Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu planowanych wydatków na część szkolną budynku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2017 r. (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 września 2017 r. (data wpływu 6 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu planowanych wydatków na część szkolną budynku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu planowanych wydatków na część szkolną budynku. Wniosek uzupełniono w dniu 6 września 2017 r. o wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina A (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT lub podatek) jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż w świetle ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454, z późn. zm.) w dniu 1 tycznia 2017 r. doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Gminy oraz jej jednostek budżetowych. Innymi słowy od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina rozpoczęła wspólne rozliczanie VAT z jednostkami budżetowymi.

Gmina jest właścicielem budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego (dalej: Budynek), w ramach którego wyodrębnione są dwie części:

1. część szkolna (dalej: część A),
2. część mieszkalna (dalej: część B).

Część A Budynku jest wykorzystywana na potrzeby realizacji przez Zespół Szkolno -Przedszkolny (dalej: Szkoła), tj. jednostkę budżetową Gminy, zadań statutowych w zakresie edukacji publicznej. Ponadto w części A Gmina nieodpłatnie udostępnia pomieszczenia na rzecz Biblioteki Publicznej w A, tj. instytucji kultury, na cele prowadzenia filii biblioteki miejskiej. Część A nie służy jakimkolwiek innym czynnościom wykonywanym przez Gminę (samodzielnie lub poprzez Szkołę), w szczególności Wnioskodawca nie udostępnia odpłatnie pomieszczeń tej części Budynku na rzecz podmiotów zewnętrznych. W konsekwencji część A służy wykonywaniu przez Gminę (zasadniczo poprzez Szkołę) wyłącznie działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT.

W części B Budynku natomiast znajdują się lokale, które Gmina odpłatnie wynajmuje osobom fizycznym (dalej: najemcy) na cele mieszkaniowe. Czynności te, zdaniem Gminy, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Wnioskodawca, poza czynszem najmu, pobiera od najemców również opłaty tytułem dokonywanych obciążeń za tzw. media (tj. m.in. za wodę, ścieki i prąd) zużywane na potrzeby wynajmowanych lokali Gmina jest bowiem stroną umów z dostawcami mediów do rzeczonych lokali. Dokonywane obciążenia Wnioskodawca dokumentuje fakturami VAT z wykazanymi kwotami podatku należnego, z zastosowaniem stawek podatku właściwych dla dostarczanych mediów. Zdaniem Gminy bowiem, obciążenie tytułem mediów, stanowi po stronie Gminy czynności opodatkowane VAT, niekorzystające ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Wnioskodawca planuje realizację inwestycji pn. Termomodernizacja budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego (dalej: Inwestycja), która będzie polegała na wykonaniu następujących prac w Budynku:

• docieplenie ścian zewnętrznych, części stropów i stropodachów,
• wymiana stolarki okiennej i drzwiowej,
• wymiana instalacji wewnętrznej centralnego ogrzewania,
• wymiana opraw oświetleniowych,
• inne prace remontowe związane z elewacją Budynku.

Inwestycja ma na celu ograniczenie strat ciepła Budynku.

Ponoszone w związku z realizacją Inwestycji wydatki będą dokumentowane przez dostawców/usługodawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT (ze wskazaniem danych Gminy) z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego.

Wnioskodawca jest w stanie wydzielić spośród planowanych wydatków ich część, która zostanie poniesiona w związku z realizacją Inwestycji w zakresie części A Budynku (dalej: wydatki na część A) oraz część wydatków, które zostaną poniesione na część B Budynku.

Gmina ubiega się o dofinansowanie Inwestycji ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Gmina planuje pozyskać powyższe dofinansowanie wyłącznie do wydatków na część A (wydatki na część A będą stanowiły koszty kwalifikowane Inwestycji).

Realizacja powyższej Inwestycji nastąpi w ramach wypełniania przez Gminę zadań własnych w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty związanych z utrzymaniem gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym). Powstały w wyniku ponoszenia wydatków na część A majątek będzie natomiast wykorzystywany wyłącznie do wykonywania przez Gminę, poprzez Szkołę, zadań własnych w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty związanych z edukacji publiczną, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym, tj. do wykonywania zadań statutowych Szkoły.

W tym miejscu Gmina podkreśla, iż wydatki ponoszone w ramach Inwestycji na część B Budynku nie stanowią przedmiotu wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu planowanych wydatków na część A?

Pytanie dotyczy jednego zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu planowanych wydatków na część A.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego, proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków, przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Jednocześnie, w świetle art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Wobec powyższego, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia VAT, należy każdorazowo przeanalizować:

1. czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT zostały nabyte przez podatnika tego podatku,
2. czy, a jeśli tak to w jakim zakresie pozostają one w związku z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych VAT, jak również,
3. czy w danej sytuacji nie są spełnione przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 przywołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionych powyżej przepisów wynika, iż jeżeli jednostka samorządu terytorialnego realizuje swoje zadania przy wykorzystaniu narzędzi i uprawnień nadanych im w drodze aktów prawnych, nie będzie ona podatnikiem VAT.

W przypadku natomiast, gdy dane zadanie jest realizowane przez jednostkę samorządu terytorialnego w oparciu o umowy cywilnoprawne, a więc na warunkach i w okolicznościach typowych dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jednostka taka będzie traktowana jako podatnik VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją Inwestycji w zakresie części A Budynku, Gmina będzie wykonywała zadania nałożone na nią w drodze aktów prawnych, tym samym nie powinna zostać w tym zakresie uznana za podatnika VAT.

Gmina będzie bowiem wykorzystywała majątek wytworzony w związku z poniesieniem wydatków na część A wyłącznie na potrzeby prowadzenia filii biblioteki oraz działalności statutowej jej jednostki budżetowej, tj. Szkoły, w zakresie edukacji publicznej (a więc do wykonywania zadań nałożonych na Wnioskodawcę w drodze ustawy o samorządzie gminnym). Gmina (ani samodzielnie ani poprzez Szkołę) nie będzie przy tym pobierała jakichkolwiek opłat, w szczególności tytułem udostępniania pomieszczeń części A Budynku na rzecz podmiotów zewnętrznych ani instytucji kultury. Innymi słowy powstały w wyniku ponoszenia wydatków na część A majątek nie będzie służył działalności zarobkowej Gminy. Tym samym wydatki na część A nie będą ponoszone przez Wnioskodawcę, działającego w charakterze podatnika VAT.

Co więcej, na powyższe nie powinien mieć wpływu zdaniem Wnioskodawcy fakt, że Gmina odpłatnie dostarcza najemcom media na potrzeby lokali znajdujących się w części B. Realizacja Inwestycji w zakresie części A bowiem nie ma związku z tymi czynnościami celem Inwestycji jest bowiem ograniczenie strat ciepła w Budynku. Inwestycja w szczególności nie jest realizowana w celu zapewnienia możliwości wykonywania przez Wnioskodawcę działalności opodatkowanej w zakresie dostawy mediów na rzecz najemców części B Budynku.

W konsekwencji w analizowanej sytuacji nie zostanie spełniony pierwszy z warunków umożliwiających skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on uprawniony do dokonywania odliczeń VAT naliczonego od wydatków na część A.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego. Gmina pragnie zwrócić uwagę w szczególności na interpretację indywidualną z dnia 17 czerwca 2016 r. o sygn. IBPP3/4512-151/16/EJ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, odnosząc się do wydatków ponoszonych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego polegającego na termomodernizacji budynków użyteczności publicznej, wskazał, iż: Jak wskazał Wnioskodawca, zasadniczym celem ww. inwestycji jest poprawa stanu budynków użyteczności publicznych, w których realizowane są usługi publiczne. Wnioskodawca w zakresie realizacji zadań własnych nie występuje w charakterze podatnika, w związku z czym dokonując nabycia towarów i usług związanych z termomodernizacją Szkoły Podstawowej nr xx w części związanej wyłącznie z refakturowaniem kosztów mediów oraz świadczeniem usług edukacyjnych zwolnionych od podatku i niepodlegających w ogóle opodatkowaniu podatkiem VAT nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2016 r. o sygn. IPPP1/4512-345/16-2/BS, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnił, że: skoro efekty przedmiotowej inwestycji nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji związanej z termomodernizacją ww. budynków użyteczności publicznej.

Na uwagę zasługuje również stanowisko zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2016 r. o sygn. IBPP3/4512-845/15/KS, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że w stosunku do wydatków poniesionych na zakup towarów i usług w celu realizacji projektu dotyczącego termomodernizacji budynku Szkoły Podstawowej z racji wykorzystywania przedmiotowego obiektu wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu, tj. nieodpłatnych usług edukacyjnych świadczonych w ramach zadań statutowych jednostki (...) nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zauważa się również, iż organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej