Temat interpretacji

prawo do odliczenia podatku VAT przez nowo powstałą Spółkę

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po rozpatrzeniu postanowieniem z dnia 9 listopada 2017 r. znak 0111-KDIB3-1.4012.298.2017.3.MP zażalenia z 4 października 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.) na postanowienie Organu z 27 września 2017 r. znak 0111-KDIB3-1.4012.398.2017.2.WN stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lipca 2017 r. (data wpływu 21 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z 20 września 2017 r. (data wpływu 27 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przez nowo powstałą Spółkę jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przez nowo powstałą Spółkę.

Wniosek został uzupełniony pismem z 20 września 2017 r. (data wpływu 27 września 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 8 września 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.398.2017.1.WN.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dwie Spółki Gminne zakładają spółkę, która będzie prowadziła tylko sprzedaż opodatkowaną (PKD: 68.10.Z, 68.2,41,43,71,81). Jeden ze wspólników prowadzi sprzedaż mieszaną (stawka zw. 8% oraz 23%), korzystając do rozliczenia VAT z uregulowań art. 90 Ustawy o VAT, zgodnie z którym:

1. W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
2. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
3. Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
4. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
5. Do obrotu, o którym mowa w ust 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.
6. Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Nowo założona Spółka zajmować się będzie inwestycjami i w tym zakresie współpracować będzie z jednym ze wspólników, o którym mowa wyżej.

Ww. pismem z 20 września 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy informując:

1. Nowo założona spółka dokona zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT czynny.
2. Formą prawną nowo powstałej spółki będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.
3. Główny rodzajem działalności spółki będzie kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z) oraz wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z).
4. X Sp. z o.o. będzie przeprowadzało inwestycje w zakresie kupna i wynajmu nieruchomości.
5. Spółka będąca X Sp. z o.o. będzie zarządzała i administrowała nieruchomościami nabytymi przez nowo założoną spółkę na zlecenie.
6. Nowo założona spółka będzie nabywała towary i usługi, wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w tej sytuacji słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, że nowo założona Spółka będzie miała prawo do pełnego odliczenia VAT oraz, że na rozliczenie podatku VAT w nowej spółce nie ma wpływu forma rozliczenia VAT w Spółce, o której mowa wyżej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka uważa, że będzie miała prawo do pełnego odliczenia VAT, ponieważ nowo założona Spółka będzie nowym podmiotem gospodarczym posiadającym własny NIP, numer REGON oraz własny numer VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako podatnika VAT czynnego, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika VAT zwolnionego, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jak wynika z art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dzień poprzedzający dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej. Rejestracji należy dokonać w urzędzie skarbowym, którego właściwość określa art. 2 pkt 13 ustawy.

Należy zauważyć, że w momencie złożenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnik spełni warunek formalny i od tego momentu może realizować uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Dwie Spółki Gminne zakładają spółkę, która będzie prowadziła tylko sprzedaż opodatkowaną (PKD: 68.10.Z, 68.2,41,43,71,81). Nowo założona spółka dokona zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT czynny. Główny rodzajem działalności spółki będzie kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z) oraz wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z). X Sp. z o.o. będzie przeprowadzało inwestycje w zakresie kupna i wynajmu nieruchomości. Spółka będąca założycielem X Sp. z o.o. będzie zarządzała i administrowała nieruchomościami nabytymi przez nowo założoną spółkę na zlecenie. Nowo założona spółka będzie nabywała towary i usługi, wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do pełnego odliczenia VAT przez nowo założoną Spółkę oraz, że na rozliczenie podatku VAT w nowej spółce nie ma wpływu forma rozliczenia VAT w Spółce, z którą nowo powstała spółka będzie współpracować.

Zatem, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przez nowo założoną spółkę, istotne dla sprawy są dwa podstawowe warunki, tj. czy nowo założona spółka działać będzie w charakterze podatnika i konsekwentnie, czy czynności przez nią wykonywane będą opodatkowane podatkiem VAT.

Jak wynika bowiem z powołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie warunek ten będzie spełniony, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, nowo założona spółka dokona zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT czynny oraz będzie nabywała towary i usługi, wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że skoro jak wskazał Wnioskodawca nowo założona Spółka dokona zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT czynny oraz będzie nabywała towary i usługi wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej, to Spółce tej przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi nabyciami.

Bez wpływu na powyższe prawo będzie miała forma rozliczenia VAT w Spółce, z którą nowo powstała spółka będzie współpracować. Podkreślenia wymaga jednak, że nowo założona spółka będzie mogła zrealizować prawo do odliczenia pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tut. Organ wskazuje ponadto, że zgodnie z art. 14b § 1 cyt. wyżej ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej wskazano, że przepisy art. 14k i art. 14m stosuje się odpowiednio w przypadku zastosowania się przez spółkę do interpretacji indywidualnej wydanej przed powstaniem spółki na wniosek osób planujących utworzenie tej spółki w zakresie dotyczącym działalności tej spółki.

Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla spółki, której utworzenie rozważa Wnioskodawca składający wniosek o wydanie interpretacji, a nie dla spółki, z którą nowo powstała spółka będzie współpracować.

Należy też wskazać, że przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego przez Wnioskodawcę pytania oraz przedstawionego stanowiska tj. w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przez nowo powstałą Spółkę.

Inne kwestie nie objęte pytaniem i stanowiskiem Wnioskodawcy nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa rozpatrzone. W szczególności nie analizowano kwestii czy wykonywana przez nowo powstałą Spółkę działalność gospodarcza będzie wyłącznie działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu

Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej