Temat interpretacji

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn.: Zagospodarowanie przestrzeni publicznej ().

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn.: Zagospodarowanie przestrzeni publicznej () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn.: Zagospodarowanie przestrzeni publicznej ().

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie operacji pn.: Zagospodarowanie przestrzeni publicznej () w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, oś priorytetowa infrastruktura dla usług użyteczności publicznej, działanie inwestycje na rzecz rozwoju lokalnego.

Gmina w ramach środków własnych planuje ponieść ok. 31% kosztów całej inwestycji, natomiast dofinansowanie obejmuje ok. 69% pozostałych kosztów. Przedmiotem planowanej inwestycji jest utworzenie miejsca rekreacji w miejscowości Wąsosz siłowni zewnętrznej. Będzie to obiekt niekomercyjny i ogólnodostępny, służący mieszkańcom Gminy oraz osobom przyjeżdżającym z zewnątrz.

W ramach planowanej inwestycji zrealizowane zostaną: siłownia plenerowa z 7 urządzeniami do ćwiczeń na powietrzu, 2 ławki z oparciami, 2 kosze, tablica informacyjna. Teren będzie utwardzony kostką brukową o pow. 147,48 m² w strefach bezpieczeństwa poszczególnych urządzeń siłowni zewnętrznych.

W ramach inwestycji zamontowane będą także bezpieczne oraz nowoczesne urządzenia do ćwiczeń dla młodzieży, dorosłych i seniorów. Celem ogólnym inwestycji jest zachęcenie osób w różnym wieku do podjęcia ćwiczeń ruchowych oraz motywacja do prowadzenia zdrowego trybu życia, poprawa jakości infrastruktury przestrzennej i turystycznej oraz pobudzenie oddolnych inicjatyw społecznych. Korzystanie z urządzeń siłowni zewnętrznej wpływa pozytywnie na zdrowie i układ krążenia, jak również wzmacnia kondycję fizyczną i koordynację ruchową. Planowana inwestycja umożliwi zarówno młodzieży jak i dorosłym zdrowe i aktywne spędzanie czasu wolnego. Siłownia w Wąsoszu będzie bezpłatna i ogólnodostępna zarówno dla mieszkańców gminy, jak i osób spoza Gminy. Gmina nie będzie uzyskiwała przychodów z tytułu funkcjonowania siłowni. W wyniku realizacji inwestycji nastąpi poprawa jakości infrastruktury Gminy, a przez to również warunków życia mieszkańców, rozwój funkcji rekreacyjnych i sportowych poprawienie wizerunku wsi oraz zaspokajanie potrzeb społecznych.

Inwestycje w infrastrukturę użyteczności publicznej stanowią realizację zadań własnych Gminy. Tego typu czynności, realizowane w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty określonych w art. 7 ust. 1 ww. ustawy i związane są z realizacją obowiązków ustawowych Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji wskazanej w stanie faktycznym?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji wskazanej w stanie faktycznym.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z treści tego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik VAT, a także gdy towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zauważyć należy, że planowana przez Gminę inwestycja stanowić będzie zadanie własne Gminy. Czynność kwalifikuje się bowiem jako realizacja zadań z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz utrzymania gminnych obiektów urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Infrastruktura wybudowana w ramach inwestycji stanowić będzie własność Gminy i będzie wykorzystywana do realizacji zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb jej mieszkańców, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, Gmina nie będzie uzyskiwała żadnych przychodów z wybudowanej infrastruktury, a także nie będzie jej wykorzystywała do wykonywania czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Budowa siłowni na świeżym powietrzu oraz zagospodarowanie przestrzeni publicznej obecnie niewykorzystanej przez lokalną społeczność, będzie odbywać się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie będzie działała jako organ administracji publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie będzie mogła być uznana za podatnika, gdyż będzie realizowała w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

W rezultacie przedmiotowa siłownia zewnętrzna będzie służyć Gminie wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT, i tym samym nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Podsumowując, zdaniem Gminy nie przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji z tego względu, że Gmina realizując inwestycję i nabywając niezbędne towary i usługi nie występuje w charakterze podatnika VAT, a wydatki poniesione na realizację Inwestycji nie będą związane z czynnościami Gminy podlegającymi opodatkowaniu VAT. Ponadto, Inwestycja ma być ogólnodostępna i bezpłatna dla wszystkich użytkowników oraz nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a zatem towary i usługi zakupione w celu zrealizowana inwestycji nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Realizacja przedmiotowej inwestycji nie jest w żaden sposób związana z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie operacji pn.: Zagospodarowanie przestrzeni publicznej () w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, oś priorytetowa infrastruktura dla usług użyteczności publicznej, działanie inwestycje na rzecz rozwoju lokalnego. Gmina w ramach środków własnych planuje ponieść ok. 31% kosztów całej inwestycji, natomiast dofinansowanie obejmuje ok. 69% pozostałych kosztów. Przedmiotem planowanej inwestycji jest utworzenie miejsca rekreacji siłowni zewnętrznej. Będzie to obiekt niekomercyjny i ogólnodostępny, służący mieszkańcom Gminy oraz osobom przyjeżdżającym z zewnątrz. W ramach planowanej inwestycji zrealizowane zostaną: siłownia plenerowa z 7 urządzeniami do ćwiczeń na powietrzu, 2 ławki z oparciami, 2 kosze, tablica informacyjna. Teren będzie utwardzony kostką brukową o pow. 147,48 m² w strefach bezpieczeństwa poszczególnych urządzeń siłowni zewnętrznych. W ramach inwestycji zamontowane będą także bezpieczne oraz nowoczesne urządzenia do ćwiczeń dla młodzieży, dorosłych i seniorów. Celem ogólnym inwestycji jest zachęcenie osób w różnym wieku do podjęcia ćwiczeń ruchowych oraz motywacja do prowadzenia zdrowego trybu życia, poprawa jakości infrastruktury przestrzennej i turystycznej oraz pobudzenie oddolnych inicjatyw społecznych. Korzystanie z urządzeń siłowni zewnętrznej wpływa pozytywnie na zdrowie i układ krążenia, jak również wzmacnia kondycję fizyczną i koordynację ruchową. Planowana inwestycja umożliwi zarówno młodzieży jak i dorosłym zdrowe i aktywne spędzanie czasu wolnego. Siłownia będzie bezpłatna i ogólnodostępna zarówno dla mieszkańców gminy, jak i osób spoza Gminy. Gmina nie będzie uzyskiwała przychodów z tytułu funkcjonowania siłowni. W wyniku realizacji inwestycji nastąpi poprawa jakości infrastruktury Gminy, a przez to również warunków życia mieszkańców, rozwój funkcji rekreacyjnych i sportowych, poprawienie wizerunku wsi oraz zaspokajanie potrzeb społecznych. Inwestycje w infrastrukturę użyteczności publicznej stanowią realizację zadań własnych Gminy. Tego typu czynności, realizowane w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym, polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty określonych w art. 7 ust. 1 ww. ustawy i związane są z realizacją obowiązków ustawowych Gminy.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. operacji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że pomimo tego, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina realizując ww. operację związaną z zagospodarowaniem przestrzeni publicznej i budową siłowni nie będzie działać bowiem w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji przedmiotowej operacji nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Gminę.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją operacji pn.: Zagospodarowanie przestrzeni publicznej () Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją ww. projektu nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej