Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2016 r. (data wpływu 27 stycznia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 18 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu nr jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT (np. w zakresie wynajmu lokali użytkowych ) oraz działalność zwolnioną z podatku VAT w zakresie dokonywania czynności o których mowa w art. 43 ust. 10 i 11 .
Zgodnie z art. 4 ust. 1-2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, zwolnienie dotyczy pobieranych opłat od lokali mieszkalnych m.in. za:
- eksploatację i utrzymanie ich lokali,
- eksploatację i utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni lub nieruchomości wspólnych,
- funduszu remontowego,
- działalność społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię.
W wyniku upływu terminu trwałości projektu Instytucja Zarządzająca Regionalnym Programem Operacyjnym na lata 2007-2013 Urząd Marszałkowski Województwa . zobowiązała Wnioskodawcę do ponownego uzyskania interpretacji z zakresu prawa do odliczenia podatku VAT od projektu unijnego nr , dotyczącego poprawy warunków technicznych i estetyki wyglądu budynków należących do Spółdzielni ... . w . zwany wewnętrznie nr VI.
Dotacja przedmiotowa dotyczy następujących budynków:
- ... - powierzchnia użytkowa budynku 1.484,12 m2
w tym:
- lokale mieszkalne 1.329,20 m2
- garaże wbudowane 154,92 m2 - ... powierzchnia użytkowa budynku ogółem 1.561,40 m2 w
tym:
- lokale mieszkalne 1.409,00 m2
- garaże wbudowane 152,40 m2 - ... powierzchnia użytkowa budynku ogółem 1.291,77 m2 w tym:
- lokale mieszkalne 1.160,57 m2
- garaże wbudowane 131,20 m2 - ... powierzchnia użytkowa budynku ogółem 895,00 m2 w tym:
- lokale mieszkalne 895,00 m2 - ... powierzchnia użytkowa budynku
ogółem 895,00 m2 w tym:
- lokale mieszkalne 895,00 m2 -
powierzchnia użytkowa budynku ogółem 895,00 m2 w tym:
- lokale mieszkalne 895,00 m2
&
&
Zakres projektu dotyczy między innymi: wykonania elewacji budynków, docieplenia ścian budynków, stropodachów i remontów pokrycia dachów.
W projekcie VI wszystkie poniesione wydatki na poszczególne budynki, które były przedmiotem projektu, mają związek ze sprzedażą zwolnioną i nie przysługuje Spółdzielni prawo odliczenia podatku VAT od faktur zakupowych i wystawionych przez poszczególnych usługodawców.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że garaże nie stanowią lokali użytkowych i znajdują się w tym samym budynku, co lokale mieszkalne. Wnioskodawca wskazał, że garaż może stanowić także, jeśli jest lokalem samodzielnym, odrębną nieruchomość. Sytuacja taka występuje dość często w dużych budynkach mieszkalnych, gdzie garaże umiejscowione są w ciągu stanowiącym element konstrukcyjny budynku, z odrębnym wjazdem zamkniętym bramą, a pomieszczenia garażowe są samodzielne, zamknięte i oddzielone od siebie trwałymi ścianami. W sytuacji, gdy garaż stanowi odrębną nieruchomość lokalową i jest położony na gruncie wspólnym w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali to właściciel garażu, jako właściciel lokalu o innym niż mieszkalne przeznaczeniu lokalu wchodzącego w skład określonej nieruchomości w rozumieniu art. 6 wchodzi w skład wspólnoty mieszkaniowej. Nabycie garażu jest wtedy połączone z nabyciem ułamkowego prawa (udziału) do gruntu; udziału we współwłasności albo w użytkowaniu wieczystym (w zależności od tego, czy nieruchomość wspólna stanowi współwłasność, czy współużytkowanie wieczyste członków wspólnoty).
W przypadku, gdy garaż zlokalizowany w budynku, w którym znajduje się wiele pomieszczeń garażowych, czy też pomieszczeń o innym przeznaczeniu jest odrębną nieruchomością lokalową o niemieszkalnym przeznaczeniu w takiej sytuacji przedmiotem własności jest ten lokal wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej (por. uchw. TK z 29.1.1997 r., W 6/96, OTK 1997, Nr 1, poz. 14).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Spółdzielnia ... . w ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy i usługi związane z realizacją wyżej wskazanego projektu, dotyczącego zasobów mieszkaniowych?
Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w budynkach mieszkalnych, gdyż pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4, 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r. zwolnione są od podatku.
Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia jest bezpośredni i bezsporny związek w wykonywaniem czynności opodatkowanych.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Natomiast w budynkach mieszkalnych w których znajdują się lokale użytkowe Spółdzielnia ma prawo odliczenia VAT proporcjonalnie do udziału powierzchni lokali mieszkalnych i użytkowych. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował ww. stwierdzenie, tym że nie uznaje garaży za lokale użytkowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).
Do dnia 31 grudnia 2013 r. przepis ten brzmiał:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.
Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Mając na uwadze powyższe regulacje obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zrealizował projekt nr ., dotyczący poprawy warunków technicznych i estetyki wyglądu budynków należących do Spółdzielni ... . w . zwany wewnętrznie nr VI. Zakres projektu dotyczył między innymi: wykonania elewacji budynków, docieplenia ścian budynków, stropodachów i remontów pokrycia dachów. Jak wskazano, przedmiotowy projekt obejmował sześć budynków mieszkalnych, w których znajdują się garaże, niestanowiące jednak lokali użytkowych. Wszystkie poniesione wydatki na poszczególne budynki, które były przedmiotem projektu, miały związek wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację ww. projektu.
W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, że skoro jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku wydatki poniesione na realizację projektu nr dotyczyły wyłącznie sprzedaży zwolnionej, to Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych w związku z realizacją tego projektu.
Końcowo wskazać należy, że w niniejszej interpretacji nie oceniano innych kwestii opisanych w stanie faktycznym, jak również we własnym stanowisku, odnoszącym się do lokali użytkowych, gdyż nie były one przedmiotem zapytania.
Ponadto zaznaczyć trzeba, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, z którego wynika, że garaże znajdujące się w budynkach wymienionych w projekcie nie stanowią lokali użytkowych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej został określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej