sprowadzeniem na terytorium kraju nowego środka transportu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Z dniem 1 marca 2016 r. powierzono Wnioskodawcy misję stałego przedstawiciela Polski przy Unii Europejskiej w Brukseli. Czas pełnienia misji nie był określony lecz zwyczajowo trwa ona cztery/pięć lat - w przypadku Wnioskodawcy do 2020/2021 r.

W czasie pełnienia powyższej misji, we wrześniu 2017 r., Wnioskodawca zakupił nowy samochód do użytku podczas pełnienia misji, zgodnie z przepisami państwa przyjmującego (Belgia), który został zwolniony z podatków, ubezpieczony i zarejestrowany jako samochód dyplomatyczny.

W chwili zakupu wyżej wymienionego pojazdu Wnioskodawca nie posiadał informacji, że jego misja dobiegnie końca z dniem 15 października 2017 r.

Wnioskodawca zamierza ww. pojazd przesiedlić do Polski przed końcem października br.

Z wniosku wynika, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii powstania obowiązku podatkowego w VAT związanego z przywozem do Polski przedmiotowego samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z jednej strony mamy do czynienia z nowym środkiem transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, z drugiej jednak wszystkie uwarunkowania związane z zakupem samochodu na placówce dyplomatycznej z zastosowaniem zwolnień przysługujących jej personelowi oraz fakt zakończenia misji przed terminem (bez możliwości przewidzenia tego w chwili zamówienia i zakupu samochodu), stwarzają przesłanki do stwierdzenia, iż w przedstawionych powyżej okolicznościach nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w VAT związanego z przywozem do Polski samochodu stanowiącego mienie przesiedleńcze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przy czym w myśl art. 9 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Jednocześnie w myśl art. 10 ust. 3 pkt 1 ustawy przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Ponadto zgodnie z art. 44 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, których import na warunkach określonych w przepisach dotyczących importu towarów byłby zwolniony od podatku.

Pojęcie nowego środka transportu zostało zdefiniowane w treści art. 2 pkt 10 lit. a ustawy, gdzie stwierdza się, że przez nowy środek transportu rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6 000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Z opisu sprawy wynika, że z dniem 1 marca 2016 r. powierzono Wnioskodawcy misję stałego przedstawiciela Polski przy Unii Europejskiej w Brukseli. We wrześniu 2017 r. Wnioskodawca nabył nowy samochód- do użytku podczas pełnienia misji. Zgodnie z przepisami państwa przyjmującego (Belgia), transakcja została zwolniona z podatków, zakupiony pojazd został ubezpieczony i zarejestrowany. Czas pełnienia misji nie był określony lecz zwyczajowo trwa ona cztery/pięć lat - w przypadku Wnioskodawcy do 2020/2021 r. W chwili zakupu pojazdu, o którym mowa w niniejszym wniosku Wnioskodawca nie posiadał informacji, że jego misja dobiegnie końca z dniem 15 października 2017 r. Obecnie, w związku z zakończeniem misji dyplomatycznej Wnioskodawca zamierza przemieścić przedmiotowy pojazd na terytorium kraju.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii powstania obowiązku podatkowego związanego z przywozem do Polski przedmiotowego samochodu.

Zgodnie z art. 9 ustawy przez podlegające opodatkowaniu wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z innego niż Polska terytorium państwa członkowskiego przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przy czym w przypadku gdy przedmiotem dostawy są nowe środki transportu transakcję taką traktuje się jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów także wtedy gdy nabywcą i dokonującym dostawy jest podmiot inny niż podatnik podatku od towarów i usług, podatnik podatku od wartości dodanej lub osoba prawna niebędąca podatnikiem. Oznacza to, że w przypadku nabycia i przemieszczenia na terytorium Polski nowego środka transportu, podatnikiem jest także osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawcę przemieszczenie pojazdu na terytorium kraju nie spełnia przesłanek do uznania go za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Wnioskodawca przebywając na misji dyplomatycznej nabył samochód, a więc nabył prawo do rozporządzania nim jak właściciel. Następnie Wnioskodawca ubezpieczył pojazd oraz go zarejestrował. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że nabył przedmiotowy pojazd do użytku podczas pełnienia misji, która zwyczajowo trwa od czterech do pięciu lat, co oznacza, że w przypadku Wnioskodawcy trwałaby ona do 2020/2021 r. Jak wskazał Wnioskodawca w chwili zakupu pojazdu nie przewidywał, że jego misja ulegnie skróceniu i zakończy się z dniem 15 października 2017 r. Zatem należy stwierdzić, że w przedmiotowym przypadku brak jest związku pomiędzy nabyciem nowego środka transportu i jego przemieszczeniem do kraju. Przemieszczeniu przedmiotowego pojazdu z Belgii do Polski nie towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel - bowiem czynność ta wystąpiła wcześniej niezależnie od przemieszczenia pojazdu do kraju.

Jak wynika z powołanego art. 9 ustawy warunkiem koniecznym dla uznania przemieszczenia nabytego towaru, w tym przypadku nowego środka transportu, do innego kraju członkowskiego za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest aby przemieszczenie to nastąpiło w wyniku dokonanej dostawy. Zatem skoro przemieszczenie nowego środka transportu przez Wnioskodawcę z terytorium Belgii na terytorium Polski nie wiąże się z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem (pojazdem) jak właściciel to tym samym w analizowanym przypadku brak jest podstaw do uznania powyższej czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w rozumieniu art. 9 ustawy. W konsekwencji dokonane przez Wnioskodawcę przemieszczenie pojazdu nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski, a Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia podatku z tego tytułu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej