Temat interpretacji
W zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa oraz braku obowiązku zastosowania art. 14 ust. 5 ustawy.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2016 r. (data wpływu 29 grudnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 14 marca 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa oraz braku obowiązku zastosowania art. 14 ust. 5 ustawy jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 marca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa oraz braku zastosowania art. 14 ust. 5 ustawy.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.
Małżonkowie W. i W. Cz. od dnia l stycznia 2006 r. prowadzą działalność gospodarczą w formie dwuosobowej spółki cywilnej. Małżonkowie nie posiadają rozdzielności podatkowej. Spółka prowadzi podatkowa księgę przychodów i rozchodów. W ewidencji środków trwałych są środki transportu, inwestycje w obcym obiekcie w formie nakładów na nieruchomość, w której Spółka posiada siedzibę i pomieszczenia magazynowe, sprzęt komputerowy oraz narzędzia. Małżonkowie zamierzają rozwiązać spółkę cywilną i przenieść nieodpłatnie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego na Pana W. Cz. (jednego z wspólników). Pan W. Cz. otworzy działalność gospodarczą i będzie czynnym podatnikiem VAT. Zakres prowadzonej działalności będzie zgodny z działalnością prowadzonej przez Spółkę. Po wprowadzeniu zorganizowanego przedsiębiorstwa do działalności Pan W. Cz. będzie kontynuował tę samą działalność gospodarczą jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.
Dokonanie zbycia zorganizowanego przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 75 paragraf 1 Kodeksu cywilnego, będzie dokonane w formie pisemnej z podpisami poświadczonymi notarialnie.
W skład zorganizowanego przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 55 (1) Kodeksu cywilnego, wchodzić będą:
- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
- środki trwałe, WNiP i wyposażenie,
- zapasy - materiały i towary handlowe,
- prawa wynikające z zawartych umów na dostawy oraz prawa do korzystania z nieruchomości wynikające z umów,
- należności i zobowiązania,
- środki pieniężne,
- podatkowa księga przychodów i rozchodów oraz dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Firma wspólnika będzie miała nazwę S. S. W. Cz.
Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, będzie stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. W zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.
Majątek Spółki zostanie podarowany mężowi przez Panią W. Cz., to znaczy dojdzie do przeniesienia majątku Spółki przed jej rozwiązaniem. Przenoszone składniki majątkowe stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy w związku z rozwiązaniem Spółki i darowaniem jednemu udziałowcowi udziałów oraz majątku firmy (środków trwałych, wyposażenia, towarów handlowych) Spółka cywilna ma zapłacić VAT od towarów handlowych przekazanych mężowi?
- Czy czynność nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa, tj. spółki cywilnej, przed jej rozwiązaniem w formie notarialnej do istniejącej działalności jednoosobowej jednego ze wspólników, który kontynuować będzie działalność pod inną nazwą firmy, obliguje Spółkę do korygowania podatku naliczonego zgodnie z art. 14 ust. 5 i wpłynie na powstanie obowiązku w VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu:
ad 1) Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a w szczególności art. 7 ust. 2 pkt 1, opodatkowaniu VAT podlega nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru. Skoro nieodpłatne przekazanie towarów zaliczone może być do kategorii dostawy, to podlega także regulacji zawartej w art. 6 pkt 1 ustawy, jeżeli obejmuje, jak w opisie zdarzenia przyszłego, zbiór składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo. Tym samym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług.
ad 2) Zgodnie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nieodpłatne przekazanie całego przedsiębiorstwa jednemu ze wspólników przed jej rozwiązaniem nie będzie podlegało przepisom ustawy o VAT. Według Spółki, w związku z przekazaniem całego majątku do działalności gospodarczej jednego ze wspólników, który prowadzi działalność opodatkowaną, czyli przejęty majątek będzie służył działalności opodatkowanej, Spółka nie będzie musiała dokonywać korekty podatku naliczonego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.
Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Na podstawie art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
- własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
- koncesje, licencje i zezwolenia,
- patenty i inne prawa własności przemysłowej,
- majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
- tajemnice przedsiębiorstwa,
- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
W myśl art. 552 ww. ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.
Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:
- rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
- zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.
Jak stanowi ust. 4 powołanego artykułu, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na podstawie ust. 5 ww. artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej spisem z natury. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.
Analiza przedstawionych zdarzeń przyszłych w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że do czynności nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa, w tym towarów handlowych będących jednym z jego składników na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przepisy tej ustawy nie będą miały zastosowania, skoro przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Z uwagi na fakt, że czynność przekazania przedsiębiorstwa nastąpi przed rozwiązaniem Spółki a treść art. 14 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 5 ustawy odnoszą się do towarów będących w posiadaniu w dniu jej rozwiązania, powyższe regulacje nie będą miały zastosowania.
Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej